Ο δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον μπορεί να κατηγορηθεί για πάρα πολλά πράγματα. Άλλωστε και ο ίδιος δεν κρύβει πως είναι μια εκκεντρική φιγούρα που όμως χαίρει της εκτίμησης των κατοίκων του City. Γι' αυτό που δεν μπορεί να κατηγορηθεί είναι η διπλωματία: λέει ό,τι πιστεύει.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση το γράφει! Με άρθρο του στην Telegraph ο κ. Τζόνσον τοποθετείται στο θέμα του δανεισμού των γλυπτών του Παρθενώνα στη Ρωσία και χαρακτηρίζει την κίνηση «βλακώδη», αλλά όπως συμπληρώνει «αυτό είναι που κάνει τη Μεγάλη Βρετανία... μεγάλη!».
Αφού κάνει μια προσωπική-πολιτική αναφορά στις επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας προς την Ουκρανία, λέει πως είναι δύσκολο να πείσει κανείς τους Ρώσους να αναλάβουν τις ευθύνες τους για όσα έχουν κάνει στην περιοχή. Και στη συνέχεια γράφει: «Θα πρέπει να αναρωτηθούμε, τουλάχιστον εγώ το κάνω, αν όλα αυτά πέρασαν από τα μυαλά των ιθυνόντων του Βρετανικού Μουσείου όταν αποφάσιζαν να δανείσουν ανεκτίμητα τεχνουργήματα στη Ρωσία του Πούτιν».
Ο Μπόρις Τζόνσον
Η κριτική του συνεχίζεται και είναι ανελέητη: «Οι αποφασεις, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται πως ήταν χαοτικές. Φευ, το δεξί χέρι δεν ξέρει τι κάνει το αριστερό. Οι πιέσεις προς τον Πούτιν είναι δεδομένες και σε αυτές μετέχει και η Μ. Βρετανία. Οι άνθρωποι μιλούν για νέο Ψυχρό Πόλεμο. Όλοι θέλουμε μια λογική λύση στην Ουκρανία. Γι' αυτό και ασκούνται πιέσεις, αλλά τι είδους πιέσεις κάνει η Μ. Βρετανία με το να στέλνει αριστουργήματα της αρχαίας γλυπτικής;».
Τα βέλη του Μπόρις Τζόνσον πηγαίνουν πλέον προς το Βρετανικό Μουσείο και το διευθυντής του Νιλ ΜακΓκρέγκορ: «Ο Βρετανικό Μουσείο είναι ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου – ίσως και το μεγαλύτερο. Γιατί να στείλει τα Μάρμαρα στο εξωτερικό; Γιατί στη Ρωσία; Γιατί στον Πούτιν; Δεν νομίζω πως αυτή είναι μια κίνηση υπαγορευμένη από την κυβέρνηση ή από τη διπλωματία, κάτι σαν κλάδος ελαίας προς τη Ρωσία. Εκεί νομίζω πως υπάρχει ένα λάθος. Η απόφαση του Βρετανικού Μουσείου δεν συμβαδίζει με την εξωτερική πολιτική της χώρας, αλλά η διοίκησή του δεν χρειάζεται να ζητάει την έγκριση της κυβέρνησης και αυτό είναι κάτι ξεχωριστό που συμβαίνει μόνο στη Βρετανία. Δεν έχουμε τυραννία. Η εξουσία δεν βρίσκεται παντού».
Για να καταλήξει ο κ. Τζόνσον: «Μια από τις παγκόσμιες επιτυχίες της χώρας είναι ότι οι πολιτικοί δεν παρεμβαίνουν, εκτός αν είναι για να ενθαρρύνουν. Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε σε άλλο Εθνικό Μουσείο μιας οποιασδήποτε άλλης χώρας; Στην Ελλάδα; Στη Γαλλία; Στη Ρωσία; Μην με κάνετε να γελάσω! Να, γιατί έχει λάθος ο Τζορτζ Κλούνεϊ που ζητάει την επαναφορά των Μαρμάρων στην Αθήνα. Ακόμα και σε αυτή την άσχημη περίοδο το Βρετανικό Μουσείο στέλνει τα Μάρμαρα στη Ρωσία αποδεικνύοντας πως του ανήκουν και θα παραμείνουν στο Λονδίνο».
iefimerida
Στη συγκεκριμένη περίπτωση το γράφει! Με άρθρο του στην Telegraph ο κ. Τζόνσον τοποθετείται στο θέμα του δανεισμού των γλυπτών του Παρθενώνα στη Ρωσία και χαρακτηρίζει την κίνηση «βλακώδη», αλλά όπως συμπληρώνει «αυτό είναι που κάνει τη Μεγάλη Βρετανία... μεγάλη!».
Αφού κάνει μια προσωπική-πολιτική αναφορά στις επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας προς την Ουκρανία, λέει πως είναι δύσκολο να πείσει κανείς τους Ρώσους να αναλάβουν τις ευθύνες τους για όσα έχουν κάνει στην περιοχή. Και στη συνέχεια γράφει: «Θα πρέπει να αναρωτηθούμε, τουλάχιστον εγώ το κάνω, αν όλα αυτά πέρασαν από τα μυαλά των ιθυνόντων του Βρετανικού Μουσείου όταν αποφάσιζαν να δανείσουν ανεκτίμητα τεχνουργήματα στη Ρωσία του Πούτιν».
Ο Μπόρις Τζόνσον
Η κριτική του συνεχίζεται και είναι ανελέητη: «Οι αποφασεις, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται πως ήταν χαοτικές. Φευ, το δεξί χέρι δεν ξέρει τι κάνει το αριστερό. Οι πιέσεις προς τον Πούτιν είναι δεδομένες και σε αυτές μετέχει και η Μ. Βρετανία. Οι άνθρωποι μιλούν για νέο Ψυχρό Πόλεμο. Όλοι θέλουμε μια λογική λύση στην Ουκρανία. Γι' αυτό και ασκούνται πιέσεις, αλλά τι είδους πιέσεις κάνει η Μ. Βρετανία με το να στέλνει αριστουργήματα της αρχαίας γλυπτικής;».
Τα βέλη του Μπόρις Τζόνσον πηγαίνουν πλέον προς το Βρετανικό Μουσείο και το διευθυντής του Νιλ ΜακΓκρέγκορ: «Ο Βρετανικό Μουσείο είναι ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου – ίσως και το μεγαλύτερο. Γιατί να στείλει τα Μάρμαρα στο εξωτερικό; Γιατί στη Ρωσία; Γιατί στον Πούτιν; Δεν νομίζω πως αυτή είναι μια κίνηση υπαγορευμένη από την κυβέρνηση ή από τη διπλωματία, κάτι σαν κλάδος ελαίας προς τη Ρωσία. Εκεί νομίζω πως υπάρχει ένα λάθος. Η απόφαση του Βρετανικού Μουσείου δεν συμβαδίζει με την εξωτερική πολιτική της χώρας, αλλά η διοίκησή του δεν χρειάζεται να ζητάει την έγκριση της κυβέρνησης και αυτό είναι κάτι ξεχωριστό που συμβαίνει μόνο στη Βρετανία. Δεν έχουμε τυραννία. Η εξουσία δεν βρίσκεται παντού».
Για να καταλήξει ο κ. Τζόνσον: «Μια από τις παγκόσμιες επιτυχίες της χώρας είναι ότι οι πολιτικοί δεν παρεμβαίνουν, εκτός αν είναι για να ενθαρρύνουν. Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε σε άλλο Εθνικό Μουσείο μιας οποιασδήποτε άλλης χώρας; Στην Ελλάδα; Στη Γαλλία; Στη Ρωσία; Μην με κάνετε να γελάσω! Να, γιατί έχει λάθος ο Τζορτζ Κλούνεϊ που ζητάει την επαναφορά των Μαρμάρων στην Αθήνα. Ακόμα και σε αυτή την άσχημη περίοδο το Βρετανικό Μουσείο στέλνει τα Μάρμαρα στη Ρωσία αποδεικνύοντας πως του ανήκουν και θα παραμείνουν στο Λονδίνο».
iefimerida
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου