Εννέα χρόνια μετά και ακόμα δεν έχουν βρεθεί εκείνοι που πέταξαν τις μολότοφ που προκάλεσαν τη φωτιά στο κτίριο της Marfin επί της οδού Σταδίου. Ακόμα δεν έχουν βρεθεί εκείνοι που σκότωσαν τον 36χρονο Επαμεινώνδα Τσακαλή, την 35χρονη Αγγελική Ζούλια, την 32χρονη Αγγελική Παπαθανασοπούλου και το παιδί που είχε στα σπλάχνα της καθώς ήταν 4 μηνών έγκυος.
«Αγγελική Παπαθανασοπούλου, Παρασκευή Ζούλια, Επαμεινώνδας Τσάκαλης. Πέρασαν 9 χρόνια από τη δολοφονία τους, 9 χρόνια χωρίς να έχει αποδοθεί Δικαιοσύνη. Δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ», έγραψε στο twitter με αφορμή την ένατη επέτειο της τραγωδίας ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αγγελική Παπαθανασοπούλου, Παρασκευή Ζούλια, Επαμεινώνδας Τσάκαλης. Πέρασαν 9 χρόνια από τη δολοφονία τους, 9 χρόνια χωρίς να έχει αποδοθεί Δικαιοσύνη.— Kyriakos Mitsotakis (@kmitsotakis) 5 Μαΐου 2019
Δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ. #marfin
Οι δραματικές στιγμές στη Marfin
Ήταν 5 Μαΐου 2010 και στους δρόμους της Αθήνας πραγματοποιούνταν μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις κατά του πρώτου Μνημονίου. Είχαν περάσει άλλωστε μόλις λίγες μέρες από το διάγγελμα Παπανδρέου στο Καστελόριζο.
Ήταν σχεδόν 2 το μεσημέρι. Οι διαδηλωτές στη οδό Σταδίου βλέπουν μαύρους καπνούς από το κτίριο της Marfin. Η τράπεζα είχε πιάσει φωτιά. Οι επιθέσεις με μολότοφ είχαν γίνει σχεδόν ταυτόχρονα στην τράπεζα και το βιβλιοπωλείο Ιανός. Οι εικόνες και οι στιγμές δραματικές. Οκτώ υπάλληλοι που είχαν παγιδευτεί στο κλειδωμένο κτίριο προσπαθούσαν να σωθούν. Έβγαιναν στα μπαλκόνια, προσπαθούσαν να βρουν διέξοδο.
Για τρεις ανθρώπους το κτίριο της Marfin στην οδό Σταδίου έγινε τάφος. Ο 36χρονος Επαμεινώνδας Τσακαλής βρέθηκε νεκρός στις σκάλες ανάμεσα στον πρώτο και στον δεύτερο όροφο. Οι δυο γυναίκες εντοπίστηκαν σε ένα γραφείο του δευτέρου ορόφου και κοντά σε ένα μπαλκόνι. Αιτία θανάτου η εισπνοή καπνού και τοξικών αερίων.
Οι μαρτυρίες που προκαλούν ανατριχίλα
Μέσα από έγγραφα και τις μαρτυρικές καταθέσεις οι δικαστές περιέγραψαν τις δραματικές ώρες που πέρασαν οι εργαζόμενοι. «Καταφέροντας 3 – 4 χτυπήματα κατόρθωσαν να θραύσουν την τζαμαρία, να εκσφενδονίσουν εντός του καταστήματος εύφλεκτο υγρό όσο και βόμβες μολότοφ (…). Οι περισσότεροι υπάλληλοι στοιβάχτηκαν στον μικρό φωταγωγό που επικοινωνούσε μέσω πλέγματος με την ταράτσα (…). Ένας εξ αυτών κατάφερε και έσπασε το πλέγμα της οροφής του φωταγωγού με συνέπεια ένα κύμα αέρα να εισέλθει στο κτίριο και να δώσει παράταση ζωής στους εκεί συγκεντρωμένους υπαλλήλους, οι οποίοι αναρριχήθηκαν στην στέγη από όπου υποχρεώθηκαν και πήδηξαν (…) σε κτίριο που στεγαζόταν κατάστημα, την τζαμαρία του οποίου έσπασαν με καδρόνι (…) για να κατέβουν στην οδό Σταδίου.
Ωστόσο δεν είχαν την ίδια τύχη όλοι οι υπάλληλοι. Ειδικότερα, η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η οποία διένυε τον τέταρτο μήνα της κυήσεως και λόγω της κατάστασης αυτής δεν μπορούσε ή δεν αποτόλμησε να βγει από το κτιριο από τα εξωτερικά μπαλκόνια (…) με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί εκεί και να πεθάνει λόγω δηλητηρίασης (…). Περαιτέρω η Παρασκευή Ζούλια και ο Επαμεινώνδας Τσακάλης δεν κατόρθωσαν να βγουν από το κτίριο καθώς υπέστησαν δηλητηρίαση λόγω εισπνοής καπνού και τοξινών αερίων».
Φωτογραφία ΑΠΕ – ΜΠΕ
«Μας είχαν στο στόχαστρο, φωνάζανε… Είδα ότι έχει σπάσει το τζάμι του ισογείου και ότι κάποια άτομα έριχναν εύφλεκτο υλικό. Πήρα πυροσβεστήρα αλλά δεν τα κατάφερα. Έτσι ανεβήκαμε πάνω στον 2ο όροφο. Η φωτιά άρχισε σιγά σιγά να ανεβαίνει… ήμουν εγκλωβισμένος στο μπαλκόνι δεν ήξερα αν πρέπει να πηδήξω ή να καώ… πετούσαν πέτρες. Βλέπαμε να σπάνε τον Ιανό. Δεν ήταν οι διαδηλωτές που ήρθαν να διαδηλώσουν για το Μνημόνιο. Είχαν μπει μέσα στη πορεία. Είχαν καλύψει τα πρόσωπα τους. Στις 2 παρά 5 ακούσαμε το σπάσιμο… εγώ εν τέλει πήδηξα από το μπαλκόνι… όσο ήμουν στο μπαλκόνι δεν είδα κίνηση αλληλεγγύης προς εμάς… υπήρχε μόνο ένας άνθρωπος που φώναζε «μέσα καίγονται ρε παιδιά»» κατέθεσε ο υπάλληλος της τράπεζας, Δημήτρης Παπατζής.
Φωτογραφία ΑΠΕ – ΜΠΕ
«Η τράπεζα είχε μια μοναδική έξοδο διαφυγής, η οποία καίγονταν… Ποιος θα πήγαινε να βγει από αυτή τη πόρτα… Ακόμα και σήμερα μετά από έξι χρόνια όταν ανάβουμε τη ψησταριά για να ψήσουμε κρέας με πιάνει πανικός. Είναι κάποια πράγματα που έχουν κάτσει μέσα μας» ανέφερε η υπάλληλος της τράπεζας, Παναγιώτα Βασιλάκου.
Η μάρτυρας περιέγραψε πως: «Στις 2 παρά κάτι ακούσαμε φωνές: «μας καίνε, μας καίνε»…είδα κάποιον φορούσε χακί και κρατούσε κάτι σαν μπουκάλα καταδύσεων και μπροστά είχε πράσινο λάστιχο ποτίσματος. Ήταν γεροδεμένος με έντονη τριχοφυΐα στα χέρια (…) Το πλήθος ήταν άγριο. Πετούσαν πέτρες παρόλο που φωνάζαμε ότι καιγόμαστε. Η φωτιά πρέπει να μπήκε γύρω στις 2 παρά 5. Άκουσα το συναγερμό μετά. Όλο αυτό το πράγμα κράτησε 10 λεπτά. Βγήκα στο μπαλκόνι να δω αν έρχεται πυροσβεστική και δεν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω. Η Παρασκευή πέθανε στο διπλανό μπαλκόνι και δεν την έβλεπα καν από τον καπνό…».
Φωτογραφία ΑΠΕ – ΜΠΕ
Το πώς κατάφεραν να γλιτώσουν περιέγραψε η υπάλληλος, Αγγελική Τριανταφύλλου. «Ήμουν στον πρώτο όροφο. Ακούω μια συνάδελφο από το ισόγειο να φωνάζει καιγόμαστε. Οι συνάδελφοι ανέβαιναν προς τα πάνω. Ξαφνικά το κατάστημα πήρε φωτιά. Μας έσωσε ο Ηλίας ο Μπούρης το λέω και ανατριχιάζω. Μας τράβαγε ο Ηλίας να ανέβουμε στο ταρατσάκι έπρεπε να πηδήξουμε μετά σε ένα άλλο ταρατσάκι. Βγήκαμε από το κτίριο της Kosta Boda. Αν ο Ηλίας δεν υπήρχε 21 άτομα θα ήμασταν νεκροί».
newsit
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου