«Εκτιμώντας όλο το αποδεικτικό υλικό αδυνατώ καταλήξω στο τι ακριβώς συνέβη. Έχω αμφιβολίες. Μπορεί να συνέβησαν τα γεγονότα όπως τα λέει η καταγγέλουσα στο δικαστήριο, αλλά το δικαστήριο δε μπορεί να καταδικάσει με αμφιβολίες. Οι διαφοροποιήσεις στις καταθεσεις της πρώτης καταγγέλλουσας δεν είναι λεπτομέρειες. Υπάρχουν αμφιβολίες για το τι ακριβώς συνέβη. Για τον κατ’ εξακολούθηση βιασμό θα προτείνω να τον κηρύξει αθώο».
Την ενοχή του Πέτρου Φιλιππίδη για την απόπειρα βιασμού σε βάρος της δεύτερης καταγγέλλουσας το 2010 στο θέατρο Μουσούρη, ζήτησε η εισαγγελέας της έδρας Στέλλα Στόγια.
«Η δεύτερη καταγγέλουσα ήταν πολύ χαρούμενη που θα συνεργάζονταν με ένα μεγάλο καλλιτέχνη. Ο κατηγορούμενος την οδήγησε ένα άδειο θέατρο και στην συνέχεια επιχείρησε να τη βιάσει. Εκείνη προσπάθησε να τον αποφύγει, έκανε μια προσχηματική συνομιλία με τη μητέρα της, την οποία αντιλήφθηκε ο κατηγορούμενος και συνέχισε.
Η πράξη του δεν ολοκληρώθηκε όχι επειδή με δίκη του βούληση της σταμάτησε, αλλά γιατί όπως κατέθεσε η καταγγέλλουσα «ξενέρωσε». Τα καταγγελλόμενα περιστατικά είναι τα ίδια σε όλες τις καταθέσεις της» είπε η εισαγγελέας.
Στον ισχυρισμό της υπεράσπισης ότι η δεύτερη καταγγέλουσα τον εκδικείται επειδή δεν πήρε ρόλο, η εισαγγελέας σχολίασε: «Αν ήταν συναινετικό αυτό που έγινε γιατί δεν πήρε το ρόλο; Γιατί στη συνέχεια δε συνεργάστηκαν ποτέ; Γιατί δεν έπαιξε στις δυο σειρές του mega;». Όπως σημείωσε, η υπεράσπιση επιχείρησε να τρώσει την αξιοπιστία της, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων ότι η δεύτερη καταγγέλλουσα απαντούσε στα τηλέφωνα του κατηγορουμένου και στα όσα ερωτικά της έλεγε.
Την ενοχή του ηθοποιού ζήτησε η εισαγγελέας και για τη δεύτερη απόπειρα βιασμού σε βάρος συναδέλφου του το 2014 μέσα στο αυτοκίνητο του στο Παλαιό Ψυχικό.
«Η καταγγέλουσα κατά την κατάθεση της είχε πάθει κρίση εκείνη τη στιγμή. Έκανε σαν αγρίμι και προσπαθούσε να αποτρέψει τον κατηγορούμενο από το εγκληματικό σχέδιο του. Μέσα στον πανικό της της είχε μείνει η εντύπωση πως ήταν κλειδωμένη η πόρτα. «Είναι εκείνη η στιγμή που λες, πως δεν το έκανα! Γιατί δεν δοκιμασα να ανοίξω; Και τα βάζεις με τον εαυτό σου» μας κατέθεσε εδώ στο δικαστήριο. Η θέση του κατηγορουμένου απέναντι στην κατηγορία είναι πως υπήρχε ερωτική διάθεση. Αν η συναίνεση έχει συναινετικά γιατί δεν τον αναζήτησε αργότερα; Γιατί δεν επιδιώκει να τον συναντήσει ξανά; Έγινε λόγος για το ημερολόγιο της. Πως είναι δυνατόν είπε η υπεράσπιση για αυτό που της συνέβη να μη γράψει κάτι; Και γιατί να γράψει; Γιατί να καταγράψει κάτι φρικτό που της συνέβη. Οι σελίδες εκείνες τις ημέρες είναι κενές. Είναι ενδεικτικό κι αυτό» είπε η εισαγγελέας.
(Βιασμός κατ εξακολούθηση- Ιούνιος 2008 και Σεπτέμβριος 2008)
«Οφείλουμε να ελέγξουμε την αξιοπιστία της μαρτυρίας όταν είναι το μόνο αποδεικτικό μέσο που υπάρχει. Για τον πρώτο καταγγελόμενο βιασμό η καταγγέλλουσα είχε καταθέσει ότι υπήρχε χειραγώγηση. «Υπήρχαν πράγματα που έλεγες για τον κατηγορούμενο… απλώς με συμπαθεί πολύ. Ήταν στο όριο» είχε καταθέσει η καταγγέλλουσα» είπε η εισαγγελέας σημειώνοντας στη συνέχεια ότι του δήλωσε πως θέλει να φύγει αλλά και πως δεν αντιλήφθηκε ότι η πράξη που έγινε σε βάρος της συνιστούσε βιασμό.
Η εισαγγελική λειτουργός, αναφερόμενη στο δεύτερο περιστατικό βιασμού, είπε: «Η καταγγέλλουσα είπε πως πήγε με βαριά καρδιά θεωρώντας πως θέλει να επανορθώσει ο κατηγορούμενος. Η καταγγέλλουσα στην ανακρίτρια είχε καταθέσει ότι ενθουσιάστηκε ασχέτως με ότι είχε γίνει, ενθουσιασμό που επιβεβαίωσε και η μητέρα της. Γεννώνται ερωτηματικά. Βεβαίως ήταν χαρούμενη στην προοπτική επαγγελματικής αποκατάστασης. Όμως μια γυναίκα που έχει υποστεί τέτοια πράξη επουδενί δεν πηγαίνει χαρούμενη στο βιαστή της. Είπε ότι «έτσι έχουμε γαλουχηθεί στο θέατρο». Μέχρι ποια συμπεριφορά; Μέχρι της διάπραξη κακουργήματος και μάλιστα από αυτά με την μεγαλύτερη απαξία; Κατά την άποψη της ομιλούσας, όχι».
Η εισαγγελική λειτουργός επεσήμανε ότι στις καταθέσεις της πρώτης καταγγέλλουσας υπάρχουν αντιφάσεις, τις οποίες ανέφερε αναλυτικά, υπογραμμίζοντας ότι το δεύτερο περιαστικό βιασμού της υπενθυμίστηκε από φίλο της και αναφέρθηκε στο στάδιο της ανάκρισης. «Σε ερωτήσεις προς την καταγγέλουσα για τις διαφοροποιήσεις που υπάρχουν στις καταθέσεις της, εκείνη υποστήριξε: «Ήταν όλα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Όταν μου τα θύμισε ο Παναγιώτης (φίλος της), ήταν σαν να άνοιξε αυτή την πόρτα». Η καταγγέλουσα σε τρία διαφορετικά όργανα κατέθεσε διαφορετική αποτύπωση των γεγονότων. Άλλα στο ΣΕΗ, άλλα στον εισαγγελέα, άλλα στην ανάκριση. Γιατί δεν είπε στον εισαγγελέα όσα είπε στον ανακριτή; Η καταγγέλουσα προσήλθε στον εισαγγελέα για να καταγγείλει όσα υπέστη, όχι να τα χαρακτηρίσει νομικά. Το τόσο σοβαρό γεγονός το καταθέτει πρώτη φορά στην ανακρίτρια. Αν το είχε καταθέσει στον εισαγγελεα θα είχα διαφορετική τοποθέτηση, δεχόμενη ότι στο ΣΕΗ ήθελε να καταγράψει μια καταγγελία. Ανακάλυπτε όμως κάτι νέο σε κάθε επόμενο στάδιο».
Αυτές οι διαφοροποιήσεις δημιούργησαν ερωτηματικά στην εισαγγελέα της έδρας. «Ήταν ένα περιαστικό που της είχε ξανασυμβεί; Ήταν το συνήθως συμβαίνον; Η πρώτη καταγγέλλουσα υποβάθμισε τα γεγονότα λέγοντας ότι αυτά συμβαίνουν στο θέατρο. Αν ήταν έτσι για ποιο λόγο το απώθησε ως γεγονός;» αναρωτήθηκε και συμπλήρωσε ότι όλοι οι επιστήμονες που εξετάσθηκαν συμφώνησαν σε ένα πράγμα, ότι «το βίωμα του βιασμού δεν μπορεί να σβήσει από τη μνήμη του θύματος».
Η πρώτη καταγγέλουσα είναι ηθοποιός και γνωρίζει τους κανόνες της υποκριτικής, επεσήμανε η εισαγγελέας και ανάφερε φράσεις της όπως «στο θέατρο ματώνουμε». «Σε κανένα επαγγελματικό χώρο δεν μαθαίνουν οι δάσκαλοι στους νέους καλλιτέχνες να ανέχονται εγκλήματα. Συμπεριφορές ναι, πίεση ναι, αλλά όχι κακουργήματα ή κακοποιητικές συμπεριφορές» είπε χαρακτηριστικά.
Μου προκάλεσε εντύπωση ότι σε αίτημα για αναπαράσταση η πρώτη καταγγέλουσα είπε: «Θα δεχτώ να γίνει αναπαράσταση αν το κάνει ο ιδιος. Μπορεί;». Στη συνέχεια είπε ότι ήταν χιούμορ και ειρωνία και πως το θεωρεί αναχρονιστικό. Επιτρέψτε μου όμως ότι με το βιαστή σου δε μπορείς να κανείς χιούμορ. Θα εκτιμηθεί και η συμπεριφορά του θυματος. Το θύμα δεν απολογείται για τη συμπεριφορά του, αλλά αξιολογείται η κατάθεσή του».
Καταλυτική χαρακτήρισε η εισαγγελέας την κατάθεση της Θάλειας Ματίκα, της Ζέτας Μακρυπούλια και των ηθοποιών που κλήθηκαν να καταθέσουν. «Δεν επιβεβαίωσε τη σύζυγο του κατηγορουμένου για το περιστατικό της βάπτισης. Δεν αναγνώρισε καν την καταγγέλουσα στο δικαστήριο. Αν είχε ειπωθεί κάτι τέτοιο θα το θυμόταν εξαιτίας και της στενής σχέσης που είχε τότε με την κα Νινου. Αντίστοιχα η κα Κοτσοβούλου δεν επιβεβαίωσε ότι την κάλεσε στο θέατρο για να αναλάβει ρόλο στην παράσταση, ισχυρισμό που επιβεβαίωσε και η Ζετα Μακρυπούλια».
Κλείνοντας η εισαγγελέας είπε χαρακτηριστικά:
«Καταχράστηκε την ισχυρή του θέση, ο κατηγορούμενος ενεργώντας με έπαρση, έχοντας εξουσιαστική συμπεριφορά, συμπεριφερόταν σαν κακομαθημένο ποδί που δεν μπορούσε να ακούσει όχι. Και όταν άκουγε το όχι γινόταν αγρίμι. Το όχι το άκουγε σαν ναι. Δεν μπορούσε να δεχθεί ότι νέες ηθοποιοί του λένε όχι. Είχε το συνδρομο του εξουσιαστή, ο μάρτυρας Μπιμπίλας κατέθεσε για τον αυτοκράτορα Φιλιππίδη. Βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του νόμιζε μπορούσε να έχει ό, τ ήθελε, όποια ήθελε. Μας είπε δεν είχε λόγο να βιάσει, αναρωτιέμαι χρειάζεται λόγος; Ο βιαστής σκέφτεται έχω το δικαίωμα να κυριαρχώ επί του άλλο ατόμου…»
ertnews
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου