Wall Street Journal: Ο Τσίπρας κινδυνεύει να οδηγήσει την Ελλάδα στην καταστροφή

Ο αρθρογράφος της Wall Street Journal, Σάιμον Νίξον, ρίχνει ξανά τους προβολείς στην Ελλάδα και προειδοποιεί εξαρχής: «Ο Αλέξης Τσίπρας ρισκάρει και οδηγεί την Ελλάδα στην καταστροφή – έχει μόλις λίγες ημέρες για να επαναφέρει την Ελλάδα από το χείλος του γκρεμού».

Σε ένα έντονα επικριτικό άρθρο, ο Νίξον σημειώνει πως τρεις μήνες αφότου ο Τσίπρας οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές και έξι εβδομάδες από τότε που ανέλαβε τα ηνία της χώρας, η ελληνική οικονομία βυθίζεται, η πρόσκαιρη ανάκαμψη διακόπηκε, τα φορολογικά έσοδα μειώθηκαν περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο ευρώ σε σχέση με τις προβλέψεις του Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου, οι τράπεζες άδειασαν από καταθέσεις (άνω των 20 δισεκατομμυρίων ευρώ), τα όρια δανεισμού ανέβηκαν και οι επενδύσεις τέθηκαν σε αναμονή. Τέλος, από στιγμή σε στιγμή η χώρα μπορεί να ξεμείνει από χρήματα.

Και συνεχίζει ο Νίξον: «Κανείς δεν ξέρει πότε μπορεί να συμβεί αυτό (σ.σ.: να μην υπάρχουν άλλα χρήματα), καθώς η Αθήνα αρνείται να επιτρέψει στους αξιωματούχους της Ευρωζώνης να μελετήσουν τα βιβλία της. Κάποιοι λένε πως ούτε ο Βαρουφάκης γνωρίζει ποια είναι η πραγματική εικόνα. Πλέον η Ευρωζώνη ελάχιστα εμπιστεύεται τα λόγια του, καθώς έχει τρωθεί η αξιοπιστία του».

Ξέμεινε από ιδέες

Από τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου φτάσαμε στο τελευταίο Eurogroup με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ να δηλώνει με ανησυχία πως έχει χαθεί πάρα πολύς χρόνος. Η, δε, λίστα Βαρουφάκη με τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις έγινε δεκτή με γέλια. Ειδικά εκείνη που είχε να κάνει με τους ιδιώτες εφοριακούς. Κι όλα αυτά από μια κυβέρνηση που προετοιμαζόταν εδώ και τρία χρόνια να ανέλθει στην εξουσία και είχε ως προτεραιότητες την πάταξη της φοροδιαφυγής και το κυνηγητό στους ολιγάρχες.

«Η λίστα της κυβέρνησης δείχνει πως δεν έχει βάθος και ότι έχει ξεμείνει από ιδέες. Στην πραγματικότητα, η Αθήνα φαίνεται να έχει μόνο μια επιτακτική ιδέα: να αναγκάσει την Ευρωζώνη να προσφέρει στην Ελλάδα με μετρητά άνευ όρων.

Περίμενε χρήματα

Κατά τον Νίξον, η Αθήνα περίμενε πως θα της έρθουν χρήματα -άμεσα ή έμμεσα- από την ΕΚΤ – μέχρι που εκείνη είπε πως δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει κυβερνήσεις. Εν συνεχεία, προσπάθησε να πείσει τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης να μειώσουν τις απαιτήσεις τους για μεταρρυθμίσεις με αντάλλαγμα να πάρει δάνεια και τώρα κάνει διαπραγματεύσεις και αμέσως παίρνει πίσω ότι υπόσχεται στηριζόμενη στην εποικοδομητική ασάφεια της συμφωνίας. «Καθώς ο χρόνος τρέχει και η Ελλάδα κινδυνεύει με χρεοκοπία, η Αθήνα φαίνεται να ποντάρει στο γεγονός ότι η ΕΚΤ και το Eurogroup θα υποχωρήσουν», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Η στρατηγική του Τσίπρα

Η στρατηγική του Τσίπρα είναι πως αν πιέσει την Ευρωζώνη να της δώσει γρήγορα ευρώ δίχως όρους, τότε θα ακολουθήσουν και άλλα χρήματα και θα αλλάξει η φύση της Ένωσης. Αυτή η στρατηγική, όμως, δεν πρόκειται να επιτύχει. Τα πάντα στην Ευρωζώνη έχουν να κάνουν με τους νόμους. Ορισμένοι τραπεζίτες ανησυχούν πως η ΕΚΤ δεν είναι σκληρή αρκετά με την Ελλάδα. Κανονικά θα έπρεπε να στείλει μήνυμα στις ελληνικές τράπεζες να μειώσουν τις εκμεταλλεύσεις τους από το ελληνικό χρέος και να συγκεντρώσουν κεφάλαιο, εν μέσω ανησυχιών για τη ζημιά που θα έθετε η οικονομική κρίση στους δείκτες ρευστότητας και φερεγγυότητάς τους.

Ομοίως, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν μπορεί να καταβάλει μετρητά στην Ελλάδα χωρίς ένα συμφωνημένο πρόγραμμα διάσωσης που θα βασίζεται σε μια αξιόπιστη ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους. Ήδη, έχει δανείσει την Ελλάδα με πολλαπλάσια χρήματα από την καθιερωμένη ποσόστωση που έχει για τις φτωχές χώρες. Επομένως αν το ΔΝΤ αρνείται να δανείσει, ποια χώρα θα συμφωνήσει να δώσει χρήματα;

Το 2015 δεν είναι 2012

Ο Νίξον σημειώνει πως σε σχέση με το 2012 που ο κίνδυνος μετάδοσης ήταν μεγάλος, τώρα δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα. Η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία που προηγουμένως κινδύνευαν τώρα ανήκουν στις χώρες που αναπτύσσονται γοργά, μειώνουν την ανεργία, προσελκύουν επενδύσεις και τα ομόλογά τους κινούνται σε πολύ καλά επίπεδα. Οι αγορές θα αντιδράσουν αρνητικά αν υπάρχει μια συμφωνία που θα δίνει το δικαίωμα και σε άλλα ριζοσπαστικά κόμματα να διεκδικήσουν ανάλογη αντιμετώπιση στο μέλλον. «Άλλωστε οι οικονομικές επιπτώσεις των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να ειδωθούν και στη Βενεζουέλα, από όπου το συγκεκριμένο κόμμα παίρνει έμπνευση. Είναι η χώρα που οι κάτοικοί της δεν έχουν ούτε χαρτί τουαλέτας.

Για να καταλήξει ο Νίξον: «Αυτό δεν σημαίνει ότι ο καθένας είναι αδιάφορος για τους κινδύνους ενός Grexit. Όμως, ουδείς μπορεί να προβλέψει τη φύση των πολιτικών αντιδράσεων σε όλη την Ευρώπη, έτσι όπως θα προκύψουν από μια πιθανή κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Κανείς δεν θέλει να βρεθεί αντιμέτωπος με μια πλήρη άνθηση της ανθρωπιστικής κρίσης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια ελληνική έξοδος θα δημιουργούσε τεράστιες προκλήσεις. Οι περισσότεροι φορείς χάραξης πολιτικής της ευρωζώνης παραμένουν προσκολλημένοι στην ελπίδα ότι η Αθήνα θα τηρήσει, τελικά, τους κανόνες της ευρωζώνης και να παραμείνει στην νομισματική ένωση.

Ωστόσο, η απόφαση αυτή είναι δεν είναι πλέον στα χέρια της ευρωζώνης. Εάν η Ελλάδα είναι να παραμείνει μέλος, ένα από τα δύο πράγματα πρέπει να συμβούν: είτε ο κ Τσίπρας πρέπει να αποκηρύξει πολλές από τις προεκλογικές του υποσχέσεις, είτε η Ελλάδα θα πρέπει να αποκηρύξει τον κ Τσίπρα. Αυτή τη στιγμή, κανένα από αυτά δεν φαίνεται πιθανό».

iefimerida