Το προσχέδιο του προϋπολογισμού, δυστυχώς επιβεβαιώνει την δήλωση του Γερμανού υπουργού οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε ότι «το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος».
Πράγματι, με βάση τoν πίνακα λήξεων του ελληνικού χρέους φαίνεται ότι πραγματικό πρόβλημα με τις αποπληρωμές του χρέους ξεκινά από το 2022 και κορυφώνεται από το 2035 και μετά. Στο μεταξύ μέχρι και το 2018 οι υποχρεώσεις του χρέους καλύπτονται με το χαμηλότοκο δάνειο από τον ΕΜΣ.
Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα που έχει εντάξει στο σχέδιο του για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ο ΕΜΣ, αφήνουν υπόνοιες ότι κάτι «χαρίζεται» στην Ελλάδα.
Υπενθυμίζεται ότι με βάση τη συμφωνία της 24ης Μαΐου ως βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, έχει συμφωνηθεί η εξομάλυνση των λήξεων των δανείων του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ( EFSF ) και ο περιορισμός του επιτοκιακού κινδύνου.
Με αυτά τα δεδομένα, παρά τις συνεχείς οχλήσεις του ΔΝΤ η Γερμανία και σε δεύτερη φάση η Ολλανδία και η Φινλανδία δεν θέλουν με τίποτα το άνοιγμα της συζήτησης για το χρέος λίγους μήνες πριν από τις Γερμανικές εκλογές και ειδικά την στιγμή που όπως ειπώθηκε παραπάνω, η Ελλάδα δεν διατρέχει σοβαρό κίνδυνο χρεοκοπίας.
Έτσι λοιπόν, η Γερμανική πλευρά φαίνεται να εξετάζει την λύση, την παράταση του ρόλου του ΔΝΤ, ως επόπτη στο Ελληνικό πρόγραμμα (άλλωστε η Ελλάδα συνεχίζει να χρωστά στο Ταμείο 13 ,4 δις ευρώ από παλιά δάνεια) με μόνο πρόβλημα πως θα διαχειριστεί την μη ενεργό συμμετοχή του ταμείου. Πάντως όσο περνά ο καιρός, το πρόβλημα αυτό φαίνεται να είναι πιο εύκολο από μια λύση για το ελληνικό χρέος, εδώ και τώρα.
Την αναβολή διευκολύνει ότι και στο ΔΝΤ υπάρχουν πολλές απόψεις σε ό.τι αφορά την στάση του ταμείου απέναντι στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα. Υπάρχουν και αυτοί που θέλουν την συνέχιση της παρουσίας του ΔΝΤ στην προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας και οι άλλοι που θεωρούν ότι το πρόβλημα με το χρέος μπορεί να είναι η ευκαιρία να παραμείνει σταθερά σε ρόλο επόπτη.
Το προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατατέθηκε χθες στην Βουλή, άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας ή και περισσότερων εκδόσεων ομολόγων μέσα στο 2017 υπό δύο προϋποθέσεις. Να έχει τα πρώτα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους μέχρι και τις αρχές του 2017.
Η κίνηση αυτή θεωρείται ότι θα βοηθήσει το ΔΝΤ να αποφασίσει για την ένταξή του στο ελληνικό πρόγραμμα και την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Χωρίς αυτές τις δύο σταθερές, κανείς δεν σκέφτεται καν την έκδοση ομολόγων.
Όλα αυτά όμως έχουν τοποθετηθεί χρονικά μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος, η οποία δεν αναμένεται πριν από τις αρχές του 2017.
Δηλαδή στο αποκορύφωμα της προεκλογικής περιόδου για την Ολλανδία και στην αρχή της προεκλογικής περιόδου για τη Γερμανία κάνοντας ακόμη πιο δύσκολη μια ευτυχή κατάληξη στο κατά τα άλλα πολύ δίκαιο ελληνικό αίτημα.
enikonomia
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου