Από τη «σπάταλη» ΕΡΤ στη χρυσοφόρο ΝΕΡΙΤ

Ετσι μένω κι εγώ Ελλάδα

Ευτυχώς που έκλεισαν την «αμαρτωλή» ΕΡΤ για να νοικοκυρέψουν τη δημόσια τηλεόραση, όταν αυτή βγει ποτέ κανονικά στον αέρα. Με τη δημοσιοποίηση του κοστολογίου μιας και μόνο εκπομπής, που θα βγει στον αέρα για δύο μήνες, φαίνεται η πρόθεση των αρμοδίων που τρέχουν το νέο φορέα όχι μόνο να μην πατάξουν την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος (που κατήγγειλε ο Σίμος Κεδίκογλου στις 11 Ιουνίου, λίγες ώρες πριν πέσει το «μαύρο»), αλλά και να «χρυσώσουν» συνεργάτες που η μόνη τους δουλειά θα είναι να διαβάζουν SMS.

Μάλιστα με την ανεργία στο δημοσιογραφικό κλάδο να ξεπερνάει πλέον το κόκκινο και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας να αποτελούν το πιο σύντομο ανέκδοτο, θα υπάρχει συνάδελφος που θα αμείβεται με 2.600 ευρώ μικτά το μήνα για να διαβάζει μηνύματα που φτάνουν στο κινητό της εκπομπής «Μένουμε Ελλάδα».

Η πρώτη είδηση λοιπόν είναι πως επιστρέφει η καθημερινή τουριστική εκπομπή που κάποτε βλέπαμε στην ΕΡΤ, αρχικά στη Δ.Τ. από τις 7 Απριλίου και στη συνέχεια στο νέο φορέα. Νέος τίτλος της, «Επι-Μένουμε Ελλάδα».

Η δεύτερη και σημαντικότερη είναι πως οι νέοι εργαζόμενοι της εκπομπής, οι οποίοι επιλέχθηκαν με απ' ευθείας ανάθεση και δεν πέρασαν από τη διαδικασία των προκηρύξεων και των αξιολογήσεων, θα πάρουν το μήνα τα διπλά από ό,τι έπαιρναν οι μόνιμοι υπάλληλοι της ΕΡΤ για να κάνουν την ίδια δουλειά.

Οπως ανακοινώθηκε στη Διαύγεια, το διοικητικό συμβούλιο της ΝΕΡΙΤ, με υπογραφή του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου Γιώργου Προκοπάκη, ενέκρινε τη σύναψη 13 συμβάσεων μίσθωσης έργου από 1ης.4.2014 έως και 10.6.2014 και επελέγησαν «δεδομένης της εμπειρίας τους και της γνώσης τους σχετικά με τη συγκεκριμένη εκπομπή», όπως αναφέρεται στο συνοδευτικό.

Για την ιστορία, οι μόνοι ίδιοι συνεργάτες είναι η εκ των παρουσιαστών Ρένια Τσιτσιμπίκου, ο αρχισυντάκτης Γιώργος Φρίμης (παλιά κατείχε τη θέση του διευθυντή σύνταξης) και δύο ρεπόρτερ, η Μακεδονία Κουτσουμπέλη και η Νάντια Χαρδαλιά.

Οι υπόλοιποι, που είναι νέοι συνεργάτες, όχι μόνο θα εργαστούν για πρώτη φορά στην εκπομπή στην οποία έχουν υποτίθεται πείρα, αλλά θα χρυσοπληρωθούν για δύο μήνες υπηρεσίας. Πιο τρανταχτό παράδειγμα, ο υπεύθυνος καλεσμένων της εκπομπής Χαράλαμπος Πορέτσης, ο οποίος για το διάστημα των δύο μηνών και δέκα ημερών θα εισπράξει το ποσό των 5.208 ευρώ, δηλαδή 2.500 ευρώ μικτά μηνιαίως.

Κι όμως, η προκάτοχός του Ζέτα Καραγιάννη, μόνιμη υπάλλήλος της ΕΡΤ, η οποία κατείχε την ίδια θέση στην εκπομπή, για τις τηλεοπτικές σεζόν 2010-2013 αμειβόταν με 1.800 ευρώ μικτά μηνιαίως (με τις κρατήσεις να επιστρέφουν στο κράτος ως εισφορά στο ΙΚΑ/ανεργία/στράτευση, φόρους, εισφορά αλληλεγγύης και κρατήσεις ΤΕΑΠΕΡΤ).

