«Δεν είναι κλουβιά»
Ο κ. Γώτης διαφώνησε με τον όρο «κλουβιά» και τόνισε ότι είναι ειδικά παρκοκρέβατα κατασκευασμένα για την ασφάλεια και το καλό των παιδιών. «Εδώ νοσηλεύονται βαριές περιπτώσεις ΑμεΑ από όλη την Ελλάδα. Αν τα παιδιά δεν προστατευθούν, θα αυτοτραυματιστούν. Αυτόν τον σκοπό επιτελούν τα παρκοκρέβατα. Όπως έχουμε στις κούνιες τα μικρά παιδιά , έτσι έχουμε και αυτά.
Τα παιδιά ακινητοποιούνται όταν είναι σε έξαρση και κινδυνεύει η σωματική τους ακεραιότητα, πάντα με τη σύμφωνη γνώμη ψυχιάτρων και παιδοψυχιάτρων. Δεν γίνεται τυχαία.
Δυστυχώς το προσωπικό δεν επαρκεί. Είναι 14 νοσηλεύτριες και 18 βοηθητικό προσωπικό. Με την προσπάθεια όλου του προσωπικού προσπαθούμε να λειτουργούμε καλύτερα. Χρειάζεται και περισσότερη συμμετοχή από τον κόσμο.
Φιλοξενούμε 65 παιδιά με βαριά παθήσεις (νοητική καθυστέρηση, σπαστικές τετραπληγίες) και μόνο τα 20 είναι περιπατητικά. Τα υπόλοιπα είναι κατάκοιτα. Για να ελαχιστοποιήσουμε τα παρκοκρέβατα, θα πρέπει να έχουμε δύο νοσηλευτές ανά ασθενή όλο το 24ωρο, κάτι που δεν ξέρω αν γίνεται. Δεν είναι εύκολο να εκλείψουν τα παρκοκρέβατα, διότι συχνά τα παιδιά, ειδικά όταν είναι σε έξαρση, έχουν αρκετή δύναμη και κινδυνεύει η ζωή τους. Εχουμε και ψυχιατρικές καταστάσεις. Έχουμε στείλει και παιδιά στην Τρίπολη».
«Το κτήριο είναι ακατάλληλο»
Ο κ. Γώτης επισήμανε και την ακαταλληλότητα του κτιρίου, το οποίο δεν κτίστηκε με προδιαγραφές τέτοιου ιδρύματος.
«Θέλουμε νέες κτιριακές υποδομές. Ακόμα και οι παιδικές χαρές πρέπει να είναι ειδικές για αυτά τα παιδιά. Εκεί που πρέπει να αποσκοπεί η πολιτεία, να μη νιώθει το παιδί ότι είναι σε ίδρυμα. Να έχει αποκλειστικά δικό του δωμάτιο, να βλέπει τα ιδία άτομα που θα το έχουν αποδεχτεί. Σκεφθείτε μόνο ότι τις λίγες φορές που τα πήγαμε εκδρομή, άλλαξε όψη το πρόσωπό τους και βελτιώθηκε η ψυχολογία τους και η νοητική τους ικανότητα. Αλλά δυστυχώς αυτά απαιτούν προσωπικό και υποδομές…»
«Τα παιδιά είναι εγκαταλελειμμένα»
Δυστυχώς, τα 2/3 των παιδιών είναι εγκαταλελειμμένα, αφού μόλις το ένα τρίτο των γονέων δείχνουν ενδιαφέρον και επισκέπτονται το ίδρυμα.
Ο κ. Γώτης τόνισε πως χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού έχει αυξηθεί το όριο ηλικίας των παιδιών. «Συνήθως ζουν έως τα 30 ενώ εμείς τώρα έχουμε 47 ετών ασθενή, χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειές μας. Δεν είναι όλα μαύρα και αρνητικά. Βούληση από την πολιτεία χρειάζεται, καθώς και ευαισθητοποίηση από τους πολίτες» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Κλείνοντας ο κ. Γώτης σημείωσε ότι αν υπήρχε εθελοντική βοήθεια από γιατρούς και διαρκής κρατική μέριμνα, θα μπορούσαν να γίνονται έρευνες και μελέτες για σύνδρομα που δεν έχουν ανακαλυφθεί.
«Στη ζωή δεν είναι το χρήμα το παν. Είναι πρώτα το πνεύμα. Έχουμε αυτοσκοπό το χρήμα και την ύλη. Είναι το μέσο για πνευματική βελτίωση. Εμένα μου δίνει δύναμη κι όσο θα είμαι γιατρός θα βοηθώ»…
«Η Πολιτεία κώφευε…»
Ο αντιδήμαρχος κ. Ανδρέας Μίγκος δήλωσε ότι πρόβλημα υπήρχε και στο παρελθόν, καθώς το ίδρυμα δεν είναι επανδρωμένο ούτε σε αριθμό νοσηλευτών ούτε σε ειδικότητες.
«Φιλοξενούνται με πάρα πολύ βαριές παθήσεις, όπως η εγκεφαλική παράλυση τετραπληγία, κ.ά.. Υπάρχουν και σπάνια σύνδρομα όπως το σύνδρομο της γαλής. Αν πάει και τα δει κάποιος θα συγκλονιστεί. Οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί επιτελούν τεράστιο έργο» τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Μίγκος συνέχισε λέγοντας ότι η πολιτεία κώφευε είτε από άγνοια είτε από αδιαφορία είτε από έλλειψη χρημάτων στο πάγιο αίτημα επάνδρωσης.
«Είναι πολύ λίγοι για 65 παιδιά οι 14 νοσηλευτές και οι 18 βοηθοί. Η παρακολούθηση είναι 24ωρη, όχι 8ωρη. Τα παιδιά δεν αυτοεξυπηρετούνται. Δεν πάνε τουαλέτα μόνα τους. Κανένα παιδί δεν μιλάει και δεν μπορεί να εκφράσει τι έχει. Σκεφτείτε πόσο δύσκολο είναι να τα περιποιηθούν. Είναι πολύ πιο τραγικά τα πράγματα» επισήμανε περιγράφοντας με μελανά χρώματα τη σκληρή πραγματικότητα.
Ο κ. Μίγκος στηλίτευσε και το ότι δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον κανένας γιατρός παρά την προκήρυξη της θέσης αρκετές φορές. «Το ΚΕΠΕΠ δεν έχει μόνιμο γιατρό, παρά μόνο τον κ.Γώτη ο οποίος είναι στο Κ.Υ. Γαστούνης και προς τιμήν προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του για 25 χρόνια»
Όσον αφορά τα παρκοκρέβατα, ο κ. Μίγκος εξήγησε ότι υπάρχει ιατρική γνωμάτευση για να ακινητοποιηθούν και ότι είναι κατασκευασμένα από υλικό που δεν πονάει τα παιδιά. «Όταν το λύσεις το παιδί και προσπαθεί να βάλει τα χέρια του στα μάτια του ή στο στόμα του, τι θα κάνεις» επισήμανε.
Ο κ. Μίγκος είπε επίσης ότι η μεταφορά του στο υπουργείο Εργασίας το 2011 επέφερε προβλήματα στη λειτουργία του, αφού δεν μπορούσε να προσληφθεί προσωπικό από το ΚΕΕΛΠΝΟ.
«Ακόμα και αν πεθάνει… μην με ειδοποιήσετε!»
Παράλληλα, δεν δίστασε να αποκαλύψει την απομόνωση και την εγκατάλειψη που βιώνουν αυτά τα παιδιά.
«Πλέον έχουμε μόνο δύο ανήλικα παιδιά. Τα υπόλοιπα είναι από 18 έως 47. Όλα έχουν ποσοστό αναπηρίας 100% και μερικές φορές έρχονται οι ψυχίατροι και κάνουν γνωματεύσεις για το τι χάπια θα παίρνουν, διότι έχουν και παράπλευρες παθήσεις. Δυστυχώς τα 50 από τα 65 δεν τα επισκέπτεται κανένας. Έχουμε λάβει επιστολή από γονέα να μην τον ειδοποιήσουμε ακόμα κι αν πεθάνει το παιδί…» αποκάλυψε ο κ. Μίγκος.
Ιδιαίτερα συγκινημένος ο αντιδήμαρχος Ανδραβίδας-Κυλλήνης τόνισε πόσο δύσκολο είναι για μια οικογένεια να ανατρέφει ένα τέτοιο παιδί αποκαλύπτοντας ότι και ο ίδιος είχε ένα παιδί με τέτοια προβλήματα, το οποίο απεβίωσε.
Όσον αφορά το κτιριακό, δήλωσε ότι από το 2012 ο δήμος έχει παραχωρήσει 17,5 στρέμματα οικόπεδο στην παραλία, έχει στείλει έγγραφα στο υπουργείο Εργασίας ώστε να κινηθούν οι διαδικασίες ένταξής σε κάποιο πρόγραμμα για να ανεγερθεί νέο κτίριο.
« Δεν θα φτάσουμε ποτέ τα επίπεδα της πολιτισμένης δυτικής Ευρώπης, αλλά θα κάνουμε ό,τι μπορούμε» δήλωσε ολοκληρώνοντας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου