Ζούμε στη χώρα όπου ψηφίζονται νόμοι από το Κοινοβούλιο οι οποίοι όμως δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Και δεν μπορούν να εφαρμοστούν γιατί πολύ απλά είναι ασαφείς και έρχεται εκ των υστέρων η εκτελεστική εξουσία να τους εξειδικεύσει.
Στην εξειδίκευση πολλές φορές προκύπτουν εκπλήξεις και υπάρχουν αντίθετες απόψεις όπου καλούνται τα δικαστήρια στο τέλος να δώσουν λύση αν δώσουν δημιουργώντας νομολογία επί νόμων. Πρωταθλητής επί πάρα πολλά χρόνια στην ιστορία των εγκυκλίων που ερμηνεύουν διατάξεις νόμων είναι το Υπουργείο Οικονομικών. Και γύρω από αυτές έχει στηθεί μια ολόκληρη φάμπρικα από φοροτεχνικούς αλλά κυρίως από μόνιμους υπαλλήλους του ΥΠΟΙΚ οι οποίοι βγάζουν βιβλία με τις ερμηνείες των... ερμηνειών.
Και σε αυτό το περιβάλλον ο φορολογούμενος πολίτης τα έχει στην κυριολεξία χαμένα αφού δεν ξέρει τι ισχύει και το χειρότερο μπορεί να γίνει βορά στις διαθέσεις του κάθε διεφθαρμένου ελεγκτή
. Θα περίμενε κάθε λογικός άνθρωπος η κρίση να δώσει ένα τέλος σε αυτή την ιστορία. Όμως δεν έδωσε. Το δυστύχημα είναι ότι η κατάσταση χειροτέρεψε μετά από πλήθος νόμων που ψηφίστηκαν όπου ο ένας ακυρώνει τον άλλο και την κυκλοφορία εγκυκλίων-ερμηνειών όπου η μια μπορεί και να αναιρεί την άλλη και τελικά είναι αμφίβολο αν και το ΥΠΟΙΚ ξέρει τι ακριβώς ισχύει ή αν ασχολείται με το να μαζέψει τις αντιφατικές εγκυκλίους που έχουν κυκλοφορήσει.
Η τρόικα βέβαια πίεσε για να απλοποιηθεί η κατάσταση αλλά η γραφειοκρατία του ΥΠΟΙΚ συνεχίζει να ανθίσταται και να «εξαφανίζει» κάθε πρόταση κορυφαίων επιστημόνων και επαγγελματιών του χώρου της φορολογίας που έχει η Ελλάδα. Το ερώτημα είναι πότε θα υπάρξει η βούληση να τελειώσει μια δια παντός αυτή η ιστορία που έχει καταστήσει τους υπηρεσιακούς παράγοντες νομοθέτες και εκθέτει τη Βουλή και στο τέλος και την ίδια τη δημοκρατία μας.
fpress
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου