Κρίσιμο είναι ότι το Βερολίνο θεωρείται πως θα πάσχιζε μεν να κρατήσει αρτιμελή την Ευρωζώνη, αλλά το περιθώριο κινήσεών του θα ήταν περιορισμένο.
Η ανάλυση της Bank of America Merrill Lynch βασίζεται στην ανάλυση κόστους-απόδοσης και τη θεωρία παιγνίων.
Τα συμπεράσματα της ανάλυσης, όπως μεταδίδει το Bloomberg, δείχνουν πως οι αγορές ίσως υποτιμούν το ενδεχόμενο οικειοθελούς αποχώρησης οικονομιών από την ευρωζώνη.
Η Ρώμη, υποστηρίζει η ανάλυση, έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να επιτύχει μία συντεταγμένη επιστροφή σε κοινό νόμισμα, διαφυλάσσοντας μέρος του οφέλους που θα είχε η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της.
Σε παρόμοια θέση εκτιμάται ότι βρίσκεται και το Δουβλίνο.
Το Βερολίνο έχει μεν την μεγαλύτερη οικονομική ισχύ από τους «17» να τα βγάλει πέρα μόνο του, ωστόσο έχει τα λιγότερα κίνητρα από όλους -επειδή η (εξαγωγικού προσανατολισμού) γερμανική οικονομία θα βρισκόταν αντιμέτωπη με πολύ πιο αδύναμη ανάκαμψη, επιπτώσεις στους ισολογισμούς της και πιθανώς, υποστηρίζει η ανάλυση, υψηλότερο κόστους δανεισμού.
Σε ανάλογη θέση, για διαφορετικούς λόγους, τοποθετεί η ανάλυση την Αυστρία, τη Φινλανδία και το Βέλγιο. Ανάμεσα στις χώρες που πλήττονται από την κρίση μάλιστα, η Ισπανία έχει τα λιγότερα οικειοθελούς αποχώρησης, σύμφωνα με την ανάλυση. Η Ελλάδα βρίσκεται κάπου στη μέση.
Ως εκ τούτου, η Γερμανία θα είχε τεράστια κίνητρα να στηρίξει την Ιταλία ώστε να την κρατήσει εντός ευρώ -όμως, υποστηρίζει, λόγω του μεγέθους της ιταλικής οικονομίας, δεν θα μπορούσε να κάνει πολλά. Επειδή το γερμανικό «αντίδωρο» στην Ιταλία για παραμονή στο ευρώ θα ήταν ακριβότερο, και οι Ιταλοί θα δέχονταν πιο δύσκολα τους όρους που θα το συνόδευαν, η Ιταλία θεωρείται ότι έχει περισσότερα κίνητρα για αποχώρηση από ό,τι η Ελλάδα.
tanea
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου