Η δέσμευση είχε γίνει το 2011 και αφορούσε σε πάσης φύσεως τραπεζικούς λογαριασμούς και τραπεζικά προϊόντα του επιχειρηματία, ο οποίος εμπορεύονταν γεωργικά μηχανήματα στη Θράκη.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ στην σχετική απόφαση που εξέδωσε σημειώνει ότι η πράξη με την οποία διατάχθηκε η δέσμευση των τραπεζικών προϊόντων στερείται νομίμου ερείσματος, διότι εκδόθηκε βάση του άρθρου 30 παρ. 5 του Ν. 3296/2004. Το συγκεκριμένο άρθρο κρίθηκε αντίθετο στα άρθρα 5,17 και 25 του Συντάγματος και στο πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ.
Επιπλέον, το ΣτΕ έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι η επίμαχη διάταξη αφήνει ευρύτατο περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στη διοίκηση, χρησιμοποιεί αόριστες έννοιες και δεν καθορίζει με τρόπο σαφή και συγκεκριμένο τις προϋποθέσεις επιβολής του μέτρου.
Ακόμη, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο επισημαίνει πως η διάταξη δεν θέτει περιορισμό στην έκταση και στη διάρκεια της δέσμευσης, δεν ρυθμίζει τη διαδικασία επιβολής και άρσης της με πρόβλεψη διαδικαστικών εγγυήσεων ανάλογων προς τη σοβαρότητά της.
Σύμφωνα μάλιστα με την απόφαση της Ολομέλειας η δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών πράγματι αποσκοπεί μεν στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος για να διατηρούνται τα περιουσιακά στοιχεία του ελεγχομένου και να είναι δυνατή η ικανοποίηση αξιώσεων του δημοσίου, αυτό όμως δεν αρκεί για να καταστήσει συνταγματικά ανεκτή μια τόσο σοβαρή επέμβαση σε συνταγματικώς προστατευόμενα αγαθά του ελεγχομένου.
Με το σκεπτικό αυτό η Ολομέλεια έκανε δεκτή σχετική παραπεμπτική απόφαση του Δ΄ Τμήματος.
newsbomb
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου