Μεγάλη είναι και η ταλαιπωρία των ασθενών, οι οποίοι χρειάζεται να περιμένουν έως και επτά ώρες, προκειμένου να διεκπεραιωθούν στο τμήμα επειγόντων περιστατικών. Η απορία είναι εύλογη: Τι είδους επείγοντα περιστατικά είναι αυτά, που μπορούν να περιμένουν επτά ώρες μέχρι να αποφασιστεί η εισαγωγή τους για νοσηλεία;
Αδυναμίες
«Πριν από το 2012, ο μέγιστος χρόνος αναμονής δεν ξεπερνούσε τις τέσσερις ώρες», εξηγεί στο «Εθνος» ο Τάσος Αντωνόπουλος, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων. Ο χρόνος αυτός -σημειώνει- δεν είναι ό,τι καλύτερο, αλλά απέχει σημαντικά από τα όσα συμβαίνουν σήμερα. Σύμφωνα με τον κ. Αντωνόπουλο, τα μνημόνια προκάλεσαν ελλείψεις και αδυναμίες σε κάθε τμήμα του νοσοκομείου. «Σήμερα, γίνεται κυριολεκτικά αγώνας για τη γάζα και το φάρμακο», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Οι αδυναμίες είναι αντιστρόφως ανάλογες με τη ζήτηση των υπηρεσιών. Λόγω της κρίσης, το νοσοκομείο εμφανίζει μία αύξηση κατά 30% στη νοσηλευτική κίνηση. Ενδεικτικό των «πολεμικών» συνθηκών που επικρατούν στην εφημερία του είναι το ότι στο τμήμα επειγόντων περιστατικών εξετάζονται ετησίως 66.000 ασθενείς, από τους οποίους οι 54.000 εισάγονται για νοσηλεία στα 570 κρεβάτια του νοσοκομείου.
Στο «Λαϊκό» απασχολούνται, επίσης, πολλοί διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί γιατροί, οι οποίοι είναι περιζήτητοι. Οι υποδομές και η στελέχωση, όμως, δεν μπορούν να υποστηρίξουν επαρκώς τις πολύ υψηλού επιπέδου παρεχόμενες υπηρεσίες. «Αν λειτουργεί ό,τι λειτουργεί, οφείλεται στις άοκνες προσπάθειες του προσωπικού», αναφέρει ο πρόεδρος του σωματείου. Στο «Λαϊκό» -εξηγεί- υπάρχουν 300 κενές θέσεις σε προσωπικό, κυρίως νοσηλευτικό. Οταν φεύγει ένας νοσηλευτής, λείπει κατευθείαν πάνω από τον άρρωστο. Δεν μπορεί να αναπληρωθεί.
Ντοκουμέντο απόγνωσης
Στο έγγραφο που έστειλε προϊσταμένη παθολογικής κλινικής προς τη διοίκηση του νοσοκομείου αναφέρεται ότι το «Λαϊκό» δεν είναι σε θέση να παρέχει ασφαλή νοσηλευτική φροντίδα στους ασθενείς.
 |
«Στη χειρουργική κλινική όπου εργάζομαι, νοσηλεύονται 45 ασθενείς και έχουμε συνολικά οκτώ νοσηλευτές», υπογραμμίζει η νοσηλεύτρια Κατερίνα Παπαευθυμίου, για να αναρωτηθεί: «Πώς γίνεται μία νοσηλεύτρια ανά βάρδια να καλύψει 45 ασθενείς; Πώς μπορούν παράλληλα να βγουν τα ρεπό και οι άδειες; Προσπαθούμε να μειώνουμε τα λάθη μας, αλλά όσο μειώνεται το προσωπικό, τόσο γίνεται πιο δύσκολο να το πετύχουμε».
Συνεχής αγώνας
Η κ. Παπαευθυμίου επιχειρεί να περιγράψει τον αγώνα να καλυφθούν οι ανάγκες των ασθενών: «Οταν ο ασθενής κάνει μία επέμβαση διάρκειας οκτώ ή δέκα ωρών, όπως μία ηπατεκτομή, πρέπει να είμαι βράχος. Να τον στηρίξω για να μπορέσει να πάει υγιής στο σπίτι του. Πολλοί ασθενείς και συνοδοί το αναγνωρίζουν και μας ρωτούν πώς μπορούμε να κρατάμε το χαμόγελό μας σε τέτοιες συνθήκες».
Το πρόβλημα αναγνωρίζει και ο ασκών χρέη διοικητή του νοσοκομείου, καθηγητής νεφρολόγος Γιάννης Μπολέτης: «Η κατάσταση είναι τραγική, κυρίως με τους νοσηλευτές και τους τραυματιοφορείς.
Οι προσλήψεις που έχουν ανακοινωθεί είναι ελάχιστες και δεν μπορούν να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες των νοσοκομείων». Ο κ. Μπολέτης διευκρινίζει ότι υπάρχουν κενές θέσεις και σε εξειδικευμένο προσωπικό, όπως για ειδικούς στην πληροφορική, στατιστικολόγους, φαρμακοποιούς και διαιτολόγους.
Τις ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό τις αποδίδει στον κατακερματισμό των κλινικών και σε μία σειρά από άλλα αίτια, όπως η κάλυψη των αναγκών εφημερίας.Το σύστημα Υγείας -εξηγεί- χρειάζεται σήμερα νέους και αξιόλογους γιατρούς, τους οποίους μπορεί να προσλάβει με προκηρύξεις που θα δίνουν προτεραιότητα στα προσόντα: «Οι νέοι γιατροί θα συμβάλουν στην προσπάθεια να μη ''βαλτώσει'' το σύστημα».
Σύμφωνα με τον καθηγητή, υπάρχει μεγάλη ανάγκη να ορίζονται διευθυντές κλινικών, όχι διά βοής, που γίνεται σήμερα, αλλά με ανταγωνιστική διαδικασία.
Περικοπές στα κονδύλια
Κίνδυνος για οροθετικούς και αιμορροφιλικούς
Θεαματικές μειώσεις πάνω από 56% καταγράφονται τα χρόνια των μνημονίων στα κονδύλια του νοσοκομείου «Λαϊκό» για ιατρικό υλικό και φάρμακα. Οι περικοπές έχουν οδηγήσει σε ακραίες ελλείψεις, όπως συνέβη πρόσφατα με τα φάρμακα για τους οροθετικούς. Προβληματική είναι η κατάσταση και με τους αιμορροφιλικούς, οι οποίοι υποβάλλονται σε θεραπεία στο νοσοκομείο. Από την αρχή του έτους, τα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα πρέπει να διαθέτουν και τα νοσοκομειακά φάρμακα που απαιτούνται για τους χρονίως πάσχοντες - ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ. Μέχρι το 2015, οι ασφαλισμένοι λάμβαναν τα σκευάσματα από τα φαρμακεία του Οργανισμού και πήγαιναν στο νοσοκομείο για την έγχυση.
Το πρόβλημα είναι πως τα νοσοκομεία δεν έχουν ακόμη χρηματοδοτηθεί από το υπουργείο Υγείας για την εν λόγω δαπάνη, η οποία είναι υψηλή, καθώς τα συγκεκριμένα φάρμακα είναι ακριβά: «Ενα φιαλίδιο σκευάσματος για τον καρκίνο κοστίζει 2.800 ευρώ και η εταιρεία δεν το παραδίδει, εάν δεν εξοφληθεί», εξηγεί ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων.
Η νοσηλεύτρια Κ. Παπαευθυμίου και ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Τ. Αντωνόπουλος κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.
 |
Αυτήν τη στιγμή, δεν υπάρχουν ελλείψεις, καθώς οι προϋπολογισμοί είναι ακόμη «γεμάτοι», αναφέρει ο ασκών χρέη διοικητή. Ο κ. Μπολέτης εκτιμά πως το πρόβλημα θα αρχίσει να εμφανίζεται προς τον Ιούνιο, όταν οι υπάρχοντες πόροι θα έχουν εξαντληθεί:
«Αν δεν έρθουν συμπληρωματικοί πόροι έως το καλοκαίρι, θα έχουμε ελλείψεις. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας έχει υποσχεθεί ότι θα δώσει επιπλέον χρήματα. Κάθε χρόνο διατίθεται συμπληρωματικό κονδύλι, αλλά αυτό συμβαίνει προς το τέλος του έτους. Κάθε χρόνο η ανάγκη επιπλέον χρηματοδότησης εμφανίζεται όλο και νωρίτερα»... Ο Τάσος Αντωνόπουλος προσεγγίζει αυτό το πρόβλημα με αριθμούς: «Το 2015 πληρώσαμε ως νοσοκομείο 25,47 εκατομμύρια ευρώ για φάρμακα. Είχαμε, όμως, πάρει και μία ''προίκα'' 8 εκατομμυρίων από τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, οι οποίοι έρχονταν με το φάρμακο στο χέρι. Το ποσό αυτό πρέπει να διατεθεί φέτος από το νοσοκομείο».
16 εκατομμύρια
Πέραν αυτών, θα πρέπει να πληρωθούν 10 εκατομμύρια ευρώ για τα φάρμακα των αιμορροφιλικών όλης της χώρας, τους οποίους καλύπτει το «Λαϊκό» ως εθνικό κέντρο αναφοράς. Απαιτούνται, επίσης, 6 εκατομμύρια ευρώ για τους οροθετικούς και 2,5 εκατομμύρια για τους ανασφάλιστους: «Το ποσό αυτό υπερκαλύπτει τη δαπάνη του 2015», αναφέρει ο κ. Αντωνόπουλος, για να αναρωτηθεί: «Πώς θα καλυφθούν οι ασθενείς που θα νοσηλευτούν στο νοσοκομείο;».
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το περιστατικό που μας περιγράφουν εργαζόμενοι στα χειρουργεία: συνηθίζεται από τους χειρουργούς να κόβουν στα δύο το πλέγμα που χρησιμοποιείται στις επεμβάσεις κήλης, προκειμένου να εξυπηρετηθούν δύο ασθενείς...
ethnos
