Ένα δικαστικό βούλευμα
έρχεται να ρίξει στα μαλακά όσους πετούν βόμβες μολότοφ σε ανοιχτούς
χώρους αφού αποφαίνεται πως αφενός είναι εμπρηστικός και όχι εκρηκτικός
μηχανισμός και αφετέρου οι αστυνομικοί δεν κινδυνεύουν γιατί φορούν
...ειδική εξάρτηση
Το βούλευμα 16/2020 του Ναυτοδικείου Πειραιά που παραθέτει αυτούσιο το
dikastiko.gr
προσθέτει έναν συλλογισμό στην νομολογία των δικαστηρίων που ουσιαστικά
απενεργοποιεί ποινικά τις μολότοφ. Εν ολίγοις θεωρεί τη μολότοφ
εμπρηστικό και όχι εκρηκτικό μηχανισμό , γεγονός που ουσιαστικά ρίχνει
στα μαλακά όποιον χρησιμοποιεί τον μηχανισμό σε ανοιχτό χώρο:
«η
φύση του κοκτέιλ μολότοφ ως όπλου δεν ενδείκνυται για πρόκληση βλάβης
σε ανθρώπους που βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο. Ως εμπρηστικός μηχανισμός
πολύ μικρού μεγέθους είναι αποτελεσματικός όταν εκτοξεύεται σε οχήματα ή
κτίρια όπου η φωτιά μπορεί να μεταδοθεί και επεκταθεί. Μπορεί να αποβεί
θανατηφόρο όπλο όταν εντός των οχημάτων ή κτιρίων στόχων βρίσκονται
άνθρωποι που εγκλωβίζονται (βλέπε υπόθεση MARFIN). Σε αυτήν την
περίπτωση πάντως, οι βλάβες δεν προκαλούνται από την ίδια τη μολότοφ
αλλά από την πυρκαγιά που αυτή προκαλεί. Σε παγκόσμιο επίπεδο δεν έχει
καταγραφεί θάνατος από τη ρίψη κοκτέιλ μολότοφ, ούτε το Συμβούλιο έχει
υπόψη του περίπτωση βαριάς σωματικής βλάβης από τέτοιο όπλο. Εν
προκειμένω οι μολότοφ που πετούσε ο κατηγορούμενος αντικειμενικά δεν θα
μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρή σωματική βλάβη σε κάποιον…” 
Είναι χαρακτηριστικό ότι το βούλευμα κάνει επίκληση συγκεκριμένης μελέτης του Ανδριανού Γκουρμπάτση,
Αντιστράτηγου – Υπαρχηγού ΠΣ, ε.α, Νομικού που είναι και Ειδικός
Ερευνητής – Δικαστικός Πραγματογνώμονας και Διερεύνησης Εγκλημάτων
Εμπρησμού με τίτλο <<Η ποινική αξιολόγηση της βόμβας μολότοφ στο νέο ΠΚ>>, που δημοσιεύθηκε στην ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, τεύχος 11/2020 (Διαβάστε ΕΔΩ)
Η υπόθεση
Το
ναυτοδικείο ενεπλάκη όταν κλήθηκε να αποφανθεί λόγω αρμοδιότητας για
την τύχη ενός νεαρού ναύτη που κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε επεισόδια
με μολότοφ που σημειώθηκαν στις 6 Δεκεμβρίου 2018 στην επέτειο από την
δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στο κέντρο της Αθήνας στην διάρκεια
των οποίων τραυματίστηκαν έξι αστυνομικοί. Ο ναύτης αντιμετώπιζε
κατηγορίες για διατάραξη κοινής ειρήνης, έκρηξη από κοινού, κατασκευή
και κατοχή εκρηκτικών υλών από κοινού, απόπειρα βαριάς σκοπούμενης
σωματικής βλάβης από κοινού, εμπρησμό από κοινού, αντίσταση, παράνομη
οπλοφορία, παράνομη χρήση εκρηκτικών υλών και οπλοχρησία.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο οι αστυνομικοί του απέδωσαν ρόλο πρωτοστάτη στα επεισόδια λέγοντας πως “έριχνε κατά των αστυνομικών δύο διμοιριών από απόσταση 10-15 μέτρων βόμβες μολότοφ, πέτρες και μάρμαρα”.
Το βούλευμα όμως αποφαίνεται πως “…οι
μόνοι άνθρωποι που βρίσκονταν στην ακτίνα βολής του ήταν οι άνδρες των
ΜΑΤ. Αυτοί έφεραν εξάρτυση αντιμετώπισης ταραχών δηλαδή ήταν αρκετά
προστατευμένοι από ρίψεις μολότοφ. Το κοκτέιλ μολότοφ που εκτοξεύεται
νύχτα είναι ορατό διότι φλέγεται και δεν έχει μεγάλη ταχύτητα βολής
διότι ρίχνεται με το χέρι. Άρα υπάρχει χρόνος αποφυγής του. Ακόμα και
εάν για οποιονδήποτε λόγο δεν καθίστατο δυνατή η αποφυγή του, δεν υπήρχε
πιθανότητα εξάπλωσης της φωτιάς στη στολή αστυνομικών διότι όπως οι
μάρτυρες αστυνομικοί κατέθεσαν, δίπλα τους επιχειρούσε θωρακισμένο όχημα
εκτόξευσης νερού ΚΕΡΒΕΡΟΣ που έσβηνε τυχόν φωτιά που προκαλείτο από τις
μολότοφ. Εκτός αυτού είναι γνωστό ότι όλες οι διμοιρίες ΜΑΤ διαθέτουν
φορητό πυροσβεστήρα”.
Συγκεκριμένα:
Ο παλιός Ποινικός Κώδικας είχε ως εξής:
1.
Όποιος κατασκευάζει, προμηθεύεται ή κατέχει εκρηκτικές ύλες ή
εκρηκτικές βόμβες με σκοπό να τις χρησιμοποιήσει για να προξενήσει κοινό
κίνδυνο σε ξένα πράγματα ή κίνδυνο για άνθρωπο ή να τις παραχωρήσει σε
άλλον για τέτοια χρήση, τιμωρείται με κάθειρξη.
2. Όποιος
κατασκευάζει, προμηθεύεται, παραδίδει, παραλαμβάνει, φυλάσσει,
αποκρύπτει ή μεταφέρει εκρηκτικές ύλες ή εκρηκτικές βόμβες, για τις
οποίες γνωρίζει ότι προορίζονται για την εγκληματική χρήση της
παραγράφου 1, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Με την ίδια ποινή
τιμωρείται και όποιος, ενώ γνωρίζει ότι κάποιος άλλος έχει σκοπό να
κάνει εγκληματική χρήση εκρηκτικών υλών ή εκρηκτικών βομβών της
παραγράφου 1, τον καθοδηγεί με οποιονδήποτε τρόπο για την κατασκευή,
χρήση, προμήθεια, παράδοση, μεταφορά ή φύλαξή τους.
Οποιαδήποτε
ποινική πράξη επομένως αφορούσα εκρηκτικές ύλες αποτελούσε κακούργημα με
ελάχιστη ποινή τα πέντε έτη και μέγιστη τα 20 έτη.
Αντιθέτως, ο νέος κώδικας τροποποίησε το άρθρο 272 ΠΚ λαμβάνοντας την κάτωθι μορφή:
1.
Όποιος κατασκευάζει, προμηθεύεται ή κατέχει εκρηκτικές ύλες ή
εκρηκτικές βόμβες από τις οποίες μπορεί να προκληθεί κίνδυνος για
άνθρωπο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών.
2. Ο
δράστης δεν τιμωρείται αν πριν εξεταστεί από τις αρχές παρέδωσε με τη
θέλησή του σ’ αυτές τα πιο πάνω υλικά ή αντικείμενα ή κατέστησε γι’
αυτές δυνατό να τα αποκτήσουν στην κατοχή τους ή απέτρεψε με άλλο τρόπο
τον κίνδυνο να γίνει χρήση αυτών.
Πρακτικά δηλαδή μετέτρεψε το αδίκημα σε βαρύ πλημμέλημα με ποινή βάσης τα τρία έτη και μέγιστη ποινή τα 5.
Ο
Ν. 4637/2019 ήρθε να βελτιώσει τις αρχικές αλλαγές από τον ποινικό
Κώδικα της προηγούμενης κυβέρνησης αλλάζοντας ξανά την αντικειμενική
υπόσταση του αδικήματος προσθέτοντας την κάτωθι παράγραφο:
«Η
πράξη της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη
αν ο υπαίτιος την τελεί ενώ διαπράττει διατάραξη κοινής ειρήνης (άρθρο
189 παρ. 1-3)».
Επαναφέρει επομένως, τον κακουργηματικό χαρακτήρα του κυρίως αδικήματος σε ειδικές περιπτώσεις.
Ωστόσο όπως αναφέρεται στο βούλευμα 16/2020 του Ναυτοδοικείου Πειραιά «η
βόμβα μολότοφ που εκσφενδονίζεται σε εξωτερικό περιβάλλον δεν μπορεί να
προκαλέσει έκρηξη, γιατί η συγκέντρωση των αερίων είναι πάντοτε
μικρότερη από το κατώτερο αναφλέξιμο μίγμα, κάτω από 1,5 %, και συνεπώς
είναι πολύ φτωχό ως καύσιμο μίγμα, λόγω της παρουσίας μεγάλου ποσοστού
οξυγόνου του ατμοσφαιρικού αέρα και αντίστοιχα μικρού ποσοστού ατμών
βενζίνης. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να γίνει κατηγορία για την πράξη της
έκρηξης από κοινού. Για τον ίδιο λόγο δεν γίνεται κατηγορία για
κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών υλών από κοινού και για παράνομη χρήση
εκρηκτικών υλών”.
Επιπλέον,
όσον αφορά την εμπλοκή του εν λόγω νεαρού στα επεισόδια το δικαστικό
συμβούλιο, αποφάνθηκε ότι «δεν προέκυψαν ενδείξεις ενοχής εις βάρος του
κατηγορουμένου, αφού κανείς από τους μάρτυρες δεν ανέφερε ότι ο
κατηγορούμενος είχε βάλει φωτιά, ενώ η έκταση της φωτιάς δεν ήταν τέτοια
ώστε να εξαπλωθεί. Εξάλλου οι φωτιές που είχαν τεθεί στους κάδους
απορριμμάτων έσβησαν μόνες τους».
Έτσι αποφάνθηκε να υπάρξει
μεταβολή της κατηγορίας “από απόπειρα βαριάς σκοπούμενης σωματικής
βλάβης σε απόπειρα απλής σωματικής βλάβης εις βάρος δημοσίων υπαλλήλων
(αστυνομικών), αφού δεν προέκυψε κοινή δράση του κατηγορουμένου με
άλλους που να οδήγησε άμεσα στην πρόκληση σωματικής βλάβης σε κάποιον
από τους αστυνομικούς. Ωστόσο, η ρίψη κοκτέιλ μολότοφ δεν ήταν εντελώς
ακίνδυνη και, ως εκ τούτου, μεταβάλλεται η κατηγορία».
Ο κατηγορούμενος πάντως παραπέμπεται και για άλλες πράξεις.
Διαβάστε εδώ ολόκληρο το βούλευμα: ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
dikastiko