Και βέβαια είναι να διερωτάται κανείς. Αν αυτά συμβαίνουν σε μία και μόνο εκπομπή, τι θα συμβεί όταν θα ξετυλιχτεί το νέο πρόγραμμα της ΝΕΡΙΤ στο σύνολό του;

enet

Διαβάστε Περισσότερα » "Από τη «σπάταλη» ΕΡΤ στη χρυσοφόρο ΝΕΡΙΤ"

«Βασιλική» νοσηλεία για το δηλωθέντα ως άπορο αδελφό του Γεωργιάδη

Πώς γίνεται ένας ασθενής που δηλώνει άπορος, να νοσηλεύεται σε μονόκλινο δωμάτιο δημόσιου νοσοκομείου και μάλιστα για να αναρρώσει από τη συνηθέστερη επέμβαση που γίνεται στην Ελλάδα, την εγχείριση διαφράγματος, χωρίς να πληρώσει ευρώ;

Γίνεται, αν είναι αδελφός του υπουργού Υγείας, κ. Α. Γεωργιάδη. Για τους υπόλοιπους χιλιάδες ανέργους και ανασφάλιστους, η φιλοξενία που τους επιφυλάσσουν οι διοικητές στα δημόσια νοσοκομεία, σύμφωνα πάντα με τις εντολές του μνημονιακού υπουργού Υγείας, είναι συνήθως παραμονή σε εξάκλινα δωμάτια με κακές συνθήκες διαβίωσης, πληρωμή ακόμα και για επείγοντα περιστατικά, με το λογαριασμό να φτάνει στους ασθενείς ακόμα και μέσω εφορίας.

Ο Αλέξανδρος Γεωργιάδης, κάτοικος Κηφισιάς, παρείχε έγγραφο απορίας από Κοινωνικό Ιατρείο, για να χειρουργηθεί δωρεάν στο νοσοκομείο «Ελπίς». Ο διοικητής του νοσοκομείου, δείχνοντας υπερβάλλοντα κατά πολλούς ζήλο, φρόντισε να του παρασχεθεί μονόκλινο -κατά πολλούς σουίτα- και πολυτελείς συνθήκες παραμονής, σύμφωνα με την «Ελευθεροτυπία».

Ο διοικητής του «Ελπίς» Θεόδωρος Γιάνναρος δικαιολόγησε τη σκανδαλώδη αναβάθμιση θέσης του κ. Αλέξανδρου Γεωργιάδη, λόγω ίωσης. «Επειδή είχε μια ίωση, είπα απλά ότι μπορεί να μεταφερθεί σε μονόκλινο για να είναι μόνος του. Δεν το έχω κάνει για πρώτη φορά. Ο συγκεκριμένος ασθενής μπήκε μέσα για διάφραγμα. Το κάνω για πολλούς ανασφάλιστους, ειδικά αν το νοσοκομείο δεν χρειάζεται να αγοράσει ακριβά υγειονομικά υλικά. Για παράδειγμα, αν κανείς χρειάζεται στεντ και πρέπει να το αγοράσει το νοσοκομείο, παίρνω το πράσινο φως από το Κοινωνικό Ιατρείο αλλά και τις υπογραφές των αρμόδιων γιατρών ότι πρόκειται για επείγον περιστατικό και τότε προχωρούμε στην επέμβαση», δήλωσε.

Πάντως, με βάση τις οδηγίες που έχει λάβει, ο κ. Γιάνναρος θα στείλει τις επόμενες ημέρες ειδοποιήσεις στους περίπου 100 άπορους και ανασφάλιστους ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο το 2010, 2011 και 2012, και δεν είχαν να πληρώσουν. Αν έρθει κανείς μόνος του και όχι μέσω Κοινωνικού Ιατρείου, όταν τελειώσει το χειρουργείο θα πρέπει να φέρει ή βιβλιάριο ή να πληρώσει. Αν έρθει μόνος του, δεν μπορώ να κάνω κάτι», διευκρίνισε ο διοικητής του νοσοκομείου «Ελπίς».

Για τον αδελφό του υπουργού, ωστόσο, δεν μπορούσε να θυμηθεί αν όντως διέθετε το απαραίτητο έγγραφο του Κοινωνικού Ιατρείου, παρόλο που αναφέρεται στα πιστοποιητικά νοσηλείας του.

Κατά τα άλλα, ο υπουργός Υγείας δηλώνει ότι το στοίχημα είναι να «λυθεί» μέσα στο 2014 το μεγάλο ζήτημα της πρόσβασης των ανασφάλιστων στις υπηρεσίες υγείας, θέμα που για τους συγγενείς του όπως φάνηκε δεν αποτελεί πρόβλημα.

Τέλος, όπως δηλώνει ο πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών (ΟΕΝΓΕ) Δημήτρης Βαρνάβας, «αν και είναι δεδομένο πως εμείς ως νοσοκομειακοί γιατροί θα συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε πανομοιότυπα σε κάθε ασθενή, είτε είναι αδελφός υπουργού είτε άστεγος και παραμελημένος, εντούτοις το ερώτημα παραμένει: οι μνημονιακοί υπουργοί που "μεταρρυθμίζουν" την ελληνική κοινωνία θα συνεχίσουν να εξαιρούν την οικογένειά τους απ' τα μέτρα που ισχύουν για τα θύματα της πολιτικής τους;».

newsbomb

Διαβάστε Περισσότερα » "«Βασιλική» νοσηλεία για το δηλωθέντα ως άπορο αδελφό του Γεωργιάδη"

Σκάνδαλο με τις προσυμπληρωμένες φορολογικές δηλώσεις

Αλαλούμ αναμένεται να επικρατήσει με τη φορολόγηση των μισθωτών μετά την απόφαση του ΥΠΟΙΚ να αρκεστεί στη δήλωση του εργοδότη και οι δηλώσεις να προσυμπληρωθούν. Και αυτό διότι πλήθος εργοδοτών σύμφωνα με πληροφορίες έχει υποβάλλει στο ΥΠΟΙΚ αναληθή στοιχεία καθώς έχουν δηλωθεί αμοιβές που δεν έχουν καταβληθεί στους εργαζόμενους.

Η νομοθεσία όμως προβλέπει ότι οι αμοιβές που δεν καταβλήθηκαν δεν υπολογίζονται στο εισόδημα. Όμως οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αλλάξουν τα ποσά στις δηλώσεις καθώς είναι προσυμπληρωμένα.

Το Υπουργείο από την πλευρά του νίπτει τας χείρας του και πετά το μπαλάκι στους φορολογουμένους οι οποίοι πρέπει να αποδείξουν ότι δεν εισέπραξαν τα ποσά που αναγράφονται στην προσυμπληρωμένη φορολογική τους δήλωση.

Το θέμα όμως δεν είναι τόσο απλό καθώς οι επιχειρήσεις που έχουν στείλει τα ψευδή στοιχεία στο ΥΠΟΙΚ στην ουσία εμφανίζουν έξοδα μεγαλύτερα από όσα έχουν κάνει με αποτέλεσμα να επηρεάζεται το φορολογητέο τους εισόδημα.

Και εδώ από ότι φαίνεται το ΥΠΟΙΚ σηκώνει προς το παρόν τα χέρια ψηλά καθώς ουσιαστικά δεν μπορεί να κάνει διασταυρώσεις. Έτσι με τις αποφάσεις που υποτίθεται ότι διευκολύνουν τους φορολογούμενους η Γενική γραμματεία Δημοσίων Εσόδων εμφανίζεται εκτεθειμένη δημιουργώντας πρόβλημα και στην κυβέρνηση καθώς και εξαγριώνει πολλές χιλιάδες μισθωτών αλλά εμμέσως προκύπτει ότι με τις αποφάσεις της καταδεικνύει ότι παρά το πλήθος μηχανισμών που έχει δημιουργήσει δεν μπορεί να ελέγξει τη φοροδιαφυγή.

fpress

Διαβάστε Περισσότερα » "Σκάνδαλο με τις προσυμπληρωμένες φορολογικές δηλώσεις"

Τσοχατζόπουλος: Ένοχος αλλά του αναγνώρισαν πρότερο έντιμο βίο...

Ενοχο για την υπόθεση της ανακριβούς δήλωσης «πόθεν έσχες» έκριναν οι δικαστές του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων τον Ακη Τσοχατζόπουλο, αλλά -πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησαν οι δικαστικές του περιπέτειες- του αναγνώρισαν το ελαφρυντικό του πρότερου εντίμου βίου μειώνοντας την πρωτόδικη ποινή της οκταετούς κάθειρξης χωρίς αναστολή.

Ο πρώην υπουργός καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης πεντέμισι ετών, ενώ το δικαστήριο αποφάσισε τη δήμευση του ακινήτου της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου (παραμένει στην κατοχή του ελληνικού Δημοσίου), όπως και τη στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για τρία χρόνια.

Η ποινή φυλάκισης, παρά την αντίθετη πρόταση της εισαγγελέως Κατερίνας Πιστόλη, είναι μετατρέψιμη προς 10 ευρώ ημερησίως, που σημαίνει ότι αν ο Ακης Τσοχατζόπουλος δεν είχε καταδικαστεί σε 20ετή κάθειρξη για τα εξοπλιστικά προγράμματα, θα μπορούσε να περάσει το κατώφλι της εξόδου των φυλακών Κορυδαλλού.

Ο πρώην υπουργός, απευθυνόμενος προς την έδρα του δικαστηρίου τόνισε ότι δεν υπήρχε δόλος από την πλευρά του και κανείς από τους συμβούλους του δεν τον είχε ενημερώσει ότι ο νόμος από το 2003 και μετά είχε αλλάξει, με αποτέλεσμα να είναι υποχρεωμένος να δηλώσει στο «πόθεν έσχες» του το νεοκλασικό οίκημα που απέκτησε, ρίχνοντας ευθύνες στη λογίστρια και στον τότε δικηγόρο του.

«Καταπέλτης» ήταν ωστόσο στην πρότασή της η εισαγγελέας, καταρρίπτοντας τους ισχυρισμούς του κατηγορουμένου περί απουσίας δόλου. «Ο κ. Τσοχατζόπουλος απέκρυψε ηθελημένα και με δόλο την απόκτηση του ακινήτου, θεωρώντας ότι ουδείς θα ασχοληθεί μαζί του, γιατί ήταν η τελευταία χρονιά που είχε υποχρέωση υποβολής “πόθεν έσχες”. Δεν δήλωσε το ακίνητο για να αποκρύψει την προέλευση των χρημάτων που έπρεπε να δηλωθούν» τόνισε.

Διαβάστε Περισσότερα » "Τσοχατζόπουλος: Ένοχος αλλά του αναγνώρισαν πρότερο έντιμο βίο..."

Τέλος τα επικυρωμένα αντίγραφα στις συναλλαγές με το Δημόσιο

Καταργείται η υποχρέωση υποβολής πρωτότυπων ή επικυρωμένων αντιγράφων εγγράφων στις συναλλαγές με το Δημόσιο, σύμφωνα με εγκύκλιο που εξέδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Αντ' αυτών θα γίνονται δεκτά -σύμφωνα με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης- τα απλά και ευανάγνωστα φωτοαντίγραφα των εγγράφων αυτών.

Αντίστοιχα, σύμφωνα με το άρθρο 1 του νόμου 4250/2014 γίνονται υποχρεωτικά αποδεκτά τα απλά και ευανάγνωστα φωτοαντίγραφα ιδιωτικών εγγράφων, εφόσον τα έγγραφα αυτά έχουν επικυρωθεί αρχικά από δικηγόρο καθώς και ευκρινή φωτοαντίγραφα από τα πρωτότυπα όσων ιδιωτικών εγγράφων φέρουν θεώρηση από τις υπηρεσίες και τους φορείς που εμπίπτουν στη ρύθμιση (π.χ. απολυτήριο ιδιωτικού λυκείου που φέρει τη θεώρηση της αρμόδιας Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, ιατρική γνωμάτευση που φέρει θεώρηση από αρμόδιο ελεγκτή ιατρό, κλπ.).

Επίσης, γίνονται υποχρεωτικά αποδεκτά τα ευκρινή φωτοαντίγραφα αλλοδαπών εγγράφων, υπό την προϋπόθεση ότι τα έγγραφα αυτά έχουν επικυρωθεί πρωτίστως από δικηγόρο.

Σημειώνεται ότι οι υπηρεσίες και οι φορείς του Δημοσίου, στους οποίους υποβάλλονται τα φωτοαντίγραφα, οφείλουν να διενεργούν δειγματοληπτικό έλεγχο, ανά τρίμηνο, σε ποσοστό τουλάχιστον 5% του συνόλου των φωτοαντιγράφων που έχουν κατατεθεί.

Διαβάστε Περισσότερα » "Τέλος τα επικυρωμένα αντίγραφα στις συναλλαγές με το Δημόσιο"

Το σκάνδαλο των τραπεζών με απλά λόγια

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και με βάση τα πραγματικά γεγονότα. Αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος όχι για να συμφωνήσουμε, αλλά για να μιλάμε για πράγματα που ισχύουν και όχι για αόριστες πολιτικές.

Οι τράπεζες είναι επιχειρήσεις που η λειτουργία τους εκ των πραγμάτων συνδέεται με την Οικονομία. Οι μεταβολές σε μια επιχείρηση όπως η τράπεζα, επηρεάζει ή μπορεί και να καθορίζει την Οικονομία, άρα και την κοινωνία. Αυτό είναι ένα δεδομένο.

Το δεύτερο είναι πως οι τράπεζες από τα τέλη τη δεκαετίας του ‘80 δεν λειτουργούν με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή δεν παίρνουν τα χρήματα των καταθετών με τα οποία επενδύουν δίνοντας κέρδη στον καταθέτη μέσω των τόκων. Οι τράπεζες επέλεξαν έναν τρόπο λειτουργίας που υπόσχεται άλλου είδους κέρδη. Δηλαδή δημιουργούν «επενδύσεις» και «προϊόντα», τα οποία είναι εικονικά, αποκαλούνται με διάφορα εξωτικά ονόματα και υπόσχονται μεγάλη κερδοφορία αν και αποκρύπτουν το ρίσκο. Ένα τραπεζικό προϊόν για παράδειγμα, μπορεί να είναι ένα «στοίχημα» για το αν θα βρέξει στο Κάιρο ή αν θα καταρρεύσει η οικονομία της Ελλάδας. Όσο και αν φαίνεται απλοϊκό το παράδειγμα, είναι μια πραγματικότητα. Οι τράπεζες έχουν δημιουργήσει έναν εξωπραγματικό, ιπποδρομιακό καπιταλισμό, που δεν σχετίζεται ούτε με επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, ούτε με το κοινωνικό όφελος απαραίτητα.

Παρ όλα αυτά, επειδή οι τράπεζες είναι επιχειρήσεις που συγκεντρώνουν χρήμα και συνδέονται με την Οικονομία, η σταθερότητά τους είναι πραγματικά ένα ζητούμενο. Αυτό δεν σημαίνει πως όταν οι Τράπεζες ενεργούν ή βάζουν προϊόντα στην αγορά έχουν ως προβληματισμό τη σταθερότητά τους ή το τι ζημιά θα κάνουν στην Οικονομία της χώρας. Τους ενδιαφέρουν τα κέρδη. Η κατάρρευση της Lehman Brothers, από την οποία ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι μια αρκετά ισχυρή απόδειξη γι αυτό. Έτσι παρότι το επιχείρημα της ευστάθειας που χρησιμοποιούν οι τράπεζες για να εξασφαλίζουν την κρατική βοήθεια (ναι την κρατική παρά τον καπιταλισμό που υπηρετούν και τον αντικρατισμό τους) δεν είναι ο θεός που προσκυνούν (αυτός είναι το κέρδος) αλλά ο ψευδοπροφήτης που χρησιμοποιούν για να πιστέψουν τα πλήθη στην απάτη τους.

Όταν ξέσπασε η παγκόσμια κρίση, οι έλληνες τραπεζίτες, με πρώτο και κύριο τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλο, υποστήριζαν πως η Ελλάδα δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο, γιατί οι ελληνικές τράπεζες ήταν ισχυρές και δεν είχαν εκτεθεί σε τοξικά προϊόντα όπως αυτά που οδήγησαν στην πτώση την αμερικανική Lehman Brothers. Στο αμέσως επόμενο διάστημα, η τραπεζική φιλολογία άλλαξε, οι τράπεζες εμφανίστηκαν να μολύνονται από την κρίση μέσω του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας και να χρειάζονται κρατική στήριξη.

Οι κυβερνήσεις δεν σεβάστηκαν την βασική αρχή της αγοράς και του δικού τους νεοφιλελευθερισμού που λέει «ο ισχυρός στην οικονομία προχωρά και ο αδύναμος πρέπει να βγαίνει από την κούρσα και να πεθαίνει». Αντιθέτως ανακεφαλαιοποίησαν τις τράπεζες, δηλαδή δανείστηκαν με υψηλά επιτόκια για να εξασφαλίσουν ρευστό στις τράπεζες. Το δάνειο αυτό το πληρώνουμε εμείς.

Γιατί όμως κατέρρευσαν οι «ισχυρές» ελληνικές τράπεζες που μερικά χρόνια πριν διαφήμιζαν το ελληνικό τραπεζικό θαύμα στα Βαλκάνια; Γιατί αναγκάστηκαν να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου τα οποία κουρεύτηκαν, απαντούν οι τραπεζίτες. Είναι αλήθεια αυτό; Είναι η μισή αλήθεια.

Κατ αρχήν το να αποφασίζει μια τράπεζα να επενδύσει σε ένα προϊόν, όπως η αγορά των ομολόγων του Δημοσίου, είναι ένα ρίσκο το οποίο αποφασίζει να πάρει. Αν για παράδειγμα τα ομόλογα του Δημοσίου δεν κουρεύονταν, αλλά είχαν κέρδη, οι τράπεζες θα μοίραζαν μέρισμα στους έλληνες πολίτες; Άρα ακόμη και αυτή η αγορά των ομολόγων, ήταν μια απόφαση ρίσκου την οποία έπρεπε να πληρώσουν. Ακόμη όμως και αυτό το κούρεμα που αποφασίστηκε, (ένα ακόμη σκάνδαλο Βενιζέλου) ενώ κούρεψε τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία καταστρέφοντάς τα, δεν πείραξε άλλους επενδυτές των οποίων δεν κουρεύτηκαν τα ομόλογα.

Οι ζημιές όμως των τραπεζών δεν προήλθαν από τα ομόλογα του Δημοσίου όπως θέλουν να λένε οι τραπεζίτες. Οι ελληνικές τράπεζες δεν είχαν χρήματα. Οι ανακεφαλαιοποιήσεις τους προέρχονταν από διαδοχικές δανειοδοτήσεις που έκαναν ο ένας στον άλλο. Δηλαδή η Τράπεζα Α, δάνειζε μια offshore εταιρεία η οποία ήταν συμφερόντων της Τράπεζας Β, για να εμφανιστεί ρευστότητα. Μετά η Τράπεζα Β, δάνειζε μια άλλη εταιρεία συμφερόντων της Α η οποία έκανε αύξηση κεφαλαίου της Α. Το εικονικό χρήμα έκανε κύκλο με την άδεια της Τράπεζας της Ελλάδας δίνοντας μια ψεύτικη εικόνα ευρωστίας και χρήματος για τις Τράπεζες.

Οι τραπεζίτες όμως έκαναν ακόμη μεγαλύτερα αίσχη. Έδιναν δάνεια σε offshore εταιρείες που ανήκαν στους ίδιους και τις οικογένειές τους, χωρίς εγγυήσεις και στη συνέχεια χρέωναν τα θαλασσοδάνεια στις ζημιές της Τράπεζας κλέβοντας τους μικρομετόχους. Έδιναν επίσης δάνεια σε επιχειρηματίες (πάντα χωρίς εγγυήσεις) οι οποίοι έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου σε άλλες δικές τους επιχειρήσεις. Έτσι δημιουργούσαν εικόνα ισχυρών επιχειρήσεων, με δανεικά και αγύριστα, χειραγωγώντας και εξαπατώντας τους επενδυτές που επένδυαν στις ίδιες επιχειρήσεις εξαιτίας της πλαστής εικόνας που είχε δημιουργηθεί.

Πολλοί τραπεζίτες πουλούσαν ή νοίκιαζαν στις τράπεζές του ή στο Δημόσιο, κτήρια τα οποία είχαν αγοράσει με δάνεια των τραπεζών τους αλλά μέσω παρένθετων προσώπων σε τιμές πολλαπλάσιες των πραγματικών.

Ταυτόχρονα δανειοδοτούσαν τα κόμματα, ώστε να έχουν την πολιτική κάλυψη και τα ΜΜΕ για να εξασφαλίζουν τη σιωπή για τα σκάνδαλά τους. Μεγάλα ποσά τα έβγαλαν στο εξωτερικό μέσα από κομπίνες με τα υποκαταστήματα των Τραπεζών που άνοιγαν στα Βαλκάνια. Δημιούργησαν μέσα από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ την εικόνα οικονομικού τραπεζικού θαύματος στα Βαλκάνια, και διοχέτευσαν έτσι ποσά σε δανειολήπτες του εξωτερικού που δεν ήταν άλλοι από τους εαυτούς τους.

Όλα αυτά τα σκάνδαλα και η ευθεία ληστεία του χρήματος, εμφανίστηκε ως μόλυνση από την κρίση. Οι μαύρες τρύπες από τη ληστεία και τη συναλλαγή με τη διαπλοκή (600 εκατομμύρια είχε πάρει το ALTER από τις τράπεζες χωρίς εγγυήσεις) εμφανίστηκε ως αποτέλεσμα της κρίσης. Έτσι στο όνομα της ευστάθειας των τραπεζών, αυτές ανακεφαλαιοποιήθηκαν με τα χρήματά μας. Όχι όμως οι τράπεζες, αλλά οι τραπεζίτες. Οι τράπεζες δεν ελέγχθηκαν πριν ανακεφαλαιοποιηθούν, ώστε να βρεθεί ποιό κομμάτι της ζημιάς οφείλεται στην κρίση και ποιό στη ληστεία. Οι τραπεζίτες, αυτοί που είχαν ρίξει τις τράπεζες έξω (αν δεν τις είχαν ληστέψει) θεωρήθηκαν ικανοί να συνεχίσουν να διοικούν τις τράπεζες.

Το κράτος μέσα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας πήρε το 80% των μετοχών των τραπεζών αλλά χωρίς το κράτος να μπορεί να ασκήσει καμία διοίκηση. Ενώ η ανακεφαλαιοποίηση έγινε για να υπάρξει σταθερότητα, ρευστότητα και λειτουργία της ελληνικής οικονομίας, τα δάνεια σταμάτησαν, οι επιχειρήσεις που έπρεπε να σωθούν άρχισαν να κλείνουν και τα σπίτια να πλειστηριάζονται. Συνέχισαν βέβαια να παίρνουν δάνεια μη παραγωγικές επιχειρήσεις όπως τα Μέσα Ενημέρωσης, παρά τα χρέη τους και τις ζημιές τους και βέβαια και διαφήμιση από τις τράπεζες. Το Mega για παράδειγμα, με ζημιές 25 εκατομμύρια, χρέη 200 εκατομμύρια πήρε δάνειο 110 εκατομμύρια για να συνεχίσει να λειτουργεί και κυρίως να υποστηρίζει πως η κυβέρνηση και οι τράπεζες ακολουθούν σωστή πολιτική. Ποια τραπεζική διαδικασία μπορεί να κρίνει ως επωφελές ένα τέτοιο δάνειο; Αντίστοιχα δάνεια έχουν σχεδόν όλα τα ΜΜΕ στην Ελλάδα.

Αφού ανακεφαλαιοποιήθηκαν οι Τράπεζες η κυβέρνηση προχώρησε την Κυριακή στην κορωνίδα του σκανδάλου. Με το άρθρο 2 του «πολυνομοσχεδίου» δίνει τη δυνατότητα στους παλιούς αποτυχημένους τραπεζίτες, να επαναγοράσουν τις μετοχές τους, όχι στην τιμή που τις αγόρασε το κράτος (ΤΧΣ) με την ανακεφαλαιοποίηση, αλλά σε εξευτελιστικές τιμές. Δηλαδή για παράδειγμα στη Eurobank, ενώ το κράτος αγόρασε τις μετοχές της Τράπεζας με 1,24 ευρώ ανά μετοχή, τώρα ο τραπεζίτης μπορεί να αγοράσει πίσω τις μετοχές με 30 λεπτά. Δηλαδή η κυβέρνηση θεσμοθέτησε όχι μόνο την προκλητική επιστροφή των μετοχών αλλά και τη δεδομένη απώλεια χρημάτων που έχουμε ήδη καταβάλει. Πλήρωσε, έσωσε τις τράπεζες και τώρα τις παραδίδει πίσω στους διαφθαρμένους τραπεζίτες τους οποίους ποτέ δεν ήλεγξε.

Ας αφήσουμε το ηθικό, πολιτικό και οικονομικό κομμάτι του σκανδάλου και ας πάμε στις παραβάσεις με βάση αυτούς τους ίδιους τους νόμους της αγοράς. Η ελληνική κυβέρνηση η οποία καταγγέλλει τον κρατισμό σε βαθμό που να απολύει δημόσιους υπαλλήλους μέσα από μια πρωτοφανή δαιμονοποίηση, παρεμβαίνει ως κρατική οντότητα υπέρ των τραπεζών. Όχι μόνο ζημιώνει το ελληνικό Δημόσιο, αλλά παραβαίνει το ευρωπαϊκό δίκαιο. Η Ελλάδα έχει καταδικασθεί στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για επιδοτήσεις που έχει δώσει σε εταιρείες (πχ ΟΣΕ, Ολυμπιακή) αφού θεωρείται πως έτσι καταστρατηγεί την αρχή της ανταγωνιστικότητας και του ελεύθερου ανταγωνισμού. Οποίο θαύμα λοιπόν, η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου, επιδοτεί τους τραπεζίτες, δίνοντάς τους σε τιμές ευκαιρίας πίσω τις τράπεζες τις οποίες χρησιμοποίησε για την αφαίμαξη των πολιτών.

Είναι η ίδια κυβέρνηση η οποία έχει ξεκινήσει ανένδοτο αγώνα κατά των μονοπωλίων και των ολιγοπωλίων (πάλι στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού και της αγοράς) την ίδια ώρα που με νόμους και σκανδαλώδεις ρυθμίσεις, έχει δημιουργήσει ολιγοπώλιο μόλις τεσσάρων τραπεζών.

Άλλωστε τα νομοσχέδια που καταθέτει κάθε μέρα είναι γεμάτα αδιόρατες ρυθμίσεις με τις οποίες αμνηστεύονται όσοι έχουν παράνομα ευνοήσει το προκλητικό καθεστώς λειτουργίας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Μια τέτοια ρύθμιση είναι η τροπολογία που απαλλάσσει από τις ποινικές ευθύνες τους τραπεζίτες και τους υπαλλήλους που δανειοδότησαν χωρίς εγγυήσεις τα κόμματα. Τα χρήματα αυτά, πάνω από 270 εκατομμύρια για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, θα πληρωθούν φυσικά από εμάς. Ο ίδιος ο Βενιζέλος, έκανε νόμο με τον οποίο παρέχει στον εαυτό του ασυλία για την απόφασή του να δώσει στην Proton Bank του Λαυρεντιάδη, παρανόμως 100 εκατομμύρια ευρώ.

Οι τράπεζες δεν λειτουργούν πια σκανδαλωδώς έστω ως κομμάτι της Οικονομίας αλλά είναι οι ίδιες η εξουσία. Άλλωστε με το νόμο 4021/11 (φυσικά του Βενιζέλου) στην Τράπεζα της Ελλάδος και στις Τράπεζες, ανατίθενται εξουσίες πέρα από τον έλεγχο και τη λειτουργία της κυβέρνησης και της Βουλής. Υπάρχει καμιά αμφιβολία πως αυτές είναι το κράτος;

koutipandoras

Διαβάστε Περισσότερα » "Το σκάνδαλο των τραπεζών με απλά λόγια"

Φως στο παρατραπεζικό κύκλωμα με τα κλεμμένα ΑΦΜ ανυποψίαστων πολιτών

Νέα στοιχεία για το παρατραπεζικό κύκλωμα το οποίο χρησιμοποιούσε φορολογικά στοιχεία ανυποψίαστων πολιτών προκύπτουν από την έρευνα του e-reportaz.gr.

Ιδιώτης από την Αθήνα εμφανίστηκε να εμβάζει 33,2 εκατ. ευρώ, ενώ μια γυναίκα 8 εκατ. ευρώ. Ωστόσο κανείς από τους δυο δεν έβγαλε χρήματα στο εξωτερικό. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του e-reportaz.gr και όπως μεταδόθηκαν από τον alpha 98,9 στη πρώτη περίπτωση τα χρήματα τα είχε βγάλει πολύ γνωστή τσιμεντοβιομηχανία, ενώ στη δεύτερη ασφαλιστική εταιρεία.

Οι ελεγκτικές αρχές βρίσκονται μπροστά την αποκάλυψη ενός παρατραπεζικού κυκλώματος καθώς στις 52.000 περιπτώσεις αποστολής εμβασμάτων στο εξωτερικό την περίοδο 2010-12, αποκαλύπτεται ότι έχει αποσταλεί χρήμα το οποίο κρύφτηκε πίσω από ονόματα άπορων και ανέργων.

Για την συγκεκριμένη υπόθεση μάλιστα έχει γίνει και σχετική ερώτηση στη Βουλή από την βουλευτή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Ραχήλ Μακρή προς τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, χωρίς να έχει υπάρξει μέχρι στιγμής κάποια απάντηση.

Διαβάστε Περισσότερα » "Φως στο παρατραπεζικό κύκλωμα με τα κλεμμένα ΑΦΜ ανυποψίαστων πολιτών"