Η μεγαλύτερη διαγραφή ιδιωτικού χρέους παγκοσμίως επιδιώκεται μέσα από το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης για τα «κόκκινα» δάνεια και άλλες ληξιπρόθεσμες οφειλές των επιχειρήσεων, καθώς συνολικά το ύψος τους ανέρχεται στα 80 δισ. ευρώ.
Η τρόικα αν και τάσσεται υπέρ του σκεπτικού του υπό διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου προκειμένου να γίνουν ρυθμίσεις ακόμη και διαγραφές δανειακών κεφαλαίων, καθώς και προστίμων και προσαυξήσεων για υπερήμερες οφειλές προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, εντούτοις θέλει να πειστεί για τον βαθμό ασφάλειας των επιπτώσεων του «κουρέματος» στα δημοσιονομικά.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Η», στις διαπραγματεύσεις της περασμένης Δευτέρας ανάμεσα στις ηγεσίες των υπουργείων Οικονομικών, Εργασίας και Ανάπτυξης και την τρόικα, οι επικεφαλής των δανειστών ζήτησαν επίμονα, στοιχεία από τα δύο πρώτα υπουργεία για το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα στα ταμεία του Δημοσίου αλλά και των ασφαλιστικών φορέων από τις διαγραφές προστίμων και προσαυξήσεων.
Επιπλέον, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, οι Κλάους Μαζούχ, Ρίσι Γκογιάλ και Ντέκλαν Κοστέλο κάλεσαν τους υπουργούς Γκίκα Χαρδούβελη, Γιάνη Βρούτση και Νίκο Δένδια να τους παρουσιάσουν τις ενέργειες που έχουν κάνει οι αρμόδιες υπηρεσίες, όπως η εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, προκειμένου να εισπράξουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές.
Στο σημείο αυτό σημειώθηκε η εμπλοκή καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, αφενός η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης φέρεται να είχε σε σύνολο τις οφειλές των 100.000 μικρών επιχειρήσεων και των 10.000 μεγαλύτερων προς τις τράπεζες, τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά τα στοιχεία αυτά δεν είχαν διασταυρωθεί από τα δύο άλλα υπουργεία.
Και όπως αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες, η εμπλοκή φάνηκε να σημειώθηκε στο σκέλος των οριζόντιων ρυθμίσεων στα νομικά και φυσικά πρόσωπα που προωθούν τα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας. Αυτές επίσης οι ρυθμίσεις δεν αντιστοιχούσαν με εκείνες του νομοσχεδίου για τα «κόκκινα» δάνεια. Οι εκπρόσωποι των δανειστών, ζήτησαν επίσης από τα συναρμόδια υπουργεία να γίνουν ασκήσεις προσομοίωσης για τη διαγραφή χρεών των μεγαλύτερων οφειλετών. Αυτοί υπολογίζονται σε 1.000 και το ερώτημα που ετέθη είναι αν έχουν αξιολογηθεί αυτές οι επιχειρήσεις ως προς τη βιωσιμότητά τους, αλλά και τι θα συμβεί στα δημοσιονομικά.
Οι πληροφορίες λένε ότι αυτές οι εταιρείες χρωστούν τουλάχιστον 20 δισ. ευρώ προς τις τράπεζες και το ύψος των χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία είναι άνω των 3 δισ. ευρώ. Το υπουργείο Ανάπτυξης, φέρεται κατά τις πληροφορίες, στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου να έχει κοστολογημένη την πρόταση ως προς το σύνολό της. Και το αποτέλεσμα να είναι δημοσιονομικά ουδέτερο.
Επίσης και στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων επέμενε στην άποψη πως από τη στιγμή που δίνεται μεγάλος αριθμός δόσεων πληρωμής και ζητούνται πλήρη περιουσιακά στοιχεία πριν τις ρυθμίσεις διασφαλίζεται πως τόσο οι εφορίες όσο και τα ασφαλιστικά ταμεία θα εισπράττουν από κει που σήμερα δεν παίρνουν ούτε ευρώ. Επιπλέον, οι επιχειρήσεις που είναι βιώσιμες με αυτές τις ενέργειες αναδιάρθρωσης αυτόματα αποκτούν κίνητρο για την επαναδραστηριοποίησή τους στην αγορά. Υπενθυμίζεται σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά ότι το νομοσχέδιο αφορά συνολικά σε 110.000 μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις με «κόκκινα» δάνεια ύψους περίπου 40 δισ. ευρώ.
Από αυτά, οι 100.000 έχουν υπερήμερες δανειακές δόσεις της τάξης των 4 με 5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για επιχειρήσεις με αριθμό απασχολούμενων μέχρι εννέα εργαζομένους και τζίρο έως 900.000 ευρώ. Οι 10.000 μεγαλύτερες επιχειρήσεις έχουν «κόκκινο» δανεισμό της τάξης των 35 με 36 δισ. ευρώ. Η λύση τελικά δόθηκε στο να επανεξεταστεί το νομοσχέδιο τον Νοέμβριο όταν θα έχει επιστρέψει η τρόικα στην Αθήνα. Στο μεταξύ θα έχουν αποσταλεί στους δανειστές τα αποτελέσματα των «ασκήσεων προσομοίωσης» για τη διαγραφή των οφειλών των 1.000 επιχειρήσεων. Πηγές θεωρούν ότι το νομοσχέδιο μπορεί να μη χρειαστεί να αλλάξει, ενώ αν παραστεί ανάγκη θα εξεταστούν διαφορετικά κριτήρια ρύθμισης για τους μεγαλο-οφειλέτες.
Το νομοσχέδιο
Με τις διατάξεις του νομοσχεδίου που είχε ετοιμάσει το υπουργείο Ανάπτυξης προβλέπονταν διαδικασίες «εξπρές» για «κούρεμα» κεφαλαίων και τόκων από καθυστερούμενα δάνεια μικρών επιχειρηματιών αλλά ακόμη και 120 άτοκες μηνιαίες δόσεις για την αποπληρωμή χρεών προς τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού σβηστούν πρόστιμα και προσαυξήσεις της περιόδου της κρίσης 2010-2013.
Στα 18 άρθρα του νομοσχεδίου περιλαμβάνονταν και πιο γρήγοροι τρόποι εξυγίανσης των μεγαλύτερων επιχειρήσεων. Πρόκειται για εκείνες που έχουν προσωπικό πάνω από 10 άτομα και κύκλο εργασιών άνω των 900.001 ευρώ αλλά αν και θέλουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους εντούτοις σκοντάφτουν... στην απροθυμία ορισμένων εκ των πιστωτών τους. Και για τις περιπτώσεις αυτές οριζόταν η διαγραφή προστίμων και προσαυξήσεων από χρέη προς το δημόσιο, όπως και το «κούρεμα» απαιτήσεων των τραπεζών, αλλά την έγκριση θα τη έδινε δικαστική απόφαση. Αυτή θα εκδιδόταν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Με τις «γενναίες» ρυθμίσεις τραπεζών και Δημοσίου έπαυαν αυτόματα τα όποια διωκτικά μέτρα σε βάρος των μικρών και μεγάλων οφειλετών, οι οποίοι θα μπορούν και πάλι να εκδίδουν επιταγές.
Σε ό,τι αφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις με προσωπικό άνω των εννέα εργαζομένων και τζίρο άνω των 900.000 ευρώ το σχέδιο νόμου χώριζε αυτούς τους οφειλέτες σε δύο περιπτώσεις. Η πρώτη προέβλεπε την υπαγωγή στην έκτακτη διαδικασία ρύθμισης των επιχειρήσεων αλλά χωρίς να είναι δεσμευτική για όλους τους πιστωτές.
Όπως περιέγραφαν οι σχετικές διατάξεις «κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα και εφόσον έχει το κέντρο των συμφερόντων του στην Ελλάδα μπορεί να αιτείται προς το αρμόδιο δικαστήριο (Πολυμελές Πρωτοδικείο) τη ρύθμιση των υποχρεώσεών του. Απαιτείται όμως σε αυτή να συναινούν πιστωτές που εκπροσωπούν τουλάχιστον το 50% του συνόλου των απαιτήσεων, στο οποίο περιλαμβάνεται το 30% των τυχόν εμπραγμάτως ή με ειδικό προνόμιο ή προσημείωση υποθήκης εξασφαλισμένων απαιτήσεων ή με άλλης μορφής εξασφαλιστική συμφωνία ως προς περιουσιακό στοιχείο. Επίσης χρειάζεται να συναινούν δύο ή περισσότερα πιστωτικά ιδρύματα (συμπεριλαμβανομένων εταιρειών χρηματοδοτικής μίσθωσης ή πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων) και οι απαιτήσεις τους εκπροσωπούν ποσό ίσο τουλάχιστον προς 30% του συνόλου των απαιτήσεων».
Η δεύτερη περίπτωση είχε να κάνει πάλι με τις μεγάλες επιχειρήσεις που θα έμπαιναν στη διαδικασία της ρύθμισης αλλά δεσμεύοντας όλους τους πιστωτές. Όπως περιέγραφαν οι διατάξεις: «Στην περίπτωση αυτή μπορεί και πάλι να αιτείται ρύθμισης κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα εφόσον στη ρύθμιση αυτή συναινούν πιστωτές που εκπροσωπούν το 60% του συνόλου των απαιτήσεων, στο οποίο περιλαμβάνεται το 40% των τυχόν εμπραγμάτως ή με ειδικό προνόμιο ή προσημείωση υποθήκης εξασφαλισμένων απαιτήσεων ή με άλλης μορφής εξασφαλιστική συμφωνία ως προς περιουσιακό στοιχείο».
Τα επίμαχα σημεία
1 Οι επικεφαλής των δανειστών ζήτησαν στοιχεία από τα υπουργεία για το ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις για το Δημόσιο και για τα Ταμεία από τις διαγραφές προστίμων και προσαυξήσεων.
2 Κάλεσαν τους υπουργούς να τους παρουσιάσουν τις ενέργειες που έχουν κάνει οι αρμόδιες υπηρεσίες, όπως η εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, προ-κειμένου να εισπράξουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές.
3 Στο σημείο αυτό σημειώθηκε η εμπλοκή καθώς η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης φέρεται να είχε σε σύνολο τις οφειλές των 100.000 μικρών επιχειρήσεων και των 10.000 μεγαλύτερων, αλλά τα στοιχεία αυτά δεν είχαν διασταυρωθεί από τα δύο άλλα υπουργεία.
4 Η εμπλοκή φάνηκε να σημειώθηκε στο σκέλος των οριζόντιων ρυθμίσεων στα νομικά και φυσικά πρόσωπα που προωθούν τα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας. Αυτές επίσης οι ρυθμίσεις δεν αντιστοιχούσαν με εκείνες του νομοσχεδίου για τα «κόκκινα» δάνεια.
5 Το νομοσχέδιο αφορά συνολικά σε 110.000 μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις με «κόκκινα» δάνεια ύψους περίπου 40 δισ. ευρώ. Από αυτά, οι 100.000 έχουν υπερήμερες δανειακές δόσεις της τάξης των 4 με 5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για επιχειρήσεις με αριθμό απασχολούμενων μέχρι εννέα εργαζομένους και τζίρο έως 900.000 ευρώ. Οι 10.000 μεγαλύτερες επιχειρήσεις έχουν «κόκκινο» δανεισμό της τάξης των 35 με 36 δισ. ευρώ.
ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΦΕΙΛΩΝ
Φορολογικά κίνητρα στις τράπεζες
Φορολογικά κίνητρα προς τις τράπεζες προκειμένου αυτές να προχωρούν σε «κούρεμα» δανείων πάνω από 50% θα προβλέπει το τελικό κείμενο του νομοσχεδίου. Με τη διάταξη αυτή, η οποία κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική, θεσπίζονται σημαντικά κίνητρα, ώστε οι τράπεζες να διαγράφουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των συνολικών υποχρεώσεων των δανειοληπτών.
imerisia
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου