Στον Άρειο Πάγο η διεκδίκηση 135 εκ. ευρώ από τον Δήμο Φυλής για παλιές οφειλές του ΕΔΣΝΑ. “Περίεργη” καταγγελία από το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ στην Εφ. Συν

Σε μια ακατανόητη καταγγελία, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών και είτε στις φατρίες που έχει δημιουργήσει στο εσωκομματικό πεδίο η αποδρομή του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποδοθεί, είτε σε προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης, προχώρησε το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. Το πραγματικά περίεργο σε αυτή την υπόθεση, είναι με βάση ποια λογική (έστω και αντιπολιτευτική) ένα δημοσίευμα κρίνει και επικρίνει το δικαίωμα ενός Δήμου να διεκδικεί οφειλές που έρχονται από το παρελθόν αλλά και με ποια λογική οι κάτοικοι αυτού του Δήμου θα πρέπει να αισθάνονται ένοχοι, επειδή διεκδικούν αυτό που τους αναλογεί.

Το θέμα αφορά ποσό περίπου 135 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο ο Δήμος Φυλής θα διεκδικήσει στις 23 Νοεμβρίου στον Άρειο Πάγο. Πρόκειται για χρήματα που έρχονται από το παρελθόν και αφορούν αγωγή που άσκησε ο Δήμος Φυλής το 2009 για μη τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων του Ενιαίου Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής.

Το ιστορικό

Η αλλαγή του τρόπου καταβολής των αντισταθμιστικών που επέφερε ο Νόμος 3164/2003 (Περιφερειακός σχεδιασμός) οδήγησε τον πρώην δήμαρχο Νίκο Παπαδήμα, να διεκδικήσει από τον τότε ΕΣΔΚΝΑ την απόδοση του ποσού των αντισταθμιστικών που υπήρξαν μέχρι την ισχύ του νόμου. Αρχικά η διεκδίκηση έγινε μέσω ανταλλαγής επιστολών μεταξύ του δημάρχου και του Ενιαίου Συνδέσμου και αφορούσε ποσό πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ.

Τις αξιώσεις του Νίκου Παπαδήμα παρέλαβε το 2007 ο Χρήστος Παππούς και δυο χρόνια αργότερα (2009) προχώρησε σε αγωγή κατά του Συνδέσμου, διεκδικώντας το ποσό των 134.515.422 εκατομυρίων ευρώ. Το 2011, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, το οποίο εξέδωσε την 5035/2011, με την οποία απέρριψε την αγωγή του Δήμου, καθώς έκρινε ότι τα πολιτικά δικαστήρια δεν ήταν αρμόδια για την εκδίκαση της αγωγής. Ο Δήμος Φυλής άσκησε έφεση επί της απόφασης, η οποία εκδικάστηκε ενώπιον του Εφετείου Αθηνών στις 28.3.2013 και εκδόθηκε η 7198/2013 απόφαση του Εφετείου Αθηνών (16ο Τμήμα), με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή του Δήμου και του επιδικάστηκε το ποσό των 12.170.478,36€, πλέον 610.000€ για τη δικαστική δαπάνη. Ο ΕΔΣΝΑ με την υπ’ αρ. 07/2014 ΑΕΕ αποφάσισε να ασκήσει αίτηση αναίρεσης και αναστολής ενώπιον του Άρειου Πάγου.

Το 2017, με απόφασή του το Εφετείο Αθηνών δέχθηκε την αίτηση αναίρεσης του ΕΔΣΝΑ και απέρριψε την αγωγή του Δήμου. Το 2019, ο Δήμος Φυλής άσκησε αναίρεση επί της απόφασης του Εφετείου και η υπόθεση πηγαίνει στον Άρειο Πάγο.

Το σήμερα

Είναι απολύτως προφανές, λοιπόν, ότι δεν πρόκειται για διεκδίκηση επιπλέον αντισταθμιστικών, ούτε για ποσό που αφορά τη σημερινή λειτουργία του ΧΥΤΑ. Είναι, επίσης, προφανές ότι ο Δήμος Φυλής όχι μόνο δε ζητά τα ρέστα, αλλά αυτά που του αναλογούσαν σε μια εποχή που στη χωματερή του θαβόταν όλο το σκουπίδι του λεκανοπεδίου, γιατί η ανακύκλωση ήταν μια λέξη που ερχόταν από το… φεγγάρι.

Είναι, επίσης, σαφές ότι πρόκειται για μια καταγγελία που δεν «πατά» πουθενά, εξόφθαλμα μικροπολιτική, την οποία δέχθηκε – περιέργως χωρίς να το ψάξει– να φιλοξενήσει μια κεντρική εφημερίδα.

Διότι, από πότε αμφισβητείται το δικαίωμα ενός Δήμου να διεκδικεί αντιστάθμισμα για την περιοχή του σε σχέση με μια όχληση που του έχει επιβληθεί;

Από πότε ποινικοποιείται το δικαίωμα ενός Δήμου να διεκδικεί αυτά που θεωρεί ότι αναλογούν στους κατοίκους του για μια όχληση που εξακολουθεί να δέχεται, όταν η κεντρική πολιτεία είναι ανίκανη να την άρει;

Από πότε ποινικοποιείται το δικαίωμα ενός Δήμου να προβάλλει διεκδικήσεις – τις όποιες διεκδικήσεις;

Από πότε ποινικοποιείται το δικαίωμα ενός Δήμου να διεκδικεί αναδρομικά ένα αντιστάθμισμα, που θα λειτουργήσει – με όποιο τρόπο και αν λειτουργήσει – προς όφελος της περιοχής;

Γιατί δεν ποινικοποιείται το δικαίωμα άλλων περιοχών που έχουν οχλήσεις (βιομηχανικές, βιοτεχνικές κλπ.) στην εδαφική τους επικράτειά να παίρνουν αντισταθμίσματα;

Γιατί στον Δήμο Φυλής; Επειδή πρόκειται για σκουπίδια; Ή μήπως γιατί είναι πολλά τα… “ζητούμενα” και για αυτούς που φωνάζουν;

Αντί, όσοι έρχονται από άλλους Δήμους, να κουνήσουν το δάκτυλο στην περιοχή που νοηματοδοτεί την πολιτική τους ύπαρξη, θα ήταν ίσως καλύτερο να θυμηθούν ότι από το 2010 εφαρμόζεται το GateFee, πράγμα που σημαίνει ότι οι Δήμοι χρεώνονται με τα απορρίμματα που φέρνουν. Όσο λιγότερα απορρίμματα, τόσο λιγότερη η επιβάρυνση για τα ταμεία τους, το περιβάλλον και τους κατοίκους της περιοχής.

Αντί να καταγγέλλουν τις διεκδικήσεις ενός Δήμου, θα ήταν προτιμότερο να καταγγείλουν όλους εκείνους τους Δήμους – μαζί και την πολιτεία – που δεν κάνουν όσα και ότι πρέπει για να προωθήσουν την ανακύκλωση, τη διαλογή στην πηγή, την επαναχρησιμοποίηση.

Όσο για εκείνους που, εσκεμμένα ή μη, υιοθετούν τέτοιες απόψεις, είναι καλό να καταλάβουν ότι ένας Δήμος, εν προκειμένω ο Δήμος Φυλής, δε ζητά τα ρέστα αλλά αυτά που θεωρεί ότι δικαιούται. Ποιος θα τον κακολογήσει για αυτό;

Αντιθέτως, τα ρέστα ζητούν εκείνοι που, αφού του στέλνουν σωρηδόν τα σκουπίδια τους, τον λένε και σκουπιδιάρη. 

Δείτε εδώ το σχετικό δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών

doxthi