Επιχειρήματα κατά του ορίου δήλωσης για τα μαθήματα που θα δώσουν στην εξεταστική παρουσιάζει η συντονιστική επιτροπή κατάληψης του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών, με ανακοίνωση που έστειλαν προς τα μέλη Δ.Ε.Π. του τμήματος. "Πριν από κάποιους μήνες πήρατε μια απόφαση, χωρίς ξεκάθαρη εισήγηση και χωρίς να λάβετε υπόψη τη γνώμη των φοιτητών. Αποφασίσατε ουσιαστικά για εμάς, χωρίς εμάς και χρειάστηκε να φτάσουμε στην 5η εβδομάδα κατάληψης και κινητοποιήσεων για να μας δώσετε κάποιες εξηγήσεις. Να τονιστεί ότι έγινε 2 φορές συνέλευση τμήματος καθηγητών χωρίς να μπει σαν θέμα το όριο δήλωσης ενώ η καθολική εναντίωση των φοιτητών σ’ αυτό έχει γίνει πιο ξεκάθαρη από ποτέ. Προκειμένου να γίνει σαφές σε όλους ανεξαιρέτως η ανάγκη των φοιτητών να παρθεί πίσω αυτό το μέτρο παραθέτουμε για μια ακόμα φορά τα επιχειρήματά μας:
1) Τι ισχύει; Κάθε μάθημα έχει κατά μέσο όρο 5 ects (4-8 στα τρία πρώτα έτη και 4 στα δυο τελευταία) και το εξάμηνο 30 ects, δηλαδή περίπου 6 μαθήματα. Στους εισακτέους μέχρι και το ’13-’14 το όριο δήλωσης είναι 60 ects ανά εξάμηνο , δηλαδή περίπου 12 μαθήματα. Ο ισχυρισμός ότι το όριο αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικό περιορισμό είναι αμφίβολος γιατί υπάρχουν όντως φοιτητές που έχουν περάσει πάνω από 2*12 μαθήματα σε τρεις εξεταστικές (δηλαδή 8 μαθήματα σε κάθε εξεταστική). Πόσο μάλλον εν ‘ όψει διαγραφών. Ακόμα όμως και αν δεχτούμε ότι τα 60 ects είναι το αντικειμενικό όριο της προσπάθειας που μπορεί να καταβάλει ένας φοιτητής σε μια εξεταστική , τότε η ύπαρξη του ορίου είναι ανούσια. Το παραπάνω όριο αποτελεί μεταβατική διάταξη και για τους εισαχθέντες από το ’14-’15 και μετά το όριο δήλωσης γίνεται 42 ects(8 περίπου μαθήματα). Αυτό σημαίνει ότι μόνο αν ένας φοιτητής χρωστάει <=2 μαθημάτων δίνει όλα(6) του εξαμήνου, χωρίς πρόβλημα. Αν χρωστάει 2-8 μαθήματα αδυνατεί να δώσει όλα του εξαμήνου, παρ ‘όλο που μπορεί να συμμετέχει σε προόδους, project, εργαστήρια κ.λ.π. του έτους του. Τέλος, σε κάθε εξεταστική που ο φοιτητής έχει χρωστούμενα >=8 μένει ένα εξάμηνο πίσω και συνεπώς η φοίτηση παρατείνεται στα 5.5 , 6 κ.ο.κ. χρόνια. Δεδομένης της διαγραφής στα 7 χρόνια είναι πασιφανές ότι ένα τέτοιο όριο οδηγεί στη διαγραφή.
2) Στην επιχειρηματολογία για το όριο δήλωσης που μας ανακοινώσατε μόλις πριν λίγες μέρες, δεν έχετε λάβει υπόψη την πίεση της επικείμενης διαγραφής στα Ν+2 χρόνια που προβλέπει ο νέος νόμος. Προσθετικά έρχεται η πίεση του ορίου δήλωσης , το οποίο εμποδίζει τους φοιτητές να δώσουν τον αναγκαίο αριθμό μαθημάτων σε μια εξεταστική, προκειμένου να μη διαγραφούν. Τα στατιστικά που μας παραθέτετε είναι ανεπίκαιρα γιατί αφορούν μια περίοδο που ήταν ανύπαρκτος ο κίνδυνος της διαγραφής, αλλά κυρίως δεν έχει καμία σχέση με τις συνθήκες της σχολής (μαθήματα, μαζικά κοψίματα, άλλη ύλη, άλλο πρόγραμμα σπουδών) με τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Ακόμα όμως και να βρισκόμασταν μια δεκαετία πίσω, τα στατιστικά αυτά είναι ανίσχυρα και ενέχουν λογικά κενά.
Ενδεικτικά: - « Ο μέσος όρος επιτυχίας για τα τρία πρώτα έτη είναι 53% και καταρρίπτει το μύθο περί καθηγητών που κόβουν την πλειονότητα των φοιτητών» Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν καθηγητές που κόβουν το 80%-90% των φοιτητών και προφανώς αυτός ο μέσος όρος δε συνεπάγεται το αντίθετο.
- «Δε φαίνεται να υπάρχει φοιτητής που να έχει περάσει 120 ects σε 2 μονές εξεταστικές περιόδους» Πρώτον, δε λαμβάνεται υπόψη η εξεταστική του Σεπτέμβρη. Και δεύτερον, ακόμα και να ληφθεί υπόψη αυτό αφορά τα 60 ects. Για τα 42 ects ούτε λόγος.
3) Σε μια εποχή οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με γονείς να απολύονται, οικογένειες σε δυσχερή οικονομική κατάσταση και την ανεργία στους νέους να ξεπερνά το 50% , πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν. Μάλιστα, στη συντριπτική πλειοψηφία τους δουλεύουν ανασφάλιστοι, οπότε δεν μπορούν να το αποδείξουν και να έχουν ευνοϊκότερη μεταχείριση, όπως επικαλείστε ότι προβλέπει ο νόμος. Οι φοιτητές αυτοί βρίσκονται σε αδιέξοδο , διότι είναι αδύνατο να σταματήσουν να εργάζονται και αυτό σε συνδυασμό με το όριο δήλωσης τους φέρνει αντιμέτωπους με τη διαγραφή.
4) Όσον αφορά το πρόγραμμα της εξεταστικής που θεωρείτε ότι λύνει τα προβλήματα αν βγει νωρίς, ο ίδιος ο πρόεδρος έχει πει ότι δεν μπορεί να είναι τελεσίδικο λόγω εκτάκτων υποχρεώσεων των καθηγητών. Κάθε χρόνο το πρόγραμμα αλλάζει αναπόφευκτα τελευταία στιγμή, που σημαίνει ότι πολλοί δε θα μπορέσουν να δώσουν κάποια απ’ τα 8 δηλωμένα μαθήματα και αυτό είναι τεράστιο θέμα όταν μπορούμε να χρωστάμε μόνο μέχρι 2 χωρίς πρόβλημα.
5) Με αυτά τα νέα δεδομένα, εντείνεται ακόμη περισσότερο ο εξετασιοκεντρικός χαρακτήρας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, σπρώχνοντας τους φοιτητές ακόμη πιο έντονα σε εύκολες λύσεις, όπως τα φροντιστήρια, τα τυποποιημένα σος θέματα και οι ετοιμες εργασίες, αναγκάζοντας τους έτσι να περνούν μαθήματα χωρίς να έχουν ουσιαστικά αφομοιώσει την αντίστοιχη ύλη. Είναι σαφές ότι αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να δημιουργήσει απόφοιτους με κριτική σκέψη και δημιουργική αντιμετώπιση της επιστήμης τους, εμποδίζοντας, εν τέλει, τη σύνδεση των επιμέρους μαθημάτων μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να μη συνολικοποιείται το γνωστικό αντικείμενο.
6) Από τα παραπάνω προκύπτουν ξεκάθαρα η πίεση που θα δεχτεί ο φοιτητής για να συμβαδίσει με το όριο δήλωσης και οι παραχωρήσεις που θα αναγκαστεί να κάνει. Αναγκάζεται να περιορίσει κάθε ενασχόληση με τα ενδιαφέροντα του πέραν της σχολής, ακόμα και την κοινωνική και πολιτική του δραστηριότητα, το οποίο ευνουχίζει την προσωπικότητά του. Είναι πολλά τα παραδείγματα φοιτητών που για κάποια περίοδο έδωσαν προτεραιότητα σε εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες (π.χ. μουσική) και το συνδύασαν στη συνέχεια με τις σπουδές τους(π.χ. ηλεκτροακουστική, μικροηλεκτρονική). Είναι στοιχειώδες δικαίωμα , αλλά και ευθύνη του καθενός ξεχωριστά η διαχείριση του χρόνου σπουδών του , όπως εκείνος κρίνει και αυτό ζητάμε.
7) Δε χωράει αμφιβολία ότι η σχολή μας εμφανίζει προβλήματα και κενά στην εκπαιδευτική διαδικασία. -Η έλλειψη υλικοτεχνικών υποδομών και βοηθητικού προσωπικού στα εργαστήρια -Τα συγγράμματα, που συχνά είναι είτε ανεπαρκή και ξεπερασμένα, είτε δε συμβαδίζουν με τη διδασκαλία, ενώ δίνονται λίγο πριν την εξεταστική. -Αίθουσες που δε χωράνε ούτε τους φοιτητές που είναι επίσημα εγγεγραμμένοι στο έτος -Το προβληματικό πρόγραμμα σπουδών, ιδιαίτερα στο 4ο και 5ο έτος. -Τα μαζικά και παράλογα κοψίματα -Καθηγητές που δεν καταβάλλουν την απαιτούμενη προσπάθεια για την ουσιαστική διδασκαλία είναι ορισμένα από τα ζητήματα που αξίζει να μας απασχολούν. Θεωρούμε ότι με την εισαγωγή του ορίου δήλωσης αποφεύγεται η αντιμετώπιση των αληθινών προβλημάτων και προτιμάται η εύκολη «λύση».
Ζητάμε κατάργηση του ορίου δήλωσης και εκ νέου συζήτηση από μηδενική βάση όλων αυτών που προβληματίζουν τους φοιτητές και τους καθηγητές. Έχουμε απόλυτη επίγνωση των επιπτώσεων της κατάληψης και εφόσον είναι ανεπιθύμητες είναι αναγκαίο να δοθεί επιτέλους μια λύση. Ο ισχυρισμός ότι δεν μπορεί να παρθεί πίσω το μέτρο γιατί δεν μπορεί να γίνει συνέλευση τμήματος είναι αβάσιμος. Περιμένουμε μια ανακοίνωση-εγγύηση που θα δηλώνει τη διάθεση της πλειοψηφίας των καθηγητών για μη εφαρμογή του ορίου δήλωσης και γνωρίζουμε ότι αυτό είναι εφικτό, κρίνοντας από προηγούμενες συνυπογεγραμμένες ανακοινώσεις και άτυπες συγκεντρώσεις".
Εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης
thebest
1) Τι ισχύει; Κάθε μάθημα έχει κατά μέσο όρο 5 ects (4-8 στα τρία πρώτα έτη και 4 στα δυο τελευταία) και το εξάμηνο 30 ects, δηλαδή περίπου 6 μαθήματα. Στους εισακτέους μέχρι και το ’13-’14 το όριο δήλωσης είναι 60 ects ανά εξάμηνο , δηλαδή περίπου 12 μαθήματα. Ο ισχυρισμός ότι το όριο αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικό περιορισμό είναι αμφίβολος γιατί υπάρχουν όντως φοιτητές που έχουν περάσει πάνω από 2*12 μαθήματα σε τρεις εξεταστικές (δηλαδή 8 μαθήματα σε κάθε εξεταστική). Πόσο μάλλον εν ‘ όψει διαγραφών. Ακόμα όμως και αν δεχτούμε ότι τα 60 ects είναι το αντικειμενικό όριο της προσπάθειας που μπορεί να καταβάλει ένας φοιτητής σε μια εξεταστική , τότε η ύπαρξη του ορίου είναι ανούσια. Το παραπάνω όριο αποτελεί μεταβατική διάταξη και για τους εισαχθέντες από το ’14-’15 και μετά το όριο δήλωσης γίνεται 42 ects(8 περίπου μαθήματα). Αυτό σημαίνει ότι μόνο αν ένας φοιτητής χρωστάει <=2 μαθημάτων δίνει όλα(6) του εξαμήνου, χωρίς πρόβλημα. Αν χρωστάει 2-8 μαθήματα αδυνατεί να δώσει όλα του εξαμήνου, παρ ‘όλο που μπορεί να συμμετέχει σε προόδους, project, εργαστήρια κ.λ.π. του έτους του. Τέλος, σε κάθε εξεταστική που ο φοιτητής έχει χρωστούμενα >=8 μένει ένα εξάμηνο πίσω και συνεπώς η φοίτηση παρατείνεται στα 5.5 , 6 κ.ο.κ. χρόνια. Δεδομένης της διαγραφής στα 7 χρόνια είναι πασιφανές ότι ένα τέτοιο όριο οδηγεί στη διαγραφή.
2) Στην επιχειρηματολογία για το όριο δήλωσης που μας ανακοινώσατε μόλις πριν λίγες μέρες, δεν έχετε λάβει υπόψη την πίεση της επικείμενης διαγραφής στα Ν+2 χρόνια που προβλέπει ο νέος νόμος. Προσθετικά έρχεται η πίεση του ορίου δήλωσης , το οποίο εμποδίζει τους φοιτητές να δώσουν τον αναγκαίο αριθμό μαθημάτων σε μια εξεταστική, προκειμένου να μη διαγραφούν. Τα στατιστικά που μας παραθέτετε είναι ανεπίκαιρα γιατί αφορούν μια περίοδο που ήταν ανύπαρκτος ο κίνδυνος της διαγραφής, αλλά κυρίως δεν έχει καμία σχέση με τις συνθήκες της σχολής (μαθήματα, μαζικά κοψίματα, άλλη ύλη, άλλο πρόγραμμα σπουδών) με τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Ακόμα όμως και να βρισκόμασταν μια δεκαετία πίσω, τα στατιστικά αυτά είναι ανίσχυρα και ενέχουν λογικά κενά.
Ενδεικτικά: - « Ο μέσος όρος επιτυχίας για τα τρία πρώτα έτη είναι 53% και καταρρίπτει το μύθο περί καθηγητών που κόβουν την πλειονότητα των φοιτητών» Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν καθηγητές που κόβουν το 80%-90% των φοιτητών και προφανώς αυτός ο μέσος όρος δε συνεπάγεται το αντίθετο.
- «Δε φαίνεται να υπάρχει φοιτητής που να έχει περάσει 120 ects σε 2 μονές εξεταστικές περιόδους» Πρώτον, δε λαμβάνεται υπόψη η εξεταστική του Σεπτέμβρη. Και δεύτερον, ακόμα και να ληφθεί υπόψη αυτό αφορά τα 60 ects. Για τα 42 ects ούτε λόγος.
3) Σε μια εποχή οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με γονείς να απολύονται, οικογένειες σε δυσχερή οικονομική κατάσταση και την ανεργία στους νέους να ξεπερνά το 50% , πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν. Μάλιστα, στη συντριπτική πλειοψηφία τους δουλεύουν ανασφάλιστοι, οπότε δεν μπορούν να το αποδείξουν και να έχουν ευνοϊκότερη μεταχείριση, όπως επικαλείστε ότι προβλέπει ο νόμος. Οι φοιτητές αυτοί βρίσκονται σε αδιέξοδο , διότι είναι αδύνατο να σταματήσουν να εργάζονται και αυτό σε συνδυασμό με το όριο δήλωσης τους φέρνει αντιμέτωπους με τη διαγραφή.
4) Όσον αφορά το πρόγραμμα της εξεταστικής που θεωρείτε ότι λύνει τα προβλήματα αν βγει νωρίς, ο ίδιος ο πρόεδρος έχει πει ότι δεν μπορεί να είναι τελεσίδικο λόγω εκτάκτων υποχρεώσεων των καθηγητών. Κάθε χρόνο το πρόγραμμα αλλάζει αναπόφευκτα τελευταία στιγμή, που σημαίνει ότι πολλοί δε θα μπορέσουν να δώσουν κάποια απ’ τα 8 δηλωμένα μαθήματα και αυτό είναι τεράστιο θέμα όταν μπορούμε να χρωστάμε μόνο μέχρι 2 χωρίς πρόβλημα.
5) Με αυτά τα νέα δεδομένα, εντείνεται ακόμη περισσότερο ο εξετασιοκεντρικός χαρακτήρας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, σπρώχνοντας τους φοιτητές ακόμη πιο έντονα σε εύκολες λύσεις, όπως τα φροντιστήρια, τα τυποποιημένα σος θέματα και οι ετοιμες εργασίες, αναγκάζοντας τους έτσι να περνούν μαθήματα χωρίς να έχουν ουσιαστικά αφομοιώσει την αντίστοιχη ύλη. Είναι σαφές ότι αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να δημιουργήσει απόφοιτους με κριτική σκέψη και δημιουργική αντιμετώπιση της επιστήμης τους, εμποδίζοντας, εν τέλει, τη σύνδεση των επιμέρους μαθημάτων μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να μη συνολικοποιείται το γνωστικό αντικείμενο.
6) Από τα παραπάνω προκύπτουν ξεκάθαρα η πίεση που θα δεχτεί ο φοιτητής για να συμβαδίσει με το όριο δήλωσης και οι παραχωρήσεις που θα αναγκαστεί να κάνει. Αναγκάζεται να περιορίσει κάθε ενασχόληση με τα ενδιαφέροντα του πέραν της σχολής, ακόμα και την κοινωνική και πολιτική του δραστηριότητα, το οποίο ευνουχίζει την προσωπικότητά του. Είναι πολλά τα παραδείγματα φοιτητών που για κάποια περίοδο έδωσαν προτεραιότητα σε εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες (π.χ. μουσική) και το συνδύασαν στη συνέχεια με τις σπουδές τους(π.χ. ηλεκτροακουστική, μικροηλεκτρονική). Είναι στοιχειώδες δικαίωμα , αλλά και ευθύνη του καθενός ξεχωριστά η διαχείριση του χρόνου σπουδών του , όπως εκείνος κρίνει και αυτό ζητάμε.
7) Δε χωράει αμφιβολία ότι η σχολή μας εμφανίζει προβλήματα και κενά στην εκπαιδευτική διαδικασία. -Η έλλειψη υλικοτεχνικών υποδομών και βοηθητικού προσωπικού στα εργαστήρια -Τα συγγράμματα, που συχνά είναι είτε ανεπαρκή και ξεπερασμένα, είτε δε συμβαδίζουν με τη διδασκαλία, ενώ δίνονται λίγο πριν την εξεταστική. -Αίθουσες που δε χωράνε ούτε τους φοιτητές που είναι επίσημα εγγεγραμμένοι στο έτος -Το προβληματικό πρόγραμμα σπουδών, ιδιαίτερα στο 4ο και 5ο έτος. -Τα μαζικά και παράλογα κοψίματα -Καθηγητές που δεν καταβάλλουν την απαιτούμενη προσπάθεια για την ουσιαστική διδασκαλία είναι ορισμένα από τα ζητήματα που αξίζει να μας απασχολούν. Θεωρούμε ότι με την εισαγωγή του ορίου δήλωσης αποφεύγεται η αντιμετώπιση των αληθινών προβλημάτων και προτιμάται η εύκολη «λύση».
Ζητάμε κατάργηση του ορίου δήλωσης και εκ νέου συζήτηση από μηδενική βάση όλων αυτών που προβληματίζουν τους φοιτητές και τους καθηγητές. Έχουμε απόλυτη επίγνωση των επιπτώσεων της κατάληψης και εφόσον είναι ανεπιθύμητες είναι αναγκαίο να δοθεί επιτέλους μια λύση. Ο ισχυρισμός ότι δεν μπορεί να παρθεί πίσω το μέτρο γιατί δεν μπορεί να γίνει συνέλευση τμήματος είναι αβάσιμος. Περιμένουμε μια ανακοίνωση-εγγύηση που θα δηλώνει τη διάθεση της πλειοψηφίας των καθηγητών για μη εφαρμογή του ορίου δήλωσης και γνωρίζουμε ότι αυτό είναι εφικτό, κρίνοντας από προηγούμενες συνυπογεγραμμένες ανακοινώσεις και άτυπες συγκεντρώσεις".
Εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης
thebest
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου