Πρόκειται για ένα περιστατικό το οποίο προκλήθηκε από την προσπάθεια της ΥΠΕΞ της κυβέρνησης Ντμπέιμπα, Νάιλα Μανγκούς, να νομιμοποιήσει την εξουσία της και την υπογραφή των τουρκολιβυκών μνημονίων με τον Νίκο Δένδια μιλώντας στην εφημερίδα «Τα Νέα» να εξηγεί γιατί αρνήθηκε να τη συναντήσει.
Ο Μένφι μας ζήτησε να πάμε στην Τρίπολη. Συμφωνήσαμε σαν προσωπική παραχώρηση σε αυτόν, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρχουν επίσημες επαφές ή επαφές με την προσωρινή κυβέρνηση. Θα πηγαίναμε, θα τον βλέπαμε, θα φεύγαμε. Το ότι εμφανίστηκε η Μανγκούς σημαίνει ότι δεν τηρήθηκε η συμφωνία.
Βεβαίως μιλάνε με την κυβέρνηση της Λιβύης. Αλλά το θέμα είναι ότι για όλους ισχύει ότι έχει περιορισμένη εντολή, δεν μπορεί δηλαδή να υπογράφει συμφωνίες, αλλά τολμώ να πω και περιορισμένη χρησιμότητα. Και το δεύτερο είναι πως αυτές οι κυβερνήσεις δεν είναι υποχρεωμένες να αντιμετωπίσουν τη δική μας πραγματικότητα, που είναι το δεύτερο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Κακά τα ψέματα, η τοποθέτηση των Ηνωμένων Εθνών, ότι αυτή η κυβέρνηση δεν είναι εξουσιοδοτημένη να υπογράφει συμφωνίες, από εμάς προήλθε. Και εργαστήκαμε πάρα πολύ στο πλαίσιο των ΗΕ για να έρθει αυτό.
Απολύτως και τα δύο. Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε ότι δεν βλέπουμε. Και το άλλο είναι ότι υπάρχει μια κατανόηση με τους Αιγύπτιους.
Δεν θέλουν ουσιαστικές επαφές. Οχι δεν θέλουν. Λένε ότι η κυβέρνηση αυτή πρέπει να κάνει εκλογές. Και όχι μόνο δεν κάνει εκλογές, υφαρπάζει την παραμονή της, εκμεταλλευόμενη κατά το δοκούν τους πόρους της Λιβύης, και υπογράφει και με τους Τούρκους. Ε, δεν γίνεται.
Οι σχέσεις μας με τη Λιβύη θα παραμείνουν ως έχουν από τη δική μας πλευρά. Και αυτό υπό την έννοια ότι θα προσπαθήσουμε – και αυτός ήταν ο σκοπός της επίσκεψης – να διατηρήσουμε μια ισχυρή σχέση με την Ανατολική Λιβύη, άρα και με το κοινοβούλιο, άρα, στην πραγματικότητα, με ένα Σώμα που δίνει δύναμη στη θέση μας ενάντια στην αποδοχή και σύναψη παράνομων κειμένων με τους Τούρκους. Και από την άλλη, με τις μικρές μας δυνατότητες, γιατί θυμίζω ότι είναι μικρές οι δυνατότητές μας σε σχέση με τους άλλους, αφού θέλουμε χωρίς χρήματα και χωρίς στρατό να έχουμε επιρροή, να εμποδίσουμε την επέκταση των συμβατικών κατανοήσεων με την Τουρκία.
Ο Σάλεχ και ο Χαφτάρ ήταν απολύτως στη γραμμή που εμείς θα θέλαμε να είναι. Τόνισαν ότι η τουρκική παρουσία είναι επιζήμια και απαράδεκτη. Είχε σημασία να δούμε τον Σάλεχ και τον Χαφτάρ, γιατί είχαν πάει στην Τουρκία. Τους είδε ο ίδιος ο Ερντογάν, είδε και τους λίβυους βουλευτές ο Ερντογάν, γι’ αυτό πήγα και στο κοινοβούλιο και τους εξήγησα τις θέσεις μας.
Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για εκλογές στη Λιβύη το επόμενο διάστημα;
Οχι. Νομίζω ότι έχει πάει πολύ πίσω το ενδεχόμενο διεξαγωγής τους, γι’ αυτό και πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε.
lawandorder
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου