Ο πρώην πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα μιλά σε αποκλειστική συνέντευξη του στην αλβανική "Standard" σχετικά με τις προθέσεις της Ελλάδας να επεκταθεί κατά 12 μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος και τη θέση της αλβανικής πλευράς σε αυτό το θέμα.
Σύμφωνα με τον Μπερίσα, αυτή η απόφαση είναι μια αλλαγή κανόνων στη μέση του παιχνιδιού, ενώ τονίζει ότι η Ελλάδα ωφελείται εις βάρος της Αλβανίας.
Καταγγέλλει, επίσης, τη συμπεριφορά και τις ενέργειες της Αλβανικής κυβέρνησης και προσωπικά του Πρωθυπουργού Έντι Ράμα, τόσο σήμερα στην εκτελεστική εξουσία όσο και το 2009, όταν ηγήθηκε της αντιπολίτευσης και αντιτάχθηκε στη συμφωνία οριοθέτησης της θάλασσας μεταξύ των δύο χωρών.
STANDARD : «Η Ελλάδα επιδιώκει να επεκτείνει τα χωρικά της νερά κατά 12 μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος. Εν τω μεταξύ, η αλβανική πλευρά το έχει περιγράψει μέχρι στιγμής ως ζήτημα που ρυθμίζεται από το διεθνές δίκαιο, τονίζοντας ότι όπου η γεωγραφία επιτρέπει, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να επεκτείνει το πλάτος της θάλασσας της. Εν τω μεταξύ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, το SP αντιτάχθηκε έντονα στη συμφωνία με την ελληνική πλευρά, όπου η επέκταση ήταν μόλις 6 μίλια. Πώς κρίνετε αυτή τη θέση και πόσος κίνδυνο υπάρχει από την Ελλάδα να επωφεληθεί εις βάρος των αλβανικών εδαφών με την επέκτασή της, εάν το επιτρέψει η αλβανική πλευρά;
Σαλί Μπερίσα:
«Αντιμετωπίζουμε μια δραματική αλλαγή της ελληνικής κυβέρνησης, το διπλασιασμό του πλάτους των χωρικών της υδάτων με μεγάλες σοβαρές επιπτώσεις και ακόμη και σε ορισμένα μέρη μια αναλογική μείωση του πλάτους των χωρικών μας υδάτων, της υφαλοκρηπίδας και της οικονομικής ζώνης και του εναέριου χώρου της Αλβανίας.
Με αυτήν την απόφαση, οι περιοχές των υποτιθέμενων τεράστιων καταθέσεων, φυσικού αερίου και πετρελαίου αξίας 1 τρισεκατομμυρίου ευρώ, σύμφωνα με ειδικούς, μετακινούνται στο έδαφος των υδάτων της.
Πρόκειται για μια μονομερή απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης βάσει του άρθρου 3 της Διεθνούς Ναυτιλιακής Σύμβασης του Montego Bay, η οποία αναγνωρίζει το δικαίωμα των χωρών να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα έως και 12 μίλια.
Όμως η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης μόνο στην εμφάνιση συμμορφώνεται με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας.
Στην πραγματικότητα, έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 15 της σύμβασης, το οποίο καθορίζει τους όρους υπό τους οποίους οι χώρες μπορούν να εφαρμόσουν το άρθρο 3, όρους που δεν υπάρχουν στην περίπτωση των συνόρων της Ελλάδας με την Αλβανία.
Το πρόβλημα του καθορισμού των θαλάσσιων συνόρων, της υφαλοκρηπίδας και της οικονομικής ζώνης στο Ιόνιο Πέλαγος περιπλέχθηκε από την ανατροπή -με ώθηση του Έντι Ράμα- που προήλθε από το Συνταγματικό Δικαστήριο για τη Συμφωνία της Θάλασσας του 2009, η οποία ήταν μια πολύ καλή συμφωνία, αναλύοντας τα πράγματα ένα προς ένα. Η συμφωνία ανατράπηκε για λογαριασμό τρίτου χρησιμοποιώντας ήδη αποδεδειγμένους πλαστογραφημένους χάρτες, στους οποίους η περιοχή της Αλβανίας περιορίστηκε από 38 σε 22 χλμ. κ.λπ. κ.λπ.
Μετά την ανατροπή της συμφωνίας, η ελληνική πλευρά ζήτησε αρχικά την επαναδιαπραγμάτευσή της, αλλά αρνηθήκαμε καθώς η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου καθόρισε μια άλλη μέθοδο για τη διαίρεση της θάλασσας, με την οποία κανένα συμβαλλόμενο μέρος δεν συμφώνησε.
Προτείναμε και τα δύο μέρη, μετά την αποτυχία της συμφωνίας, να στραφούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Θάλασσας. Αυτή η πρόταση έγινε αποδεκτή από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και αργότερα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι θα μεταφέρναμε τη συμφωνία σε ένα διεθνές δικαστήριο και τα μέρη θα έπρεπε να παρουσιάσουν το status quo των 6 μιλίων της Ελλάδας και τα 12 μίλια της Αλβανίας.
Κατά την άποψή μου, αυτή η απόφαση αποτελεί αλλαγή των κανόνων στη μέση του παιχνιδιού, καθώς οι δύο χώρες έχουν δεσμευτεί να καταλήξουν σε συμφωνία μεταξύ τους.
Αλλά μετά την άνοδο στην εξουσία του Έντι Ράμα, εξοργίστηκε, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος, για τις σχέσεις με την Ελλάδα. Αργότερα δέχτηκε και ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για μια νέα θαλάσσια συμφωνία με την Ελλάδα, και μάλιστα ανακοίνωσε τη σύναψή της.
Ωστόσο, ο Ράμα (που ο Μπερίσα τον αποκαλεί Zografit Bis), σε μια αντιεθνική πράξη είχε διαπραγματευτεί και συνάψει νέα συμφωνία με τη χρήση χαρτών κατάσκοπων παραβιάζοντας άρθρο προς άρθρο την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου,
Αυτή η αντισυνταγματική στάση συνθηκολόγησης του Ράμα ανάγκασε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να μπλοκάρει τη συμφωνία και να απαιτήσει για τις διαπραγματεύσεις της την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου και την αναδιατύπωση της ομάδας διαπραγματεύσεων.
Αφού η ελληνική πλευρά ενημερώθηκε με αυτές τις θέσεις, κατέστη σαφές ότι η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας αφορά την αλβανική πλευρά και όχι την ελληνική.
Μετά από αυτό, η κυβέρνηση Τσίπρα μίλησε για την επέκταση των χωρικών υδάτων από 6 σε 12 μίλια και τις τελευταίες μέρες η απόφαση αυτή ανακοινώθηκε στο κοινοβούλιο της Ελλάδας από τον Πρωθυπουργό Μητσοτάκη.
Αναμφίβολα, αυτή η αρνητική απόφαση για την Αλβανία ελήφθη από την ελληνική κυβέρνηση.
Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στάση του Έντι Ράμα απέναντι στη συμφωνία του 2009, η άρνησή του να καταλήξει σε συμφωνία για αποστολή της υπόθεσης στο Διεθνές Δικαστήριο της Θάλασσας, η σκόπιμη επιδείνωση των σχέσεων με την Ελλάδα, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος, η αποδοχή της διαπραγμάτευση για μια νέα συμφωνία που παραβιάζει άρθρο με άρθρο την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, η δήλωσή του ότι η επέκταση των 6 έως 12 μιλίων χωρικών υδάτων από την Ελλάδα δεν επηρεάζει την Αλβανία και δεν έχει καμία σχέση με τη θαλάσσια συμφωνία, αποτελούν κατάφωρη παραβίαση του εθνικού συμφέροντος από μόνη της και πράξη εθνικής προδοσίας.
Η Ράμα είχε έτοιμα σχεδόν τα πάντα για να επιλύσει το ζήτημα με το Διεθνές Δικαστήριο της Θάλασσας και εάν συνέχιζε με τη Συμφωνία που είχε επιτευχθεί, με την παραπομπή της στο δικαστήριο, το πρόβλημα θα είχε από καιρό πάρει την καλύτερη λύση και δεν θα είχαμε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση σήμερα.
echedoros-a
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου