Τροπολογία για το ακαταδίωκτο των τραπεζιτών

Το ρόλο επόπτη τραπεζών αποκτά η Τράπεζα της Ελλάδος, με βάση τροπολογία που προστέθηκε χθες, Πέμπτη 20 Ιουνίου, στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, για το ακαταδίωκτο των τραπεζικών στελεχών.

Υπενθυμίζεται ότι την εν λόγω ρύθμιση ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης υποσχέθηκε το 2023 πως θα την καταργήσει.

Με βάση λοιπόν το νέο καθεστώς που θα διαδεχθεί την κατ΄ έγκληση δίωξη που λήγει την 1η Ιουλίου, ανατίθεται στον επόπτη των τραπεζών, που εγνωσμένα διαθέτει την εμπειρία διάκρισης και αξιολόγησης του τι εστί ζημία για το χρηματοπιστωτικό σύστημα, γνωμοδοτικός ρόλος για την υποβοήθηση του έργου των δικαστικών λειτουργών κατά το διαδικαστικό στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης. Θα διαπιστώνεται, έτσι, αν τηρήθηκαν ή όχι οι τραπεζικοί κανόνες, αν έχει επέλθει ζημία κατόπιν πράξεων/παραβάσεων τραπεζικών στελεχών ή όχι και εάν ναι, ποιο είναι το ακριβές ύψος της ζημίας. Ουσιαστικά, αξιοποιείται η γνώση ειδικών και μπορεί να διαπιστωθεί, με αμερόληπτο τρόπο, αν συντρέχει η αντικειμενική υπόσταση της απιστίας.

Ειδκότερα, η αρμόδια εισαγγελική αρχή θα ζητά από την Τράπεζα της Ελλάδος την πρόταση δύο επιθεωρητών της ΤτΕ, οι οποίοι θα συντάσσουν σχετική έκθεση για το εάν υπάρχει παράβαση ή όχι.

Όπως αναφέρει το άρθρο 2  της τροπολογίας με τίτλο «Έκθεση Επιθεωρητών Τράπεζας της Ελλάδος προς τον σκοπό διεύρυνσης στρατιωτικών υποθέσεων»:

«Κατά τη διενέργεια της προκαταρκτικής εξέτασης για την αξιόποινη πράξη που προβλέπεται σε δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 390 του ποινικού κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95) αν η απιστία στρέφεται κατά πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος και αφορά σε αναδιάρθρωση ή διαγραφή δανείων οφειλών ή χρεών, ή στρέφεται κατά του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, η αρμόδια εισαγγελική αρχή ζητά από την Τράπεζα της Ελλάδος την πρόταση δύο επιθεωρητών αυτής, οι οποίοι με βάση τα στοιχεία της δικογραφίας συντάσσουν έκθεση, με την οποία διαπιστώνεται παράβαση ή μη του κανονιστικού πλαισίου που διέπει τις αλλαγές του κάθε φορέα και η ύπαρξη βέβαιης και οριστικής ζημίας που συνδέεται αιτιωδώς με την τυχόν παράβαση και έχει προκληθεί στην περιουσία του πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος ή του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας όπως αυτή αξιολογείται κατά τον σκοπό του ιδρυτικού νόμου καθώς, και το ύψος αυτής».

aftodioikisi