ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΤΗΝ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΤΖΑΜΙΩΝ
Σε ερώτηση για τις αντιδράσεις των Μητροπολιτών για την ανέγερση μουσουλμανικών τζαμιών ο Αρχιεπίσκοπος όχι μόνον εξέφρασε την επιφυλακτικότητά του, αλλά δήλωσε ιδιαίτερα ανήσυχος για το μεταναστευτικό ζήτημα προβαίνοντας μάλιστα την δυσοίωνη πρόβλεψη ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες θα εγκλωβιστούν τελικά στην χώρα. Μεταξύ άλλων είπε:
Η Εκκλησία το έχει μελετήσει το θέμα. Επί του προκατόχου μου Μακαριστού Χριστόδουλου είχε ληφθεί και απόφαση να γίνει το τζαμί. Μάλιστα η Εκκλησία έδωσε και μια μεγάλη έκταση στο Σκαραμαγκά για να εξυπηρετηθούν αυτοί οι άνθρωποι στις ανάγκες τους. Κι εγώ όταν είχα ερωτηθεί στην αρχή, είχα πει να προχωρήσουμε. Τώρα όμως μετά απ όλα αυτά που ζούμε και γίνονται οφείλω να πω ότι επιφυλάσσομαι. Δεν πρέπει να βιαστούμε. Διότι σας θέτω για παράδειγμα ένα ερώτημα: σε ποιους θα κάνουμε τζαμί; Στους Σουνίτες ή στους Σιίτες που σφάζονται μεταξύ τους; Τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Προσευχή ή θα γίνουν τα τζαμιά σχολεία Τζιχαντισμού και φονταμενταλισμού; Και ποιος θα τα ελέγξει αυτά τα πράγματα;
Δεν ξέρω λοιπόν αν πρέπει να κάνουμε 2 τζαμιά ή 120 που προτείνει ο Δήμαρχος, αλλά επιμένω ότι θέλει μελέτη όλο το ζήτημα καθώς είμαι επιφυλακτικός και για έναν επιπλέον λόγο.
Πιστεύετε άραγε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έρχονται καθημερινά, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες θα φύγουν από την Ελλάδα; Εγώ δεν το πιστεύω. Όλα αυτά τα πράγματα μου φαίνονται σχεδιασμένα. Όταν κλείνουν τώρα τα σύνορα στο Βορρά, εσείς περιμένετε ότι θα φύγουν; Πού θα πάνε;
Θα έπρεπε όλοι να αναρωτηθούμε γιατί αυτοί οι άνθρωποι άφησαν τη Συρία και πνίγονται στη θάλασσα του Αιγαίου. Ποιοι φταίνε που έφυγαν; Ποιοι τους βομβάρδισαν; Ποιοι και γιατί κάνουν τον πόλεμο; Κλαίμε όλοι γιατί πνίγηκαν τα παιδιά όταν οι ίδιοι που έκαναν τον πόλεμο βάζουν παλούκια και φτιάχνουν σύνορα για να μην πάνε στις χώρες τους. Θέλετε μια πρόβλεψη; Θα πάνε επιλεγμένα κάποιοι (μετανάστες) για να γίνουν εργατικά χέρια αυτών που έχουν ανάγκη από εργατικά χέρια. Γι αυτό επιμένω ότι δεν πρέπει να κλεινόμαστε μόνο στο συναίσθημα. Όσα συμβαίνουν σήμερα είναι σχεδιασμένα για τα επόμενα πενήντα χρόνια.
– Λέτε δηλαδή ότι υπάρχει ένα ευρύτερο σχέδιο με αποκλειστικό στόχο την χώρα μας;
Σας λέω απόψεις που είναι προσωπικές και προκύπτουν από αυτά που έχω διαβάσει κι από αυτά που ξέρω για την μετακίνηση των λαών. Και γι αυτό είμαι ιδιαίτερα ανήσυχος. Πραγματικά θα ήθελα να κλείσουμε ένα ραντεβού μετά από πέντε χρόνια, αν ζω, για να δείτε αν έχω δίκιο.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
Η διατύπωση αυτή δεν είναι ούτε δική μου, ούτε της εκκλησίας (σ.σ. περί συσχετισμού καύσης νεκρών με την ανακύκλωσης απορριμάτων). Η θέση της Εκκλησίας είναι Θα πρέπει να θέλετε και εσείς οι χριστιανοί, η αστυνομία να μην είναι ο αστυφύλακας, ο βούρδουλας. Ο Χριστός είπε «Όποιος θέλει πίσω μου ελθείν». Η Εκκλησία πρέπει να ακολουθεί τη διδασκαλία του Χριστού μας. Έχει όμως κανόνα, καταστατικό, διδασκαλία, δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας όπως θέλει, δεν είναι μπαλόνι. Ο δήμαρχος, ή όποιος άλλος φορέας, μπορεί να πάρει ένα κτήμα, να κάνει το αποτεφρωτήριο και όσοι θέλουν να καούν, να ακολουθηθεί η επιθυμία τους. Δεν μπορεί όμως να έρθει μέσα στο χριστιανικό κοιμητήριο να μας φτιάξει εκεί το αποτεφρωτήριο και να υπάρξει σύγχυση.
Είδα ένα σχέδιο νόμου που λέει ότι ο μελλοθάνατος μπορεί να γράψει στη διαθήκη του ότι εγώ θέλω να καώ, αλλά θέλω να μου κάνουν και θρησκευτική ακολουθία. Το περνάει ο νομοθέτης. Είναι δυνατόν να μου δώσει εντολή ο νομοθέτης για να πάω εγώ να κάνω ακολουθία; Είναι λογικά πράγματα αυτά; Δεν μπορεί να είμαστε και χριστιανοί και κάτι άλλο. Ή είμαστε ή δεν είμαστε.
ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΑΠΟ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ
Αν ένας άνθρωπος θέλει να ζήσει μ’ αυτό τον τρόπο, έξω απ’ αυτά που λέει η εκκλησία, η εκκλησία έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής, πορείας, έχει κανονίσει τα όρια της. Αν ένας άνθρωπος θέλει να ζήσει διαφορετικά, δεν μπορούμε να τον αποκλείσουμε της πορείας του. Εδώ έχει όμως μια διαφορά το θέμα. Άλλο πράγμα αυτή η συμβίωση και άλλο η υιοθεσία των παιδιών. Σας ερωτώ. Το δικαίωμα του παιδιού μέχρι που εξαντλείται; Αυτό το παιδί που θα μεγαλώσει ανάμεσα σε ένα τέτοιο ζευγάρι αυτή της μορφής δεν έχει δικαιώματα; Αυτά τα δικαιώματα ποιος θα τα υπερασπιστεί;
-Το αντεπιχείρημα της κοινωνίας εν προκειμένω είναι προτιμάτε αυτά τα παιδιά να μεγαλώσουν σε ένα ορφανοτροφείο;
Μα δεν έχουν παιδιά. Να τα πάρει μια φυσιολογική οικογένεια. Εγώ έρχομαι στη θέση του παιδιού. Αυτό το παιδί δεν έχει δικαιώματα; Η μελαγχολία, τα ψυχολογικά προβλήματα ποιος θα τα αντιμετωπίσει. Επανέρχομαι. Είμαι κατά της υιοθεσίας. Η Εκκλησία δεν χρησιμοποιεί βία.
-Μακαριώτατε, ακούσαμε και φωνές από Μητροπολίτες που παρότρυναν σε προπηλακισμό. Φτύστε τους έλεγαν. Εσάς δεν σας ενοχλούν αυτές οι φωνές;
Δεν είναι Εκκλησία αυτό. Κάνετε λάθος.
-Είναι ένας Μητροπολίτης.
Αν ένας βουλευτής πει κάτι είναι το κράτος; Εδώ είναι η διαστροφή που κάνουν τα ΜΜΕ. Ένας αδελφός μας Μητροπολίτης, βλέπει το θέμα με τον τρόπο αυτό και το αντιμετωπίζει. Τι πρέπει να κάνουμε τώρα εμείς σαν Εκκλησία; Να τον μαλώσουμε; Δεν έχει αυτός ο άνθρωπος ελευθερία γλώσσας; Εδώ έχουμε ανθρώπους που ψηφίζουν ανθρώπους που είναι υπέρ της βίας.
– Με συγχωρείτε αλλά αυτό είναι προτροπή σε βία. Δεν σας ενοχλεί εσάς;
Δεν είναι μόνο αυτό που ενοχλεί, είναι και άλλα πολλά. Εγώ όμως τα βλέπω και από μια άλλη πλευρά. Δεν είναι μόνοι τους αυτοί, εκφράζουν έναν κόσμο και αν δεν τον εξέφραζαν, ο τάδε και ο τάδε Μητροπολίτης, θα ήταν έλλειμμα για την Εκκλησία.
-Δεν νομίζετε ότι οι ακραίες φωνές δίνουν ένα συντηρητικό στίγμα στην Εκκλησία;
Οι ακραίες φωνές θα βρουν τους ακραίους ακολούθους. Οι κανονικές φωνές θα βρουν τους κανονικούς ανθρώπους που ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή τους.
-Έχετε πάρει καμιά φορά τηλέφωνο σε κάποιον απ’ αυτούς να του πείτε το παράκανες;
Αυτά είναι διοικητικά θέματα…
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ
Έχω πει πολλές φορές ότι όλη αυτή η περιουσία της Εκκλησίας είναι άνθραξ. Κάρβουνο και το έχουν ειρωνευτεί. Με ποια έννοια; Γιατί είναι δεσμευμένη, είναι ανύπαρκτη.
Τι σημαίνει να έχεις στα χαρτιά το οικόπεδο μπροστά από τον Ευαγγελισμό, 12 στρέμματα επί της Βασ. Σοφίας, αλλά να μην μπορείς να κόψεις ούτε ένα κλαράκι εκεί; Τέτοια οικόπεδα έχουμε πολλά στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις, που φαντάζουν μεγάλης αξίας, αλλά είναι δεσμευμένα με τόσους νόμους και τέτοιες υποχρεώσεις που είμαστε ακίνητοι.
Αυτή η ρημάδα η μισθοδοσία που δημιουργεί τόσα θέματα δεν είναι χάρες, υπάρχει νόμος του 1834 που έρχεται το κράτος και λέει δεν έχουμε λεφτά, παίρνει την περιουσία και κάνει νόμο που λέει ότι εσαεί θα πληρώνονται οι παπάδες από το ταμείο του κράτους και τα σχολεία που ετοιμάζουν κληρικούς. Η εκκλησία βοηθά κάθε μέρα 53 χιλιάδες ανθρώπους. Βρείτε μου έναν οργανισμό στην Ελλάδα που βοηθά κάθε μέρα τόσους ανθρώπους.
dogma
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου