«Τις τελευταίες μέρες βρισκόμαστε στον κλοιό της επιδημικής κρίσης του κορονοϊού, μιας κρίσης που σύμφωνα με τον ΠΟΥ έχει πάρει χαρακτηριστικά πανδημίας. Η εξάπλωση του ιού έχει τεράστιες επιπτώσεις στην υγεία και στις ζωές όλων μας, τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς, καθώς χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους (15 στη χώρα μας όταν γράφονται αυτές οι γραμμές), ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που ανήκει στις ευπαθείς ομάδες κινδυνεύει άμεσα, ενώ ακόμη και στους νεώτερους υγιείς οργανισμούς, οι μακροχρόνιες συνέπειες της νόσου δεν έχουν προσδιοριστεί ακόμα. Την ίδια ώρα, συνάδελφοι μας, που έχουν βρει δουλειά στον ιδιωτικό τομέα μετά την απόλυση, τίθενται σε υποχρεωτικές άδειες χωρίς καμία εξασφάλιση των εισοδημάτων τους, ενώ οι συνθήκες γίνονται ακόμα δυσκολότερες για τους ανέργους να βρουν δουλειά ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση σε κάποια πηγή εισοδήματος.
Πολλοί και πολλές από εμάς μετά την απόλυσή μας, αφήσαμε το δημόσιο ακόμη πιο υποστελεχωμένο από ότι ήδη ήταν και ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπως αυτή που οι δημόσιες υπηρεσίες αποδεκατίζονται και η επικοινωνία με το κοινό -συνεπώς και η εξυπηρέτησή του- γίνεται με εξαιρετική δυσκολία.
Με την απόλυσή μας η κυβέρνηση δημιούργησε άλλη μια στρατιά ανέργων η οποία είναι παντελώς αόρατη από τον κρατικό μηχανισμό! Απόδειξη αυτού είναι ότι σε κανένα από τα μέτρα που εξήγγειλε δε συμπεριλαμβανόμαστε! Επιπλέον, η οποιαδήποτε αποζημίωση που δίνεται αφορά αποκλειστικά και μόνο τον ιδιωτικό τομέα και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Βρισκόμαστε σε ένα καθεστώς όπου η αναζήτηση εργασίας είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη ενώ πολλοί από εμάς για λίγα ένσημα, δε δικαιούμαστε καν επίδομα ανεργίας. Όταν επισημαίναμε ακόμη και πριν την κρίση της πανδημίας τις δυσκολίες της αγοράς εργασίας στην κα Στρατινάκη, εκείνη μας διαβεβαίωνε ότι σε συνεννόηση με τον υπουργό εργασίας κο Βρούτση θα έκαναν ειδική τροπολογία ώστε όλοι και όλες που θα μείνουμε άνεργοι μετά τη λήξη των συμβάσεών μας θα δικαιούμασταν ταμείο ανεργίας, χωρίς ωστόσο να έχουμε λάβει μια απάντηση 2 μήνες μετά τη δέσμευσή της. Αλλά από ό,τι φαίνεται για την κυβέρνηση οι συμβασιούχοι -σε όποιο πρόγραμμα κι αν ανήκουν- είναι αόρατοι κι αναλώσιμοι εργαζόμενοι.
Είναι γεγονός ότι οι συνέπειες της υποστελέχωσης και των ελλείψεων σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό και υποδομές στο ΕΣΥ έχουν κάνει την εμφάνιση τους και έχουν μετατρέψει την κατάσταση σε μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να σκάσει, όπως έχει ήδη γίνει και στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Βρετανία). Οι ελλείψεις βγάζουν μάτι όσον αφορά το μέγεθος των κενών σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που φτάνουν τις 30.000, την αντιστοιχία κρεβατιών ΜΕΘ ανά κάτοικο που είναι 1 προς 17.000, τη μείωση των κρατικών δαπανών για την υγεία κατά 50% τα τελευταία 10 χρόνια, το γεγονός ότι από το 2013 πάνω από 10 νοσοκομεία έχουν βάλει λουκέτο. Σημειώνεται επίσης ότι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, μόλις δύο μήνες πριν, ξεκίνησαν να απολύονται τουλάχιστον 650 συνάδελφοι του πρόγραμματός μας στην Υγεία, όταν προ ημερών ο υπουργός υγείας κος Κικίλιας πανικοβλημένος από την τραγική υποστελέχωση των φορέων Υγείας, παρότρυνε εργαζόμενους σχετικών ειδικοτήτων να κάνουν αίτηση πρόσληψης στις 2ετής συμβάσεις που ανακοίνωσε.
Το ζήτημα της υγείας δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στο χώρο, αφορά όλους, καθώς όλοι είμαστε εν δυνάμει ασθενείς. Θέλουμε ένα δημόσιο σύστημα υγείας επαρκώς εξοπλισμένο, με άρτια εκπαιδευμένο μόνιμο προσωπικό, ικανό να αντιμετωπίσει κάθε κρίση.
Παράλληλα, ζητάμε να παρθούν όλα τα μέτρα προστασίας των εργαζόμενων και των ανέργων, να δοθεί επίδομα ανεργίας σε όλους, να προστατευθούν τα εισοδήματα των συναδέλφων που έχουν βρει δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, να επαναπροσληφθούν οι εργαζόμενοι/νες του προγράμματος που έχουν απολυθεί, ώστε να καλυφθούν επαρκώς τα κενά του Δημοσίου.
Συγκεκριμένα απαιτούμε:
Μόνιμες προσλήψεις στο χώρο της υγείας. Άμεση επαναπρόσληψη και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που έχουν απολυθεί, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Να ανανεωθούν τώρα οι συμβάσεις όλων των συμβασιούχων σε όλο το δημόσιο, συμπεριλαμβανομένων και των συμβασιούχων του Ειδικού Προγράμματος Απασχόλησης του ΟΑΕΔ για 5500 άνεργους πτυχιούχους.
• Να δοθεί επίδομα ανεργίας σε όλους/ες τους/τις άνεργους/ες χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να δοθεί επίδομα τώρα σε όσους/ες συναδέλφους/ισσες του προγράμματός μας έληξε η σύμβασή τους, μέχρις ότου ανανεωθεί.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/ους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Να μπει τέλος στις ελαστικές σχέσεις εργασίας! Ίση αντιμετώπιση των εργαζομένων. Ίση αμοιβή για ίση εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Ίσα δικαιώματα για τις εργαζόμενες μητέρες και τις εγκύους
• Άμεση επίταξη όλων των ιδιωτικών κλινικών. Καμία επιχειρηματική δράση στο χώρο της υγείας. Η ανθρώπινη ζωή δεν είναι εμπόρευμα να μπαίνει στο ζύγι της προσφοράς και της ζήτησης, του κόστους και του οφέλους.
• Καμία σκέψη για επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα στο όνομα της πανδημίας. Η Κυριακή αργία και το ωράριο δεν είναι για παζάρεμα.
• Λεφτά για την υγεία και για τις ανάγκες των εργαζομένων και των πολιτών και όχι για τα πλεονάσματα
Για αυτούς τους λόγους καλούμε όλους και όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να μην απομονωθούν και να μη σιωπήσουν περιμένοντας να περάσει η μπόρα καθώς και τα καλυμμένα με μάσκες στόματα βγάζουν φωνή! Θα είμαστε στο πλευρό των εργαζομένων που η εργοδοσία ή το κράτος τους εκθέτει σε κίνδυνο και όλων όσων έχουν μείνει άνεργοι ή είναι μακροχρόνια άνεργοι και η κυβέρνηση εμμένει να τους συγκαταλέγει στους μη χρήζοντες βοήθεια. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να οργανωθούν στα σωματεία τους. Όσοι και όσες εργάζονται στο πρόγραμμα να έρθουν σε επαφή με το Συντονιστικό Αγώνα και τα Σωματεία στους χώρους δουλειάς τους. Κανένας και καμία μόνος/η του/της στην πανδημία»
aftodioikisi
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου