Νέο φως στα γεγονότα που έζησε στενά και ο ίδιος το 2014 (ως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας τότε) και το 2015 (ως Επίτροπος έκτοτε) και τα οποία οδήγησαν τελικά στο 3ο Μνημόνιο, ρίχνει με το άρθρο του στην Die Welt, ο Πιέρ Μοσκοβισί. Μια δεύτερη ανάγνωση σε όσα αναφέρει ο Επίτροπος, εξηγεί ή και επιβεβαιώνει ότι η χώρα οδηγήθηκε στο «αχρείαστο» και πιο σκληρό Μνημόνιο λόγω της έλλειψης πολιτικής συναίνεσης και του ακραίου λαϊκισμού, επιμερίζοντας πάντως λάθη και ευθύνες σε όλες τις πλευρές.
Όπως παρουσιάζει τα γεγονότα από την σκοπιά του ο Γάλλος σοσιαλιστής πολιτικός, το 2ο Μνημόνιο δεν τέλειωσε, επειδή το 2014 το ΔΝΤ και Ευρωπαίοι δανειστές ζητούσαν να κοπούν ξανά οι συντάξεις στην Ελλάδα, καθώς επίσης και να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου. Ωστόσο η τότε κυβέρνηση δεν τα δέχτηκε.
Ταυτόχρονα με την έξωθεν πίεση των πιο σκληρών από τους δανειστές, στο εσωτερικό της χώρας κυριαρχούσε ο λαϊκισμός: η ελληνική κυβέρνηση απειλείτο τότε με εκλογές και τελικά έπεσε από τον ΣΥΡΙΖΑ -με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και με «σημαία» την χορήγηση 13ης και 14ης σύνταξης. Στην συνέχεια, το 2015, ακολούθησε η περίοδος που έφερε «στα χέρια» -όπως λέει ο Μοσκοβισί- τους κ.κ. Βαρουφάκη και Ντάιζελμπλουμ, αλλά και ένα 3ο Μνημόνιο για την χώρα με τα 450 (επιπλέον) μέτρα και μεταρρυθμίσεις σε σχέση με εκείνα του Β'Μνημονίου.
Συγκεκριμένα, όπως περιγράφει στο συγκεκριμένο άρθρο του ο Επίτροπος Μοσκοβισί τα γεγονότα, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
- Αναδρομικά, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι λάθη έγιναν τόσο στην Αθήνα, όσο και στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και την Ουάσινγκτον, που παρέτειναν άσκοπα την κρίση (...) Υποτιμήσαμε τα προβλήματα στην Ελλάδα . Η υποτιθέμενη δημοσιονομική κρίση, ήταν στην πραγματικότητα μια βαθιά κρίση του ελληνικού κράτους και της ελληνικής Οικονομίας. Για να συνειδητοποιήσουμε την πραγματική τους έκταση, μας πήρε χρόνια.
- Η ελληνική Πολιτική διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην κρίση. Οι δημαγωγικές προεκλογικές εκστρατείες, η ανατροπή των πολιτικών θέσεων μετά την ανάληψη της κυβέρνησης και η έλλειψη εθνικής συναίνεσης κατέπνιξαν μακροπρόθεσμα την ανάκαμψη της χώρας.
- Το δεύτερο Πρόγραμμα βοήθειας θα είχε ολοκληρωθεί με επιτυχία τον Δεκέμβριο του 2014, εάν ο συνασπισμός της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ είχε πολιτικά αντιμετωπίσει τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος και την αύξηση του ΦΠΑ στα ελληνικά νησιά. Αντιθέτως όμως, είχαν προγραμματιστεί νέες εκλογές. Οι Έλληνες εξέλεξαν στην κυβέρνηση τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) με βάση ένα διαμετρικά αντίθετο προεκλογικό πρόγραμμα, το οποίο οδήγησε σε εξάμηνο εντάσεων με την ΕΕ και τις αγορές.
- Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί συμμετέχουν επίσης στην κρίση (...) Και όχι σπάνια, τα συναισθήματα επισκίασαν τον πολιτικό ορθολογισμό. Για παράδειγμα, έμαθα πώς ο τότε Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σάουμπλε δήλωσε στον ελληνικό ομόλογό του ότι δεν του έχει πλέον εμπιστοσύνη. Και χρειάστηκε να χωρίσω τον Ολλανδό Υπουργό Οικονομικών Jeroen Dijsselbloem και τον Έλληνα ομόλογό του, κ. Γιάννη Βαρουφάκη, πριν να φτάσουν να έρθουν στα χέρια.
- Ενώ η χρηματοοικονομική εμπειρογνωμοσύνη του ΔΝΤ μας βοήθησε, κάποιες πολύ ακραίες και πολύ προσωπικές απόψεις έβλαψαν τη σχέση μας με τους Έλληνες. Και μάλιστα οδήγησαν το Eurogroup να υιοθετήσει σκληρές μεταρρυθμίσεις, ιδίως τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος του 2019.
- (Πλέον) η Ελλάδα ξαναβρίσκει τη νόμιμη θέση της στη ζώνη του ευρώ και αποκαθιστά μια μεγαλύτερη αυτονομία στις οικονομικές πολιτικές της. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαταλείπει τώρα την Ελλάδα στη τύχη της. Υπάρχουν ακόμα πολλά να κάνουμε. Η μείωση του χρέους και η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων πρέπει να αποτελέσουν κορυφαία προτεραιότητα για την ελληνική Κυβέρνηση.
- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραμένει στην πλευρά της Ελλάδας, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να διασφαλίσει ότι η χώρα εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της. Η παρακολούθηση δεν είναι τέταρτο πρόγραμμα, δεν περιέχει νέες απαιτήσεις για δράση ή μεταρρυθμίσεις. Για την Ελλάδα, είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσουμε την υποστήριξη που παρέχουν οι εταίροι της για να ολοκληρώσουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Και οι ευρωπαίοι εταίροι της αναμένουν από την Ελλάδα να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της - όχι κάτι περισσότερο!
Με γαλλική διπλωματία δηλαδή, ο Πιέρ Μοσκοβισί χαρακτηρίζει μεν «ακραίες απόψεις» και «σκληρές μεταρρυθμίσεις» τις περικοπές των συντάξεων το 2019 (και αυτό ασφαλώς θα δούμε να το επαναλμβάνει και στο μέλλον) αλλά τονίζει ότι «οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να συνεχιστούν» και «η Ελλάδα να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις» που έχει ήδη αναλάβει, υπογράψει και νομοθετήσει.
protothema
Όπως παρουσιάζει τα γεγονότα από την σκοπιά του ο Γάλλος σοσιαλιστής πολιτικός, το 2ο Μνημόνιο δεν τέλειωσε, επειδή το 2014 το ΔΝΤ και Ευρωπαίοι δανειστές ζητούσαν να κοπούν ξανά οι συντάξεις στην Ελλάδα, καθώς επίσης και να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου. Ωστόσο η τότε κυβέρνηση δεν τα δέχτηκε.
Ταυτόχρονα με την έξωθεν πίεση των πιο σκληρών από τους δανειστές, στο εσωτερικό της χώρας κυριαρχούσε ο λαϊκισμός: η ελληνική κυβέρνηση απειλείτο τότε με εκλογές και τελικά έπεσε από τον ΣΥΡΙΖΑ -με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και με «σημαία» την χορήγηση 13ης και 14ης σύνταξης. Στην συνέχεια, το 2015, ακολούθησε η περίοδος που έφερε «στα χέρια» -όπως λέει ο Μοσκοβισί- τους κ.κ. Βαρουφάκη και Ντάιζελμπλουμ, αλλά και ένα 3ο Μνημόνιο για την χώρα με τα 450 (επιπλέον) μέτρα και μεταρρυθμίσεις σε σχέση με εκείνα του Β'Μνημονίου.
Συγκεκριμένα, όπως περιγράφει στο συγκεκριμένο άρθρο του ο Επίτροπος Μοσκοβισί τα γεγονότα, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
- Αναδρομικά, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι λάθη έγιναν τόσο στην Αθήνα, όσο και στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και την Ουάσινγκτον, που παρέτειναν άσκοπα την κρίση (...) Υποτιμήσαμε τα προβλήματα στην Ελλάδα . Η υποτιθέμενη δημοσιονομική κρίση, ήταν στην πραγματικότητα μια βαθιά κρίση του ελληνικού κράτους και της ελληνικής Οικονομίας. Για να συνειδητοποιήσουμε την πραγματική τους έκταση, μας πήρε χρόνια.
- Η ελληνική Πολιτική διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην κρίση. Οι δημαγωγικές προεκλογικές εκστρατείες, η ανατροπή των πολιτικών θέσεων μετά την ανάληψη της κυβέρνησης και η έλλειψη εθνικής συναίνεσης κατέπνιξαν μακροπρόθεσμα την ανάκαμψη της χώρας.
- Το δεύτερο Πρόγραμμα βοήθειας θα είχε ολοκληρωθεί με επιτυχία τον Δεκέμβριο του 2014, εάν ο συνασπισμός της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ είχε πολιτικά αντιμετωπίσει τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος και την αύξηση του ΦΠΑ στα ελληνικά νησιά. Αντιθέτως όμως, είχαν προγραμματιστεί νέες εκλογές. Οι Έλληνες εξέλεξαν στην κυβέρνηση τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) με βάση ένα διαμετρικά αντίθετο προεκλογικό πρόγραμμα, το οποίο οδήγησε σε εξάμηνο εντάσεων με την ΕΕ και τις αγορές.
- Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί συμμετέχουν επίσης στην κρίση (...) Και όχι σπάνια, τα συναισθήματα επισκίασαν τον πολιτικό ορθολογισμό. Για παράδειγμα, έμαθα πώς ο τότε Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σάουμπλε δήλωσε στον ελληνικό ομόλογό του ότι δεν του έχει πλέον εμπιστοσύνη. Και χρειάστηκε να χωρίσω τον Ολλανδό Υπουργό Οικονομικών Jeroen Dijsselbloem και τον Έλληνα ομόλογό του, κ. Γιάννη Βαρουφάκη, πριν να φτάσουν να έρθουν στα χέρια.
- Ενώ η χρηματοοικονομική εμπειρογνωμοσύνη του ΔΝΤ μας βοήθησε, κάποιες πολύ ακραίες και πολύ προσωπικές απόψεις έβλαψαν τη σχέση μας με τους Έλληνες. Και μάλιστα οδήγησαν το Eurogroup να υιοθετήσει σκληρές μεταρρυθμίσεις, ιδίως τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος του 2019.
- (Πλέον) η Ελλάδα ξαναβρίσκει τη νόμιμη θέση της στη ζώνη του ευρώ και αποκαθιστά μια μεγαλύτερη αυτονομία στις οικονομικές πολιτικές της. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαταλείπει τώρα την Ελλάδα στη τύχη της. Υπάρχουν ακόμα πολλά να κάνουμε. Η μείωση του χρέους και η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων πρέπει να αποτελέσουν κορυφαία προτεραιότητα για την ελληνική Κυβέρνηση.
- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραμένει στην πλευρά της Ελλάδας, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να διασφαλίσει ότι η χώρα εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της. Η παρακολούθηση δεν είναι τέταρτο πρόγραμμα, δεν περιέχει νέες απαιτήσεις για δράση ή μεταρρυθμίσεις. Για την Ελλάδα, είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσουμε την υποστήριξη που παρέχουν οι εταίροι της για να ολοκληρώσουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Και οι ευρωπαίοι εταίροι της αναμένουν από την Ελλάδα να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της - όχι κάτι περισσότερο!
Με γαλλική διπλωματία δηλαδή, ο Πιέρ Μοσκοβισί χαρακτηρίζει μεν «ακραίες απόψεις» και «σκληρές μεταρρυθμίσεις» τις περικοπές των συντάξεων το 2019 (και αυτό ασφαλώς θα δούμε να το επαναλμβάνει και στο μέλλον) αλλά τονίζει ότι «οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να συνεχιστούν» και «η Ελλάδα να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις» που έχει ήδη αναλάβει, υπογράψει και νομοθετήσει.
protothema
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου