«Εγώ πληρώνω ενοίκιο, το παιδί μου κάθεται και το Υπουργείο κοιμάται»

Η αγανακτισμένη επιστολή ενός πατέρα που το παιδί του σπουδάζει στο Καποδιστριακό.

Η υπομονή του έχει φτάσει στο όριο . Δούλεψε σκληρά να μεγαλώσει το παιδί του να το φτάσει να μπει σε ένα Πανεπιστήμιο και τελικά νιώθει ότι δεν έχει καταφέρει τίποτα.
Είναι ο Νίκος είναι πατέρας ενός φοιτητή που σπουδάζει στο Καποδιστριακό. Δεν είναι ο μόνος που το νιώθει είναι χιλιάδες σαν και αυτόν. Χιλιάδες που πίστεψαν στις υποσχέσεις χιλιάδες που ονειρεύτηκαν πως θα δουν το παιδί τους να σπουδάζει και να παλεύει ως φοιτητής για το μέλλον του. Εργάζεται σκληρά να καταφέρει να πληρώσει τα έξοδα «πραγματικά δεν ξέρω πως τα καταφέρνω θέλω μηνιαίως ένα χιλιάρικο για τα έξοδα όλου του σπιτιού» λεει στην επιστολή που μου έστειλε. «Τα παιδιά μας πέρυσι έχασαν το εξάμηνο δυστυχώς και τον Ιούνιο, τους κάλεσαν να δώσουν τα μαθήματα. Έχουν να κάνουν μάθημα τα παιδιά ένα μήνα. Κάθονται κι εμείς πληρώνουμε ενοίκια, κοινόχρηστα, έξοδα, ρεύματα, ΔΕΗ και δεν αντέχουμε άλλο μα το θεό. Δηλαδή σκέφτομαι και λέω. Εγώ πληρώνω ενοίκιο, το παιδί μου κάθεται και το Υπουργείο κοιμάται.

Στο Καποδιστριακό δεν ξέρει κανείς πότε θα ανοίξουν για να κάνουν τα παιδιά μας μάθημα .Τι θα γίνει θα κάνει κάτι το Υπουργείο; Οι κτιριακές εγκαταστάσεις είναι μια εικόνα που όποιος την δει θα πάθει σοκ. Σκουπίδια παντού, αποτσίγαρα, τοίχοι άβαφοι ,μόνο τσιμέντο είναι και ένας επιστάτης, ο οποίος που και που, ανάβει το καλοριφέρ ενώ στάζει το ταβάνι σε πολλά σημεία του Πανεπιστημίου νερό. Απίστευτες εικόνες. Ντρέπομαι , ντρέπομαι για όσα ζουν οι φοιτητές μας. Το μηνιαίο κόστος για να μείνει ένας φοιτητής είναι 1000 ευρώ τουλάχιστον για τα βασικά.

Η γραμματεία υπολειτουργεί, γιατί λεει έδιωξαν υπαλλήλους και κανείς δεν απαντάει στα τηλέφωνα για να μάθουν τα παιδιά μας πότε θα αρχίσουν μαθήματα.»

Αυτά, και πολλά άλλα, είναι ερωτήματα γονιών, φορολογούμενων πολιτών που δεν υπάρχει κάποιος να απαντήσει. Οι ευθύνες του Υπουργείου είναι τεράστιες και η μόνη λέξη που βγαίνει απ τα χείλη τους είναι η λέξη ντροπή . Ντροπή γιατί αγωνίστηκαν τα παιδιά να διαβάσουν, να γράψουν και να μπουν σε ένα πανεπιστήμιο. Ντροπή γιατί το κράτος είναι αυτό που πρώτο δεν λειτουργεί και μετά το πανεπιστήμιο. Ντροπή για δεκάδες λάθη που συνεχίζουν να γίνονται. Ντροπή για όλους εκείνους που αποφάσισαν για εκείνους (φοιτητές ), χωρίς εκείνους.

magdasblog