Εν πάσει περιπτώσει, η απάντηση στο ερώτημά σας η τυπική και ουσιαστική, είναι ότι η Κυβέρνηση θα κάνει ό,τι…. ό,τι…. η Δικαιοσύνη μάλλον είναι ανεξάρτητη να πάρει τις αποφάσεις της και η Κυβέρνηση θα τις σεβαστεί απολύτως.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ! ΔΕΝ ΔΙΝΩ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ».
Δεν επιθυμώ κατ’ αρχήν να σχολιάσω, αλλά απλώς να ρωτήσω:
Ποιά ακριβώς πράγματα δεν γίνονται; Υποθέτω δεν γίνεται το ΣτΕ να ακυρώσει τις πράξεις που στηρίζονται στο νόμο Παππά.
Γιατί αυτά τα πράγματα δεν γίνονται; Γιατί το λέει ο Πρωθυπουργός. Το λέει ως νομικός; Αν το λέει ως νομικός, από πού και ως πού; Ούτε νομικός είναι, αλλά ούτε ξέρει νομικά. Πέραν αυτού η συντριπτική πλειοψηφία του νομικού κόσμου θεωρεί τον νόμο αντισυνταγματικό. Αυτούς γιατί δεν τους ακούει;
Αν το λέει ως πολιτικός, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Από πότε η πολιτική εξουσία υπαγορεύει στην δικαστική τί γίνεται και τί δεν γίνεται; Με όλο τον σεβασμό θα ήθελα να θυμίσω στον Πρωθυπουργό της Χώρας την αρχή της διακρίσεως των λειτουργιών.
Ο Πρωθυπουργός με την δήλωσή του προσβάλλει το ΣτΕ και την θεμελιώδη αρχή του άρθρου 26 Συντ. Υιοθετεί, όσα ο Υπουργός του δήλωσε προ μηνός για άλλο θέμα, πραγματικά έλασσον έναντι του ζητήματος των τηλεοπτικών αδειών.
«Η δικαστική εξουσία δεν μπορεί να σταματήσει πολιτικές αποφάσεις»! Τί όμορφη και τί δημοκρατική αντίληψη.
Αλλοίμονο! Όταν σε δυτική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως το 2016 εκστομίζονται από Υπουργούς τέτοια δημοκρατικά μαργαριτάρια, που στη συνέχεια υιοθετούνται από τον Πρωθυπουργό της Χώρας, βρισκόμαστε χαμηλά, πολύ χαμηλά. Και φαίνεται πως ο κατήφορος δεν έχει τέλος. Τέτοια ωμή παρέμβαση στη Δικαιοσύνη σε εκκρεμή δίκη θυμίζει άλλες εποχές.
Για τον Πρωθυπουργό και κάποια ιζηματογενή πετρώματα που τον περιβάλλουν, η νομιμότητα φαίνεται να συνιστά άχρηστη αστική πολυτέλεια και η δικαστική εξουσία να πρέπει να περιοριστεί στον ρόλο της απλής θεραπαινίδας του πολιτικού βολονταρισμού, στην αυταρχικότερη μορφή του.
Αφήνω τις ανακρίβειες. Αφήνω τη γλώσσα, που λανθάνουσα λέγει τα αληθή. Αφήνω την ασυνταξία. Η Κυβέρνηση θα κάνει ό,τι… ό,τι…., μάλλον ό,τι της καπνίσει, ό,τι θελήσει. Η Δικαιοσύνη μάλλον είναι ανεξάρτητη να πάρει τις αποφάσεις της. Δεν είμαστε όμως και σίγουροι. Σε κάθε περίπτωση, δύο φορές για να το καταλάβουμε καλά, «δεν γίνονται αυτά τα πράγματα». Και για να το εμπεδώσουμε, «δεν δίνω καμία πιθανότητα».
Κύριε Πρωθυπουργέ, τί γνωρίζετε για να μην δίνετε καμία πιθανότητα; Ποιός σας ρώτησε αν δίνετε κάποια πιθανότητα; Από πού κι ως πού δεν δίνετε καμία πιθανότητα; Θεωρείτε πρέπον πέντε μέρες πριν τις μεγάλες δίκες της Παρασκευής να βροντοφωνάζετε προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, ότι δεν δίνετε καμία πιθανότητα;
Το ΣτΕ βρίσκεται μπροστά στην μεγάλη του ώρα. Για μια ακόμη φορά, σοφό και ανεπηρέαστο από φωνασκίες ένθεν κακείθεν, αλλά και από την απέλπιδα προσπάθεια χειραγωγήσεως, θα αποφασίσει για τα θεμελιώδη. Για την ελευθερία εκφράσεως, για την πολυφωνία, για την ανεξάρτητη πληροφόρηση, για την στοιχειώδη λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών, για τα ατομικά δικαιώματα, για τη Δημοκρατία. Για τον κόσμο που θα ζήσουμε. Και θα αποφασίσει σοφά και σωστά.
Πάνος Λαζαράτος. Καθηγητής του Διοικητικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών
mononews
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου