Να μην συμμετάσχουν στην «δοτή» απεργία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στις 30 Mαΐου ζητά με ανακοίνωσή του το Δίκτυο Εργαζομένων ΟΤΑ από τους εργαζόμενους: «Η φυσιογνωμία, το περιεχόμενο, η δομή και οι μορφές «δράσεις» που αναλαμβάνει η «Κοινωνική Συμμαχία» δείχνουν ότι πρόκειται για μια συγκροτημένη, «έξυπνη» και για αυτό, επικίνδυνη κίνηση που εντάσσεται σε μακροχρόνιο σχεδιασμό Ενσωμάτωσης και Υποταγής των εργαζομένων. Δείχνει ότι η αστική πολιτική επιχειρεί να αναβαθμίσει την παρέμβασή της στις πλατιές μάζες των εργαζόμενων, των αυτοαπασχολούμενων, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων και με «κινηματικές» μορφές, προκειμένου να προωθήσει την ταξική συνεργασία κάτω από την αστική ηγεμονία και να πετύχει ένα ισχυρό πλήγμα στη συνείδηση των εργαζομένων και την ταξική πάλη», αναφέρει στην ανακοίνωσή του το Δίκτυο. Και προσθέτει: «Οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συμμετέχοντας στην «κοινωνική συμμαχία» με τους εργοδότες προκήρυξαν 24ωρη γενική πανελλαδική απεργία. Αρκετές ταξικές και αγωνιστικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού, εργατικού και λαϊκού κινήματος κήρυξαν και αυτές συμμετοχή στην απεργία με το δικό τους πλαίσιο. Είναι βέβαιο ότι και στις 30 Μάη η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων θα παρακολουθεί από μακριά χωρίς να συμμετέχει».
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Απεργία 30ης Μαΐου: Με ποιους και γιατί;
Διάφοροι φορείς εργοδοτικών οργανώσεων με τη συμμετοχή των συνδικαλιστικών ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ιδρύσαν την «κοινωνική συμμαχία» η οποία κήρυξε την 30η Μάη 2018 ως «Ημέρα Πανεθνικής Δράσης». Πρόκειται για μια πρωτοβουλία εργοδοτικών οργανώσεων ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, Δικηγορικοί Σύλλογοι Ελλάδας, Τεχνικό και Οικονομικό Επιμελητήριο, Πανελλήνιος Ιατρικός και Φαρμακευτικός Σύλλογος και η Ανώτατη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων και σε συνεργασία με την εκφυλισμένη συνδικαλιστική ηγεσία των ΓΣΕΕ ,ΑΔΕΔΥ επιδιώκουν να πείσουν τους εργαζόμενους ότι όλοι μαζί, αφεντικά και εργάτες μπορούμε στη νέα μετάμνημονιακή περίοδο να παρέμβουμε ώστε να υπάρξει ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, να δοθούν κίνητρα για επενδύσεις, αύξηση της κερδοφορίας μέσα από ένα όπως το ονομάζουν υγιές ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Η φυσιογνωμία, το περιεχόμενο, η δομή και οι μορφές «δράσεις» που αναλαμβάνει η «Κοινωνική Συμμαχία» δείχνουν ότι πρόκειται για μια συγκροτημένη, «έξυπνη» και για αυτό, επικίνδυνη κίνηση που εντάσσεται σε μακροχρόνιο σχεδιασμό Ενσωμάτωσης και Υποταγής των εργαζομένων. Δείχνει ότι η αστική πολιτική επιχειρεί να αναβαθμίσει την παρέμβασή της στις πλατιές μάζες των εργαζόμενων, των αυτοαπασχολούμενων, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων και με «κινηματικές» μορφές, προκειμένου να προωθήσει την ταξική συνεργασία κάτω από την αστική ηγεμονία και να πετύχει ένα ισχυρό πλήγμα στη συνείδηση των εργαζομένων και την ταξική πάλη.
Μας καλούν ουσιαστικά να ξεχάσουμε και να διαγράψουμε τη βασική αντίθεση που υπάρχει ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο, να ξεχάσουμε τις ταξικές και κοινωνικές αντιθέσεις που γεννά η καπιταλιστική κοινωνία και να κινηθούμε διαταξικά, δήθεν με νέο πνεύμα. Ζητάνε από τους εργαζόμενους να ξεχάσουμε την ταξική πάλη, τους αγώνες εναντία στην εργοδοσία, τους πολιτικούς και οικονομικούς της μηχανισμούς και να συνθηκολογήσουμε απαρνούμενοι την απεργία ως ανώτερη μορφή αγώνα, τα δικαιώματά μας. Να δεχτούμε την ταξική ειρήνη και συνεργασία, και να προσφέρουμε συναίνεση και υποταγή στις δικές τους επιδιώξεις.
Κανένας εργαζόμενος να μην τσιμπήσει και να ΜΗΝ ακολουθήσει την αντιδραστική «κοινωνική συμμαχία». Χρειάζεται να τους γυρίσουμε την πλάτη, να σηκώσουμε το γάντι και να φωνάξουμε όλοι μαζί δεν συναινούμε στην πολιτική σας, δεν βάζουμε τα κέρδη και τις επιχειρήσεις σας πάνω από τις ζωές μας.
Οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συμμετέχοντας στην «κοινωνική συμμαχία» με τους εργοδότες προκήρυξαν 24ωρη γενική πανελλαδική απεργία.
Αρκετές ταξικές και αγωνιστικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού, εργατικού και λαϊκού κινήματος κήρυξαν και αυτές συμμετοχή στην απεργία με το δικό τους πλαίσιο.
Είναι βέβαιο ότι και στις 30 Μάη η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων θα παρακολουθεί από μακριά χωρίς να συμμετέχει. Όχι γιατί συμφωνεί με τις βάρβαρες πολιτικές που μας επιβάλλονται τα τελευταία οκτώ, δέκα χρόνια, από όλες τις αστικές κυβερνήσεις που εναλλάσσονται στην εξουσία. Όχι ότι δεν βλέπουν ότι και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εφαρμόζει τα μνημόνια, μεταλλάχτηκε, συνθηκολόγησε, μπροστά στις δυσκολίες με το κεφάλαιο, την Ε. Ένωση, το Δ.Ν.Τ. Αυτή η εξέλιξη ίσως τον απογοητεύει και τον πληγώνει ακόμη περισσότερο.
Στους κόλπους των εργαζομένων κυριαρχεί η ήττα, η απογοήτευση, η διάχυτη λαϊκή δυσαρέσκεια δεν μετατρέπεται σε αντίσταση και αγώνα. Γιατί δεν βλέπουν να ξετυλίγεται ένα άλλο σχέδιο που να έχει μπροστά τα εργατικά δικαιώματα, να έχει στοιχεία ταξικής ενότητας, αλληλεγγύης και κοινής δράσης. Βλέπουν να κυριαρχούν και στις γραμμές των δυναμένων που αντιστέκονται λογικές κομματικών και παραταξιακών σκοπιμοτήτων και όχι όλοι μαζί κα συμβάλουν σε ένα νέο σχέδιο εναλλακτικής προοπτικής για τους εργαζόμενους και τις σύγχρονες ανάγκες τους. Όσο δεν παίρνονται πρωτοβουλίες για να δημιουργηθεί ένα ταξικό λαϊκό μέτωπο σε ρήξη και ανατροπή με τις πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις του κεφαλαίου, η κατάσταση αυτή δεν θα ξεπεραστεί.
Σε πλήρη αντίθεση και ρήξη με την «κοινωνική συμμαχία» που θέλουν να κτίσουν χρειάζεται οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαία, οι συνταξιούχοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να διαμορφώσουμε τη δικιά μας λαϊκή συμμαχία, το δικό μας ταξικό μέτωπο ενάντια στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, της Ε. Ένωσης, του Δ.Ν.Τ, του ΟΟΣΑ, του ΣΕΒ και όλων των εργοδοτικών οργανώσεων, για βάλουμε εμπόδια στην πολιτική τους και να δημιουργήσουμε τους όρους για την ανατροπή τους.
Για να γίνει αυτό χρειάζεται να πάνε τα πράγματα αλλιώς στο εργατικό λαϊκό κίνημα. Χρειάζεται να ενώσουμε δυνάμεις, σεβόμενοι ο καθένας τη διαφορετικότητα του άλλου, με δημοκρατικό τρόπο χωρίς καπελώματα και ηγεμονισμούς να βρούμε δρόμους ταξικής λαϊκής ενότητας και κοινής δράσης. Μόνο σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να υπάρξει ελπίδα.
Αιτήματα που χρειάζεται να διεκδικήσουμε οι εργαζόμενοι μεταξύ άλλων είναι:
Να μπει τέλος στη διαρκή λιτότητα. Ήρθε η ώρα για αυξήσεις στους μισθούς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για να ζούμε με αξιοπρέπεια. 9ΟΟ ευρώ κατώτατο μισθό για όλους.
Επαναφορά του 13-14 μισθού. Υπολογισμός της διετίας 2016-17 για την μισθολογική εξέλιξη. Επαναφορά της διετίας για τα Μ. κλιμάκια σε Υ.Ε και Δ.Ε κατηγορία. Μισθολογική αναγνώριση της προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα. Συλλογικές συμβάσεις.
Όχι στη μείωση του αφορολόγητου για μισθωτούς και συνταξιούχους. Άμεση επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000€. Προστασία της λαϊκής κατοικίας. Κατάργηση της φοροληστείας και των χαρατσιών. Διαγραφή του χρέους. Κατάργηση όλων των μνημονιακών, αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων.
Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους. Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων. Καμία απόλυση.
Μαζικές προσλήψεις μονίμου προσωπικού για τις ανάγκες όλων των υπηρεσιών των δήμων. Όχι στα διάφορα προγράμματα υπερεκμετάλλευσης των ανέργων π.χ. κοινωφελή εργασία.
Κατάργηση του Νόμου Κατρούγκαλου για τις συντάξεις.
Κατάργηση των περιορισμών του δικαιώματος στην απεργία.
Μείωση των ωρών εργασίας και των ορίων ηλικίας για τη σύνταξη.
Κάτω τα χέρια από Βαρέα και ανθυγιεινά. Καμία ιδιωτικοποίηση σε υπηρεσίες των δήμων.
Όχι στην αντιδραστική αυτή τη φορά ηλεκτρονική αξιολόγηση και το νέο σχέδιο Κλεισθένης που εδραιώνει και επεκτείνει το αντιδραστικό σχέδιο Καλλικράτη, μετατρέποντας τους δήμους σε επιχείρησης και τους πολίτες σε πελάτες που βάζουν όλο και ποιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. ΝΑΙ στην απλή ανόθευτη αναλογική, χωρίς δεύτερο γύρο. Όχι στο δημαρχοκεντρικό μοντέλο διοίκησης.
Όχι στον πόλεμο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Ειρήνη, Φιλία, Αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.
Και στις 30 Μάη;
Να γυρίσουμε την πλάτη στους σχεδιασμούς των εργοδοτικών οργανώσεων και στις συνδικαλιστικές εκείνες ηγεσίες που συγκρότησαν μαζί τους την δήθεν κοινωνική συμμαχία εναντίον των εργατικών δικαιωμάτων.
Να γίνουν συνελεύσεις στους χώρους εργασίας και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αποφασίσουν τον τρόπο που θα επιλέξουν να αντιδράσουν. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί η μη συμμετοχή στην συγκεκριμένη απεργία ως στάση απεργοσπαστική ή στήριξη και ανοχή στη βαθειά αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Η στάση που πρέπει να κρατήσει κάθε εργαζόμενος, αγωνιστής δεν είναι απλή. Δεν πρέπει να επικρατήσει στους χώρους εργασίας η απογοήτευση, η σύγχυση και η ηττοπάθεια.
Καλούμε τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν με τις δυνάμεις που κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση με την «κοινωνική συμμαχία», να απαιτήσουν από τα συνδικάτα, να γίνει μια συγκέντρωση, να μιλήσουν και να εκφραστούν όλες οι αγωνιστικές απόψεις. Να γίνει μια πορεία και να καταθέσουν κοινά αιτήματα στη Βουλή.
Θα συνεχίσουμε να συμβάλουμε στην ταξική πάλη, στην ανάπτυξη της ανεξάρτητης εργατικής δράσης, στον δρόμο της ταξικής ενότητας και αλληλεγγύης για την εργατική και κοινωνική χειραφέτηση.
aftodioikisi
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου