Συνεπώς, η επιχείρηση δεν θα έπρεπε να επιβαρύνεται με την καταβολή εισφορών σε δύο διαφορετικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς και, όπως αποσαφηνίζεται από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το ΙΚΑ δεν θα έπρεπε να απαιτήσει τις ασφαλιστικές εισφορές για τους συνολικά 69 ασφαλισμένους. Η επιχείρηση δικαιώθηκε από το ανώτατο δικαστήριο έπειτα από 36 χρόνια δικαστικών αγώνων, αφού οι επίδικες πράξεις επιβολής εισφορών του ΙΚΑ ξεκίνησαν το 2000.
Μάλιστα, όπως αναφέρουν έγκριτοι νομικοί, η απόφαση αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει δεδικασμένο και για άλλους εργοδότες στον χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι οποίοι ενδέχεται να προσφύγουν και εκείνοι στη Δικαιοσύνη, εφόσον έχουν καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές σε δύο ασφαλιστικά ταμεία για τους ίδιους εργαζομένους.
Οι αποφάσεις
Αναλυτικά, το Συμβούλιο της Επικρατείας, με δύο σημαντικές αποφάσεις του Α’ Τμήματος, με αριθμούς 1314/2016 και 1483/2016, έκρινε ότι μη νομίμως το ΙΚΑ επέβαλε σε βάρος της εκδοτικής επιχείρησης Γ.Α. ΚΟΥΡΗΣ ΕΠΕ εισφορές για την επικουρική ασφάλιση και την ασφάλιση για ασθένεια (ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη) δημοσιογράφων που απασχολούνται σε εφημερίδα.
Οι δημοσιογράφοι υπάγονται υποχρεωτικά στην ασφάλιση του ΕΔΟΕΑΠ, ανεξαρτήτως του αν είναι ή όχι μέλη συγκεκριμένων επαγγελματικών ενώσεων (ΕΣΗΕΑ). Η διάταξη του άρθρου 31 του ν. 1264/1982, η οποία ορίζει ότι καταργείται κάθε διάταξη νόμου που περιορίζει ή εξαρτά την εργασία και τα παρεπόμενα από αυτήν δικαιώματα των απασχολουμένων στον Τύπο από τη συμμετοχή τους ή μη σε επαγγελματικές οργανώσεις, καταλαμβάνει και τα δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης και, επομένως, οι διατάξεις του καταστατικού του ΕΔΟΕΑΠ, στο μέτρο που εξαρτούν την πρόσβαση σε ασφαλιστικά δικαιώματα από τη συμμετοχή των εργαζομένων σε επαγγελματική ένωση, είναι ανίσχυρες.
Περαιτέρω, όπως έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας, δεν αποτελεί προϋπόθεση για την υπαγωγή στην ασφάλιση του ΕΔΟΕΑΠ η υποβολή αίτησης από την πλευρά των ενδιαφερομένων, καθόσον οι δημοσιογράφοι υπάγονται υποχρεωτικώς στην ασφάλιση του συγκεκριμένου ασφαλιστικού φορέα.
Αναλυτικά η απόφαση αναφέρει: «…Οι δημοσιογράφοι για τους οποίους επιβλήθηκαν οι επίδικες εισφορές δεν είχαν υποβάλει αίτηση υπαγωγής στην ασφάλιση του ΕΔΟΕΑΠ, δεν δύναται να θεωρηθεί ότι υπάγονται στην ασφάλιση αυτού. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, εφόσον, κατά τα ήδη εκτεθέντα, οι δημοσιογράφοι υπάγονται υποχρεωτικώς στην επικουρική ασφάλιση του ΕΔΟΕΑΠ, η αίτηση δεν αποτελεί προϋπόθεση για την υπαγωγή στην ασφάλιση, αλλά για την έναρξη της ασφαλιστικής σχέσεως μεταξύ του ασφαλισμένου και του ασφαλιστικού φορέα.
Ακολούθως προβάλλεται ότι έσφαλε το διοικητικό εφετείο που έκρινε ότι οι ως άνω δημοσιογράφοι δεν υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση του ΙΚΑ-ΤΕΑΜ αλλά του ΕΔΟΕΑΠ. Ειδικότερα προβάλλεται ότι ο νομοθέτης, με το άρθρο 3 παρ.1 του ν. 997/1979 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 18 παρ. 3 του ν. 1902/1990, αντιδιαστέλλει τους φορείς κοινωνικής ασφαλίσεως που λειτουργούν με τη μορφή ΝΠΔΔ και τους φορείς κοινωνικής ασφαλίσεως που λειτουργούν με τη μορφή ΝΠΙΔ.
Μόνον δε όταν πρόκειται για ΝΠΔΔ αρκεί η υποχρέωση ασφαλίσεως σε αυτό για την εξαίρεση των εργαζομένων από την ασφάλιση του ΙΚΑ-ΤΕΑΜ, ενώ όταν πρόκειται για ΝΠΙΔ απαιτείται και πραγματική ασφάλιση σε αυτό για την εξαίρεση των εργαζομένων από την ασφάλιση του ΙΚΑ-ΤΕΑΜ.
Οι δημοσιογράφοι, επομένως κατά τους ισχυρισμούς των αναιρεσειόντων που δεν είναι ασφαλισμένοι στον ΕΔΟΕΑΠ, είτε γιατί δεν είναι μέλη των ανωτέρων των συνδικαλιστικών οργανώσεων είτε γιατί αν και μέλη δεν υπέβαλαν αίτηση για υπαγωγή στην ασφάλιση του ΕΔΟΕΑΠ, ασφαλίζονται υποχρεωτικά στο ΙΚΑ-ΤΕΑΜ.
Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος, διότι στηρίζεται στην εσφαλμένη εκδοχή ότι για την υπαγωγή στην ασφάλιση του ΕΔΟΕΑΠ απαιτούνται αφενός συμμετοχή του εργαζομένου σε συνδικαλιστική οργάνωση, αφετέρου δε υποβολή αιτήσεως…».
real
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου