Η πορεία προς την ανάκαμψη της οικονομίας θα μπορούσε, όμως, να επιταχυνθεί εάν αντιμετωπισθούν αποτελεσματικότερα μια σειρά από δυσλειτουργίες και καθυστερήσεις στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής λαμβάνοντας υπόψη και τις δυσμενείς εξελίξεις στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον.
Παρά την κατακόρυφη βελτίωση του οικονομικού κλίματος, την επιστροφή των καταθέσεων και τη βελτίωση των συνθηκών ρευστότητας στην οικονομία, λόγω των σημαντικών αποφάσεων του Eurogroup του Νοέμ.-Δεκ.'12 για απρόσκοπτη συνέχιση της χρηματοδότησης του προγράμματος προσαρμογής, η οικονομική συγκυρία στο 1ο 3μηνο'13 επηρεάστηκε αρνητικά από τους ακόλουθους παράγοντες:
Πρώτον, από την εμμονή της Κυβέρνησης να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα εξοντωτικής φορολογίας των ακινήτων, που εκ των πραγμάτων συνεπάγεται την πλήρη διακοπή της λειτουργίας της αγοράς ακινήτων, θέτοντας σε κίνδυνο την ανάκαμψη της οικονομίας.
Δεύτερον, συνεχίστηκε και στο 1ο 3μηνο του 2013 η τάση αποφυγής της έμμεσης φορολογίας (ΦΠΑ, εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, ειδικοί έμμεσοι φόροι) από τις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες, με αποτέλεσμα την περαιτέρω διόγκωση της οικονομικής δραστηριότητας στην παράλληλη αγορά και τον υπέρμετρο καταποντισμό της δραστηριότητας στην επίσημη οικονομία.
Τρίτον, συνεχίστηκε και στο 1ο 3μηνο του 2013 η καθήλωση των επενδύσεων που εξαρτώνται από το κράτος, με τις δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων να διαμορφώνονται στο ελάχιστο επίπεδο των € 0,44 δισ. έναντι προγραμματισμού για επενδύσεις € 1,15 δισ.
Τέταρτον, η πτώση του ΑΕΠ στο 1ο 3μηνο του 2013 επηρεάστηκε και από την πτώση των εισπράξεων από τον εισερχόμενο τουρισμό κατά -3,7%, καθώς και από την πτώση κατά -14,5% του πλεονάσματος των διεθνών μεταφορών (κυρίως των καθαρών εισπράξεων από την ναυτιλία).
Πέμπτον, η οικονομική δραστηριότητα στη χώρα στο 1ο 3μηνο του 2013 επηρεάστηκε επίσης αρνητικά από την μεγάλη οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση στην Κύπρο.
Ωστόσο, οι περισσότεροι από τους ανωτέρω αρνητικούς παράγοντες έχουν πλέον πάψει να επενεργούν στην οικονομία από το 2ο 3μηνο του 2013.
Επιπλέον, από το 2ο 3μηνο του 2013 έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν στην έγκαιρη ανάκαμψη της οικονομίας και στην αντιστροφή της τάσης μείωσης των επενδύσεων και της απασχόλησης.
Τέλος, η απολύτως αναγκαία εντατικοποίηση των προσπαθειών για είσπραξη των εσόδων από την έμμεση φορολογία και για ενσωμάτωση ενός μεγαλύτερου μέρους της παράλληλής οικονομίας στην επίσημη οικονομία μπορεί να συμβάλλει στη σημαντική επιβράδυνση της πτωτικής πορείας της ιδιωτικής κατανάλωσης στα επόμενα 3μηνα.
Με αυτά τα δεδομένα, διατηρούμε την εκτίμησή μας για περιορισμό της αναμενόμενης πτώσης του ΑΕΠ το 2013 στο -3,7%, ενώ αυτή η ίδια η μεγάλη πτώση του ΑΕΠ στο 1ο 3μηνο του 2013 ενισχύει τις προοπτικές για επίτευξη θετικής αύξησης του ΑΕΠ σε ετήσια βάση από το 1ο 3μηνο του 2014, αναφέρει η Alpha.
Οι ανωτέρω εκτιμήσεις ενισχύονται και από την ουσιαστική σταθεροποίηση της παραγωγής της μεταποιητικής βιομηχανίας στους τελευταίους 7-μήνες, παρά τη μικρή αρνητική επίπτωση που υπέστη από την κρίση στην Κύπρο σε ορισμένους κλάδους τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2013. Ειδικότερα, η πτώση της παραγωγής της μεταποίησης περιορίστηκε στο -0,7% στο 1ο 4μηνο του 2013, μετά την αύξησή της κατά 1,7% στο 4ο 3μηνο του 2012 και έναντι της πτώσης της κατά -8% στο 1ο 5μηνο του 20012.
Στον τομέα της δημοσιονομικής προσαρμογής, στο 5μηνο Ιαν.-Μαϊου 2013 εξακολουθεί να καταγράφεται σημαντική υπερκάλυψη των στόχων υλοποίησης του Π2013, με τον δραστικό περιορισμό του πρωτογενούς ελλείμματος της Κεντρικής Κυβέρνησης (ΚΚ) στα € 984,0 εκατ., έναντι ελλείμματος € 2,35 δισ στο αντίστοιχο 5μηνο του 2012, και έναντι του στόχου για πρωτογενές έλλειμμα € 4,17 δισ. Δημιουργείται επομένως θετική διαφορά από τον στόχο για το πρωτογενές ισοζύγιο της ΚΚ ύψους € 3,18 δις. από το 1ο 5μηνο του έτους.
Συμπερασματικά, η ανωτέρω εντυπωσιακή μείωση των πρωτογενών δαπανών του Τ.Π., τόσο το 2012 όσο και το 2013, πραγματοποιείται σε ένα νέο οικονομικό περιβάλλον το οποίο έτσι κι αλλιώς απαιτεί σημαντικά μειωμένες πρωτογενείς δαπάνες στο δημόσιο τομέα. Αυτό προκύπτει κυρίως από το γεγονός της σημαντικής μείωσης των εσόδων του κράτους από φόρους και εισφορές, παρά τη σημαντική αύξηση των φορολογικών συντελεστών σε πολλές περιπτώσεις και την υπέρμετρα μεγάλη επιβάρυνση των συνεπών φορολογουμένων.
Είναι γεγονός ότι η μείωση αυτή των εσόδων κατά ένα μέρος μπορεί να αποδοθεί σε αυτή την ίδια τη μείωση των πρωτογενών δαπανών του Τ.Π. και του Π.Δ.Ε, καθώς και στη μείωση των εισοδημάτων στον ιδιωτικό τομέα. Οφείλεται, ωστόσο, και στην εμφανή αδυναμία αποτελεσματικής είσπραξής των εσόδων από φόρους και εισφορές από τον ίδιο το δημόσιο τομέα.
Σε αυτό το νέο περιβάλλον, η ανάγκη για μια εκ βάθρων αναδιάρθρωση των κρατικών υπηρεσιώνκαι για εξορθολογισμό του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και γενικά των οικονομικών των Οργανισμών που χρηματοδοτούνται από τα έσοδα του κράτους, αποτελεί ανάγκη επιβίωσης για τον ίδιο το δημόσιο τομέα και για τη χώρα ως σύνολο.
Η αναδιάρθρωση θα μπορούσε, για παράδειγμα, να αποβλέπει στην ορθολογικοποίηση της οργανωτικής δομής για αύξηση της αποδοτικότητας με ελαχιστοποίηση του κόστους λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών, αλλά και στον εξορθολογισμό της λειτουργίας των οργανισμών και των μηχανισμών είσπραξης των φόρων και των εισφορών και στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας των κρατικών οργανισμών για ανταποδοτική αύξηση των ιδίων εσόδων τους.
moneypost
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου