Και στην περίπτωση της Ιταλίας, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι φαίνεται πως θα επιλέξουν την ίδια τακτική που εφάρμοσαν τότε και στην Ελλάδα: να αφήσουν τους λαϊκιστές να λένε τα δικά τους μέχρι να γίνουν αφόρητες οι πιέσεις των αγορών.
Η συντάκτρια του άρθρου Ιζαμπέλ Ματέο υ Λάγο, πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ και νυν στέλεχος της Blackrock, αναγνωρίζει ότι η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα. Σε αντίθεση με την Ελλάδα του 2015, η οποία αντιμετώπιζε υψηλά ελλείμματα και «ζούσε πέρα από τις δυνατότητές της», η Ιταλία έχει σήμερα πρωτογενές πλεόνασμα και θετικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Και αυτό σημαίνει ότι οι πιέσεις των αγορών –μέσω της ανόδου της απόδοσης των ιταλικών ομολόγων- θα αργήσουν περισσότερο να φτάσουν σε σημείο καμπής.
Επιπλέον, ενδεχόμενη απειλή της Ιταλίας για αποχώρηση από την ευρωζώνη θα ήταν «πιο αξιόπιστη» σε σχέση με την περίπτωση της Ελλάδας, καθώς στην Ιταλία υπάρχει μικρότερη στήριξη της κοινής γνώμης για παραμονή στο ευρώ, και επιπλέον η οικονομία της Ιταλίας συνεισφέρει στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό.
Η Ιταλία, επισημαίνει το άρθρο, έχει σχεδόν δεκαπλάσιο ΑΕΠ, κάτι που πολλοί θεωρούν ότι σημαίνει ότι η διάσωση της χώρας θα ήταν δυσκολότερη. Αυτό όμως, «δεν είναι απαραίτητα ορθό σε έναν κόσμο όπου οι απευθείας νομισματικές συναλλαγές (αγορά κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης) βρίσκονται στα βιβλία της ΕΚΤ».
Επιπλέον, οι εταίροι της Ιταλίας θα ήταν πιθανώς πιο θετικοί στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης χρέους, το οποίο διακρατείται κυρίως από Ιταλούς πολίτες και όχι από κυβερνήσεις της Ευρωζώνης.
Υπάρχουν όμως δύο παράμετροι που κάνουν την αντιπαράθεση Ρώμης – Βρυξελλών να θυμίζει την ελληνική κρίση χρέους: πρώτον, η τύχη της Ιταλίας είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πορεία του τραπεζικού συστήματός της. Και δεύτερον, η Ευρωζώνη παραμένει ευάλωτη στον κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης
«Μια παρατεταμένη αντιπαράθεση θα έφερνε στην επιφάνεια την αδυναμία της Ευρωζώνης να σταματήσει ένα bank run, και θα έφερνε πρόωρο τέλος στην ανάκαμψη, με περιορισμένο χώρο αντίδρασης με νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές».
«Επομένως, παρόλο που η Ευρωζώνη μπορεί να εύχεται να εκτεθεί η Ιταλία σε μεγαλύτερη πίεση από τις αγορές, μπορεί τελικά να το μετανιώσει όταν αυτό συμβεί».
Η λύση για να αντιμετωπίσει η Ευρωζώνη τις συνέπειες ενδεχόμενης κρίσης, σύμφωνα με την Ιζαμπέλ Ματέος υ Λάγο, είναι η υιοθέτηση εργαλείων του ESM που θα προσέφεραν στις υγιείς χώρες της Ευρωζώνης άμεση πρόσβαση στη δυνατότητα αγοράς κρατικών ομολόγων, καθώς και η παροχή συλλογικής ασφάλειας έναντι του bank run σε θεσμούς που πληρούν ορισμένα κριτήρια.
Μέχρι να συμβεί αυτό «τα μαύρα σύννεφα πάνω από την Ιταλία θα καλύπτουν σαν πέπλο της προοπτικές ολόκληρης της Ευρώπης».
newpost
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου