Για συντεταγμένο σχέδιο σαμποτάζ, δυσφήμισης και αποσταθεροποίησης της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) κάνουν λόγο έγκυρες πηγές. Αποκαλύπτονται συγκεκριμένες ενέργειες οι οποίες έχουν προαποφασιστεί, ενώ υποδεικνύονται επίσης οι εμπλεκόμενοι επίδοξοι συνωμότες. Οι οποίοι εξυφαίνουν σενάρια ανατροπής και πρόκλησης εσωτερικής αναταραχής στην ΕΥΠ μέσω της διασποράς συκοφαντικών κατηγοριών. Οι στόχοι που έχουν επιλέξει είναι κατ' αρχάς ορισμένα ανώτατα στελέχη της ΕΥΠ, αλλά και η ίδια η Υπηρεσία ως θεσμός.
Οι φερόμενοι σαν συνωμότες κατά της ΕΥΠ είναι άνθρωποι που, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, σχετίζονται ή έχουν σχετιστεί στο παρελθόν με την Υπηρεσία: Σαν εγκέφαλος, υποκινητής και πρωτεργάτης του σχεδίου, σύμφωνα με τις εκ των έσω πληροφορίες, εμφανίζεται ένας ανώτερος υπάλληλος της ΕΥΠ ο οποίος έχει απομακρυνθεί πλέον από την Υπηρεσία και έχει προσφύγει στο ΣτΕ. Πρόκειται για άτομο γνωστό για την έντονη συνδικαλιστική του δράση και που έχει ήδη καταδικαστεί σε πολύμηνη φυλάκιση με αναστολή. Το ίδιο πρόσωπο φέρεται σαν εμπλεκόμενο σε πλήθος σκοτεινών υποθέσεων (παραβίαση προσωπικών δεδομένων, απάτη σε βάρος του δημοσίου, πλαστογραφίες κ.α.) όλες με κοινό γνώρισμα τη βάναυση παράβαση του καθήκοντός του ως στελέχους μιας ευαίσθητης δημόσιας υπηρεσίας όπως η ΕΥΠ. Πάντα σύμφωνα με τις πηγές που αποκαλύπτουν την εξυφαινόμενη συνωμοσία, η δράση του «αρχηγού» φτάνει έως την περιβόητη επιχείρηση «Πυθία», δηλαδή το σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή επί των ημερών του ως πρωθυπουργού.
Συνεργοί του προαναφερθέντος αρχισυνωμότη είναι ένας επιχειρηματίας, περιστασιακός πράκτορας της ΕΥΠ με ποινικό μητρώο και πολύ σοβαρές δικαστικές περιπέτειες, φυγοδικίες στο εξωτερικό κ.λπ. Σχετικά με αυτόν το βασικό συνεργό, θεωρείται ότι μοιράζεται με τον «αρχηγό» βαθύ μίσος και μανία εκδίκησης κατά της Υπηρεσίας, ιδιαίτερα δε εναντίον της σημερινής διοίκησης της ΕΥΠ. Λόγω της εκτεταμένης αναδιάρθρωσης που έχει πραγματοποιηθεί το τελευταίο διάστημα, ορισμένα άτομα που είχαν αναπτύξει το δικό τους «παρακράτος» εντός της ΕΥΠ εκμεταλλευόμενοι ποικιλοτρόπως την πρόσβασή τους σε απόρρητες πληροφορίες και κάθε είδους δεδομένα, εξουδετερώθηκαν ή και εξοστρακίστηκαν. Αυτό τους δίνει το βασικό κίνητρο να στραφούν εναντίον της Υπηρεσίας η οποία τους απέβαλε σαν παράσιτα.
Σχεδόν εξυπακούεται ότι εις βάρος των δύο επίδοξων πρωτεργατών της απόπειρας αποσταθεροποίησης της ΕΥΠ υπάρχουν σαφείς υπόνοιες ότι στην πραγματικότητα εξυπηρετούν συμφέροντα ξένων μυστικών υπηρεσιών. Με άλλα λόγια ότι είναι πράκτορες (πιθανώς πρώην διπλοί) για λογαριασμό «μη δυτικών δυνάμεων» όπως υπογραμμίζεται στις αναφορές γι' αυτούς. Με το βλέμμα να στρέφεται, εύλογα, προς διεύθυνση αντολική/βορειοανατολική.
Στους προηγούμενους δύο θα πρέπει να προστεθούν τουλάχιστον άλλος ένας εν ενεργεία εξωτερικος ή «περιφερειακός» συνεργάτης της Υπηρεσίας. Γύρω από αυτό τον βασικό πυρήνα της συνωμοσίας πιθανώς κινούνται διάφορα άλλα πρόσωπα, σε στενή ή πιο απόμακρη σχέση με την ΕΥΠ.
Ωστόσο, ταυτόχρονα με τους συνωμότες υπάρχει ένας αντίπαλος κύκλος ανθρώπων. Που λειτουργεί σαν «εσωτερική αντικατασκοπία» και αγρυπνά για την προστασία της ΕΥΠ από κάθε είδους εχθρούς. Είναι ένας μηχανισμός που προσπαθεί να αναχαιτίσει την κακόβουλη επιχείρηση, η οποία θεωρείται πως βρίσκεται σε εξέλιξη.
Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για τα εθνικά ζητήματα εξαιτίας των συνεχών προκλήσεων από τις γείτονες χώρες, δηλαδή ακριβώς όταν η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και σε διαρκή συναγερμό, οποιαδήποτε υπόνοια εσωτερικής σύγχυσης δεν απέχει από την εθνική μειοδοσία. Οποιαδήποτε επίθεση στην ΕΥΠ στοχεύει στην απόσπαση της προσοχής του μηχανισμού της από την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας. Οι επιπτώσεις ενός ολέθριου σεναρίου αυτού του είδους ισοδυναμούν με έγκλημα κατά της πατρίδας.
Τα «χτυπήματα» της συνωμοσίας
Η «αντικατασκοπία» της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών φαίνεται να έχει αποσπάσει τα βασικά μέρη του σχεδίου ανατροπής. Οι συνωμότες ετοιμάζονται να κατηγορήσουν συγκεκριμένα πρόσωπα, καταλογίζοντας τα εξής -«εντελώς αβάσιμα και συκοφαντικά» όπως τονίζουν οι πηγές:
1) Υψηλά ιστάμενα στελέχη της ΕΥΠ έχουν στήσει μια ολόκληρη «επιχείρηση», εντελώς παράνομη αλλά εξαιρετικά προσοδοφόρα, πουλώντας βίζες με το αζημίωτο. Με συνοπτικές διαδικασίες και παρακάμποντας τις νόμιμες διατυπώσεις, χορηγούν άδειες επίσκεψης και παραμονής σε ξένους που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν καθ' οιονδήποτε τρόπο στην Ελλάδα.
2) Τα πρόσωπα που θα «ξεσκεπάζονται» κατηγορούνται ότι έχουν συστήσει περίπου 20 εταιρείες στην Ιταλία, μέσω των οποίων διακινούν παρανόμως μετανάστες και πρόσφυγες που προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη με πρώτο προορισμό από τις χώρες τους τα ιταλικά παράλια.
3) Συγγενικό πρόσωπο ενός εκ των ανώτατων στελεχών της ΕΥΠ έχει ενοικιάσει σε άνθρωπο που φέρεται να εμπλέκεται στο οργανωμένο έγκλημα διαμέρισμα ιδιοκτησίας του σε πόλη της Βόρειας Ελλάδας.
4) Για την απαραίτητη σε τέτοιου είδους σενάρια ροζ απόχρωση, οι συνωμότες, σύμφωνα με τις πηγές, θα αφήσουν να διαρρεύσει στη δημοσιότητα «καυτό» υλικό. Βάσει αυτού υποτίθεται ότι θα αποδεικνύεται ότι ανώτατα στελέχη της ΕΥΠ παρενοχλούν σεξουαλικώς υπαλλήλους της Υπηρεσίας.
Η υπόθεση «Πυθία»
Στην παρούσα φάση της διερεύνησής της από την ελληνική δικαιοσύνη και ύστερα από πολλά επιμέρους επεισόδια, το υποτιθέμενο σχέδιο «Πυθία» έχει επιστρέψει στη φάση της προανάκρισης. Παρόλ' αυτά, ο εγκέφαλος του σχεδίου για την πρόκληση αναταραχής στο εσωτερικό της ΕΥΠ φέρεται να έχει διαδραματίσει κάποιο ρόλο και στο σχέδιο «Πυθία».
Όπως είναι λίγο έως πολύ γνωστό από την εκτεταμένη δημοσιότητα που πήρε η αποκάλυψη αυτού του ανήκουστου σεναρίου, στις 12 Ιανουαρίου του 2009 ο διοικητής του παραρτήματος της ΕΥΠ στη Θεσσαλονίκη, συνέταξε άκρως απόρρητη αναφορά προς τα κεντρικά της Υπηρεσίας αποκαλύπτοντας ότι ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, Κώστας Καραμανλής είχε στοχοποιηθεί από τρομοκράτες-δολοφόνους. Η ζωή του βρισκόταν σε άμεσο κίνδυνο. Οι πληροφορίες του «σταθμάρχη» ΕΥΠ Θεσσαλονίκης, αστυνομικού ως προς την πρότερη επαγγελματική του ιδιότητα, προέρχονταν από μια πηγή με την κωδική ονομασία ΘΣ13. Η οποία είχε με τη σειρά της ενημέρωση από τις ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας, την Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB).
Στις 13 Μαρτίου του 2009 υπήρξε δεύτερη αναφορά, με αριθμό 53/13-3-09 και με υπογραφή του τότε διοικητή της ΕΥΠ. Σύμφωνα με αυτό το σημείωμα, η FSB, η οποία από το 2008 είχε εμπλακεί στην προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών μεταξύ Βλαντιμίρ Πούτιν και Κώστα Καραμανλή, ενημέρωσε ότι μια ομάδα περίπου 20 ατόμων, με διάφορα αυτοκίνητα παρακολουθούσαν τον πρωθυπουργό στη διαδρομή από το Μαξίμου ως το σπίτι του στη Ραφήνα. Έψαχναν την κατάλληλη στιγμή για να εξαπολύσουν την φονική τους επίθεση. Η οποία, όμως, μάλλον απετράπη, καθώς οι Ρώσοι μυστικοί πράκτορες υποτίθεται πως έτρεψαν σε φυγή τους επίδοξους τρομοκράτες.
Σύμφωνα με το δεύτερο προαναφερθέν ενημερωτικό σημείωμα, κατά την περίοδο 20-25 Απριλίου του 2008 υπήρξε συμπλοκή ανάμεσα σε πράκτορες της FSB και στην ομάδα τρομοκρατών που θα δολοφονούσε τον Καραμανλή. Για τη «μάχη» δεν υπάρχουν ακριβείς ή επιβεβαιωμένες πληροφορίες. Οι τρομοκράτες εξαφανίστηκαν αστραπιαία, εγκατέλειψαν όμως οχήματα επί τόπου. Μέσα σε αυτά βρέθηκαν όπλα, εκρηκτικά, χάρτες και ξηρά τροφή. Κατά την εκτίμηση της FSB οι τρομοκράτες ανήκαν σε δυτικές μυστικές υπηρεσίες οι οποίες δρούσαν σε συνεργασία με ισραηλινούς πράκτορες -όπως ισχυρίζεται ο συντάκτης του ενημερωτικού σημειώματος, βάσει των πληροφοριών του.
Ωστόσο, το παράξενο είναι ότι αυτά τα ευρήματα στα αυτοκίνητα των επίδοξων δολοφόνων απλώς δεν τα είδε ποτέ κανείς. Αν και σημαντικά πειστήρια, δεν έφτασαν ποτέ στον αρμόδιο εισαγγελέα. Το γεγονός της εξαφάνισής τους δημιουργεί αυτομάτως καίρια ερωτηματικά. Μια ενδεχόμενη εξήγηση είναι ότι ίσως κάποιο μακρύ χέρι φρόντισε να τα κρύψει από την διερεύνηση της υπόθεσης. Λέγεται, μάλιστα, ότι εστάλησαν στη... Μόσχα! Αλλά αυτή η εκδοχή δεν είναι η μόνη.
Ειδικά για το μυστήριο των πειστηρίων υπάρχει ένα ένα τρίτο απόρρητο έγγραφο με κωδικό 509 και ημερομηνία σύνταξης 17-3-2009. Σε αυτό αναφέρεται ότι, παρά τις προσπάθειες να ελεγχθεί η αξιοπιστία του προηγούμενου ενημερωτικού σημειώματος, δεν προέκυψε κανένα στοιχείο. Δηλαδή δεν επιβεβαιώνονται τα περί συμπλοκής μεταξύ Ρώσων και άγνωστων «τρομοκρατών» στη Νέα Μάκρη. Ως εκ τούτου, η ΕΥΠ εκτιμά ότι οι πληροφορίες για την όλη υπόθεση δόθηκαν από Ρώσους αξιωματούχους, με σκοπό την παραπλάνηση και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων, κυρίως για να δημιουργηθεί ένταση ανάμεσα στην Ελλάδα και τους συμμάχους της, σε Δύση και Ισραήλ. Τα δύο πρώτα ενημερωτικά σημειώματα είναι γνωστά, όχι όμως και το τρίτο, το οποίο δεν έφτασε ποτέ στη δικαιοσύνη. Και εδώ εντοπίζεται η πιθανή παρέμβαση ατόμου που σήμερα επανέρχεται στο προσκήνιο λόγω της συμμετοχής του στη συνωμοσία κατά της νυν ηγεσίας της ΕΥΠ. Το ότι για αυτό το περιεχόμενο αυτού του εξαφανισμένου σημειώματος είχαν ενημερωθεί τότε, τόσο ο Κώστας Καραμανλής, όσο και ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών, δεν κάνει καμία διαφορά. Απλώς αναδεικνύει τις ρίζες ενός παρα-μηχανισμού που είχε διαβρώσει επί σχεδόν δέκα χρόνια, την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.
protothema
Οι φερόμενοι σαν συνωμότες κατά της ΕΥΠ είναι άνθρωποι που, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, σχετίζονται ή έχουν σχετιστεί στο παρελθόν με την Υπηρεσία: Σαν εγκέφαλος, υποκινητής και πρωτεργάτης του σχεδίου, σύμφωνα με τις εκ των έσω πληροφορίες, εμφανίζεται ένας ανώτερος υπάλληλος της ΕΥΠ ο οποίος έχει απομακρυνθεί πλέον από την Υπηρεσία και έχει προσφύγει στο ΣτΕ. Πρόκειται για άτομο γνωστό για την έντονη συνδικαλιστική του δράση και που έχει ήδη καταδικαστεί σε πολύμηνη φυλάκιση με αναστολή. Το ίδιο πρόσωπο φέρεται σαν εμπλεκόμενο σε πλήθος σκοτεινών υποθέσεων (παραβίαση προσωπικών δεδομένων, απάτη σε βάρος του δημοσίου, πλαστογραφίες κ.α.) όλες με κοινό γνώρισμα τη βάναυση παράβαση του καθήκοντός του ως στελέχους μιας ευαίσθητης δημόσιας υπηρεσίας όπως η ΕΥΠ. Πάντα σύμφωνα με τις πηγές που αποκαλύπτουν την εξυφαινόμενη συνωμοσία, η δράση του «αρχηγού» φτάνει έως την περιβόητη επιχείρηση «Πυθία», δηλαδή το σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή επί των ημερών του ως πρωθυπουργού.
Συνεργοί του προαναφερθέντος αρχισυνωμότη είναι ένας επιχειρηματίας, περιστασιακός πράκτορας της ΕΥΠ με ποινικό μητρώο και πολύ σοβαρές δικαστικές περιπέτειες, φυγοδικίες στο εξωτερικό κ.λπ. Σχετικά με αυτόν το βασικό συνεργό, θεωρείται ότι μοιράζεται με τον «αρχηγό» βαθύ μίσος και μανία εκδίκησης κατά της Υπηρεσίας, ιδιαίτερα δε εναντίον της σημερινής διοίκησης της ΕΥΠ. Λόγω της εκτεταμένης αναδιάρθρωσης που έχει πραγματοποιηθεί το τελευταίο διάστημα, ορισμένα άτομα που είχαν αναπτύξει το δικό τους «παρακράτος» εντός της ΕΥΠ εκμεταλλευόμενοι ποικιλοτρόπως την πρόσβασή τους σε απόρρητες πληροφορίες και κάθε είδους δεδομένα, εξουδετερώθηκαν ή και εξοστρακίστηκαν. Αυτό τους δίνει το βασικό κίνητρο να στραφούν εναντίον της Υπηρεσίας η οποία τους απέβαλε σαν παράσιτα.
Σχεδόν εξυπακούεται ότι εις βάρος των δύο επίδοξων πρωτεργατών της απόπειρας αποσταθεροποίησης της ΕΥΠ υπάρχουν σαφείς υπόνοιες ότι στην πραγματικότητα εξυπηρετούν συμφέροντα ξένων μυστικών υπηρεσιών. Με άλλα λόγια ότι είναι πράκτορες (πιθανώς πρώην διπλοί) για λογαριασμό «μη δυτικών δυνάμεων» όπως υπογραμμίζεται στις αναφορές γι' αυτούς. Με το βλέμμα να στρέφεται, εύλογα, προς διεύθυνση αντολική/βορειοανατολική.
Στους προηγούμενους δύο θα πρέπει να προστεθούν τουλάχιστον άλλος ένας εν ενεργεία εξωτερικος ή «περιφερειακός» συνεργάτης της Υπηρεσίας. Γύρω από αυτό τον βασικό πυρήνα της συνωμοσίας πιθανώς κινούνται διάφορα άλλα πρόσωπα, σε στενή ή πιο απόμακρη σχέση με την ΕΥΠ.
Ωστόσο, ταυτόχρονα με τους συνωμότες υπάρχει ένας αντίπαλος κύκλος ανθρώπων. Που λειτουργεί σαν «εσωτερική αντικατασκοπία» και αγρυπνά για την προστασία της ΕΥΠ από κάθε είδους εχθρούς. Είναι ένας μηχανισμός που προσπαθεί να αναχαιτίσει την κακόβουλη επιχείρηση, η οποία θεωρείται πως βρίσκεται σε εξέλιξη.
Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για τα εθνικά ζητήματα εξαιτίας των συνεχών προκλήσεων από τις γείτονες χώρες, δηλαδή ακριβώς όταν η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και σε διαρκή συναγερμό, οποιαδήποτε υπόνοια εσωτερικής σύγχυσης δεν απέχει από την εθνική μειοδοσία. Οποιαδήποτε επίθεση στην ΕΥΠ στοχεύει στην απόσπαση της προσοχής του μηχανισμού της από την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας. Οι επιπτώσεις ενός ολέθριου σεναρίου αυτού του είδους ισοδυναμούν με έγκλημα κατά της πατρίδας.
Τα «χτυπήματα» της συνωμοσίας
Η «αντικατασκοπία» της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών φαίνεται να έχει αποσπάσει τα βασικά μέρη του σχεδίου ανατροπής. Οι συνωμότες ετοιμάζονται να κατηγορήσουν συγκεκριμένα πρόσωπα, καταλογίζοντας τα εξής -«εντελώς αβάσιμα και συκοφαντικά» όπως τονίζουν οι πηγές:
1) Υψηλά ιστάμενα στελέχη της ΕΥΠ έχουν στήσει μια ολόκληρη «επιχείρηση», εντελώς παράνομη αλλά εξαιρετικά προσοδοφόρα, πουλώντας βίζες με το αζημίωτο. Με συνοπτικές διαδικασίες και παρακάμποντας τις νόμιμες διατυπώσεις, χορηγούν άδειες επίσκεψης και παραμονής σε ξένους που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν καθ' οιονδήποτε τρόπο στην Ελλάδα.
2) Τα πρόσωπα που θα «ξεσκεπάζονται» κατηγορούνται ότι έχουν συστήσει περίπου 20 εταιρείες στην Ιταλία, μέσω των οποίων διακινούν παρανόμως μετανάστες και πρόσφυγες που προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη με πρώτο προορισμό από τις χώρες τους τα ιταλικά παράλια.
3) Συγγενικό πρόσωπο ενός εκ των ανώτατων στελεχών της ΕΥΠ έχει ενοικιάσει σε άνθρωπο που φέρεται να εμπλέκεται στο οργανωμένο έγκλημα διαμέρισμα ιδιοκτησίας του σε πόλη της Βόρειας Ελλάδας.
4) Για την απαραίτητη σε τέτοιου είδους σενάρια ροζ απόχρωση, οι συνωμότες, σύμφωνα με τις πηγές, θα αφήσουν να διαρρεύσει στη δημοσιότητα «καυτό» υλικό. Βάσει αυτού υποτίθεται ότι θα αποδεικνύεται ότι ανώτατα στελέχη της ΕΥΠ παρενοχλούν σεξουαλικώς υπαλλήλους της Υπηρεσίας.
Η υπόθεση «Πυθία»
Στην παρούσα φάση της διερεύνησής της από την ελληνική δικαιοσύνη και ύστερα από πολλά επιμέρους επεισόδια, το υποτιθέμενο σχέδιο «Πυθία» έχει επιστρέψει στη φάση της προανάκρισης. Παρόλ' αυτά, ο εγκέφαλος του σχεδίου για την πρόκληση αναταραχής στο εσωτερικό της ΕΥΠ φέρεται να έχει διαδραματίσει κάποιο ρόλο και στο σχέδιο «Πυθία».
Όπως είναι λίγο έως πολύ γνωστό από την εκτεταμένη δημοσιότητα που πήρε η αποκάλυψη αυτού του ανήκουστου σεναρίου, στις 12 Ιανουαρίου του 2009 ο διοικητής του παραρτήματος της ΕΥΠ στη Θεσσαλονίκη, συνέταξε άκρως απόρρητη αναφορά προς τα κεντρικά της Υπηρεσίας αποκαλύπτοντας ότι ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, Κώστας Καραμανλής είχε στοχοποιηθεί από τρομοκράτες-δολοφόνους. Η ζωή του βρισκόταν σε άμεσο κίνδυνο. Οι πληροφορίες του «σταθμάρχη» ΕΥΠ Θεσσαλονίκης, αστυνομικού ως προς την πρότερη επαγγελματική του ιδιότητα, προέρχονταν από μια πηγή με την κωδική ονομασία ΘΣ13. Η οποία είχε με τη σειρά της ενημέρωση από τις ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας, την Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB).
Στις 13 Μαρτίου του 2009 υπήρξε δεύτερη αναφορά, με αριθμό 53/13-3-09 και με υπογραφή του τότε διοικητή της ΕΥΠ. Σύμφωνα με αυτό το σημείωμα, η FSB, η οποία από το 2008 είχε εμπλακεί στην προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών μεταξύ Βλαντιμίρ Πούτιν και Κώστα Καραμανλή, ενημέρωσε ότι μια ομάδα περίπου 20 ατόμων, με διάφορα αυτοκίνητα παρακολουθούσαν τον πρωθυπουργό στη διαδρομή από το Μαξίμου ως το σπίτι του στη Ραφήνα. Έψαχναν την κατάλληλη στιγμή για να εξαπολύσουν την φονική τους επίθεση. Η οποία, όμως, μάλλον απετράπη, καθώς οι Ρώσοι μυστικοί πράκτορες υποτίθεται πως έτρεψαν σε φυγή τους επίδοξους τρομοκράτες.
Σύμφωνα με το δεύτερο προαναφερθέν ενημερωτικό σημείωμα, κατά την περίοδο 20-25 Απριλίου του 2008 υπήρξε συμπλοκή ανάμεσα σε πράκτορες της FSB και στην ομάδα τρομοκρατών που θα δολοφονούσε τον Καραμανλή. Για τη «μάχη» δεν υπάρχουν ακριβείς ή επιβεβαιωμένες πληροφορίες. Οι τρομοκράτες εξαφανίστηκαν αστραπιαία, εγκατέλειψαν όμως οχήματα επί τόπου. Μέσα σε αυτά βρέθηκαν όπλα, εκρηκτικά, χάρτες και ξηρά τροφή. Κατά την εκτίμηση της FSB οι τρομοκράτες ανήκαν σε δυτικές μυστικές υπηρεσίες οι οποίες δρούσαν σε συνεργασία με ισραηλινούς πράκτορες -όπως ισχυρίζεται ο συντάκτης του ενημερωτικού σημειώματος, βάσει των πληροφοριών του.
Ωστόσο, το παράξενο είναι ότι αυτά τα ευρήματα στα αυτοκίνητα των επίδοξων δολοφόνων απλώς δεν τα είδε ποτέ κανείς. Αν και σημαντικά πειστήρια, δεν έφτασαν ποτέ στον αρμόδιο εισαγγελέα. Το γεγονός της εξαφάνισής τους δημιουργεί αυτομάτως καίρια ερωτηματικά. Μια ενδεχόμενη εξήγηση είναι ότι ίσως κάποιο μακρύ χέρι φρόντισε να τα κρύψει από την διερεύνηση της υπόθεσης. Λέγεται, μάλιστα, ότι εστάλησαν στη... Μόσχα! Αλλά αυτή η εκδοχή δεν είναι η μόνη.
Ειδικά για το μυστήριο των πειστηρίων υπάρχει ένα ένα τρίτο απόρρητο έγγραφο με κωδικό 509 και ημερομηνία σύνταξης 17-3-2009. Σε αυτό αναφέρεται ότι, παρά τις προσπάθειες να ελεγχθεί η αξιοπιστία του προηγούμενου ενημερωτικού σημειώματος, δεν προέκυψε κανένα στοιχείο. Δηλαδή δεν επιβεβαιώνονται τα περί συμπλοκής μεταξύ Ρώσων και άγνωστων «τρομοκρατών» στη Νέα Μάκρη. Ως εκ τούτου, η ΕΥΠ εκτιμά ότι οι πληροφορίες για την όλη υπόθεση δόθηκαν από Ρώσους αξιωματούχους, με σκοπό την παραπλάνηση και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων, κυρίως για να δημιουργηθεί ένταση ανάμεσα στην Ελλάδα και τους συμμάχους της, σε Δύση και Ισραήλ. Τα δύο πρώτα ενημερωτικά σημειώματα είναι γνωστά, όχι όμως και το τρίτο, το οποίο δεν έφτασε ποτέ στη δικαιοσύνη. Και εδώ εντοπίζεται η πιθανή παρέμβαση ατόμου που σήμερα επανέρχεται στο προσκήνιο λόγω της συμμετοχής του στη συνωμοσία κατά της νυν ηγεσίας της ΕΥΠ. Το ότι για αυτό το περιεχόμενο αυτού του εξαφανισμένου σημειώματος είχαν ενημερωθεί τότε, τόσο ο Κώστας Καραμανλής, όσο και ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών, δεν κάνει καμία διαφορά. Απλώς αναδεικνύει τις ρίζες ενός παρα-μηχανισμού που είχε διαβρώσει επί σχεδόν δέκα χρόνια, την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.
protothema
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου