«Το όλο θέμα ξεκίνησε αρχικά με ιταλικές μηχανότρατες, μήκους άνω των 30-32 μέτρων, που σαρώνουν τις θαλάσσιες περιοχές μεταξύ Δωδεκανήσου και Κρήτης, προκαλώντας σοβαρές ανησυχίες για οικονομικούς και περιβαλλοντικούς λόγους. Στην κάθοδο των Ιταλών ψαράδων, που είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια, έχει προστεθεί η παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων από τουρκικά αλιευτικά, που αμφισβητούν ανοιχτά την ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη, ιδιαίτερα στις θαλάσσιες περιοχές της Θράκης, της Σάμου, αλλά και κοντά στα νησιά Ίμια και Καλόλημνος» εισημαίνει στο «protothema.gr» ο Νικόλαος Ι. Σπανός Υποναύαρχος Λ.Σ.ε.α.
Πρώην Διευθυντής Λιμενικής Αστυνομίας και Διευθυντής Ελέγχου Αλιείας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Ναυτιλιακής Πολιτικής:
«Το όλο θέμα είναι πολύπλοκο, καθώς έχει ταυτόχρονα εθνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις.
Εθνικές, διότι αμφισβητούνται έμμεσα τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, ιδιαίτερα στο Αιγαίο, συμβάλλοντας στην πολιτική των γκρίζων ζωνών και Περιβαλλοντικές, διότι μειώνονται σημαντικά τα αποθέματα των αλιευμάτων, δημιουργώντας πίεση και ανταγωνισμό στους Έλληνες αλιείς και φυσικά έντονες οικονομικές δυσκολίες, διότι υφίστανται απώλειες εισοδημάτων για τους Έλληνες αλιείς.
Δεν είναι μάλιστα λίγες οι περιπτώσεις όπου υπάρχουν διενέξεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων ψαράδων, με την εμπλοκή και των Λιμενικών Σωμάτων των δύο χωρών» και συνεχίζει:
«Σημειώνεται ότι το 2018 το Υπουργείο Γεωργίας και Δασών της Τουρκίας εξέδωσε οδηγία προς τους Τούρκους αλιείς, να μην ψαρεύουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα, έπειτα από τις συνεχείς καταγγελίες που κατέφθασαν στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και τις μεγάλες διαστάσεις που έλαβε το θέμα στον ελληνικό τύπο. Συγκεκριμένα σε έγγραφο, με ημερομηνία 3 Σεπτεμβρίου 2018, το οποίο απευθύνεται προς τις αντίστοιχες διευθύνσεις Αγροτικής Πολιτικής των νομαρχιών της Αδριανούπολης, Δαρδανελίων, Μπαλίκεσίρ, Αϊδινίου, Μούγλας και Σμύρνης, αναφερόταν επί λέξη: «Προς αποφυγή ανεπιθύμητων περιστατικών και ατυχημάτων, αλλά και προς αποφυγή πρόκλησης βλάβης στις έννομες και πολιτικές θέσεις της χώρας μας, παρακαλούμε να ενημερώσετε και προειδοποιήσετε τους αλιείς μας ώστε να αποφεύγουν ενέργειες, οι οποίες δεν μπορούν έπειτα να δικαιολογηθούν ή υπερασπιστούν από την πλευρά μας».
Παρά όμως τις ανωτέρω προειδοποιήσεις, οι τουρκικές παραβιάσεις συνεχίζονται αδιάκοπα, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και τις αστοχίες των ελληνικών χειρισμών για την αντιμετώπιση του θέματος».
Ο Νίκος Σπανός επισημαίνει:
«1. Σύμφωνα με το Νομοθετικό Διάταγμα 420/70 (ΦΕΚ Α 27) «Αλιευτικός Κώδιξ» και πιο συγκεκριμένα το άρθρο 34 αυτού, αρμόδιες για τον έλεγχο αρχές είναι οι κυβερνήτες των ελληνικών πολεμικών πλοίων,οι λιμενικές και οι κατά τόπους διοικητικές , οικονομικές και αστυνομικές αρχές, οι οποίες οφείλουν να κατάσχουν τα παρανόμως αλιευόμενα είδη και να καταγγέλλουν αρμοδίως τους παραβάτες.
2.Επιπλέον στο άρθρο 32 «Αλιεία υπό πλοία ξένης εθνικότητος» του εν λόγω Αλιευτικού Κώδικα, αναφέρεται ότι «1. Στην αιγιαλίτιδα ζώνη του Ελληνικού Κράτους απαγορεύεται η αλιεία με πλοία ανήκοντα, τόσο από πλευράς εθνικότητας, όσο και πλοιοκτησίας, κατά πλειοψηφία σε υπηκόους τρίτων χωρών. 2. Στην αιγιαλίτιδα ζώνη του Ελληνικού Κράτους, επιτρέπεται κατ' εξαίρεση, ύστερα από άδεια που χορηγείται από τον Υπουργό Γεωργίας, η αλιεία με πλοία της προηγούμενης παραγράφου, εφόσον είναι δυνατή η αλιεία στην αιγιαλίτιδα ζώνη των ως άνω χωρών με πλοία ελληνικής σημαίας και πλοιοκτησίας, κατ' εφαρμογή σχετικής διακρατικής συμφωνίας. 3. Με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις της αλιευτικής δραστηριότητας στην αιγιαλίτιδα ζώνη του Ελληνικού Κράτους, καθώς και το ύψος του παραβόλου που καταβάλλεται για τη χορήγηση της άδειας της προηγούμενης παραγράφου».
Όσον αφορά τις ποινές το άρθρο 33 ανωτέρω Αλιευτικού Κώδικα προβλέπει ότι «Επιβληθείσης ποινής τινος εκ των προβλεπομένων εν άρθ. 401 του Ποινικού Κώδικος εις αλλοδαπούς αλιεύοντας παρανόμως εντός της αιγιαλίτιδος ζώνης του Ελληνικού Κράτους, ειδοποιούνται αι λιμενικαί αρχαί όπως μεριμνήσουν δια την εκτέλεσιν των επιβληθεισών ως άνω ποινών εφ'όσον εν τω μέλλοντι το παρανόμως αλιεύον πλοίον προσορμισθή εις οιονδήποτε ελληνικόν λιμένα».
3.Επιπλέον για τα αλιευτικά σκάφη τίθεται και το θέμα της ασφάλειας ναυσιπλοΐας, δεδομένου ότι τα σκάφη αυτά δεν διαθέτουν τα προβλεπόμενα - κατάλληλα πιστοποιητικά ναυσιπλοΐας, αλλά και τον κατάλληλο – απαραίτητο εξοπλισμό για να εκτελούν διεθνείς πλόες.
Αυτό έχει αντίτυπο στην ασφάλεια των επιβαινόντων, γεγονός που τιμωρείται με αυστηρό διοικητικό πρόστιμο, σύμφωνα με τον Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου, ενώ πιθανότατα αποτελεί και ποινικό αδίκημα, σύμφωνα με τον ΚΔΝΔ.»
Στη συνέχεια θέτει τα ερωτήματα:
«-Τι είδους έλεγχο κάνουν οι κατά τόπους Αρμόδιες Αρχές, τι παραβάσεις έχουν επιβληθεί, τι εντολές έχουν δοθεί από το Αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος στις Λιμενικές Αρχές για την αντιμετώπιση του θέματος,
-τι είδους μέτρα έχουν ληφθεί για την αποτροπή των συστηματικών παραβιάσεων που παρατηρούνται, τι είδους διπλωματία ασκείται στα Διεθνή φόρα δηλ. στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στις αρμόδιες Ευρωπαϊκές Επιτροπές Αλιείας;»
protothema
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου