Πού «τα βρίσκουν» κυβέρνηση και ασφαλιστικές

Κυβέρνηση και ασφαλιστικές εταιρίες φαίνεται να βρίσκονται σήμερα «πιο κοντά» σε σχέση με το προηγούμενο επτάμηνο, καθώς η ομιλία του γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών κ. Νίκου Φράγκου άνοιξε γέφυρες για ευρύτερη συνεργασία σε πολλά μέτωπα.

Για παράδειγμα, από την αρνητική στάση που είχε πάρει ο κ. Γιώργος Σταθάκης τον Φεβρουάριο σχετικά με την εμπλοκή των ασφαλιστικών εταιριών στον Β' ασφαλιστικό πυλώνα, η σημερινή θέση είναι πως:

α) Υπάρχουν πολλά επιτυχημένα παραδείγματα συνεργασιών μεταξύ κρατών και εταιριών ιδιωτικής ασφάλισης, όπως για παράδειγμα στις σκανδιναβικές χώρες.

β) Αμέσως μετά τις θεσμικές αλλαγές που επίκεινται τον Οκτώβριο στον πρώτο πυλώνα (κοινωνική ασφάλιση), που άλλωστε αποτελούν και μνημονιακή υποχρέωση, ξεκινούν οι συζητήσεις με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες για συνεργασία σε κρίσιμους τομείς όπως ο δεύτερος (επαγγελματικά ταμεία) και ο τρίτος ασφαλιστικός πυλώνας, αλλά και στον κλάδο της υγείας.

γ) Η ασφαλιστική βιομηχανία αποτελεί σημαντικό πυλώνα της γενικότερης ανάπτυξης, καθώς αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους επενδυτές στην οικονομία.

δ) Οι ασφαλιστικές εταιρίες θα πρέπει να κερδίσουν ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη του κόσμου πως μπορούν να υλοποιούν μακροχρόνια συμβόλαια που διαρκούν τριάντα ή ακόμη και πενήντα έτη.

Πέρα όμως από τις σχέσεις των ασφαλιστικών εταιριών με το κράτος, στο διεθνές ασφαλιστικό συνέδριο της Ύδρας συζητήθηκαν είτε επισήμως, είτε στο περιθώριο των εργασιών, σειρά άλλων σημαντικών ζητημάτων που αφορούν τον κλάδο. Έτσι:

• Τονίστηκε ο μεγάλος ρόλος που θα παίξει η τεχνολογία στη λειτουργία των ασφαλιστικών εταιριών, με στόχο τη μείωση του κόστους, τις αναβαθμισμένες υπηρεσίες προς τους πελάτες, αλλά και τον καλύτερο και ταχύτερο υπολογισμό του ρίσκου που αναλαμβάνουν οι εταιρίες.

• Εκτιμήθηκε πως στο επόμενο χρονικό διάστημα θα περιοριστούν ακόμη περισσότερο τα προγράμματα υγείας ισόβιας κάλυψης (στροφή προς τα ετήσιας κάλυψης), όπως επίσης και τα συνταξιοδοτικά προϊόντα που θα προσφέρουν ελάχιστη ετήσια εγγυημένη απόδοση (βλέπε περιβάλλον οριακών ή και αρνητικών επιτοκίων στην Ευρώπη).

• Παράγοντες της αγοράς προέβλεψαν πως ο αριθμός των ασφαλιστικών εταιριών θα συνεχίσει να μειώνεται, ως αποτέλεσμα των αυξημένων περιθωρίων φερεγγυότητας και των πολύπλοκων διαδικασιών λειτουργίας που θα απαιτούνται.

• Ο ρόλος των ξένων πολυεθνικών αναμένεται να ενισχυθεί κατά τα επόμενα χρόνια στον κλάδο ζωής, στον βαθμό τουλάχιστον που οι τράπεζες ρευστοποιήσουν τις συμμετοχές που διαθέτουν στον ασφαλιστικό τομέα (Εθνική Ασφαλιστική, Eurolife και ΑΤΕ Ασφαλιστική).

euro2day