Τεχνολογία, για τον καρκίνο, που «σκοτώνει» χρησιμοποιείται στα δημόσια νοσοκομεία, καθώς οι ασθενείς παρουσιάζουν σοβαρές παρενέργειες από τα παλαιά μηχανήματα που χρησιμοποιούνται.
Γιατροί αναγκάζονται να μεσολαβούν ανάμεσα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για να πετύχουν τις καλύτερες συνθήκες ακτινοθεραπείας των ασθενών τους
Εστω κι αν ακούγεται απίστευτο, ο μη ανανεωμένος εξοπλισμός που υπάρχει σε όλο το ΕΣΥ σκοτώνει τα υγιή κύτταρα των καρκινοπαθών, καθώς τα μηχανήματα είναι παλαιά και δεν μπορούν να κάνουν το διαχωρισμό.
Εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας που προστατεύει τους ασθενείς διαθέτει μόνο ο ιδιωτικός τομέας, με αποτέλεσμα οι γιατροί των δημόσιων νοσοκομείων να αναγκάζονται σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και να προωθούν τους ασθενείς εκεί ώστε να τους προστατεύσουν.
«Μεσάζοντες»
«Συχνά κάνουμε και τους "μεσάζοντες" μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και έχουμε κατηγορηθεί γι' αυτό, αλλά τι να κάνουμε. Σε κανένα δημόσιο νοσοκομείο δεν εφαρμόζεται, για παράδειγμα, η διαμορφούμενης έντασης ακτινοθεραπευτική τεχνική.
»Αυτή είναι μια συγκεκριμένη τεχνική που γίνεται στον ασθενή για να προφυλάξουμε τα υγιή κύτταρα και εφαρμόζεται σε καρκίνους κεφαλής, τραχήλου και του προστάτη, καθώς και σε συγκεκριμένες μορφές καρκίνου του πνεύμονα», περιγράφει ο Παναγιώτης Παντελάκος, διευθυντής στο Τμήμα Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «Αττικόν».
Εξαίρεση αποτελεί το Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», το οποίο έχει προμηθευτεί μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας με τη συμβολή του σωματείου «Φλόγα» και ιδιωτικών χορηγιών. Ωστόσο είναι νοσοκομείο για παιδιά και οι ενήλικοι δεν μπορούν να ακολουθήσουν θεραπείες.
«Η συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι: επειδή δεν μπορούμε να καλύψουμε τις τεχνικές αυτές, πρέπει εμείς οι ίδιοι να προωθήσουμε τους ασθενείς στον ιδιωτικό τομέα. Δεν είναι δυνατόν να έρθει σε μένα ένα παλικάρι, για παράδειγμα, 25-30 ετών με καρκίνο ρινοφάρυγγα και να πω "δεν με ενδιαφέρουν οι παρενέργειες που θα προκληθούν με την παλαιά τεχνική". Δεν μπορώ να τους πω ότι δεν με ενδιαφέρουν οι παρενέργειες που θα δημιουργηθούν με την τρισδιάστατη σύμμορφη ακτινοθεραπεία, ενώ η ένδειξη παγκοσμίως σε όλους τους καρκίνους τραχήλου, κεφαλής καθώς και άλλων μορφών είναι η διαμορφούμενης έντασης ακτινοθεραπεία!».
Οσο για τις ίδιες τις παρενέργειες που δημιουργούν επιπλέον σοβαρές δυσκολίες στη μετέπειτα καθημερινότητα των καρκινοπαθών είναι ξηροστομία, δυσκαταποσία, επειδή οι σιελογόνοι αδένες παίρνουν μεγαλύτερη δόση ακτινοβολίας, και, μεταξύ άλλων, δυσφαγία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη; Οτι ο ασθενής που έχει ήδη ταλαιπωρηθεί από αμέτρητες φαρμακευτικές θεραπείες εξαντλείται, καθώς δεν μπορεί καλά καλά να φάει. Οι περισσότεροι μάλιστα χάνουν πολλά κιλά, με συνέπεια ο οργανισμός τους να γίνεται ακόμη πιο αδύναμος.
Παρενέργειες
Ομως το υπουργείο Υγείας, εξαιτίας της κοντόφθαλμης πολιτικής του, δεν αντιλαμβάνεται ότι οι δαπάνες δεν αποφεύγονται τελικά. Οπως εξηγεί ο κ. Παντελάκος, «αυτές τις παρενέργειες και τις επιπτώσεις τελικά τις πληρώνει το Δημόσιο μέσω των ειδικών διατροφών, για τις οποίες πρέπει να αποζημιώνει στους καρκινοπαθείς. Και αυτό επειδή πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένη διατροφή με συμπληρώματα, τα οποία κοστίζουν στο σύστημα. Αλλά, βέβαια, η βασική επίπτωση είναι ότι επέρχεται στον ασθενή μια κακή ποιότητα ζωής, που και αυτή χρειάζεται υποστήριξη».
Βέβαια, και η όποια προσπάθεια για ανανέωση του εξοπλισμού στα δημόσια νοσοκομεία από τους ίδιους τους γιατρούς, φυσικά, που παρακαλούν για νέα μηχανήματα, πέφτει συχνά στο κενό, καθώς μπορεί να απαιτηθούν ακόμη και 5 χρόνια για να φθάσει ένα μηχάνημα στο ΕΣΥ εξαιτίας της γραφειοκρατικής διαδικασίας και του συστήματος προμηθειών.
Οπως αναφέρει ο διευθυντής στο Τμήμα Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «Αττικόν», «η αναζήτηση τρόπων για τη βελτίωση της ακτινοθεραπείας είναι ένα στοίχημα δίχως τέλος για τους ερευνητές. Οι εξελίξεις που έχουν σημειωθεί στον τομέα αυτό την τελευταία δεκαετία τους κάνουν να αισθάνονται ισχυρότεροι σε σχέση με το παρελθόν. Τα σύγχρονα ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα πρέπει να αναβαθμίζονται ή να αποσύρονται ανά 15ετία. Οι όποιες προσπάθειες των υπευθύνων των σχετικών τμημάτων για ανανέωση και εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού τους πέφτουν στο κενό, γιατί οι ιθύνοντες, επικαλούμενοι και την οικονομική κρίση, κωφεύουν.
»Ακόμα όμως κι εάν θεωρήσουμε ότι γίνει αποδεκτό το αίτημα για τοποθέτηση νέου γραμμικού επιταχυντή νέας τεχνολογίας, μέχρι την εγκατάσταση του μηχανήματος αυτού μπορεί να περάσουν και 5 χρόνια. Και αυτό λόγω της απαράδεκτης γραφειοκρατίας, της εμπλοκής του συστήματος προμηθειών στα νοσοκομεία, αλλά και των ενστάσεων των προμηθευτριών εταιρειών μηχανημάτων.
»Αρα όλο το σύστημα, ενώ θα μπορούσε να προσφέρει υπηρεσίες σχεδόν δωρεάν σε όλους, "δημοσιοποιεί" τα ιδιωτικά και ιδιωτικοποιεί τα δημόσια».
enet
Γιατροί αναγκάζονται να μεσολαβούν ανάμεσα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για να πετύχουν τις καλύτερες συνθήκες ακτινοθεραπείας των ασθενών τους
Εστω κι αν ακούγεται απίστευτο, ο μη ανανεωμένος εξοπλισμός που υπάρχει σε όλο το ΕΣΥ σκοτώνει τα υγιή κύτταρα των καρκινοπαθών, καθώς τα μηχανήματα είναι παλαιά και δεν μπορούν να κάνουν το διαχωρισμό.
Εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας που προστατεύει τους ασθενείς διαθέτει μόνο ο ιδιωτικός τομέας, με αποτέλεσμα οι γιατροί των δημόσιων νοσοκομείων να αναγκάζονται σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και να προωθούν τους ασθενείς εκεί ώστε να τους προστατεύσουν.
«Μεσάζοντες»
«Συχνά κάνουμε και τους "μεσάζοντες" μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και έχουμε κατηγορηθεί γι' αυτό, αλλά τι να κάνουμε. Σε κανένα δημόσιο νοσοκομείο δεν εφαρμόζεται, για παράδειγμα, η διαμορφούμενης έντασης ακτινοθεραπευτική τεχνική.
»Αυτή είναι μια συγκεκριμένη τεχνική που γίνεται στον ασθενή για να προφυλάξουμε τα υγιή κύτταρα και εφαρμόζεται σε καρκίνους κεφαλής, τραχήλου και του προστάτη, καθώς και σε συγκεκριμένες μορφές καρκίνου του πνεύμονα», περιγράφει ο Παναγιώτης Παντελάκος, διευθυντής στο Τμήμα Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «Αττικόν».
Εξαίρεση αποτελεί το Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», το οποίο έχει προμηθευτεί μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας με τη συμβολή του σωματείου «Φλόγα» και ιδιωτικών χορηγιών. Ωστόσο είναι νοσοκομείο για παιδιά και οι ενήλικοι δεν μπορούν να ακολουθήσουν θεραπείες.
«Η συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι: επειδή δεν μπορούμε να καλύψουμε τις τεχνικές αυτές, πρέπει εμείς οι ίδιοι να προωθήσουμε τους ασθενείς στον ιδιωτικό τομέα. Δεν είναι δυνατόν να έρθει σε μένα ένα παλικάρι, για παράδειγμα, 25-30 ετών με καρκίνο ρινοφάρυγγα και να πω "δεν με ενδιαφέρουν οι παρενέργειες που θα προκληθούν με την παλαιά τεχνική". Δεν μπορώ να τους πω ότι δεν με ενδιαφέρουν οι παρενέργειες που θα δημιουργηθούν με την τρισδιάστατη σύμμορφη ακτινοθεραπεία, ενώ η ένδειξη παγκοσμίως σε όλους τους καρκίνους τραχήλου, κεφαλής καθώς και άλλων μορφών είναι η διαμορφούμενης έντασης ακτινοθεραπεία!».
Οσο για τις ίδιες τις παρενέργειες που δημιουργούν επιπλέον σοβαρές δυσκολίες στη μετέπειτα καθημερινότητα των καρκινοπαθών είναι ξηροστομία, δυσκαταποσία, επειδή οι σιελογόνοι αδένες παίρνουν μεγαλύτερη δόση ακτινοβολίας, και, μεταξύ άλλων, δυσφαγία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη; Οτι ο ασθενής που έχει ήδη ταλαιπωρηθεί από αμέτρητες φαρμακευτικές θεραπείες εξαντλείται, καθώς δεν μπορεί καλά καλά να φάει. Οι περισσότεροι μάλιστα χάνουν πολλά κιλά, με συνέπεια ο οργανισμός τους να γίνεται ακόμη πιο αδύναμος.
Παρενέργειες
Ομως το υπουργείο Υγείας, εξαιτίας της κοντόφθαλμης πολιτικής του, δεν αντιλαμβάνεται ότι οι δαπάνες δεν αποφεύγονται τελικά. Οπως εξηγεί ο κ. Παντελάκος, «αυτές τις παρενέργειες και τις επιπτώσεις τελικά τις πληρώνει το Δημόσιο μέσω των ειδικών διατροφών, για τις οποίες πρέπει να αποζημιώνει στους καρκινοπαθείς. Και αυτό επειδή πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένη διατροφή με συμπληρώματα, τα οποία κοστίζουν στο σύστημα. Αλλά, βέβαια, η βασική επίπτωση είναι ότι επέρχεται στον ασθενή μια κακή ποιότητα ζωής, που και αυτή χρειάζεται υποστήριξη».
Βέβαια, και η όποια προσπάθεια για ανανέωση του εξοπλισμού στα δημόσια νοσοκομεία από τους ίδιους τους γιατρούς, φυσικά, που παρακαλούν για νέα μηχανήματα, πέφτει συχνά στο κενό, καθώς μπορεί να απαιτηθούν ακόμη και 5 χρόνια για να φθάσει ένα μηχάνημα στο ΕΣΥ εξαιτίας της γραφειοκρατικής διαδικασίας και του συστήματος προμηθειών.
Οπως αναφέρει ο διευθυντής στο Τμήμα Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «Αττικόν», «η αναζήτηση τρόπων για τη βελτίωση της ακτινοθεραπείας είναι ένα στοίχημα δίχως τέλος για τους ερευνητές. Οι εξελίξεις που έχουν σημειωθεί στον τομέα αυτό την τελευταία δεκαετία τους κάνουν να αισθάνονται ισχυρότεροι σε σχέση με το παρελθόν. Τα σύγχρονα ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα πρέπει να αναβαθμίζονται ή να αποσύρονται ανά 15ετία. Οι όποιες προσπάθειες των υπευθύνων των σχετικών τμημάτων για ανανέωση και εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού τους πέφτουν στο κενό, γιατί οι ιθύνοντες, επικαλούμενοι και την οικονομική κρίση, κωφεύουν.
»Ακόμα όμως κι εάν θεωρήσουμε ότι γίνει αποδεκτό το αίτημα για τοποθέτηση νέου γραμμικού επιταχυντή νέας τεχνολογίας, μέχρι την εγκατάσταση του μηχανήματος αυτού μπορεί να περάσουν και 5 χρόνια. Και αυτό λόγω της απαράδεκτης γραφειοκρατίας, της εμπλοκής του συστήματος προμηθειών στα νοσοκομεία, αλλά και των ενστάσεων των προμηθευτριών εταιρειών μηχανημάτων.
»Αρα όλο το σύστημα, ενώ θα μπορούσε να προσφέρει υπηρεσίες σχεδόν δωρεάν σε όλους, "δημοσιοποιεί" τα ιδιωτικά και ιδιωτικοποιεί τα δημόσια».
enet
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου