Μπορεί να κατέρρευσαν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, στο διάστημα της βαθιάς κρίσης που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, την τελευταία πενταετία, αλλά σύμφωνα με τα dikaiologitika.gr δεν συνέβη το ίδιο με τις τιμές των προϊόντων. Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), αποδεικνύει ότι η μείωση στο μοναδιαίο κόστος εργασίας, οδήγησε σε αύξηση στο περιθώριο κέρδους, ακριβώς επειδή οι τιμές δεν ακολούθησαν τις μειώσεις των μισθών.
Η ευθύνη για τη μερική μόνο, προσαρμογή των τιμών σε σχέση με τη μεγάλη μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας, βαραίνει κυρίως την ολιγοπωλιακή δομή που έχει η ελληνική οικονομία. Συνεπώς, προκύπτει ότι από την στιγμή που υπάρχουν συνθήκες ολιγοπωλίων που επικρατούν σε αρκετούς κλάδους της οικονομίας, ειδικά κλάδους παραγωγής και εμπορίας αγαθών, όπως είναι ο κλάδος των καυσίμων και ο κλάδος των τροφίμων, είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει τέτοια παρέμβαση που θα προκαλέσει σημαντική μείωση στις τιμές των προϊόντων. Τα ολιγοπώλια, λειτουργούν στη λογική των trust και έτσι κατορθώνουν να διατηρούν με μικρές αποκλίσεις, τις τιμές στα ίδια επίπεδα και ταυτόχρονα να καρπώνονται το όφελος από τη διαφορά που δημιουργείται με τη μείωση των μισθών.
Σημειώνεται ότι το διάστημα 2010 - 2013 η μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας κυμάνθηκε στο 3,3% κατά μέσο όρο, όταν ο πληθωρισμός την ίδια περίοδο «έτρεχε» με ρυθμούς 2%. Ειδικά στο βιομηχανικό κλάδο, όπου παράγονται κυρίως τα εμπορεύσιμα (εξαγώγιμα) αγαθά της οικονομίας, παρατηρείται την ίδια χρονική περίοδο, ακόμα μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στον πληθωρισμό (2,3%), σε σχέση με το ρυθμό μεταβολής του μοναδιαίου κόστους εργασίας (6,9% μείωση). Είναι χαρακτηριστικό ότι το μοναδιαίο κόστος το 2012 υποχώρησε κατά 12,6% και κατά 6,3% το 2013, ενώ τα ίδια έτη ο πληθωρισμός αυξήθηκε κατά 4,6% και 0,8%, αντίστοιχα.
Η ευθύνη για τη μερική μόνο, προσαρμογή των τιμών σε σχέση με τη μεγάλη μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας, βαραίνει κυρίως την ολιγοπωλιακή δομή που έχει η ελληνική οικονομία. Συνεπώς, προκύπτει ότι από την στιγμή που υπάρχουν συνθήκες ολιγοπωλίων που επικρατούν σε αρκετούς κλάδους της οικονομίας, ειδικά κλάδους παραγωγής και εμπορίας αγαθών, όπως είναι ο κλάδος των καυσίμων και ο κλάδος των τροφίμων, είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει τέτοια παρέμβαση που θα προκαλέσει σημαντική μείωση στις τιμές των προϊόντων. Τα ολιγοπώλια, λειτουργούν στη λογική των trust και έτσι κατορθώνουν να διατηρούν με μικρές αποκλίσεις, τις τιμές στα ίδια επίπεδα και ταυτόχρονα να καρπώνονται το όφελος από τη διαφορά που δημιουργείται με τη μείωση των μισθών.
Σημειώνεται ότι το διάστημα 2010 - 2013 η μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας κυμάνθηκε στο 3,3% κατά μέσο όρο, όταν ο πληθωρισμός την ίδια περίοδο «έτρεχε» με ρυθμούς 2%. Ειδικά στο βιομηχανικό κλάδο, όπου παράγονται κυρίως τα εμπορεύσιμα (εξαγώγιμα) αγαθά της οικονομίας, παρατηρείται την ίδια χρονική περίοδο, ακόμα μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στον πληθωρισμό (2,3%), σε σχέση με το ρυθμό μεταβολής του μοναδιαίου κόστους εργασίας (6,9% μείωση). Είναι χαρακτηριστικό ότι το μοναδιαίο κόστος το 2012 υποχώρησε κατά 12,6% και κατά 6,3% το 2013, ενώ τα ίδια έτη ο πληθωρισμός αυξήθηκε κατά 4,6% και 0,8%, αντίστοιχα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου