‘Η άλλως, το Eurogroup της 24ης Μαΐου δεν πρόκειται να βγάλει τελική συμφωνία για το χρέος, μια δέσμευση ελάφρυνσης «επί της αρχής» - ή ένα «προσύμφωνο» οδικού χάρτη - παραμένει αυτή τη στιγμή το καλύτερο δυνατό σενάριο, και η Ευρώπη εξαντλεί τα όρια της διπλωματικής της ευελιξίας για να εφεύρει τον ανεκτό συμβιβασμό μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας.
Το ΔΝΤ επιμένει σε ριζική λύση
Σ’ αυτό το παζάρι το ΔΝΤ προσέρχεται με όρους ρυθμιστή του παιχνιδιού. Το γεγονός και μόνον ότι στο Eurogroup θα πάει ο Πολ Τόμσεν και όχι η Κριστίν Λαγκάρντ αποκλείει κάθε ενδεχόμενο οριστικής συμφωνίας, ενώ το στίγμα που έδωσε χθες ο εκπρόσωπος του Ταμείου Τζέρι Ράις ήταν εξαιρετικά σαφές: Το ΔΝΤ θέλει γενναία αναδιάρθρωση χρέους με καθαρούς όρους και δεσμεύσεις, αμφισβητεί πάντα τους δημοσιονομικούς στόχους του ευρωπαϊκού προγράμματος και ζητά σταθερά άλλο μίγμα πολιτικής και «λιγότερη λιτότητα» για την Ελλάδα, φορώντας άνετα - και εκ τους ασφαλούς πλέον - φιλολαϊκό κοστούμι.
Παραπλεύρως, δε, παίζει με τα γερμανικά νεύρα και τις πολιτικές εμμονές του Σόιμπλε, αφήνοντας μεν ανοιχτό παράθυρο για εξαγορά των δανείων του ΔΝΤ από τον ESM, αλλά συνδέοντάς το εντέχνως με το ενδεχόμενο εξόδου του Ταμείου από το πρόγραμμα.
Η πρόταση Τόμσεν
Η εν λόγω γραμμή αναμένεται να αποτυπωθεί λεπτομερώς και στην πρόταση που θα κομίσει την Τρίτη στο Eurogroup ο Πολ Τόμσεν για την ρύθμιση του χρέους. Σύμφωνα με τις πληροφορίες θα είναι μια πρόταση πολύ κοντά στην γνωστή διαρροή προς την Wall Street Journal με μεγάλη - έως και 35ετή - περίοδο χάριτος στις αποπληρωμές, 70ετή επιμήκυνση και μείωση επιτοκίων.
Είναι ακριβώς η πρόταση που δεν μπορεί να αποδεχθεί ο Σόιμπλε αλλά και αρκετές ακόμη χώρες της ευρωζώνης. «Πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι απρόθυμες να ρυθμίσουν την ελάφρυνση χρέους με τέτοιο τρόπο, ώστε η ελληνική κυβέρνηση να μην έχει κανένα κίνητρο να συνεχίσει την αυστηρή εφαρμογή του προγράμματος», δήλωσε στο Reuters ευρωπαίος αξιωματούχος, δείχνοντας και το πεδίο στο οποίο θα κινηθεί η αντιπαράθεση.
Την ίδια ώρα, άλλες ευρωπαϊκές πηγές αναγνωρίζουν ότι «το ΔΝΤ είναι απίθανο να αποδεχθεί μια ασαφή υπόσχεση ελάφρυνσης χρέους, εάν είναι απαραίτητο. Η θέση του ΔΝΤ είναι ότι ο μηχανισμός και το μέγεθος της ελάφρυνσης χρέους χρειάζεται να συμφωνηθούν εκ των προτέρων, πριν το ΔΝΤ ενταχθεί στο πρόγραμμα».
Η ευρωπαϊκή «διαιτησία»
Ενώπιον αυτών των δεδομένων, η προσπάθεια των ευρωπαίων διαμεσολαβητών - ESM και Κομισιόν - θα εστιάσει στη διαμόρφωση ενός «οδικού χάρτη» που, αφ’ ενός θα δίνει στο ΔΝΤ τις αναγκαίες διασφαλίσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους και, αφ’ ετέρου, δεν θα αναγκάζει τη Γερμανία να λάβει ρητές δεσμεύσεις απομείωσης σε πολιτικά και προεκλογικά ευαίσθητο χρόνο - ήτοι, πριν από τις εκλογές του 2017.
Το εγχείρημα είναι αρκούντως δύσκολο, έως… ακροβατικό, και δεν περιλαμβάνει ενεργό ρόλο για την Αθήνα. Η Ελλάδα, έχοντας ψηφίσει πλέον και το τελευταίο πακέτο από τα μέτρα των 5,6 δισ. - μαζί με ένα πολιτικά βαρύ πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων - απλώς θα αναμείνει την έκβαση της μάχης ισχύος και κορυφής για το χρέος της.
Προσδοκώντας, και πιέζοντας, να μην συνδεθεί το όποιο αποτέλεσμα με την έκβαση της δεύτερης - και, παρά τα θρυλούμενα όχι εύκολης - αξιολόγησης…
tvxs
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου