Ο νόμος 4413/2016 καθιέρωσε το ασυμβίβαστο του επαγγέλματος του εκπαιδευτή οδηγών αυτοκινήτων (Σχολές Οδηγών) με αυτό του δημοσίου κ.λπ. υπαλλήλου.
Ειδικότερα, στο ΣτΕ είχαν προσφύγει 22 εκπαιδευτές οδηγών αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών, οι οποίοι παράλληλα είχαν την ιδιότητα του υπαλλήλου ή συνταξιούχου του Δημόσιου, κ.λπ. και ζητούσαν να ακυρωθούν οι αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, που απέρριψαν τις αιτήσεις τους, με τις οποίες ζητούσαν να ακυρωθεί σχετική απόφαση και έγγραφο για την παύση ισχύος των αδειών ασκήσεως επαγγέλματος εκπαιδευτικών υποψηφίων οδηγών αυτοκινήτων, κ.λπ., που εκδόθηκαν σε επιταγή του νόμου 4413/2016.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών είχε κρίνει ότι οι διατάξεις του νόμου 4413/2016 ως προς το σκέλος που καθιερώνουν το ασυμβίβαστο του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού των Σχολών Οδηγών, δεν αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της ισότητας (άρθρο 4 Συντάγματος), της επαγγελματικής ελευθερίας (άρθρο 5 Σ.), της ελευθερίας της εργασίας (άρθρο 22 Σ.) και της αναλογικότητας (άρθρο 25 Σ.).
Στις εφέσεις τους οι προσφεύγοντες υποστήριζαν, μεταξύ άλλων, ότι παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας, καθώς ο περιορισμός αυτός επιβάλλεται σε συγκεκριμένη κατηγορία εκπαιδευτών, χωρίς να καταλαμβάνει εκπαιδευτές χειριστών αεροπλάνων, ελικοπτέρων, κ.λπ., που κατέχουν αντίστοιχες θέσεις στον Δημόσιο κ.λπ. και τελούν υπό ουσιωδώς όμοιες συνθήκες, ενώ ορισμένοι εκ των προσφευγόντων είναι τρίτεκνοι και προστατεύονται από το άρθρο 21 του Συντάγματος.
Τέλος, το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ με τις υπ΄ αριθμ. 2675-2678/2020 αποφάσεις του απέρριψε ως αβάσιμες, τις εφέσεις των εκπαιδευτών επαναλαμβάνοντας το σκεπτικό των εφετειακών αποφάσεων.
euro2day
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου