Τα εξώδικα, θεωρητικά, δεν αποτελούν σοβαρή απειλή για τις τράπεζες, ωστόσο, όπως θα δούμε, όταν αυτές παραμένουν αμετακίνητες στις θέσεις τους και δεν απαντούν εγγράφως, τότε δημιουργούνται προϋποθέσεις και σοβαροί κίνδυνοι, ακόμη και πρόκληση πτωχεύσεων στις εταιρείες ώστε οι ιδιοκτήτες να αποφύγουν τυχόν ποινικές ευθύνες.
Οταν τα επιχειρηματικά δάνεια ανέρχονται σε 60 δισ. ευρώ -σε σύνολο μη εξυπηρετούμενων ύψους 112 δισ.-, τότε υφίσταται ένα πρόβλημα, το οποίο, όσο δεν διευθετείται, αποτελεί ωρολογιακή βόμβα για την οικονομία αφού, κατά τεκμήριο, οι επιχειρηματίες ενεργούν και δεν μπορούν να περιμένουν πότε θα αποφασίσουν τις αναδιαρθρώσεις οι τραπεζίτες. Ολα ξεκινούν από την καθυστέρηση επί έναν χρόνο και πλέον του νομοθετικού πλαισίου που θα καθορίζει ποιοι δανειολήπτες είναι συνεργάσιμοι ή μη, αλλά θα καλύπτει παράλληλα από νομικής άποψης τα στελέχη των τραπεζών. Η καθυστέρηση δημιουργεί καθημερινά ανυπολόγιστες ζημίες σε επιχειρήσεις διότι όσο δεν αναδιαρθρώνονται τα δάνεια τόσο περισσότερες χάνουν τη ρευστότητα, δεν πληρώνουν τους εργαζομένους τους και τελικώς δεν εκπληρώνουν και τις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες, αυξάνοντας έτι περαιτέρω τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Είναι τέτοια δε η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην αγορά με τις οφειλές προς τις τράπεζες και το Δημόσιο, με διάφορους παράγοντές της να υποστηρίζουν ότι «οι επιχειρηματίες, υπό τον φόβο των ποινικών ευθυνών για οφειλές προς το Δημόσιο, θα προτιμήσουν να προκαλέσουν πτωχεύσεις επιχειρήσεων και μετά θα στραφούν κατά των τραπεζών που δεν δέχθηκαν τις προτάσεις αναδιάρθρωσης».
Ποια είναι, όμως, τα προβλήματα που εμφανίζονται σε μεγάλες αλλά και μικρότερες εταιρείες που διαθέτουν κόκκινα δάνεια και υποχρεώσεις προς την Εφορία και τα δημόσια ταμεία εν γένει; Οσοι διαθέτουν οφειλές προς τραπεζικά ιδρύματα και Δημόσιο απευθύνονται στην τράπεζα με πρόταση αναδιάρθρωσης δανείων, στην οποία περιλαμβάνεται και η συμμετοχή fund στο μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης. Στις προτάσεις, όμως, της αναδιάρθρωσης έχουν περιληφθεί και όροι που αλλάζουν την αρχική σύμβαση ή προτείνονται ελαφρύτερα επιτόκια. Εάν στην εν λόγω πρόταση η τράπεζα δεν απαντήσει εγγράφως, τότε δημιουργείται βασίμως πεδίο για τους επιχειρηματίες, καθώς οι τελευταίοι επιδιώκουν να διασώσουν τις εταιρείες τους. Σύμφωνα με πηγές, τα στοιχεία που τους οδηγούν στις παραπάνω κινήσεις είναι τα εξής: Πρώτον, έχουν μάθει να ενεργούν και δεν περιμένουν το νέο πλαίσιο, όπως τα στελέχη των τραπεζών, δεύτερον, η αγορά αναμένει ότι το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα εξυπηρετήσει τους τραπεζίτες καθώς θα ορίζει ποιοι δανειολήπτες είναι μη συνεργάσιμοι. Εφόσον, λοιπόν, έχουμε ένα τέτοιο πλαίσιο, τότε δημιουργούνται περιπτώσεις όπου δεν είναι επακριβώς ξεκάθαρο ποιοι δανειολήπτες είναι συνεργάσιμοι ή όχι.
Για παράδειγμα, όταν η τράπεζα προτείνει στην επιχείρηση μια αναδιάρθρωση και ο ιδιοκτήτης την αγνοεί, τότε θα θεωρείται μη συνεργάσιμος. Τι θα συμβεί, όμως, όταν η επιχείρηση αντιπροτείνει στην τράπεζα ένα δικό της σχέδιο αναδιάρθρωσης; Τότε τα όρια στενεύουν και το ποιος θεωρείται συνεργάσιμος ή όχι είναι θέμα συζήτησης.
Ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα
Οι περιπτώσεις των χρεωμένων εταιρειών είναι μια συνήθης εικόνα για τις τράπεζες. Για παράδειγμα μια επιχείρηση διέθετε σημαντικές οφειλές προς το Δημόσιο αλλά και τους εργαζομένους της. Διατύπωσε προς την τράπεζα συγκεκριμένη πρόταση αναχρηματοδότησης προκειμένου αυτή να συζητήσει νέους όρους για τα δάνεια, αλλά και να διευθετήσει τις χρηματοροές (cash flow). Η τράπεζα δεν αποδέχθηκε την πρότασή της, καθώς σε αυτό το στάδιο γίνονται λίγες αναδιαρθρώσεις και καθόλου διαγραφές δανείων.
Ο επιχειρηματίας και διευθύνων σύμβουλος αναλογίστηκε τις ποινικές ευθύνες που προκύπτουν από τη μη πληρωμή οφειλών προς το Δημόσιο και στράφηκε εναντίον της τράπεζας θέτοντάς την ενώπιον των ευθυνών της για το γεγονός ότι «δεν αποδέχθηκε την πρόταση αναδιάρθρωσης των δανείων με τη συμμετοχή και τρίτου επενδυτή». Υστερα από την αποστολή του εξωδίκου από την εταιρεία όλα τα ενδεχόμενα είναι πλέον ανοιχτά. Στην περίπτωση που ο επιχειρηματίας δεν περιμένει την απραξία της τράπεζας, υπάρχει κίνδυνος πτώχευσης, η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα το κλείσιμο μιας ακόμα εταιρείας και κυρίως την απώλεια θέσεων εργασίας.
newmoney
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου