Η ιστορία η οποία απασχολεί τις δικαστικές Αρχές, εκτείνεται χρονικά από το φθινόπωρο του 2011 μέχρι και την άνοιξη του 2012, δηλαδή λίγο πριν τις εκλογές του Μαΐου και χαρακτηρίζεται - από τους καταγγέλλοντες - ως «μεγάλο έγκλημα προδοσίας» καθώς είχε ως αποτέλεσμα να ακυρωθεί επένδυση η οποία έφτανε ή ξεπερνούσε τα 12 δισ. ευρώ.
Στον φάκελο ο οποίος διερευνάται από τη δικαιοσύνη, υπάρχουν σαφείς καταγγελίες με πρωταγωνιστές γνωστά πρόσωπα του δημόσιου βίου
. Καταγράφονται με λεπτομέρεια οι συναντήσεις τις οποίες είχε ο εκπρόσωπος του Fund με τον διευθυντή ασφαλείας του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, τα γραπτά αιτήματα προς τον τότε υπουργό ανάπτυξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, η συνάντηση στην πλατεία Συντάγματος με τον τότε υφυπουργό ανάπτυξης κ. Θάνο Μωραΐτη αλλά και το μετέπειτα ραντεβού που κλείστηκε στο Ψυχικό.
Εκεί συναντήθηκε με πρόσωπο το οποίο δεν είχε θεσμικό ρόλο στην κυβέρνηση. Αντίθετα, εκπροσωπούσε ως ιδιώτης τεχνική εταιρεία. Το συγκεκριμένο πρόσωπο τού συστήθηκε ως έμπιστος φίλος του κ. Χρυσοχοΐδη και ζήτησε να αναλάβει τη δουλειά. Ο εκπρόσωπος της τεχνικής εταιρείας, που υπήρξε στο παρελθόν στενός συνεργάτης του κ. Χρυσοχοΐδη, ζήτησε ως αμοιβή της εταιρείας του το 1% της συνολικής επένδυσης. Ποσοστό που αντιστοιχούσε περίπου σε 120 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα.
Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή.
Τα πρώτα ραντεβού
Το φθινόπωρο του 2011, αραβικό fund σε συνεργασία με Αμερικανούς επενδυτές, δήλωσε ενδιαφέρον για το project του αεροδρομίου του Ελληνικού. Η μοναδική προϋπόθεση, την οποία έβαζαν ήταν να τούς χορηγηθεί άδεια για κατασκευή καζίνο.
Λόγω της σοβαρότητας του θέματος και επειδή δεν είχαν καμία εμπιστοσύνη στον τότε επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ κ. Κουκιάδη, εκπρόσωπος του fund προσπάθησε να συναντηθεί με τον ίδιο τον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου.
Τελικά, τον Νοέμβριο του 2011, κατάφερε να συναντηθεί στο γραφείο του, με τον διευθυντή ασφαλείας του τότε πρωθυπουργού. Εκεί ενημερώθηκε ότι με αυτά τα θέματα ασχολείται ο αδελφός του πρωθυπουργού, Νίκος Παπανδρέου, και τού παρασχέθηκε η υπόσχεση μιας συνάντησης.
Στη συνέχεια, τού ζητήθηκε να απευθυνθεί γραπτώς στον τότε υπουργό Ανάπτυξης κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη προκειμένου να συναντηθούν.
Το ραντεβού στο Σύνταγμα και το γραφείο του Ψυχικού
Τελικά την 1η Δεκεμβρίου του 2011, ο μάρτυρας συναντήθηκε με τον υφυπουργό Ανάπτυξης κ. Θάνο Μωραΐτη στην πλατεία Συντάγματος. Η συνάντηση διήρκησε περισσότερο από μια ώρα, ενώ παρών ήταν και ο διευθυντής ασφαλείας του πρώην πρωθυπουργού. Ο εκπρόσωπος του fund ανέφερε τις προθέσεις των επενδυτών.
Από την πλευρά του, ο υφυπουργός τού ζήτησε να καταθέσει γραπτώς το αίτημα του και τού είπε ότι θα οριστεί συνάντηση στο γραφείο του με τον πρόεδρο της εταιρείας αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας αλλά και με στέλεχος του Invest in Greece.
Μάλιστα, τού έδωσε και κάρτα με το προσωπικό του e-mail για να στείλει εκεί τις προτάσεις του, όπως και έγινε. Ωστόσο, η συγκεκριμένη συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Σε απάντησή του προς την εκπομπή, συνεργάτης του κ. Μωραΐτη, ανέφερε ότι έκτοτε δεν είχε νέα από τον εκπρόσωπο του fund. Eπεσήμανε ότι ο πρώην υφυπουργός δεν είχε τέτοιου είδους αρμοδιότητες. Παραδέχτηκε όμως, τη συνάντηση, αλλά και την ηλεκτρονική αλληλογραφία που υπήρξε μεταξύ των δυο πλευρών!
Μετά από λίγο καιρό, τον Ιανουάριο του 2012, ο διευθυντής ασφαλείας του πρώην πρωθυπουργού οδήγησε τον εκπρόσωπο του fund σε ένα γραφείο στο Ψυχικό. Εκεί, εδρεύει τεχνική - κατασκευαστική εταιρεία η οποία ανήκει σε δυο αδέλφια. Ο ένας εξ αυτών είναι ο άνθρωπος που συστήθηκε ως «έμπιστος» του Χρυσοχοΐδη. Ο άλλος ήταν ο αδελφός του.
Στην αναφορά του, ο μάρτυρας αναφέρει ότι ο εκπρόσωπος της εταιρείας τού είπε ότι μπορεί να αναλάβει την διαπραγμάτευσή του με το Δημόσιο. Αναφερόμενος στο αίτημα των επενδυτών για το θέμα του καζίνο φέρεται να είπε ότι χρειάζεται ειδικό χειρισμό, καθώς δεν προβλεπόταν μέχρι τότε.
Το… άγχος για τις εκλογές και η τροπολογία
Ο εκπρόσωπος της εταιρείας δεσμεύτηκε να ενημερώσει τον άνθρωπο του fund για τα κόστη προώθησης του αιτήματος, με τις αμοιβές και τα έξοδα που απαιτούνταν. Ήθελε όλα να γίνουν προφορικά. Τελικά όμως, τις προτάσεις τις έκανε γραπτά.
Με την πεποίθηση ότι το deal ήταν κοντά και η τότε κυβέρνηση άρχισε να προωθεί διαδικασίες για την χορήγηση άδειας καζίνου στο Ελληνικό. Αυτός ήταν άλλωστε ο απαράβατος όρος των επενδυτών, προκειμένου να προχωρήσουν στο μεγαλόπνοο έργο, των 12 δισ. ευρώ.
Στις 21 Φεβρουαρίου 2012, τα sites και οι εφημερίδες γράφουν για το σχέδιο νόμου, το οποίο προωθούν τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης, για την αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό και την πρόβλεψη την οποία κάνει για την χωροθέτηση και λειτουργία καζίνο, με την κεκαλυμμένη μορφή χρήσεων τουρισμού και αναψυχής.
Στο άρθρο 2 του σχεδίου νόμου, αναφέρεται ότι στην έκθεση επιτρέπονται οι χρήσεις τουρισμού αναψυχής, όπως ορίζονται στην περίπτωση ένα της παραγράφου Β του άρθρου 11 του νόμου 3986/2011.
Ανατρέχοντας κανείς, στον συγκεκριμένο νόμο αντιλαμβάνεται ότι στην κατηγορία τουρισμός - αναψυχή επιτρέπεται μεταξύ άλλων και η λειτουργία καζίνου.
Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου εκπλήσσει πολλούς, καθώς μέχρι τότε, τα στελέχη της κυβέρνησης δήλωναν ότι δεν θα γίνει καζίνο στο Ελληνικό, ούτε θα επιτραπεί η καζινοποίηση της χώρας.
Για ποιο λόγο λοιπόν αυτή η μεταστροφή;
Ο μάρτυρας και εκπρόσωπος του fund είναι σαφής, λέει ότι όλα έγιναν προκειμένου κάποιοι να πείσουν τους Άραβες ότι μπορεί να κάνουν ότι θέλουν και ότι μπορούν να πάνε το έργο μέχρι το τέλος αρκεί να ικανοποιηθούν οι οικονομικές τους απαιτήσεις.
Η αμοιβή των 120 εκατ. ευρώ
Από τα στοιχεία τα οποία βρίσκονται στη διάθεση της δικαιοσύνης προκύπτουν τα εξής:
Στις 7 Μαρτίου του 2012, το τεχνικό γραφείο στο οποίο οδηγήθηκε ο εκπρόσωπος του fund από τον διευθυντή ασφαλείας του πρώην πρωθυπουργού έστειλε την πρόταση του. Μέσω αυτής ορίζει ως αμοιβή το 1% της συνολικής επένδυσης, δηλαδή 120 εκατ. ευρώ, καθώς η επένδυση έφτανε τα 12 δισ. ευρώ.
«Με πίεζαν»
Μάλιστα, ο μάρτυρας καταθέτει ότι μετά την υποβολή της πρότασης του γραφείου, στο οποίο τον οδήγησαν, άρχισε να πιέζεται, καθώς δεχόταν αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα, τα οποία τον πίεζαν να αποσπάσει το «ναι» των επενδυτών και να υπογραφεί η σύμβαση, καθώς θα γίνονταν οι εκλογές.
Επίσης, το ίδιο πρόσωπο καταγγέλλει ότι τού προτάθηκε να παρευρεθεί σε συνάντηση στην οποία θα καθοριζόταν η δική του αμοιβή από το ποσό των 120 εκατ. ευρώ της «αμοιβής».
Τελικά, εκείνος μεταβίβασε την αρνητική απάντηση των επενδυτών, οι οποίοι κατάλαβαν ότι το 1% της αμοιβής που ζητούσε το τεχνικό γραφείο δεν ήταν νόμιμες αμοιβές.
«Αυτό θεωρήθηκε από του επενδυτές ως μη νόμιμο και δεν συμβάδιζε με τους κανόνες που πρέπει να αρμόζουν σε διεθνείς διαγωνισμούς ή εκδήλωση ενδιαφέροντος. Φυσικά η Ελλάδα έχασε, επειδή κάποιοι θεώρησαν ως προϋπόθεση προκειμένου να πλουτίσει η πατρίδα τους, ότι πρέπει να πλουτίσουν και εκείνοι», αναφέρει χαρακτηριστικά σε επιστολή του προς τη δικαιοσύνη.
zougla
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου