Ηρθε η ώρα για ενοποιήσεις συνδικάτων και υπογραφή νέων συμβάσεων

Σήμα για ενοποιήσεις συνδικαλιστικών οργανώσεων (ώστε να γίνουν πιο αποτελεσματικές), αλλά και για την υπογραφή νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας στέλνει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος λίγο πριν από το εκλογικό συνέδριο της Συνομοσπονδίας.

Γιάννης Παναγόπουλος, πρόεδρος της ΓΣΕΕ

Σήμα για ενοποιήσεις συνδικαλιστικών οργανώσεων (ώστε να γίνουν πιο αποτελεσματικές), αλλά και για την υπογραφή νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας στέλνει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος λίγο πριν από το εκλογικό συνέδριο της Συνομοσπονδίας. «Θα επιδιώξουμε να κατοχυρώσουμε με νέα ΕΓΣΣΕ θεσμικές ρυθμίσεις π.χ. άδειες κ.ά. που θα χαθούν αν δεν υπογραφεί νέα σύμβαση» είναι η δέσμευση που αναλαμβάνει εφόσον «αναβαπτιστεί» για τρίτη θητεία στη θέση του προέδρου της ΓΣΕΕ την ερχόμενη εβδομάδα.

Συνέντευξη στον Γιώργο Γάτο

Τι απαντάτε σε όσους κατηγορούν τη ΓΣΕΕ ότι δεν έκανε όσα μπορούσε ή θα έπρεπε να είχε κάνει για να αποτρέψει τις ανατροπές του Μνημονίου σε εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα;

Είναι τουλάχιστον άδικο αν δεν υποκρύπτεται ένας κομματικός φανατισμός ή μια κομματική επιδίωξη, να χρεώνουν τα πάντα στα συνδικάτα και στη ΓΣΕΕ που είναι ένα συντονιστικό όργανο... που δε σημαίνει, όμως, κάθε φορά ότι στην όποια απόφαση αυτομάτως πειθαρχούν όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις. Κάνουμε ότι είναι δυνατόν, κάνουμε πολύ περισσότερα απ' ό,τι έκαναν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που βρίσκονται σε ίδια ή ανάλογη θέση και πετύχαμε να ανακόψουμε ένα μεγαλύτερο κύμα επίθεσης. Όποιος πιστεύει ότι το Μνημόνιο θα μπορούσε να ανατραπεί μόνο με συνδικαλιστικούς αγώνες, συγχωρέστε με αλλά είναι μακράν νυχτωμένος.

Απαιτείται πολιτική και δε βλέπω να ασκείται η ίδια κριτική προς όλους εκείνους και ιδίως προς αυτούς που έχουν την τάση να μεταθέτουν τις ευθύνες από τα κόμματα στα συνδικάτα.

Ασκήθηκε έντονη κριτική για τον τρόπο που αποφασίζονται οι απεργίες (χωρίς ψηφοφορίες ή την τήρηση των προθεσμιών, των διατάξεων για το προσωπικό ασφαλείας κ.ά.) τις «ασυλίες» και τα προνόμια των συνδικαλιστών κ.ά. Αν ο νόμος είναι επαρκής, τί φταίει;

«Ο Ν.1264 εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο δημοκρατικούς νόμους σε όλη την Ευρώπη. Χρόνια τώρα βρίσκεται στο στόχαστρο και των συντηρητικών πολιτικών αλλά και των εργοδοτικών κύκλων. Δεν είναι δυνατόν επειδή υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις που παραβίασαν τον νόμο να γίνουν το άλλοθι για να καταργηθεί αυτός ο νόμος. Η καταγγελία η δική μας είναι ότι επιδιώκεται μ' έναν τρόπο ύποπτο μέσα στην περίοδο που περνάμε, να αλλάξει ο νόμος και προφανώς δε θα αφορά ανύπαρκτες ασυλίες και ανύπαρκτα προνόμια.

Η συνταγματική κατοχύρωση της συνδικαλιστικής δράσης δε μπορεί να αποκαλείται ασυλία όταν είναι ένα ευρωπαϊκό κεκτημένο, όταν βρίσκεται στον πυρήνα του ίδιου μας του πολιτισμού. Δε φταίει ο νόμος για προβλήματα που παρουσιάζονται, μπορεί να φταίνε πρακτικές συνδικαλιστών ή και διοικήσεων Οργανισμών αλλά επ' ουδενί ο νόμος, που εξακολουθεί να είναι ένας δημοκρατικός νόμος. Πίσω από τις ιδέες κρύβονται και πάγιες εργοδοτικές επιδιώξεις να εισάγουν στο νομοθετικό οπλοστάσιο την ανταπεργία (lock out), μια ομολογημένη θέση τους που ποτέ δεν μπόρεσαν να επιβάλλουν. Μέσα στις δύσκολες συνθήκες, τις αντιθέσεις και τις εμπάθειες που έχουν αναπτυχθεί, μέσα στις βολές που δέχονται τα συνδικάτα, ενδεχομένως βλέπουν ότι είναι ένα καλό κλίμα για να θέσουν τέτοια ζητήματα.

Η δομή και η λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος θεωρείτε ότι «καλύπτει» τις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων ή πρέπει να αλλάξουν;

Κατηγορηματικά δεν τις καλύπτουν. Εδώ είναι επίσης μια υστέρηση μεγάλη, όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Παρά το γεγονός ότι σε συνέδριο της ΓΣΕΕ και μάλιστα είχα τη τιμή να είμαι εκείνος που εισηγήθηκα τις αλλαγές, μιλήσαμε για την περιφερειακή οργάνωση και τη συνένωση των ομοσπονδιών, ώστε να καλύπτουν κλάδους παραγωγής και όχι μεμονωμένες επιχειρήσεις, παρά ταύτα, αυτοί που θα έπρεπε σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο να τα υλοποιήσουν, ενδεχομένως λόγω και «αγκυλώσεων» που υπάρχουν δεν έχουν προχωρήσει σ' αυτή την αλλαγή. Πρέπει όμως να είναι σαφές ότι αυτό δε μπορεί να γίνει μηχανιστικά, αυτό δε μπορεί να γίνει διοικητικά, δε μπορεί να το επιβάλλει κανένας «από πάνω».Πρέπει να γίνει κατανοητό απ αυτούς που μετέχουν σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο στο συνδικαλιστικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, ότι πρέπει να αλλάξουν, να συνενωθούν, ώστε το εργαλείο, γιατί εργαλείο είναι το συνδικάτο για την επίτευξη των στόχων των εργαζομένων, να είναι πιο ευέλικτο και πιο αποτελεσματικό.

Οι ατομικές συμβάσεις εργασίας έχουν γίνει καθεστώς στην αγορά. Υπάρχει έδαφος για συλλογικές διαπραγματεύσεις και σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας ή και νέας ΕΓΣΣΕ με το νέο νομοθετικό πλαίσιο;

Για να είμαστε ειλικρινείς εργατική νομοθεσία δεν υπάρχει, έχει κυριολεκτικά καταργηθεί.

Όμως δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε ούτε μια στιγμή την επιδίωξη και την προσπάθεια να υπογράψουμε συλλογικές συμβάσεις, να υπάρξει συλλογική ή έστω στοιχειώδης συλλογική προστασία. Αυτό που και εσείς επισημαίνετε για τις ατομικές συλλογικές συμβάσεις είναι ότι χειρότερο. Ο εργαζόμενος ατομικά είναι εντελώς ανυπεράσπιστος απέναντι στον εργοδότη».

Εσείς θα διεκδικήσετε την υπογραφή νέας ΕΓΣΣΕ και με τι περιεχόμενο;

Υπάρχει και ένα επιπλέον πρόβλημα που λέγεται κατάργηση της επέκτασης των συλλογικών συμβάσεων και κατάργηση της μετενέργειας. Η ΕΓΣΣΕ όσον αφορά στο οικονομικό δυστυχώς πλέον καταργήθηκε γιατί το ορίζει η κυβέρνηση με νόμο. Υπάρχουν όμως θεσμικές ρυθμίσεις για τις οποίες θέλουμε να βρούμε τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να τις κατοχυρώσουμε.

Πρέπει όμως να είναι σαφές ότι στα οικονομικά έτσι όπως έχουν φτιάξει το νομοθετικό πλαίσιο ακόμη και αν βρίσκαμε πρόθυμους συνομιλητές να συνάψουμε συλλογική σύμβαση, η σύμβαση αυτή δε θα είχε κανένα αποτέλεσμα καθώς ο νόμος ορίζει ποιος θα είναι ο κατώτερος μισθός, το κατώτατο ημερομίσθιο και ακόμα και αν συμφωνηθεί ένας ανώτερος συμβατικός μισθός τότε είναι προφανές επειδή ο νόμος τους καλύπτει οι εργοδότες θα αποχωρήσουν από τις εργοδοτικές οργανώσεις ώστε να μην τον εφαρμόσουν. Δηλαδή κάτι που μπορεί να εμφανιστεί ως επιτυχία θα είναι στην ουσία χωρίς πραγματικό περιεχόμενο.

Για τους υποαπασχολούμενους και τους άνεργους τι θα διεκδικήσει η ΓΣΕΕ;

Ολα τα συνδικάτα πρέπει να βάλουν στην προμετωπίδα τους την ανεργία και την αντιμετώπισή της. Γιατί παλιά βλέπαμε τον άνεργο ως εν δυνάμει εργαζόμενο και δυστυχώς σήμερα η τάση έχει μεταφερθεί και είναι ο εργαζόμενος εν δυνάμει άνεργος. Η ανεργία δεν καταπολεμείται με προγράμματα. Η ανεργία χρειάζεται επενδύσεις ώστε να δημιουργηθούν νέες πραγματικές θέσεις εργασίας.

Ταυτόχρονα όμως χρειάζεται να υπάρχει ανακούφιση των ανέργων και να κρατηθούν ενεργοί στην προσπάθεια για εξεύρεση εργασίας. Αυτό απαιτεί αύξηση και επιμήκυνση του επιδόματος ανεργίας και απαιτείται και αυτό που εμείς προτείνουμε: Το κράτος να γίνει εργοδότης ύστατης καταφυγής.

Τι είπε για...ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗ ΓΣΕΕ

Δεν με ενδιαφέρει καμία πολιτική θέση

Το εκλογικό συνέδριο της ΓΣΕΕ σημαίνει και τελευταία θητεία για εσάς στη θέση του προέδρου;

«Αν με αυτό υπονοείτε δικές μου άλλες επιδιώξεις, θα ξανακάνω και τώρα που βρίσκομαι προς το τέλος του εργασιακού μου βίου, τη δήλωση που είχα κάνει και όταν ανέλαβα αυτή τη θέση. Δεν με ενδιαφέρει καμία πολιτική θέση. Θέλω να υπηρετήσω με τον τρόπο που μπορώ και όσο καλύτερα μπορώ το συνδικαλιστικό κίνημα,με τη συνδικαλιστική παράταξη που με έχει αναδείξει και είμαι επικεφαλής της. Θα διεκδικήσουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και σ' αυτό το συνέδριο και βεβαίως εφόσον αυτό έρθει θα είναι μία ακόμη θητεία που θα σφραγισθεί από τη δύναμη και την πολιτική την οποία εμείς εκφράσαμε».

Η ανεργία δεν καταπολεμείται μόνο με προγράμματα. Η ανεργία χρειάζεται επενδύσεις ώστε να δημιουργηθούν νέες πραγματικές θέσεις εργασίας.

Οποιος πιστεύει ότι το Μνημόνιο θα μπορούσε να ανατραπεί μόνο με συνδικαλιστικούς αγώνες, συγχωρέστε με αλλά είναι μακράν νυχτωμένος. Απαιτείται πολιτική.
e-go