Το λάθος του ΔΝΤ και η ανυπαρξία του κ. Στουρνάρα

Άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε λέει το γνωστό άσμα, στην περίπτωση του ΔΝΤ το σφάλμα ξεπέρασε τα όρια της συγχώρεσης και αγγίζει τα όρια του απαράδεκτου. Υπάρχει όμως μια δικαιολογία για τους οικονομολόγους του ταμείου, που μπορούν να επικαλεστούν το ελάχιστο χρονικό διάστημα που είχαν για να μελετήσουν τις γνωστές και άγνωστες πτυχές της Ελληνικής οικονομίας. Επίσης, μπορούν να επικαλεστούν τα ευτράπελα των κυβερνήσεων των κ.κ. Παπανδρέου και Καραμανλή, αλλά και την ιδιαιτερότητα της χώρας. Μάλιστα, τρανταχτό παράδειγμα γι’ αυτούς θα ήταν το γεγονός ότι η κομισιόν είχε υπό επιτήρηση την Ελλάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα και όμως δεν κατάφερε να εξυγιάνει τη χώρα και την οδήγησε στο μηχανισμό χρηματοπιστωτικής σταθερότητας με δική της συνυπευθυνότητα.

Ότι όμως και να πούμε για εντόπιους και αλλοδαπούς οικονομικούς διαχειριστές που πέρασαν από το Υπουργείο Οικονομικών αυτοί κρίθηκαν και οδήγησαν τη χώρα στο πρωτόγνωρο χάλι που μεταξύ μας, όλοι λίγο πολύ γνωρίζαμε ότι θα οδηγηθούμε, αφού καταλαβαίναμε ότι οι σπατάλες και η κακοδιαχείριση θα μας οδηγούσε αργά ή γρήγορα στην καταστροφή. Η αλήθεια είναι ότι πλέον είμαστε εδώ και χρόνια σε μια φάση αναπροσαρμογής δημοσιοοικονομικής και επεκτείνεται και σε κοινωνική. Παρά το γεγονός ότι από το 2009 και μετά γνωρίζουμε, ξέρουμε και αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση, η αντιμετώπιση από τους εκάστοτε Υπουργούς Οικονομικών δεν ήταν η καλύτερη. Φτάσαμε στο 2012 τέτοιες μέρες, όπου αναλαμβάνει Υπουργός Οικονομικών ο σημερινός ο κ. Γιάννης Στουρνάρας.

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος. Ένας χρόνος που πάνω κάτω λέμε τα ίδια και τα ίδια, μιλάμε για ανάπτυξη, μιλάμε για ρευστότητα, μιλάμε για καταπολέμηση της ανεργίας και ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και επί ένα χρόνο μένουμε στα ίδια. Από πέρσι τέτοια εποχή λέμε ότι πρέπει να γίνουν οι κατάλληλες αλλαγές για να κινηθεί η οικονομία και η αγορά με σκοπό να κερδίσουμε το στοίχημα και να επιτύχουμε τους στόχους μας. Μέχρι σήμερα απλά διαχείριση της κατάστασης. Μια ευημερία αριθμών αλλά στην πραγματικότητα τίποτα. Η ανεργία ανεβαίνει και θα ανεβαίνει, όπως φαίνεται, τα λουκέτα στην αγορά αυξάνονται και θα αυξάνονται και η φοροδιαφυγή θα είναι ο βραχνάς και ο γόρδιος δεσμός που θα συνεχίζει να μας ταλαιπωρεί για χρόνια.

Όσο για τη φορολογία, αν δεν πείσουμε τους ξένους ότι μπορούμε να χειριστούμε την κατάσταση δεν πρόκειται να μας αφήσουν να ανασάνουμε. Έχουμε ένα χρόνο μιλάμε για ενδυνάμωση της αγοράς. Με τα παραπάνω να συνεχίζονται δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αύξηση του τζίρου. Όταν ο κ. Στουρνάρας συνεχίζει να διατηρεί το ΦΠΑ σε τόσο μεγάλο ποσοστό καταλαβαίνει κανείς ότι δεν μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση. Και μην επικαλούνται την τρόικα και τους ξένους γιατί εδώ και καιρό οι ξένοι, αν είχαν ενδείξεις θα επέτρεπαν οτιδήποτε για να δημιουργηθεί καλύτερο κλίμα στην αγορά.

Ο κ. Στουρνάρας μπορεί να είναι άριστος γνώστης του τραπεζικού συστήματος, αλλά δεν γνωρίζει την πραγματικότητα της Ελληνικής κοινωνίας. Ο Υπουργός οφείλει να γνωρίζει πως βγαίνει το μεροκάματο, πόσο δύσκολο είναι να κολλάνε τα ένσημα, πόσο δύσκολο είναι να πληρώνει κάποιος πανάκριβο το ψωμί και το γάλα, πως ο άνεργος θα πρέπει να πληρώνει για μια ζωή χαράτσι, δεν θα μπορέσει να προσαρμοστεί και εκ των πραγμάτων να είναι ανύπαρκτος από τα κοινωνικά τεκταινόμενα.

Επειδή, δεν μπορεί η Ελλάδα να περιμένει, επειδή η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη διαχειριστές αλλά οραματιστές, επειδή η ανάπτυξη είναι θέμα πολιτικής και όχι λογιστικής, ο κ. Στουρνάρας αν δεν αλλάξει μέσα στο καλοκαίρι την τεχνοτροπία του καλύτερα να αποχωρήσει και να αναλάβει κάποιος που μπορεί να εμπνεύσει τους επενδυτές, να ενδυναμώσει το φρόνημα του κόσμου, να αλλάξει το κλίμα στην αγορά. Κάποιος που να μην βλέπει βελτίωση στα λόγια – νούμερα, αλλά στην πράξη.

tovima