Όλη η μήνυση του Πάνου Καμμένου κατά «Φιλελεύθερου»

Δείτε όλο το κείμενο της μήνυσης του υπουργού ΥΕΘΑ Πάνου Καμμένου κατά των δημοσιογράφων της εφημερίδας «Φιλελεύθερος»

Στο μεταξύ, λίγο νωρίτερα, στη ΓΑΔΑ προκειμένου να παραδοθούν βρέθηκαν οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» στους οποίους έκανε μήνυση ο Πάνος Καμμένος για δημοσίευμα της εφημερίδας.

Σε δηλώσεις του στο newpost.gr ο κ. Θανάσης Μαυρίδης τόνισε: «Η εφημερίδα Φιλελεύθερος διώκεται διότι βγάλαμε στη φόρα το μεταναστευτικό. 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ έχει πάρει η ελληνική κυβέρνηση να διαχειριστεί αυτό το πρόβλημα και έχουμε τελικά τη Μόρια. Εμείς διωκόμαστε γιατί αναδείξαμε το θέμα».

Διαβάστε επίσης: 
Παραδόθηκαν οι δημοσιογράφοι του «Φιλελεύθερου»

Το κείμενο της μήνυσης:

Προς τον κ.

Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών

ΕΓΚΛΗΣΗ

Του Παναγιώτη Καμμένου του Ηλία, Υπουργού  Εθνικής Άμυνας, βουλευτή και προέδρου  της κοινοβουλευτικής ομάδας ΑΝ.ΕΛ, κατοίκου Αθηνών.

ΚΑΤΑ

Του Μαυρίδη Αθανάσιου, εκδότη της εφημερίδας «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», κατοίκου Αθηνών.
Του Παναγιώτη Λάμψια, διευθυντή της εφημερίδας «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», κατοίκου Αθηνών.
Του Βασίλη Γεώργα, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», κατοίκου Αθηνών.
Του Γεώργιο Μπαλγκά, Διευθυντή έκδοσης της εφημερίδας «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», κατοίκου Αθηνών.

Της Κατερίνας Γαλανού, Αρχισυντάκτριας Πολιτικού της εφημερίδας «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», κάτοικου Αθηνών.

Του Γαβριήλ Σερέτη, δημοσιογράφου και συντάκτη του επίμαχου δημοσιεύματος της εφημερίδας «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» με τίτλο « Πάρτι ημετέρων στα hotspots», κάτοικο Αθηνών.

Της Νικολέτας Μουτούση, δημοσιογράφου και συντάκτριας του επίμαχου δημοσιεύματος της εφημερίδας «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», με τίτλο «Λούφα και Παραλλαγή Κονδύλια στο Αιγαίο», κάτοικο Αθηνών.

Αξιότιμε κ. Εισαγγελέα,

              Στο φύλλο 210 της  21-23 Σεπτεμβρίου 2018 της καθημερινής πολιτικής εφημερίδας «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», της οποίας ο α΄ των εγκαλουμένων είναι εκδότης, ο β΄ των εγκαλουμένων είναι Διευθυντής, ο γ΄ των εγκαλουμένων είναι Διευθυντής Σύνταξης, ο δ΄ των εγκαλουμένων είναι Διευθυντής Έκδοσης, η ε΄ των εγκαλουμένων  είναι αρχισυντάκτρια πολιτικού, o στ των εγκαλουμένων είναι δημοσιογράφος και συντάκτης του 1ου επίμαχου δημοσιεύματος και η ζ’ των εγκαλουμένων είναι δημοσιογράφος και συντάκτρια του 2ου επίμαχου δημοσιεύματος, καταχωρήθηκαν ένα ανυπόγραφο  και δύο ενυπόγραφα δημοσιεύματα από τους ε΄ και ζ΄ εκ των εγκαλουμένων τα οποία, είναι ψευδή και συκοφαντικά και τα οποία θα παραθέσω αυτούσια παρακάτω.

Εγκαλώ  άπαντες τους ανωτέρω για τα αδικήματα που τέλεσαν εναντίον μου, όπως ακριβώς περιγράφονται κατωτέρω, με την επιφύλαξη και για τυχόν άλλα αδικήματα, που θα προκύψουν από την επισταμένη και διεισδυτική έρευνά Σας.

Ειδικότερα, τα επιλήψιμα και συκοφαντικά δημοσιεύματά  έχουν επί λέξει ως εξής:

Α. Ανυπόγραφο άρθρο στην σελίδα 21 με τον τίτλο «ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΠΟΝΤΙΚΙΑ» το οποίο έχει ως εξής:

«Διεθνής διασυρμός της χώρας για την παταγώδη αποτυχία στη διαχείριση της κρίσης, την ώρα που οι κυβερνητικοί φίλοι και οργανώσεις φαντάσματα έχουν στήσει χορό γύρω από τα ευρωπαϊκά κονδύλια

Ντροπιαστικές για τη χώρα αλλά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αναφορές με κορυφαίες αυτές που επί χρόνια πια κατακλύζουν τα διεθνή ΜΜΕ με επίκεντρο το κολαστήριο της Μόριας, και αναπάντητες καταγγελίες από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τους φορείς της αυτοδιοίκησης και τις τοπικές κοινωνίες για αδιαφανείς διαδικασίες και διασπάθιση εκατοντάδων εκατομμυρίων κοινοτικών πόρων και δημοσίου χρήματος, το οποίο, όπως όλα δείχνουν, εξαφανίστηκε σε δαιδαλώδεις και σκοτεινούς διαδρόμους, συνθέτουν την εικόνα της πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ  στο προσφυγικό μεταναστευτικό.

Οι διαπρύσιες «αριστερές»  ανθρωπιστικές εξαγγελίες έχουν προ πολλού πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων και ανθρώπινες ψυχές στοιβάζονται δίπλα στην προκλητική δραστηριότητα «ημετέρων» που λυμαίνονται απίστευτα ποσά μέσω απευθείας αναθέσεων και ανεξέλεγκτων διαδικασιών, που εκτείνονται από τα απλά συσσίτια ως και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των θυμάτων ενός ανήλεους πολέμου, συσχετισμών, ανικανότητας και υποκρισίας που, εδώ και χρόνια, μαστίζει τη .Νοτιοανατολική Μεσόγειο και κατ' επέκταση την Ευρώπη. Το πρόβλημα εντείνεται αλλά και τρέφεται από την ανυπαρξία οποιουδήποτε νομοθετικοί) πλαισίου, την πολυνομία και την πολιτική αβουλία των συναρμόδιων που όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι είτε δηλώνουν αναρμόδιοι, είτε πετάνε το μπαλάκι άλλοτε στο υπουργείο Οικονομίας και άλλοτε στο υπουργείο Εθνικής ¨Άμυνας.

«Λευκή επιταγή»

Με τον ρόλο του κυβερνητικού εταίρου Π. Καμμένου να είναι καταλυτικός, καθώς, με τη σύμφωνη γνώμη και τη λευκή επιταγή του πρωθυπουργού, έχει αναδειχθεί σε μοναδικό, επί της ουσίας, δυνητικό δικαιούχο των κοινοτικών προγραμμάτων που στοχεύουν στους πρόσφυγες και καταλήγουν, σύμφωνα με τις επαναλαμβανόμενες δημόσιες καταγγελίες, στην τσέπη πολιτικών του φίλων και επιχειρηματιών, μέσα από φωτογραφικούς διαγωνισμούς εξπρές, δημιουργώντας οσμές σκανδάλου και ρήγματα στη λειτουργία της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας»

Β.      Ενυπόγραφο από τον ε’ των εγκαλουμένων (σελ. 22-23) με τίτλο ΠΑΡΤΙ «ΗΜΕΤΕΡΩΝ» ΣΤΑ HOTSPOTS το οποίο έχει ως εξής:

«Αδιαφανείς διαδικασίες, αδυναμία χάραξης και υλοποίησης μιας συγκεκριμένης στρατηγικής και παντελής αδιαφορία απέναντι στις καταγγελίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης, της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και των τοπικών κοινωνιών που κατ' επανάληψη ζητούν εξηγήσεις για τη διαχείριση του πακτωλού των εκατομμυρίων κοινοτικών πόρων που έλαβε η χώρα από την Ε.Ε. για τους πρόσφυγες μετανάστες, συνιστούν, εδώ και μια τριετία, το τρίπτυχο της κυβερνητικής πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Την ίδια στιγμή, ακόμα και το ύψος της μεταναστευτικής ροής, σε μια ανθρωπιστική δημιουργική λογιστική χρησιμοποιείται κατά το δοκούν προκειμένου να επιτευχθούν πολυεπίπεδοι στόχοι, ενώ οι πολυπληθείς, αγνώστου καταστατικού και προσωπικού ΜΚΟ λειτουργούν στην ουσία ανεξέλεγκτες, καθώς κανείς δεν γνωρίζει ούτε τον ακριβή αριθμό τους.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι η αλληλεπικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ υπουργείων ενισχύεται από την αβουλία των πολιτικών τους προϊσταμένων, οι οποίοι, σε μια λογική πολιτικού «απεταξάμην», ρίχνουν το μπαλάκι ο ένας στον άλλο, έχοντας, ωστόσο, στις αναφορές τους έναν κοινό παρονομαστή: τον υπουργό Εθνικής Άμυνας και κυβερνητικό (συν)εταί ρο Π. Καμμένο, ο οποίος, σε ένα πρωτοφανές πανευρωπαϊκό παράδοξο, διαχειρίζεται δυσανάλογα του αντικειμένου των Ενόπλων Δυνάμεων ποσά και μάλιστα, σύμφωνα με τις επώνυμες καταγγελίες ανθρώπων που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, πριμοδοτώντας συγκεκριμένους επιχειρηματίες και φίλιες δυνάμεις της αγοράς , που, όπως και ο «δυνητικός υπερδικαιούχος», ουδέποτε έκρυψαν την αδυναμία τους στην αποτελεσματικότητα των απευθείας αναθέσεων και τις διαδικασίες εξπρές, στην προνομιακή διάθεση ενός μεγάλου μέρους από το 1,6 δισ. που έχουν εκχωρηθεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

Χωρίς ωστόσο, να έχει καταστεί δυνατή προσώρας, ούτε η ολοκλήρωση ενός Μητρώου όλων των εμπλεκόμενων, ή ενός συστήματος βιολογικού καθαρισμού, σε ένα κέντρο υποδοχής, όπως η τραγική Μόρια. Επιτρέποντας έτσι, μεταξύ άλλων, τη συνέχιση της εργολαβίας του τοπικού «βοθρατζή», ο οποίος, εδώ και χρόνια, λυμαίνεται, στην κυριολεξία, πάνω από 100.000 ευρώ τον μήνα, όταν το κόστος κατασκευής του κεντρικού αγωγού λυμάτων, σύμφωνα με εκτιμήσεις της ίδιας της κυβέρνησης, δεν υπερβαίνει συνολικά τις 70.000 ευρώ.

Ευχές και μισόλογα...

Ως αποτέλεσμα της ακολουθούμενης πολιτικής, ακόμα και σήμερα, ο... τύποις αρμόδιος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δ. Βίτσας, εξαντλεί την παρέμβαση του σε αφορισμούς παρατηρητή και όχι υπουργού «η κατάσταση είναι οριακή», «το επόμενο διάστημα θα δημιουργήσουμε», «το έργο γίνεται αργά, αλλά φταίει η γραφειοκρατία». Λέξη για το ποιος ευθύνεται για τη γραφειοκρατία ίσως, ακόμα, το παλιό πολιτικό σύστημα ή η Ακροδεξιά. Μεταθέτοντας τη λύση του γόρδιου δεσμού στο τέλος του 2018 όταν «θα αναθεωρηθεί το financial plan από την Ε.Ε. και όλα τα χρήματα που πηγαίνουν στο ΥΠΕΘΑ θα μεταφερθούν στο Μεταναστευτικής Πολιτικής». Αναγνωρίζοντας αμέσως και σαφώς, την τραγικά διακοσμητική ύπαρξη του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, για τη λειτουργία του οποίου δαπανώνται περί τα 50 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Αλλά και τραγικά προσοδοφόρες business που καθημερινά εξελίσσονται στο Αιγαίο. Όπως και τον ρόλο του κυβερνητικού εταίρου. Ειδικότερα, όπως αναγνώρισε και η κυβέρνηση, η Ελλάδα έχει πιστοποιήσει σε δαπάνες μόνο το 35% από τα 566 εκατ. ευρώ που έχει εισπράξει από την τακτική κοινοτική χρηματοδότηση, ενώ το 68% από τα 570 εκατ. ευρώ της έκτακτης χρηματοδότησης (δηλαδή 388 εκατομμύρια) πήγαν σε ΜΚΟ. Επίσης, 182 εκατομμύρια ευρώ κατευθύνθηκαν σε κρατικούς φορείς με βασικότερο το ΥΠΕΘΑ, κυρίως για τη δημιουργία κέντρων υποδοχής. Λέγε με Μόρια.

Μέχρι πρόσφατα η Ελλάδα απορροφούσε ευκολότερα τα κονδύλια του Emergency Assistanse εξαιτίας του γεγονότος ότι «ο έλεγχος δεν ήταν ιδιαιτέρως αυστηρός», όπως λένε στον «Φιλελεύθερο» γνώστες του φακέλου. Αντιθέτως με τα πάγια συγχρηματοδοτούμενα από τo Ευρωπαϊκό Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ενσωμάτωσης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας ευρωπαϊκά προγράμματα που παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Και το ΥΠΕΘΑ ήταν ο «πρωταθλητής» στη διάθεση των «επειγόντων» κονδυλίων. Κονδύλια που φτάνουν έως «την ενίσχυση της ικανότητας ανταπόκρισης των χερσαίων, πλωτών και εναέριων μέσων για την επιτήρηση και περιπολία των συνόρων και για την προστασία της ανθρώπινης ζωής», αφήνοντας εκτός νυμφώνος ακόμη και το Λιμενικό. Και με γνωστά τα αποτελέσματα της ενίσχυσης των συνόρων. Ενώ κανονικά τα έργα θα έπρεπε να υλοποιεί η Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής του Μεταναστευτικής Πολιτικής, μετά την έγκριση του υπουργείου Οικονομίας. Υπουργείο, όμως, που «δεν έχει κόσμο, ούτε τεχνογνωσία». Το «κενό» έρχεται να συμπληρώσει το Άμυνας που, ω! του θαύματος, «έχει και κόσμο και τεχνογνωσία». Από την Ειδομένη ακόμα, οπότε το ΥΠΕΘΑ λάμβανε διά νόμου την άδεια να συνάπτει συμβάσεις «κατόπιν διαπραγμάτευσης, χωρίς δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης της ελληνικής νομοθεσίας».

 Εθνικά... κέτερινγκ

Πάντως, ακόμα και σε τομείς φαινομενικά απλούς, όπως το... ένα πιάτο φαΐ, τα συσσίτια των προσφύγων, το παιχνίδι παίζεται από επαγγελματίες με περισσή... τεχνογνωσία. Από μόνιμους αναδόχους, συγκεκριμένες εταιρείες, με ονοματεπώνυμο, που με μηδενική έκπτωση έχουν τσεπώσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για την τροφοδοσία των κέντρων υποδοχής σε Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο. Με τις προκηρύξεις να δημοσιεύονται ακόμα και μισή ώρα πριν από την έναρξη και τη λήξη της διαδικασίας ή μετά τις 3 το μεσημέρι, με στόχο να αποκλείονται οι «άσχετοι», και την επίσημη άγνοια ακόμα για τους ακριβείς, τους πραγματικούς αριθμούς των γευμάτων να πρυτανεύει. Από το πρόχειρο μαγειρείο στη Μόρια ως το τελευταίο κέντρο της Ελλάδας. Όπως προκύπτει από επίσημα στοιχεία, αλλά και καταγγελίες πολιτικών στελεχών ακόμα και του ΣΥΡΙΖΑ, δύο εταιρείες με έδρα την Αθήνα αποτελούν τους μόνιμους αναδόχους. Πρόκειται για τις εταιρείες «Pot &ί Pan Food Services» και «Πιέτρης Εστίαση Α.Ε.». Η πρώτη ανήκει στον Γιάννη Τουτζιαρίδη, πρόσωπο «οικείο στον Π. Καμμένο», με τη δεύτερη να ανήκει στον ανάδοχο του κυλικείου της Βουλής, ο οποίος πριν συλληφθεί από το ΣΔΟΕ παλαιότερα, φέρεται να κυκλοφορούσε με Ferrari, ενώ, ταυτόχρονα, κρατούσε απλήρωτους και ανασφάλιστους τους υπαλλήλους του, με αποτέλεσμα να μείνουν χωρίς καφέ και κουλούρι ακόμα και οι βουλευτές του ναού της δημοκρατίας. Οι εταιρείες αυτές, πάντα σύμφωνα με καταγγελίες, έχουν δημιουργήσει και παρένθετα σχήματα που «κουμπώνουν στους διαγωνισμούς και στο επείγον του πράγματος», καθιστώντας δαιδαλώδη τον όποιο έλεγχο, ακόμα κι αν υπήρχε πολιτική βούληση.

Αντιθέτως με την αποσφράγιση και την αξιολόγηση των προσφορών που γίνονται αυθημερόν. Αντιθέτως με τις εγγυητικές καλής εκτέλεσης που είναι «για κάθε περίπτωση». Με τους κυβερνητικούς βουλευτές να περιορίζονται στη διαπίστωση περί «φωτογραφικών διαγωνισμών», στην έλλειψη συμμετοχής «τοπικών μονάδων τροφοδοσίας». Και την αρμόδια Αναθέτουσα Λρχή, παρά την ακυρωτική απόφαση της Ανεξάρτητης Αρχής Προδικαστικών Προσφυγών, να κωλυσιεργεί και να μην αναθέτει το έργο σε άλλο ανάδοχο.

Διερμηνείς με... καπέλο

Πεδίο αδιαφάνειας λαμπρό και για τις εργολαβίες που σχετίζονται με τη διερμηνεία, με τις «αρμόδιες» ΜΚΟ να λαμβάνουν άκοπα 15 με 20 εκατ. ευρώ τον χρόνο, όταν οι συγκεκριμένες υπηρεσίες θα μπορούσαν να γίνουν από τους ίδιους τους πρόσφυγες ή από ανέργους με γνώση των επίμαχων γλωσσών. Και τις υπερτιμολογήσεις «να πηγαίνουν και να έρχονται». Όταν, σε αντίθεση με το κοινώς λεγόμενο, η Ελλάδα θα μπορούσε να θέσει όρους και προϋποθέσεις στη λειτουργία των ΜΚΟ. Όταν αυτές δεν καταβάλλουν ούτε εισφορές ούτε φόρους. Με τον Μουζάλα να εξαντλεί την παρέμβασή του στο ρηχό «δεν ήταν δική μου απόφαση να δοθούν τα χρήματα στις ΜΚΟ, ούτε υπάρχει μεγάλη δυνατότητα ελέγχου τους». Και, κατά τα λοιπά, ρωτήστε τον Χαρίτση . Όταν ο γενικός γραμματέας Υποδοχής και Ταυτοποίησης και πρώην βουλευτής Οδ. Βουδούρης (ένας από τους τέσσερις που παραιτήθηκαν) προέβαινε σε σοβαρές καταγγελίες για ανομία και κακοδιαχείριση. Όταν ο αρμόδιος Επίτροπος Χρ. Στυλιανίδης, γνωστός για τη διπλωματία του, δήλωνε ευθαρσώς ότι «η Ελλάδα δεν καταθέτει σχέδια, ότι δεν απορροφώνται τακτικά κονδύλια βάσει προγραμματισμού».

Ομερτά

Για όλα αυτά, η κυβέρνηση αρνείται να απαντήσει πειστικά. Οχι μόνο σε επίπεδο κοινοβουλευτικού ελέγχου, με τις κάθε λογής παρεμβάσεις όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης να παραμένουν στη συντριπτική τους πλειονότητα αναπάντητες, αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας, με τους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης «στα κάγκελα», τους φορείς και τους απλούς πολίτες να παρακολουθούν άφωνοι. Μαθαίνοντας τα νέα, συνήθως, από τα διεθνή MME, όπως ο βρετανικός «Guardian», ο οποίος αποκάλυψε πρόσφατα πως στη χώρα μας χάθηκαν τα 70 από τα 100 ευρώ που δαπανήθηκαν ανά πρόσφυγα, στη μεγαλύτερη ανθρωπιστική βοήθεια που δόθηκε ποτέ. Βοήθεια που, προδήλως, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της, ουδέποτε έφτασε στα χέρια των προσφύγων. Χάθηκε, στο τρύπιο βαρέλι ενός πολιτικά ανίκανου κράτους και στα δόντια των έξυπνων (κυβερνητικών) εταίρων του.»

Γ.      Ενυπόγραφο από την ζ’ των εγκαλουμένων (σελ. 24-25) με τίτλο ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ το οποίο έχει ως εξής:

Ήταν 2015 όταν η μεταναστευτική κρίση χτύπησε την πόρτα της Ελλάδας. Τότε, οι αρχές πιάστηκαν αδιάβαστες και δικαιολογημένα ίσως. Δεν μπορεί όμως να ισχυριστεί κάποιος το ίδιο τρία χρόνια μετά. Ωστόσο, οι συνθήκες διαβίωσης στα Κέντρα Υποδοχής προσφύγων και μεταναστών παραμένουν άθλιες. Παρά τον διεθνή διασυρμό - μέσω δημοσιευμάτων που περιγράφουν την κατάσταση - , την κατακραυγή από τις ίδιες τις οργανώσεις που προσέτρεξαν από την πρώτη στιγμή, αλλά και τις διαμαρτυρίες των κατοίκων στα ελληνικά νησιά, οι οποίοι επίσης ήταν οι πρώτοι που φρόντισαν όσους... ξεβράζονταν στις ακτές τους, η κυβέρνηση εξακολουθεί να χάνει το τρένο και να μην μπορεί να αξιοποιήσει ούτε καν τα οικονομικά οφέλη που της προσφέρονται από την Ευρώπη.

Έτσι, οι πρόσφυγες, από εκεί που κατά την αριστερή προσέγγιση θα... λιάζονταν, τώρα στοιβάζονται στα Κέντρα Υποδοχής. Το δυστύχημα είναι ότι πλέον τα χρονικά περιθώρια για την ενίσχυση της χώρας στενεύουν δραματικά, καθώς η κυβέρνηση επέλεξε την εύκολη λύση της εκταμίευσης έκτακτης χρηματοδότησης, για την οποία οι διαδικασίες γίνονταν με διαγωνισμούς εξπρές, με απευθείας αναθέσεις σε «ημετέρους», αφήνοντας την κανονική χρηματοδότηση να λιμνάζει. «Τα χρήματα που διατέθηκαν θα πάνε σύντομα πίσω εάν δεν αξιοποιηθούν. Δεν τίθεται θέμα οικονομίας στην αξιοποίησή τους, αντιθέτως εάν δεν απορροφηθούν βρίσκεσαι και εν αδίκω έναντι των ευρωπαϊκών αρχών γιατί τα ζήτησες εξαρχής σχολιάζει στον «Φ» ο Δανιήλ Εσδράς, ειδικός απεσταλμένος του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και σύμβουλος για θέματα Μεσογείου. «Υπάρχουν προγράμματα έκτακτα και τα κανονικά, που διατίθενται ανάλογα με ης ανάγκες σε όλες ης χώρες και τώρα ανήκουν στο υπουργείο Οικονομίας. Ανάλογα με αυτά, η κάθε χώρα βγάζει προσκλήσεις ενδιαφέροντος για δράσεις» σημειώνει. Και προσθέτει: «Το 90% των έκτακτων κονδυλίων έχει τελειώσει. Πρέπει να τρέξουν προγράμματα μέσω των κανονικών κονδυλίων. Όταν πήγαμε να ζητήσουμε έκτακτα κονδύλια για τις επαναπροωθήσεις αλλοδαπών, μας απάντησαν ότι δεν γίνεται, αφού υπάρχουν κανονικά που δεν έχουν εξαντληθεί».

Το τέρας της γραφειοκρατίας

Από το επίσημο ταμείο (το AMIF) η απορροφητικότητα, ωστόσο, είναι ελάχιστη και δεν ξεπερνάει το 30%. Βασική αιτία είναι τα γραφειοκραηκά εμπόδια της ελληνικής διοίκησης ως προς τη διενέργεια διαγωνισμών. Αυτά εξάλλου αποτέλεσαν και την εύκολη δικαιολογία προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος των απευθείας διαγωνισμών από έκτακτα κονδύλια μέσω του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και να ακολουθήσουν οι σκιές σης διαδρομές των χρημάτων. Τόσο το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, όσο και εμείς αντιμετωπίσαμε τεράστια προβλήματα όταν επιχειρήσαμε να ξεκινήσουμε με τη δημιουργία καταυλισμών. Για τον λόγο αυτόν επιλέχθηκαν εγκαταστάσεις του στρατού, ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες λέει ο κ. Εσδράς. «Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας επιλέχθηκε επίσης για έκτακτες ανάγκες, επειδή μπορεί να λειτουργεί γρήγορα σχετικά με τους δημόσιους διαγωνισμούς. Δεν γινόταν να πάνε μέσω Δημοσίου» αναφέρει.

«Πρέπει να ξεφύγουμε από τη γραφειοκρατία, χρειαζόμαστε μια πιο γρήγορη δημόσια διοίκηση. Οι Βρυξέλλες έχουν τεράστια γραφειοκρατία και σε συνδυασμό με την ελληνική γραφειοκρατία πρόκειται για Κόλαση του Δάντη. Αλλά είναι άλλη η γραφειοκρατία όταν μιλάμε για πράγματα και αντικείμενα και άλλη όταν αφορά ανθρώπους» τονίζει ο ειδικός απεσταλμένος του ΔΟΜ.

Λάθος διαχείριση

«Υπάρχουν τεράστιες καθυστερήσεις με τα κονδύλια του AMIF για δράσεις, όπως για παράδειγμα τα ασυνόδευτα ανήλικα και η μεταφορά τους, που δεν έχουμε πάρει ακόμη χρήματα. Αυτό στραγγαλίζει μία οργάνωση» επισημαίνει στον «Φ» και ο πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου, Νικήτας Κανάκης. Αναφερόμενος στο θέμα διαχείρισης των κοινοτικών κονδυλίων, παραπέμπει σε ελέγχους που θα έπρεπε να γίνουν από αυτούς που δίνουν τα χρήματα και το κράτος που έκανε χρήση. «Χρησιμοποιήθηκαν όλα και με ποιες διαδικασίες και με ποια ανταποδοτικότητα για την κοινωνία;» αναρωτιέται.

«Δεν υπαινίσσομαι ότι κάποιος τα έχει φάει, αλλά δεν τα διαχειρίζονται οστά. Στην υγεία είναι τελείως διαφορετικά, πρέπει να χρησιμοποιήσεις συγκεκριμένα πράγματα με τα κονδύλια. Σε άλλους τομείς, όπως η σίτιση, είναι αλλιώς» καταλήγει. Είναι ενδεικτικό πως σε σωρεία ανακοινώσεων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, όπου έγινε χρήση των έκτακτων χρηματοδοτήσεων, αναφερόταν χαρακτηριστικά: «Το ΥΠΕΘΑ δύναται κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, να προβαίνει μεταξύ άλλων σε όλες ης αναγκαίες ενέργειες ή να συνάπτει με τρίτους συμβάσεις παροχής υπηρεσιών σχετικά με τη λειτουργία των Κέντρων, αποκλειστικά σε ό,τι αφορά τη διαμονή με τη διαδικασία διαπραγμάτευσης, χωρίς δημοσίευση προκήρυξης, για λόγους κατεπείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης της εθνικής νομοθεσίας, με την επιφύλαξη εφαρμογής της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δημόσιες συμβάσεις».

Η ομπρέλα του υπ. Οικονομίας

Οι διαδικασίες ασύλου, η ένταξη (που, σημειωτέον, περιλαμβάνει και ης μετακινήσεις ευάλωτων ομάδων, όπως οι ανήλικοι) και οι επαναπροωθήσεις υπάγονται στα κονδύλια που πλέον υπάρχουν στο υπουργείο Οικονομίας. «Ύστερα από κάποια στιγμή, μαζεύτηκαν όλα κάτω από το υπουργείο Οικονομίας. Το έκαναν για καλύτερα, αλλά ίσως προέκυψε χειρότερα. Αλλιώς, για παράδειγμα, γίνεται η συνεννόηση με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, που ξέρει τι σημαίνει επιστροφές μεταναστών. Το υπουργείο Οικονομίας δεν γνωρίζει το θέμα. Είναι άλλο το ΕΣΠΑ και άλλο το μεταναστευτικό. Δεν είναι το ίδιο με το κάνω μια επιχείρηση» σχολιάζει ο κ. Εσδράς.

ΑΞΙΟΠΟΙΝΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ, ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΞΥΒΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

Με το πρώτο εκ των ανωτέρω δημοσιευμάτων γίνεται ρητή αναφορά στο πρόσωπό μου στην παράγραφο με τίτλο «Λευκή Επιταγή»,  όπου με εμφανίζουν ως μοναδικό δυνητικό δικαιούχο των κοινοτικών προγραμμάτων για τους πρόσφυγες τα οποία, σύμφωνα με μη εξειδικευόμενες καταγγελίες, καταλήγουν στην τσέπη πολιτικών μου φίλων και επιχειρηματιών «μέσα από φωτογραφικούς διαγωνισμούς εξπρές, δημιουργώντας οσμές σκανδάλου και ρήγματα στη λειτουργία της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας». Η αναφορά αυτή εμφανίζεται στο συγκεκριμένο άρθρο ως συμπέρασμα  των όσων αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους αυτού, σύμφωνα με τις οποίες υφίστανται «αδιαφανείς διαδικασίες και διασπάθιση εκατοντάδων εκατομμυρίων κοινοτικών πόρων και δημοσίου χρήματος, το οποίο εξαφανίστηκε σε δαιδαλώδεις σκοτεινούς διαδρόμους» καθώς και  «προκλητική δραστηριότητα «ημετέρων» που λυμαίνονται απίστευτα ποσά μέσω απευθείας αναθέσεων και ανεξέλεγκτων διαδικασιών».  

Με το δεύτερο εκ των ανωτέρω δημοσιευμάτων  γίνεται ρητή αναφορά σε αδιαφανείς διαδικασίες και αδυναμία χάραξης και υλοποίησης μιας συγκεκριμένης στρατηγικής πολιτικής, αφορούν αναφορικά με την διαχείριση του πακτωλού των εκατομμυρίων ευρώ που έλαβε η χώρα από την Ε.Ε. για τους πρόσφυγες-μετανάστες και συνιστούν το τρίπτυχο της κυβερνητικής πολιτικής. Για όλα αυτά χαρακτηρίζομαι ρητά ως «ο κοινός παρονομαστής τους», ο οποίος με πρωτοφανή και παράδοξο τρόπο διαχειρίζομαι «δυσανάλογα του αντικειμένου  των Ενόπλων Δυνάμεων ποσά» και μάλιστα, σύμφωνα με δήθεν επώνυμες καταγγελίες που όμως δεν εξειδικεύονται και δεν συγκεκριμενοποιούνται, «πριμοδοτώντας συγκεκριμένους επιχειρηματίες και φίλιες δυνάμεις της αγοράς», που, όπως και εγώ, εκ νέου χαρακτηριζόμενος ως «ο δυνητικός υπερδικαιούχος» ουδέποτε κρύψαμε ταχα την αδυναμία μας στην αποτελεσματικότητα  των απευθείας αναθέσεων και τις διαδικασίες εξπρές στην «προνομιακή διάθεση» μεγάλου μέρους του κονδυλίου των 1,6 δις ευρώ που έχουν διατεθει στην Ελλάδα για τους πρόσφυγες.  Εν συνεχεία, στο ως άνω άρθρο γίνεται αναφορά σε δηλώσεις του Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, οι οποίες αναφέρονται αποσπασματικά και διαστρεβλώνονται και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αυτός δήθεν αναγνωρίζει, αμέσως και σαφώς, την διακοσμητική ύπαρξη του ανωτέρω Υπουργείου και τον κεντρικό ρόλο του Υπουργείου Αμυνας και εμού σε «τραγικά προσοδοφόρες business που καθημερινά εξελίσσονται στο Αιγαίο». Επισημαίνω ότι οι ανωτέρω αναφορές συνάδουν με τον τίτλο του 3ου επιλήψιμου άρθρου «Λούφα και Παραλλαγή: Κονδύλια στο Αιγαίο»

Στην συνέχεια το Υπουργείο Αμυνας χαρακτηρίζεται ως «ο πρωταθλητής» στην  επιλήψιμη, σύμφωνα με τα ανωτέρω, διάθεση επειγόντων κονδυλίων, για έργα που θα έπρεπε να υλοποιούν άλλες υπηρεσίες που όμως δεν διαθέτουν προσωπικό και υποδομή, «κενό» το οποίο μεθοδεύτηκε, προφανώς από εμένα που έχω χαρακτηριστεί προηγουμένως ως «δυνητικός υπερδικαιούχος», να καλύψει το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης.

Ακολούθως, γίνεται λόγος για «μόνιμους αναδόχους» συμβάσεων για την τροφοδοσία των κέντρων υποδοχής σε διάφορα νησία και αναφέρεται ότι δήθεν από επίσημα στοιχεία και καταγγελίες, που πάλι δεν εξειδικεύονται και δεν συγκεκριμενοποιούνται,  προκύπτει ότι μέσα από παράνομες και αδιαφανείς διαδικασίες δύο εταιρίες είναι μόνιμοι ανάδοχοι, η μια εκ των οποίων εμφανίζεται να συνδέεται προσωπικά με εμένα, με τον χαρακτηρισμό του αναφερομένου εκπροσώπου της ως «οικείου μου» προσώπου.

Ο τίτλος του τρίτου εκ των ανωτέρω δημοσιευμάτων  «Λουφα και παραλλαγή. Κονδύλια στο Αιγαίο»  βρίσκεται σε απόλυτη εναρμόνιση με το περιεχόμενο  των δύο προηγούμενα άρθρων, στα οποία και παραπέμπει ευθέως, προκειμένου στην συνέχεια να καταλήξει στην διαπίστωση ότι τα γραφειοκρατικά εμπόδια  απετέλεσαν τάχα την «εύκολη δικαιολογία», προκειμένου να «ανοίξει ο δρόμος» των απευθείας διαγωνισμών από έκτακτα κονδύλια  μέσω του  Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, δημιουργώντας «σκιές στις διαδρομές των χρημάτων».

Όλα τα ανωτέρω είναι ψευδή και συκοφαντικά για το πρόσωπό μου. Η συνδρομή του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας και των Ενόπλων Δυνάμεων στην διαχείριση της προσφυγικής-μεταναστευτικής κρίσης θεσμοθετήθηκε με τον ν. 4368/2016, όταν κλήθηκαν να συνδράμουν, σε μια στιγμή που ετίθετο σε κίνδυνο η παραμονή της χώρας εντός Σένγκεν, υπό ασφυκτικούς χρονικούς περιορισμούς, στην δημιουργία  HOTSPOTS στα νησιά αλλά και δομών ανοικτής φιλοξενίας στην ενδοχώρα. Αμέσως συγκροτήθηκαν τα αναγκαία επιχειρησιακά όργανα εντός της Δομής των Ενόπλων Δυνάμεων και σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών ενισχύθηκε ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας συμφωνά με τον νόμο. Σε συνέχεια, σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ε.Ε. (DG HOME), υποβάλλονταν στην ΕΕ αιτήσεις χρηματοδότησης προς αναπλήρωση των πιστώσεων που είχαν ήδη δαπανηθεί ή επρόκειτο να δαπανηθούν  για την διαχείριση του προσφυγικού. Οι πιστώσεις, με τις οποίες ενισχύετο ο προϋπολογισμός του ΥΠΕΘΑ,  μεταβιβάζονταν αρμοδίως στα Γενικά Επιτελεία (Στρατού, Ναυτικού, Αεροπορίας)οι αναθέτουσες αρχές των οποίων προέβαιναν στις διαγωνιστικές διαδικασίες, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Οι σχετικές διαδικασίες έγιναν με απόλυτη διαφάνεια και την απαιτούμενη δημοσιότητα, σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία και με ανάρτηση στο «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» και στις ιστοσελίδες των οικείων Γενικών Επιτελείων.  Οι δαπάνες ελέγχθηκαν από τα Ελεγκτήρια Δαπανών των Κλάδων, από τις Υπηρεσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπως η νομοθεσία προβλέπει, καθώς και από πιστοποιημένες εταιρείες Ορκωτών Ελεγκτών, οι οποίες αναδείχθηκαν από διαγωνιστικές διαδικασίες, σύμφωνα  και πάλι με την νομοθεσία και όπως είχε οριστεί στους όρους των σχετικών συμφωνιών επιχορήγησης μεταξύ του ΥΠΕΘΑ και της Ε.Ε. (Grant Agreements). Τα σχετικά κονδύλια εγκρίνονταν τελικά από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Κομισιόν. Πέραν της νομιμότητας της όλης διαδικασίας, οφείλω να επισημάνω ότι  οι διαδικασίες χρηματοδότησης από την Ε.Ε. ενέπτιπταν στο πεδίο των αρμοδιοτήτων του Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας και των αρμοδίων οργάνων των Γενικών Επιτελείων και ασκήθηκαν από τους διατελέσαντες κατά την τελευταία τριετία Αναπληρωτές του ΥΠΕΘΑ και τα όργανα αυτά  και όχι από εμένα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

ΕΠΕΙΔΗ οι δράστες ενήργησαν με πρόθεση και δόλο, οι δε πράξεις του προβλέπονται καιτου Ποινικού Κώδικα και όσα άλλα διαπιστωθούν αρμοδίως.

ΕΠΕΙΔΗ το περιεχόμενο των ανωτέρω δημοσιευμάτων αποτελείται από αναληθή γεγονότα, που περιέχουν αναμφιβόλως αμφισβήτηση της ηθικής και κοινωνικής μου αξίας, αλλά και καταφρόνηση του προσώπου μου ως Υπουργού και ως πολιτικού ειδικότερα.

ΕΠΕΙΔΗ τα ανωτέρω δημοσιεύματα  αποτελούν μεθοδευμένη και συστηματική προσπάθεια σπιλώσεως και εξευτελισμού του προσώπου μου και παρεμποδίσεώς μου από την άσκηση των υπηρεσιακών μου καθηκόντων, εντελώς απροκάλυπτα και με πρόδηλο σκοπό να θίξει και να προσβάλλει βάναυσα την τιμή και την υπόληψή μου, την προσωπικότητά μου, και την ηθική και κοινωνική μου υπόσταση, καθώς και την πολιτική ιδιότητά μου.

ΕΠΕΙΔΗ το περιεχόμενο των ανωτέρω δημοσιευμάτων πληροί την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση τουλάχιστον του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης δια του Τύπου.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Και επιφυλασσόμενος των νομίμων δικαιωμάτων μου

Εγκαλώ άπαντες τους ανωτέρω αναφερόμενους  και αιτούμαι την ποινική τους δίωξη και τη νόμιμη τιμωρία τους, καθώς και την εφαρμογή της αυτόφωρης διαδικασίας.

Δηλώνω παράσταση πολιτικής αγωγής, για την ηθική βλάβη, που υπέστην, από τις ως άνω αξιόποινες πράξεις, σε ό,τι με αφορά ατομικώς, για το ποσόν των σαράντα τεσσάρων (44) Ευρώ, με την επιφύλαξη αναζήτησης του υπολοίπου, ενώπιον των αρμόδιων Πολιτικών Δικαστηρίων.

Προσάγω τα επίμαχα δημοσιεύματα και επιφυλάσσομαι να προσκομίσω έγγραφα και να προτείνω μάρτυρες.

Πληρεξούσιους δικηγόρους, συνήγορους και αντίκλητούς μου, διορίζω την κ. Ελένη Τζούλη, την κ. Αικατερίνη Πουλάκη.

Αθήνα,  21η  Σεπτεμβρίου 2018

      Ο εγκαλών

newpost