Με βάση δύο αποσπασματικά βίντεο, οι μισοί κατακεραυνώνουν τους «φασίστες, δολοφόνους νοικοκυραίους που σκότωσαν τον άνθρωπο» και οι άλλοι μισοί δικαιολογούν τις κλωτσιές ως μία «βίαιη άμυνα σε ένα καθεστώς αγριότητας που βασιλεύει στο κέντρο της Αθήνας από τα ναρκωτικά».
Είδα τον Πρόεδρο της Βουλής να βγαίνει στην ΕΡΤ και να υποδαυλίζει το μίσος…
«Ήταν δολοφονία!», αποφάνθηκε.
Ο κύριος Βούτσης διάλεξε το «ευκολάκι» του διχασμού της κοινωνίας αντί να κοιταχτεί στον καθρέφτη…
Πότε, αλήθεια, να πήγε ο κύριος Βούτσης μια βόλτα στην γκρίζα Αθήνα;
Πότε περπάτησε ανάμεσα στα ζωντανά πτώματα της Ομόνοιας, της Βαρβακείου, της Χαλκοκονδύλη, της Δεριγνύ, της Πατησίων και της Φερρών;
Πότε πέρασε από το Πεδίον του Άρεως τα τελευταία πέντε χρόνια για να δει ανθρώπους να λιώνουν με τη σύριγγα στο χέρι, το στόμα μια πληγή από το σίσα, τις πλάτες να τρέχουν αίματα από το μαχαίρωμα της προηγούμενης βραδιάς, τα κορίτσια να μην φορούν φούστες και παντελόνια για να εκπορνεύονται πιο εύκολα ή αναίσθητα να βιάζονται από όλη την πιάτσα στη σειρά;
Πότε πήγε ο κύριος Βούτσης να δει τι κάνει ο Σμετόπουλος κάθε Τετάρτη και Κυριακή στη Βαρβάκειο, παλεύοντας στο χάος να δώσει ψίχουλα αξιοπρέπειας σε ψυχές ξεχασμένες από θεούς και ανθρώπους;
Πότε άκουσε τον Ατζέμη, τη Γαληνάκη και τον Ιωάννου;
Πότε ζήτησε από την Αλίκη Μάτσα να τον ενημερώσει τι γίνεται;
Πότε πήρε τηλέφωνο στον ΟΚΑΝΑ να μάθει που έχει φτάσει η λίστα αναμονής;
Γιατί δεν εξεγέρθηκε μπροστά σε μία κυβέρνηση που πανηγυρίζει για την κάνναβη και κλείνει τα μάτια σε παιδιά που πεθαίνουν από την πρέζα στα πεζοδρόμια;
Πως επιτρέπει σε ένα Υπουργείο Υγείας να ΜΗΝ έχει πολιτική για τα ναρκωτικά παρά μόνο έναν… συντονιστή που πηγαίνει ταξιδάκια στο εξωτερικό για ενημέρωση (που στη συνέχεια βάζει στο συρτάρι);
Γνωρίζει ο κύριος Βούτσης ότι αυτή τη στιγμή στην Αθήνα δεν υπάρχει ούτε μία δομή να προσφέρει ένα κρεβάτι και μία στοιχειώδη περίθαλψη στους εξαρτημένους;
Γνωρίζει ο κύριος Πρόεδρος ότι η μόνη πολιτική της Ελλάδας για τα ναρκωτικά σήμερα είναι να κρύβει την ΚΟΛΑΣΗ πότε στα Πάρκα, πότε στις πλατείες και πότε σε περιοχές αδύναμων οικονομικά κατοίκων που δεν έχουν τις «άκρες» να σπρώξουν την πιάτσα παραπέρα;
Ο θάνατος του Ζακ Κωστόπουλου πιθανόν να ήταν δολοφονία.
Αλλά στην αναζήτηση των ενόχων, ρίξτε μια ματιά και στον καθρέφτη σας κύριε Βούτση…
postmodern
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου