Σύμφωνα με την NASA, αυτή η καταιγίδα αυξάνει την πιθανότητα να παρατηρηθεί το Βόρειο Σέλας σε περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων περιοχών.
Οι ειδικοί αναφέρουν ότι η γεωμαγνητική καταιγίδα, η οποία ξεκίνησε στις 21 Ιουλίου, θα διαρκέσει συνολικά τρεις ημέρες, με την κορύφωση να αναμένεται στις 24 Ιουλίου.
Επιπλέον, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι το επόμενο έτος η Γη θα αντιμετωπίσει όλο και πιο ισχυρές ηλιακές καταιγίδες, με τις προβλέψεις να δείχνουν ότι τον Ιούλιο του 2025 θα σημειωθεί η ισχυρότερη καταιγίδα που έχουμε δει μέχρι σήμερα.
Οι γεωμαγνητικές καταιγίδες, που κατηγοριοποιούνται από G1 έως G5 ανάλογα με την έντασή τους, μπορούν να υπερφορτώσουν τα δίκτυα ισχύος, προκαλώντας διακοπές ρεύματος.
Η ηλιακή καταιγίδα είναι αστρονομικό φαινόμενο προερχόμενο από τον Ήλιο. Πρόκειται για κύμα φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων (κοσμικών ακτίνων), τα οποία όπως βγήκαν από την κορόνα του Ήλιου εξερράγησαν και επιταχύνθηκαν λόγω μίας ή περισσότερων ηλιακών εκλάμψεων.
Σύμφωνα με το wikipedia, τα σωματίδια βρίσκονται εκεί υπό μορφή πλάσματος. Τα σωματίδια μπορούν να επιταχυνθούν ακόμη με το ξέσπασμα μιας στεμματικής εκπομπής μάζας (coronal mass ejection), ένα σύννεφο αποτελούμενο κυρίως από ηλεκτρόνια.
Τα σωματίδια ονομάζονται ηλιακά ενεργειακά σωματίδια (SEPs). Όταν το κύμα από τις εκρήξεις έρθει κοντά στη Γη, η σχέση με την οποία αλληλοεπιδρούν τα μαγνητικά πεδία (magnetic fields) τους με αυτά της Γης, καθορίζει τι θα συμβεί ανάλογα με το μέγεθος της ισχύς τους και από το κατά πόσο είναι ευθυγραμμισμένα με τα γήινα. Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω γεγονότων επεξηγεί το φαινόμενο ηλιακή καταιγίδα.
Η πρόσφατη έρευνα της NASA, που δημοσιεύτηκε στις 23 Μαΐου 2016 στο Nature Geoscience, έδειξε ότι οι ηλιακές καταιγίδες ήταν πιθανό να αποτέλεσαν την αρχή για τη δημιουργία ζωής στη Γη πριν από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια.
Είναι εκρήξεις πλάσματος σε μορφή ηλιακής ενέργειας και χαρακτηριστικό τους γνώρισμα αποτελεί το ότι παρατηρούνται ως εκρήξεις λάμψης.
Είναι στην εποχή μας εξαιρετικά σπάνιο να χτυπήσουν στη Γη, δηλαδή συνήθως την προσπερνούν. Το φαινόμενο δεν είναι πρωτόγνωρο, καθώς σύμφωνα με τους επιστήμονες, υπάρχει άμεση σύνδεσή του με τον 11ετή κύκλο του Ήλιου.
Στο ηλιακό μέγιστο ή απλά προς το τέλος του κύκλου, συμβαίνει έξαρση των ηλιακών κηλίδων, των περιοχών που εξαπολύονται οι ηλιακές εκλάμψεις και έτσι πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες ηλιακών καταιγίδων.
Με την προσθήκη του ηλιακού ανέμου, του διαπλανητικού κενού του διαστήματος που βρίσκεται διάσπαρτος στο διάστημα, γίνεται λόγος για την ηλιακή δραστηριότητα στην οποία περιλαμβάνονται. Όλες οι δραστηριότητες καθοδηγούνται από το ηλιακό μαγνητικό πεδίο, αρχικά συγκεντρωμένο στην ορατή επιφάνεια που ονομάζουμε φωτόσφαιρα.
ieidiseis
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου