Η εξίσωση για το υπουργείο Οικονομικών δεν είναι καθόλου εύκολη, με δεδομένο ότι οι εισπράξεις από τον ΕΝΦΙΑ, που πρόκειται να καταργηθεί, έφτασαν στα 2,6 δισ ευρώ, διαψεύδοντας ακόμα και τους τεχνοκράτες της πάλαι ποτέ Τρόικα, οι οποίοι επέμειναν μέχρι την τελευταία στιγμή ότι θα υπάρξει «τρύπα» περίπου 400 εκατ. ευρώ. Είναι ενδεικτικό του εγχειρήματος του υπουργείου Οικονομικών ότι αν το αφορολόγητο τεθεί στις μόλις 50.000 ευρώ, θα απαλλαγεί από τον νέο φόρο το 41,7% των ιδιοκτητών, κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι το οικονομικό επιτελείο θα πρέπει να εξασφαλίσει πολύ ισχυρά ισοδύναμα για να καλύψει το δημοσιονομικό «κενό» από την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.
Ο δείκτης δυσκολίας ανεβαίνει σε δυσθεώρητα ύψη αν συνυπολογίσει κανείς ότι το αφορολόγητο θα ισχύσει όχι μόνο για την πρώτη κατοικία αλλά για το σύνολο των ακινήτων, αφού η βάση δεδομένων στη ΓΓΠΣ έχει στοιχεία μόνο για τα εμπράγματα δικαιώματα και όχι για τη χρήση του κάθε ακινήτου. Οι τελικές αποφάσεις για το ύψος του αφορολογήτου, θα ληφθούν αμέσως μετά από την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών, κάτι που σημαίνει, όμως, ότι ο πήχης θα τεθεί πολύ χαμηλότερα από τις 200.000 ευρώ που ήταν το αρχικό σενάριο.
Tα χαρακτηριστικά του νέου φόρου
Ποια φαίνεται ότι θα είναι τα χαρακτηριστικά του νέου φόρου; Το αφορολόγητο θα είναι ατομικό, για το σύνολο της αξίας ακινήτων και ο φόρος θα υπολογίζεται με προοδευτική κλίμακα, ανάλογα με την αξία της συνολικής ακίνητης περιουσίας και όχι ανά τ.μ. όπως έγινε με τον ΕΝΦΙΑ. Ο ανώτατος συντελεστής πιθανώς θα οριστεί στο 2%. Αυτό που... τρέμουν οι ιδιοκτήτες ακινήτων είναι ότι τα ισοδύναμα από την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ θα αναζητηθούν τελικά εντός του νέου Φόρου Ακινήτων, κάτι που σημαίνει πρακτικά ότι όσοι δεν καλυφθούν από το όποιο αφορολόγητο, θα κληθούν να καλύψουν μεγάλο μέρος του δημοσιονομικού «κενού».
Αυτό που περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα είναι η επικείμενη αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών στα επίπεδα των τρεχουσών εμπορικών τιμών. Ακόμα κι ένας πρωτοετής φοιτητής των Οικονομικών μπορεί να διακρίνει δια γυμνού οφθαλμού τον κίνδυνο που ελλοχεύει πίσω από την κατάσταση στην κτηματαγορά. Ποιος είναι αυτός; Στις αποκαλούμενες ακριβές περιοχές π.χ. Βόρεια Προάστια, οι εμπορικές τιμές υπολείπονται ακόμα και κατά 30% των Τιμών Ζώνης, ενώ αντιθέτως στις λαϊκές συνοικίες π.χ. Δυτικά Προάστια, οι Τιμές Ζώνης εξακολουθούν να ξεπερνούν τις εμπορικές τιμές κατά τουλάχιστον 10%. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να ρίξει τη φορολογητέα αξία των ακινήτων των... πλούσιων και να ανεβάσει των... φτωχών! Αυτός ήταν, άλλωστε κι ο βασικός λόγος για τον οποίο η προηγούμενη κυβέρνηση απέφυγε να «ακουμπήσει» τον φάκελο των αντικειμενικών αξιών...
iefimerida
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου