Ο Δημήτρης Κόκκινος γεννημένος στη Ρόδο από καθαρόαιμους Νισύριους γονείς που μετανάστευσαν στην Αμερική, ως αρχιτέκτων- μηχανικός βρίσκεται μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του: να χτίσει πάνω στο Σημείο Μηδέν τους νέους Δίδυμους Πύργους!
Στα 58 του χρόνια σήμερα έχει την επίβλεψη της κατασκευής των νέων κτηρίων στη θέση των παλιών, τα οποία κατασκευάζονται με την πλέον σύγχρονη τεχνολογία και μεθόδους ασύλληπτα προχωρημένες σε θέματα στατικότητας και ασφάλειας.
Για μια εβδομάδα ήρθε μόνο στη Ρόδο-τη μέρα που γίνονταν ο αγιασμός για να θεμελιωθεί η εκκλησία του Αγίου Νικολάου που κατέρρευσε, ταξίδευε από την Αμερική- και φιλοξενείται από τους θείους του Μιχάλη Κόκκινο- τέως πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου και Μάνο Κόκκινο τέως δήμαρχο Ροδίων.
Είναι προσηνής και χαμογελαστός όπως είναι όλοι οι σπουδαίοι άνθρωποι, με δέχεται στο σπίτι του κ. Μάνου Κόκκινου, μιλάει για «πατώματα» αντί για ορόφους, χρησιμοποιεί τις λέξεις που έμαθε από τους Νισύριους γονείς του και μου λέει ότι απολαμβάνει το γλυκό νεράντζι και το ροδίτικο φαγητό. Μια εβδομάδα διαλείματος από τους σκληρούς ρυθμούς της Νέας Υόρκης είναι αυτή μέχρι να ξεκινήσει πάλι εντατική δουλειά για τους νέους Δίδυμους Πύργους!
Με ποιο ακριβώς τρόπο ασχολείται η εταιρεία σας με τους δίδυμους πύργους και ποιος είναι ο δικός σας ρόλος;
Η εταιρεία μας είναι αυτή που ελέγχει την πορεία εργασιών της κατασκευάστριας εταιρείας των τεσσάρων νέων πύργων οι οποίοι κατασκευάζονται λίγο πιο μακριά από το Σημείο Μηδέν, το σημείο όπου στέκονταν παλιά οι δίδυμοι πύργοι. Η εταιρεία μας λέγεται MERRITT&HARRIS, INC κι εγώ είμαι ο επιβλέπων αρχιτέκτονας των κτηρίων στο καθένα από τα οποία δουλεύουν 1.500 με 1.800 άτομα. Η εταιρεία μας έχει αναλάβει να επιβλέπει την κατασκευή και την πρόοδο των εργασιών. Εγώ είμαι ο επιβλέπων αρχιτέκτονας της εταιρείας μας, leader σε 50 αρχιτέκτονες και συνεργάζομαι με την κατασκευάστρια εταιρεία την οποία επιβλέπω για να εφαρμόζεται ακριβώς η μελέτη και τα χρονοδιαγράμματα.
Έχουμε γραφεία στη Νέα Υόρκη, στη Φλόριντα και στην Καλιφόρνια. Εμείς τώρα προχωρούμε μόνο με το «Κτήριο 3» που θα ολοκληρωθεί στο τέλος του Δεκεμβρίου του 2018. Ελέγχουμε όλα τα τεστ αντοχής, την ποιότητα των υλικών και ο άνθρωπος που είναι υπεύθυνος από την κατασκευάστρια εταιρεία είναι ο Sean Johnson, me Silverstein Propoties ο οποίος την εκπροσωπεί και έχω μαζί του πολύ καλή συνεργασία. Πριν από λίγο μίλησα μαζί του και του είπα ότι θα δώσω αυτή τη συνέντευξη στη «Ροδιακή» και θα αναφέρω και το όνομά του.
Ποια είναι η πορεία των εργασιών στα κτήρια, πώς ήταν η σειρά;
Από το 2009 χτίζεται το «Κτήριο Τέσσερα» από τα συνολικά τέσσερα κτήρια. Το κτίριο αυτό περιλαμβάνει 65 ορόφους και είναι 1.068 πόδια ύψος. Ο μηχανικός που είχε κάνει τότε τους δίδυμους πύργους ήταν ο ίδιος που επόπτευσε και την κατασκευή του «Κτηρίου Τέσσερα». Το 2012 ξεκινήσαμε σιγά-σιγά να κατασκευάζουμε το «Κτήριο Τρία» το οποίο έχει 80 ορόφους και 1.200 πόδια ύψος.
Γιατί λέτε ότι ξεκινήσατε σιγά-σιγά;
Γιατί η πορεία κατασκευής και ολοκλήρωσης είναι συνδεδεμένη με την εξασφάλιση των ενοικιαστών ώστε να μπορεί το κτήριο να αυτοχρηματοδοτείται.
Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των νέων δίδυμων πύργων;
Κάθε κτήριο διαθέτει τέσσερις υπόγειους ορόφους που ενώνουν όλα τα κτίρια μαζί. Από τα τέσσερα αυτά υπόγεια πατώματα τα δύο χρησιμοποιούνται ως χώροι που στεγάζονται καταστήματα, ο ένας χρησιμοποιείται ως χώρος παρκινγκ και ο άλλος για τα μηχανήματα και τις εγκαταστάσεις λειτουργίας των κτηρίων. Πρέπει να πω εδώ ότι το «Κτήριο Ένα» που κατασκεύασε άλλη εταιρεία, αυτή τη στιγμή ολοκληρώνεται και γίνεται η διαμόρφωση των εσωτερικών του χώρων. Είναι 1776 πόδια ύψος, κι έχει 104 ορόφους. Το κτήριο αυτό αναγνωρίστηκε ως το υψηλότερο κτίριο της Αμερικής. Το «Κτήριο Δύο» δεν έχει ξεκινήσει ακόμη να κατασκευάζεται και θα γίνει αυτό όταν θα εξευρεθούν οι ενοικιαστές.
Οι νέοι δίδυμοι πύργοι είναι άτρωτοι σε περίπτωση τρομοκρατικού χτυπήματος;
Αυτά τα κτήρια χτίστηκαν και χτίζονται με έναν πολύ πιο δυνατό και σύγχρονο οπλισμό και την τελευταία τεχνολογία ώστε να μην μπορούν να πέσουν όποιο χτύπημα κι αν δεχτούν γιατί η μελέτη και η κατασκευή προβλέπει πως το βάρος του σημείου που μπορεί να χτυπηθεί θα μετακινηθεί σε άλλο μέρος του κτηρίου ώστε να μην κινδυνέψει ολόκληρο το κτήριο. Εμείς δεν περιμένουμε τέτοιο κίνδυνο πια όμως αν υπάρξει δεν θα πέσει ολόκληρο, τα δε σημεία που βρίσκονται οι σκάλες επικοινωνίας μεταξύ των ορόφων είναι έτσι φτιαγμένα ώστε να μην κινδυνεύσουν καθόλου και να μπορέσουν οι ενοικιαστές να κατέβουν με ασφάλεια.
Έχω μιλήσει με ενοικιαστές που έζησαν το χτύπημα στους δίδυμους πύργους, πήρα τις μαρτυρίες τους για το τι πέρασαν για να κατέβουν, ξέρουμε την ψυχολογία των πολιτών εκείνη την ημέρα, κι έχουμε φροντίσει ώστε η κατασκευή να είναι τέτοια που θα βοηθήσει τους εργαζόμενους να αποφύγουν τον πανικό και να ξέρουν την πορεία που θα ακολουθήσουνε με ασφάλεια και στον πιο σύντομο χρόνο. Το πρώτο που μας ενδιαφέρει είναι να χτίζουμε γερά κτήρια και το δεύτερο η ασφάλεια των πολιτών την ώρα που θα πρέπει να βγουν έξω.
Εσείς που βρισκόταν 13 χρόνια πριν την ώρα του τρομοκρατικού χτυπήματος της 11ης Σεπτεμβρίου;
Εγώ ήμουν στο γραφείο μου αρκετά πιο μακριά, αλλά είχαμε ένα κτήριο που χτιζόταν εκεί δίπλα στους δίδυμους πύργους. Όταν έγινε η επίθεση ήρθε η πυροσβεστική και πήρε δικά μας μηχανήματα για να βοηθήσουν ενώ και οι δικοί μας εργάτες πήγαν να δουλέψουν για τη διάσωση των ανθρώπων. Ήταν η ώρα που σταμάτησε η κίνηση και η ζωή στη νέα Υόρκη, κι όλοι όσοι βγήκαν στο δρόμο βρέθηκαν να περπατάνε προς τις γέφυρες για να περάσουν στην άλλη πλευρά της Νέας Υόρκης να μπουν στα τρένα και να πάνε στα σπίτια τους.
Πιστεύετε ότι το έχει ξεπεράσει αυτό το σοκ η Αμερική;
Όχι, κατηγορηματικά όχι. Πήρε ένα χρόνο για να καθαριστεί το οικόπεδο, κι ήταν μεγάλη η προσοχή που έδειξαν γιατί υπήρχαν και νεκροί ανάμεσα στα συντρίμμια. Τα οστά όσων δεν μπόρεσαν να ταυτοποιηθεί ποιοι είναι, δημιούργησαν μουσείο και τα έβαλαν μαζί με ό,τι άλλο σώθηκε από τους δίδυμους πύργους. Το μουσείο είναι εκεί ανάμεσα στο χώρο του οικοπέδου των παλιών πύργων και των νέων, εκεί δημιούργησαν και σιντριβάνι και κάθε χρόνο την 11η Σεπτεμβρίου κάνουν μνημόσυνο
Μεγάλο χτύπημα είχε δεχτεί και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου που βρισκόταν εκεί!
Ναι, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου κατέληξε σε πολύ άσxημη κατάσταση και τώρα αρχίζει να εφαρμόζεται το σχέδιο που έκανε ο Καλατράβα. Θα χτιστεί και πάλι στο δεύτερο πάτωμα, πάνω στο κτίριο όπου θα μπαίνουν τα αυτοκίνητα όλων για να ελέγχονται πριν να κατέβουν στους χώρους παρκινγκ. Όπως καταλαβαίνετε κανείς δεν θα περνάει χωρίς να ελέγχεται ότι δεν υπάρχει κανένας φόβος. Την εκκλησία εμείς τη λέμε «Ο Παρθενώνας του Αγίου Νικολάου» γιατί είναι ψηλά. Στις 18 Οκτωβρίου αρχίσανε οι εργασίες και ήτανε εκεί όλοι οι παπάδες για τον αγιασμό. Δεν μπόρεσα να πάω ήταν η μέρα που έφευγα για να ‘ρθω στη Ρόδο.
Είστε Νισύριος που γεννήθηκε στη Ρόδο. Πώς βρεθήκατε στην Αμερική;
Γεννήθηκα στη Ρόδο το 1956 και το 1958 η μητέρα μου κι εγώ ταξιδέψαμε στην Αμερική για να ανταμώσουμε με τον πατέρα μου. Ήταν ήδη ενάμιση χρόνο εκεί. Στην Αμερική βρισκόταν και ο μεγάλος του αδελφός ο θείος Νίκος. Εγώ έκανα καλές σπουδές μέχρι το 1979 τελειώνοντας μεταξύ άλλων το University of Illinois. Με την εμπειρία που είχα το 1986 πήρα την άδεια που έχω σήμερα. Στην Αμερική αν είσαι καλός πας καλά. Είναι και η τύχη, να βρεθεί κάτι σαν κι αυτή τη δουλειά μπροστά σου, αλλά παίρνει καιρό να αποκτήσεις την εμπειρία για το χτίσιμο ώστε να μπορέσεις να αναλάβεις μια τέτοια δουλειά. Στην εταιρεία μας έχουμε οκτώ Έλληνες, ο πρόεδρος της εταιρείας είναι ο Manny Kratsions, οι γονείς του είναι από την Καστοριά. Μεγαλώσαμε μαζί από παιδιά και βρεθήκαμε σε δουλειά μετά από 30 χρόνια.
Τα δικά σας παιδιά μιλάνε ελληνικά;
Έχω δύο παιδιά, έμαθαν ελληνικά γιατί μεγάλωσαν μαζί με τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Η κόρη μου δουλεύει στη Wall Street όπως και ο γαμπρός μου. Η γυναίκα μου η Μαρία είναι κι αυτή με καταγωγή από τη Νίσυρο, της οικογένειας Μίχαλου. Είναι δασκάλα σε παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ο δικός μου πατέρας είναι από τη Νικειά της Νισύρου όπως και οι γονείς της γυναίκας μου. Η μητέρα μου είναι από το Εμπορειό. Εγώ γεννήθηκα στη Ρόδο όπως σας είπα. Τώρα ήρθα για μία εβδομάδα για οικογενειακούς λόγους.
Στο γάμο της κόρης σας κάνατε ελληνικό γλέντι;
Ναι, ελληνικό, που αρέσει στους Αμερικανούς, το αγαπάνε πολύ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου