Η σύνοδος κορυφής της ΕΕ αναβλήθηκε λόγω των διαφορών μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας, σύμφωνα με δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας Le Monde. Σε αυτή τη μάχη η Γαλλία είναι μόνη της, καθώς τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποψιάζονται όλο και περισσότερο ότι οι θέσεις των Ηλυσίων επηρεάζονται από την κυριαρχία του τραπεζικού τομέα.Στις 21 Ιουλίου, παρουσία του επικεφαλής της Deutsche Bank Joseph Ackermann, επετεύχθη και ανακοινώθηκε μια συμφωνία για «θυσία» της τάξεως του 21%. Χρειάστηκαν τρεις μήνες για τα εθνικά κοινοβούλια για να εγκρίνουν τη συμφωνία και τελικά η συμφωνία δεν θα υλοποιηθεί.
Ο λόγος; Η ανάγκη για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αυτή η δήλωση είναι εντελώς αβάσιμη υποστηρίζουν οι γαλλικές τράπεζες από την πλευρά τους. Ξαφνικά, πάντως, η Γαλλία ζήτησε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να παρέμβει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Βλέπουμε τον ελιγμό: οι γαλλικές τράπεζες παρουσιάζονταν εξασθενημένες και η βαθμολογία τους ήταν μειωμένη. Η Γαλλία φοβάται, μετά και από τις σχετικές απειλές των οικών αξιολόγησης, μην χάσει την αξιολόγηση ΑΑΑ που έχουν οι τράπεζές της. Αποσκοπεί στην αναδιάρθρωση των κεφαλαίων των τραπεζών, αναφέρει η εφημερίδα Le Monde.
Η θέση αυτή είναι ηθικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά ανεύθυνη.
Ηθικά, μια νέα παρέμβαση για τις τράπεζες θέτει θεμελιώδη προβλήματα: Η Ευρώπη δεν έχει ζητήσει από τις τράπεζες αναδιάρθρωση.
Οικονομικά, οι τράπεζες δεν χρειάζεται να ανακεφαλαιοποιηθούν. Το γεγονός ότι οι γαλλικές τράπεζες έχουν αποκτήσει τράπεζες στην Τουρκία, την Ιταλία ή την Ελλάδα είναι μια στρατηγική απόφαση και δεν υπάρχει κανένας λόγος για την ανακεφαλαιοποίηση των θυγατρικών για τη χρηματοδότηση αυτών.
Παρατηρείται ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες πρέπει να μειώσουν το μέγεθός τους κατά 25% κατά μέσο όρο, και αυτό γιατί το «λίπος» δεν σχετίζεται με τις δραστηριότητες των πιστώσεων στην οικονομία. Οι γαλλικές τράπεζες εξακολουθούν να είναι τα κορυφαία προϊόντα. Κανένα από τα μέτρα αναδιάρθρωσης που περνούν από τις τράπεζες των ΗΠΑ δεν έχει επιβληθεί στις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Πολιτικά, είναι απαράδεκτο να δαπανηθεί για άλλη μια φορά έστω και ένα ευρώ για τις τράπεζες μετά την κρίση του 2008. Ο ψηφοφόρος έχει ένα όριο ανοχής. Μία δράση όπως αυτή της Wall Street είναι πιθανό να μεταδοθεί και στην Ευρώπη.
Κοινωνικά, η ανακούφιση του τραπεζικού συστήματος είναι απαράδεκτη. Σε μια εποχή που η Γαλλία, η οποία έχει το υψηλότερο έλλειμμα του πλανήτη όλων των κρατών με βαθμολόγηση ΑΑΑ, πρέπει να ζητηθούν από τους πολίτες σημαντικές θυσίες. Είναι αδιανόητο οι θυσίες αυτές να διατίθενται για τη διάσωση των τραπεζών. Έχει την ικανότητα να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση, ακόμη και αν αυτό περνά σημαίνει μειώσεις κερδών.
Όπως γράφει η Le Monde, η ευρωπαϊκή συζήτηση είναι αποκλεισμένη εδώ και μήνες από την ολόπλευρη υπεράσπιση του τραπεζικού τομέα από τον Νικολά Σαρκοζί, ενώ η Γερμανία ζητά τη συμμετοχή του τομέα αυτού για την επίλυση του δημόσιου χρέους. Αυτό οδήγησε σε επιδείνωση της κρίσης σε όλη την ευρωζώνη. Επιτέλους η ευρωζώνη πρέπει να αναλάβει την κύρια ευθύνη της που είναι η διαχείριση του χρέους των κρατών και όχι η διάσωση των τραπεζών.
koutipandoras.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου