Όπως είπε: «Εγώ προσωπικά δεν θα έβλεπα παράλογο να υπάρξει ένα ανώτατο πλαφόν γενικά στις συντάξεις. Δηλαδή, η σύνταξη δεν είναι ένα μέσο πλουτισμού για τον συνταξιούχο. Η σύνταξη είναι ένα μέσο για να εξασφαλιστεί η αξιοπρεπής του διαβίωση στο τέλος της ζωής του, που δεν μπορεί να εργαστεί. Συνεπώς, το να έμπαινε ένα ανώτατο πλαφόν στο σύνολο των συντάξεων που παίρνει κανείς από οποιαδήποτε πηγή -κυρίες η επικουρικές- προσωπικά δεν θα το έβλεπα παράλογο και στο βαθμό, βεβαίως, που μιλάμε για λεφτά, τα οποία δεν προέρχονται από τις καταβολές εισφορών εκ μέρους του ασφαλισμένου, αλλά από το κράτος... Αν ένας άνθρωπος παίρνει -ας πούμε- 5.000 ευρώ από τρεις - τέσσερις συντάξεις, δεν χρειάζεται όλα αυτά τα χρήματα για να ζήσει. Θα μπορούσε να μπει ένα πλαφόν, να είναι περίπου 3.000, 2.500 ευρώ; Το συζητάμε…».
Μιλώντας στον ραδιοσταθμό «Αθήνα 9,84» και ερωτηθείς για το εάν τίθεται ζήτημα αποπομπής του Βαρουφάκη ο κ. Χρυσόγονος ξεκαθάρισε ότι: «Ούτε υπάρχει, ούτε θα μπορούσε να υπάρξει. Δεν είναι δυνατόν οι δανειστές να υπαγορεύουν τις θελήσεις τους στην ελληνική κυβέρνηση, σε ό,τι αφορά την συγκρότηση της κυβέρνησης. Μην τρελαθούμε. Δηλαδή εμείς μπορούμε να βάλουμε θέμα Σόιμπλε; Αν φτάσουμε στο σημείο να βάζουν θέμα για τα πρόσωπα των υπουργών, μετά καλύτερα να το κλείσουμε και να πάμε όλοι στα σπίτια μας και ας έρθουν να κυβερνήσουν αυτοί. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα».
Σε ερώτηση εάν θα μπορούσε να «θυσιαστεί» ένας υπουργός προκειμένου να επιτευχθεί λύση, ο ευρωβουλευτής απάντησε ρητά: «Εγώ θα θεωρούσα μία απαίτηση αλλαγής υπουργού, σε προσωπικό επίπεδο, εξωφρενική. Δεν στέκουν αυτά τα πράγματα. Από εκεί και πέρα θα ήταν καλό να κρατάμε χαμηλά τη μπάλα και να μην κάνουμε περίεργες φωτογραφήσεις... Οι λεπτομέρειες θα καθορίσουν και το ακριβές περιεχόμενο της συμφωνίας και δεν πρέπει κανείς να ανοίγει πλήρως το χαρτιά του πριν φτάσει στο τελικό αποτέλεσμα. Νομίζω πως υπάρχει περιθώριο για έναν έντιμο συμβιβασμό και μία αμοιβαία επωφελή λύση, αρκεί να σπάσουν και κάποιες γραμμές αδιαλλαξίας από την πλευρά των δανειστών”.
Αναφερόμενος στη στάση που κρατούν οι δανειστές, ο κ. Χρυσόγονος είπε ότι «το ΔΝΤ είναι πιο σκληρό στα επιμέρους μέτρα που ζητάει σε σχέση με τους Ευρωπαίους και είναι πιο κοντά στις δικές μας θέσεις στο θέμα της “αναδιάρθρωσης” ή αναπροσδιορισμού των παραμέτρων του ελληνικού χρέους. Οι τεχνοκράτες της Κομισιόν είναι πιο σκληροί και σε αυτό συμπορεύονται με κάποιες χώρες της ευρωζώνης... Ελπίζω ότι όλο αυτό το μπέρδεμα θα καταλήξει πάντως και μάλιστα μέσα στις επόμενες εβδομάδες -το ευκταίο θα ήταν και μέχρι το Eurogroup της 11ης Μαΐου-, σε ένα συμβιβασμό. Άλλωστε η Ευρώπη παραδοσιακά με συμβιβασμούς προχωράει».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του είπε: «Είναι μία νέα κυβέρνηση με νέους ανθρώπους. Δεν μπορεί να ζητήσει κανείς από τη μία μέρα στην άλλη να έχει λύσεις για όλα τα θέματα και να μπορέσει κυρίως να διεκπεραιώσει μία δύσκολη διαπραγμάτευση σε όλα τα θέματα... Η ουσία πάντως είναι ότι εκείνο που θα έπρεπε να γίνει -και το βλέπω να έχει αρχίσει να γίνεται, αλλά με κάποια καθυστέρηση-, είναι ότι θα έπρεπε η νέα κυβέρνηση να έχει δώσει απτά δείγματα γραφής στο μέτωπο της καταπολέμησης της μεγάλης φοροδιαφυγής και ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις λίστες που υπάρχουν. Τη λίστα Λαγκάρντ, τη λίστα των 22.000, τη λίστα Λιχτενστάιν κ.λπ.. Αυτές πρέπει κατά απόλυτη προτεραιότητα να διεκπεραιωθούν, να σταλούν τα σχετικά εκκαθαριστικά για καταβολή των φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων στους υπόχρεους που προκύπτουν μέσα σε αυτές τις λίστες, οι οποίοι ενώ είχαν εισοδήματα, δεν τα δήλωναν... Πρέπει να δοθεί από τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό απόλυτη προτεραιότητα σε αυτό το ζήτημα για να δώσουμε και προς τα έξω δείγμα γραφής. Δηλαδή και σε επικοινωνιακό επίπεδο είναι πολύ σημαντικό αυτό να γίνει γνωστό στο εξωτερικό. Να φανεί ότι υπάρχει πρόθεση για μία πραγματική μεταρρύθμιση, γιατί αυτό είναι μεταρρύθμιση. Αυτό χρειάζεται η χώρα. Περιστολή της φοροδιαφυγής...».
Σχετικά με το ενδεχόμενος δημοψηφίσματος και με το σχόλιο του δημοσιογράφου ότι «Παλαιότερα είχατε ταχθεί υπέρ δημοψηφίσματος» ο κ. Χρυσόγονος είπε:
«Είχα πει ότι το δημοψήφισμα είναι ακραίο και απευκταίο ενδεχόμενο σε περίπτωση κατά την οποία ναυαγήσει η διαπραγμάτευση. Ελπίζω και πιστεύω ότι η διαπραγμάτευση μπορεί και πρέπει να οδηγήσει σε έναν έντιμο συμβιβασμό. Αν παρ' ελπίδα ναυαγήσει η διαπραγμάτευση, τότε νομίζω ότι είναι η τελική διέξοδος. Δεν πρέπει να πηγαίνουμε σε τέτοια σενάρια... Αν οι δανειστές επιμένουν σε μέτρα τα οποία δεν μπορούσε να τα περάσει ούτε η κυβέρνηση Σαμαρά από τη Βουλή, είναι προφανές ότι δεν θα μπορέσει να τα περάσει ούτε και η κυβέρνηση Τσίπρα. Πρέπει οι δανειστές να προσαρμόσουν τις απατήσεις τους στην βούληση του ελληνικού λαού, αλλιώς γιατί γίνονται οι εκλογές; Απλώς για να αλλάζουμε τα πρόσωπα των κυβερνώντων;».
zougla
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου