Η επιστολή
«Την απόφασή μου να επικοινωνήσω μαζί σας, προκειμένου να εκθέσω το θέμα μου, πήρα μετά από πολύ σκέψη, ωστόσο νομίζω ότι η υπόθεση αυτή είναι ενδεικτική του τι ζούμε!
Η μητέρα μου, ηλικίας άνω των 95 ετών, συντηρείται από μια χαμηλή σύνταξη.
Στην νεανική της ηλικία, κατά την διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, είχε αναπτύξει έντονη αντιστασιακή δράση, για την οποία και φυλακίστηκε. Η προσφορά στην πατρίδα και η ανάγκη της να ζει σε μια ελεύθερη χώρα, ήταν η μοναδική της επιδίωξη. Την προσφορά της αυτή δεν την εξαργύρωσε με τίτλους ούτε για τον εαυτό της ούτε για οποιονδήποτε άλλον γύρω της.
Αργότερα το κράτος, αναγνωρίζοντας τόσο την δική της προσφορά, όσον και των τόσων άλλων αγωνιστών, σαν ελάχιστη τιμή, αποφάσισε να της καταβάλει σύνταξη «Εθνικής Αντίστασης», η οποία της εδίδετο παράλληλα με την σύνταξη του ΟΓΑ. Την σύνταξη του ΟΓΑ εδικαιούτο να λαμβάνει αφού συνέχισε να ασχολείται με την γη, αυτή τη γη, που και με τη δική της δύναμη και τη δική της ψυχή, κατάφερε να την χαίρεται ελεύθερη.
Μετά τον θάνατο του πατέρα μου, παραιτήθηκε από το δικαίωμα της σύνταξης του ΟΓΑ και επέλεξε να λαμβάνει την σύνταξη του συζύγου της. Το κράτος ωστόσο συνέχισε παράλληλα να της αποδίδει την σύνταξη της Εθνικής Αντίστασης. Από εμάς θεωρήθηκε ως σύνταξη καθαρά προσωπική και ότι σ' αυτόν τον λόγο οφειλόταν το γεγονός πως δεν διεκόπη.
Το ίδιο όμως το κράτος σήμερα, απαιτεί την επιστροφή 16.000 ευρώ, που αντιστοιχεί στη συγκεκριμένη σύνταξη των τελευταίων 20 χρόνων!
Στο σημείο αυτό, παραθέτω τις απορίες που δημιουργήθηκαν τόσο στη μητέρα μου, όσο και στην υπόλοιπη οικογένεια:
α. Άραγε θεωρείται δόλος να λαμβάνεις μια σύνταξη, που το ίδιο το κράτος αποφάσισε ότι νόμιμα πρέπει να σου καταβάλλεται, και σε τιμωρεί με την υποχρέωση της επιστροφής της;
β. Η αναγνώριση της προσφοράς έχει ημερομηνία λήξεως και πέραν αυτής δεν ισχύει;
γ. Θεωρείται ιδιαίτερα κολάσιμο να λαμβάνεις μια χαμηλή σύνταξη, που απέκτησες χωρίς ψεύτικα δικαιολογητικά, ενώ το να ξεχάσει κάποιος να δηλώσει υψηλά εισοδήματα έχει λιγότερη σημασία και θεωρείται «συγχωρητέο λάθος» χωρίς συνέπειες;
δ. Τι σημαίνει προοδευτική Κυβερνητική Αντίληψη; Na κλείνουμε τα μάτια στις αξίες του παρελθόντος και να φυλακίζουμε τις Ιδέες;
Κύριοι,
Δεν είναι το χρέος των 16.000 (!) που θα κληρονομήσουμε από την μητέρα μας. Κληρονομιά μας θα είναι οι ιδέες τις, οι αγώνες της, η δύναμη της ψυχής που φύτεψε και στις δικές μας ψυχές.
Στο μόνο σημείο που θα διαφοροποιηθούμε, είναι το θέμα της Εμπιστοσύνης σ΄αυτούς που έλεγαν ή που θα πουν: «αναγνωρίζω την προσφορά σου»
Εμείς πλέον, θα αμφισβητούμε την βαρύτητα των λεγομένων τους... »
protothema
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου