- Εάν ο Σαμαράς δεν είχε φύγει θα είχε ξαναγίνει Υπουργός γιατί αυτή ήταν η πρόθεση του Μητσοτάκη και μάλλον Εθνικής άμυνας
- Ο Κανελόπουλος είχε πικραθεί με τον Μητσοτάκη γιατί είχε κάνει τον Τζανετάκη Πρωθυπουργό, ο Δήμας γιατί του έκανε επίπληξη στο ταξίδι στη Ρωσία και ο Εβερτ γιατί δεν ήταν η πρώτη επιλογή για το δήμο της Αθήνας
- Είχαμε λύσει το θέμα του ονόματος των Σκοπίων με λύση που δέχονταν κι οι ΗΠΑ ενώ ο Μητσοτάκης παράλληλα είχε κάνει ακόμη μια σειρά ενεργειών προς όφελος της Μακεδονίας διεθνώς
- Ντεμιρέλ “Κώστα αν τα βρούμε θα έχω πρόβλημα με το στρατό”
- Δημιουργήθηκαν τεχνητές εντάσεις ανάμεσα στο Μητσοτάκη και τους στενούς συνεργάτες του
- Οι Αμερικανοί φοβήθηκαν το Μητσοτάκη και τις πρωτοβουλίες του στα Βαλκάνια
Στην επικαιρότητα αυτές τις ημέρες η περίοδος της διακυβέρνησης Μητσοτάκη με τη δήλωση του τότε πρωθυπουργού πως αν δεν είχε πέσει, η χώρα σήμερα δε θα βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση ενώ αύριο αναμένεται και η παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο “Μπροστά από την Εποχή της – Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας 1990 – 1993″.
Γυρνώντας λοιπόν αρκετά χρόνια πίσω επισκεφθήκαμε το στενό συνεργάτη του Κώστα Μητσοτάκη εκείνη την εποχή, το Γιώργο Βουκελάτο διευθυντή του πολιτικού γραφείου του όταν ήταν πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας την περίοδο 1985 – 1989, πρόεδρο των ΕΛΤΑ από 1989 έως το 1991 και γραμματέα στο ΥΠΕΞ το 1991-1993 επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη. Ο κ. Βουκελάτος είχε διατελέσει επίσης και Γενικός Διευθυντής της Νέας Δημοκρατίας επί πρωθυπουργίας Ράλλη και Προεδρίας Κωνσταντίνου Καραμανλή.
- Κε Βουκελάτο σας ευχαριστούμε για την προθυμία και τη φιλοξενία σας!Παρακαλώ χαίρομαι που ήρθατε!
- Αν και στενότατος συνεργάτης του Κώστα Μητσοτάκη εκείνη την έντονη πολιτικά περίοδο γνωρίζουμε ότι είχατε ισχυρούς δεσμούς φιλίας και με το μεγάλο αντίπαλο, τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Εγώ προέρχομαι από την Ένωση Κέντρου. Όταν ήρθα να υπηρετήσω το στρατιωτικό μου στην Ελλάδα το 1964, έχοντας ήδη δραστηριοποιηθεί στον χώρο της Γερμανίας είχα δημιουργήσει μια σοσιαλιστικοδημοκρατική κίνηση η οποία επρόσκειτο στην Ενωση Κέντρου και μου ζήτησε ο Γεώργιος Παπανδρέου να τον δω. Ο Γεώργιος Παπανδρέου τότε ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πήγα στο Καστρί και τον είδα και μου εζήτησε να αναλάβω την συγκρότηση μια οργάνωσης στον δυτικοευρωπαϊκό χώρο διότι ήθελε να μπολιαστεί η ένωση κέντρου με ανθρώπους από το εξωτερικό φοιτητές, συνδικαλιστές κτλ.
Ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου είχε σπουδάσει στο Βερολίνο είχε τις αναμνήσεις του και πίστευε ότι από εκεί θα μπορούσαν να έρθουν άνθρωποι για να βοηθήσουν την Ελλάδα. Έτσι δημιούργησα μια οργάνωση στην Γερμανία σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η οποία είχε 42 τοπικές οργανώσεις με 3.000 περίπου μέλη τα οποία είχαν ταυτότητα πλήρωναν συνδρομή και η ηγεσία εκλεγόταν δημοκρατικά με εκλογές. Στην αρχή φυσικά η ηγεσία ήταν διορισμένη διότι ο Γεώργιος Παπανδρέου με διόρισε με απόφαση της κοινοβουλευτικής του ομάδας ώστε να ηγηθώ αυτής της προσπάθειας σαν εκπρόσωπος της Ενωσης Κέντρου στην Γερμανία. Στη συνέχεια εκεί έκανα εγώ συνέδριο και εξελέγην ομόφωνα Γενικός Γραμματέας διότι δεν είχαμε Πρόεδρο αλλά γενικό γραμματέα και έτσι η 21 Απριλίου (Χούντα) βρήκε μια οργάνωση συγκροτημένη στην Γερμανία. Έτσι γνώρισα και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Την ίδια περίοδο το 1964 ήθελε τότε να με διορίσει σύμβουλο και να μου αναθέσει τα προβλήματα των ελλήνων στην Γερμανία και την παλιννόστηση τους. Εγώ αρνήθηκα γιατί όπως του είπα εγώ υπηρετώ το στρατιωτικό μου και δεν ήρθα εδώ για διορισμό αρνούμενος την πρόταση του. Όταν βγήκε ο Ανδρέας στο εξωτερικό πήγα στο Παρίσι και τον υποδέχτηκα. Κάναμε μία συζήτηση και έτσι αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε. Του είχα συστήσει όταν πάει στις ΗΠΑ να μην αρχίσει να καταφέρεται κατά των αμερικανών και του ΝΑΤΟ διότι πίστευα πως η χούντα μπορούσε να φύγει με προσπάθειες σε πολιτικό επίπεδο. Ο Ανδρέας ενώ πείστηκε τελικά έκανε το ακριβώς αντίθετο. Κι αργότερα μίλησε για ένοπλο αγώνα. Για τον Τίτο που μας είχε στείλει στο βασιλιά στη Ρώμη, τον Καντάφι κτλ. Τότε έγραψα ένα αρκετά κριτικό άρθρο, ήταν το 1968 και ο Ανδρέας ζήτησε τη διαγραφή μου από το κόμμα. Εγώ παραιτήθηκα και οδήγησα τα πράγματα σε συνέδριο που έγινε στη Γερμανία στο Ανόβερο όπου μη εμφανιζόμενος ο ίδιος ο Ανδρέας αλλά στέλνοντας για να επηρεάσει τους συνέδρους την γραμματέα του Αγγέλα Κοκόλα ώστε να μην εκλεγώ και το αποτέλεσμα ήταν να κερδίσει μόνο 6 ψήφους κατά της εκλογής μου από τις συνολικά 27.
Το ίδιο βράδυ μου διεμήνυσαν άνθρωποί του ότι επιθυμεί να με βρει για να τα βρούμε αλλά απήντησα πως δεν έχουμε προσωπικές διαφορές για να τα βρούμε, ει μη μόνο πολιτικές.Φυσικά στην Γερμανία είχα ζητήσει πολιτικό άσυλο το οποίο και πήρα διότι η Χούντα μου είχε πάρει την ιθαγένεια μετά το μνημόνιο που είχα καταθέσει κατά της Χούντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και με είχε επικηρύξει κιόλας σαν καταζητούμενο, μέχρι την επιστροφή μου το 1974 μετά από τηλέφωνο του ίδιου του Κωνσταντίνου Καραμανλή ο οποίο με πήρε στο σπίτι μου στην Γερμανία και μου ζήτησε να μεταβώ με όλη μου την ομάδα την επόμενη ημέρα στην Ελλάδα για να βοηθήσουμε στην εδραίωση της δημοκρατίας.
- Πώς γνωριστήκατε με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη;
Η γνωριμία με τον Μητσοτάκη έγινα μετά την επικήρυξη μου από την Χούντα και τα πρωτοσέλιδα ότι καταζητούμαι πλέον και επίσημα. Ένας κοινός μας φίλος ο Βασίλης Μαυρίδης οποίος έκανε αγώνα κατά της δικτατορίας αξιοπρεπή και επίμονο και ο οποίος έβγαζε τότε ένα δελτίο που λεγόταν ντοκουμέντο και πήγαινε σε όλα τα κράτη της Ευρώπης και στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο με έπεισε και μου είπε ότι νομίζω ότι πρέπει να δεις τον Μητσοτάκη. Ομολογώ πως στην αρχή δε μου φάνηκε καλή ιδέα. Συναντηθήκαμε λοιπόν το 1968 στο Πύργο του Μπάντεγκορντεσπεν στο ρεστοράν ο οποίος ήταν και κοντά στο σπίτι μου. Συζητήσαμε για την πορεία όλων των προσπαθειών που γίνονταν από την Γερμανία, είχαμε μια πάρα πολύ καλή συζήτηση επιπέδου. Μου είπε τότε ο Μητσοτάκης ότι αποφεύγει να κάνει δηλώσεις εντυπωσιακές αλλά εργάζεται παράλληλα πολύ σοβαρά για την πτώση της Χούντας και μάλιστα θεωρεί ότι η μόνη λύση για την σωτηρία την Ελλάδας ήταν η λύση Καραμανλή με τον οποίο συνεργαζόταν εκείνη την εποχή στενά και ο Μητσοτάκης τον στήριζε και συμβουλευτικά και ψυχικά. Την λύση Καραμανλή υποστήριζα και εγώ και μάλιστα είχα συναντηθεί μαζί με τον Καραμανλή ήδη τρείς φορές μετά από δικιά του επιθυμία συζητώντας επί μακρών και επιβεβαιώνοντας μου και την άψογη συνεργασία που είχε με τον Μητσοτάκη. Μάλιστα μου εκμυστηρεύτηκε ο Μητσοτάκης ότι θα βγεί στην Ευρώπη ο Παπασπύρου ως ο τελευταίος πρόεδρος της Βουλής να μιλήσει στο ΝΑΤΟ και το βρήκα όπως του είπα πολύ σπουδαία κίνηση. Μου ζήτησε να τον βοηθήσω και να τον προστατέψω τον Παπασπύρου διότι μετά την ομιλία του στο ΝΑΤΟ δεν γνωρίζει εάν θα μπορέσει να ξαναγυρίσει την Ελλάδα ή εάν θα το ρισκάρει να επιστρέψει. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ξεκίνησε μια εκ μακρών συνεργασία και επικοινωνία με τον Μητσοτάκη και αναπτύχθηκε μια φιλία και μια εμπιστοσύνη ανάμεσα μας, πολλές φορές προσπάθησε η ασφάλεια της χούντας και ο τύπος να μας συνδέσουν μαζί σαν οργάνωση αλλά διαψεύστηκαν.
- Ερχόμενοι στο σήμερα και την αυριανή παρουσίαση του βιβλίου του τ. Πρωθυπουργού, θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε κάτι σχετικά με την πτώση του. Θυμόμαστε τον κο Μητσοτάκη να λέει πως αν δεν είχε πέσει πρόωρα, η Νέα Δημοκρατία θα είχε παραμείνει στην κυβέρνηση. Ενστερνίζεστε αυτή την άποψη διότι κι αν δεν έπεφτε, οι εκλογές δε θα αργούσαν, θα γίνονταν μόλις 6 μήνες μετά. Αρκούσε τόσο λίγος πολιτικός χρόνος για να αντιστραφεί μια διαφορά 7 ποσοστιαίων μονάδων;
Θα σας πω κάτι ο Μητσοτάκης με την πτώση του πήρε 39,9%, ο Σαμαράς πήρε 4,8%. Η έξοδος του Σαμαρά κατά τον τρόπο που έγινε με βρήκε αντίθετο και δημιούργησε στο κόμμα αναταραχή με αποτέλεσμα την αποσυσπείρωση της βάσης της παράταξης, εάν ο Σαμαράς δεν είχε φύγει θα είχε ξαναγίνει Υπουργός γιατί αυτή ήταν η πρόθεση του Μητσοτάκη και μάλλον Εθνικής άμυνας εάν θυμάμαι καλά. Η Νεά Δημοκρατία θα πήγαινε στις εκλογές ενωμένη. Ο Μάνος είχε καταφέρει να ρίξει το έλλειμμα, ουσιωδώς προς τα κάτω τον πληθωρισμό τον είχε πάει στο 18% και μέχρι τέλος του 1993 θα ήταν στο 12% και εάν ήμασταν ενωμένοι με τον Σαμαρά δεν θα παίρναμε βεβαίως 47% αλλά ένα 42 με 43% θα το παίρναμε.
- Κι επομένως θα διεκδικούσατε τις εκλογές στα ίσα;
Ακριβώς!
- Πολεμήθηκε εκ των έσω ο Κώστας Μητσοτάκης κε Βουκελάτο; Θυμόμαστε όλοι τότε τα πρωτοσέλιδα με τους επωνομαζόμενους δελφίνους, δηλαδή τους Εβερτ, Δήμα και Κανελόπουλο.
Οι Δελφίνοι Έβερτ, Δήμας και Κανελόπουλος είχαν το δικό τους συμφέρον για να υπονομεύσουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο μεν Κανελόπουλος πολύ καλός μου φίλος είχε πικραθεί με τον Μητσοτάκη γιατί είχε κάνει τον Τζανετάκη Πρωθυπουργό. Ήθελε ο ίδιος να γίνει πρωθυπουργός έστω και για 3 μήνες. Του εξήγησα ότι ο Τζανετάκης ήταν υπερκομματικός ενώ εσύ είσαι κόκκινο πανί και δεν αποφασίζει μόνο ο Μητσοτάκης για πρωθυπουργό αλλά και ο Φλωράκης ο οποίος δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτεί, παρόλα αυτά δεν μπορούσα να τον πείσω και είχε μείνει πολλά χρόνια με την πικρία αυτή αφού κάθε φορά που βρισκόμασταν μου το ανέφερε σαν παράπονο.
Ο Δήμας πάλι από την μεριά του σε ταξίδι που είχε πάει στην Ρωσία με τον Μητσοτάκη και 40 επιχειρηματίες σαν Υπουργός εμπορίου είχε εξαφανιστεί από τις συσκέψεις και τις συναντήσεις με τους επιχειρηματίες με αποτέλεσμα να παραπονεθούν στο Μητσοτάκη οι επιχειρηματίες και ο Πρωθυπουργός να επιπλήξει δημόσια το Δήμα για αυτή την συμπεριφορά του και να τον ρωτήσει για ποιο λόγο πήγε μαζί του, κάτι που δεν το συγχώρεσε ποτέ στον Μητσοτάκη ο Δήμας. Οι σχέσεις λοιπόν με τον Δήμα ο οποίος ήταν και άνθρωπος του σπιτιού όπως λέμε έμπαινε και έβγαινε και έτρωγε και μέσα από την κουζίνα στο σπίτι του Μητσοτάκη όπως ακριβώς και ο Σαμαράς έγιναν για πάντα ψυχρές μεταξύ τους. Θυμάμαι το Σαμαρά να τρώει από την κατσαρόλα της Μαρίκας και να μου λέει έλα Γιώργο να δοκιμάσεις!
- Κι ο Εβερτ κε Βουκελάτο;Ο Έβερτ εκτός από τις βλέψεις του για να γίνει σύντομα αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας κάτι που το προσπαθούσε υπογείως είχε και την πικρία του γιατί δεν επιλέχτηκε ως πρώτος για Δήμαρχος Αθηναίων το 1986. Η πρώτη επιλογή για Δήμαρχος Αθηναίων το 1986 ήταν ο Ράλλης κάτι που είχα εισηγηθεί εγώ στον πρωινό καφέ του Μητσοτάκη και είχε συμφωνήσει και ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης.
- Ο Ράλλης;
Βεβαίως! Ήταν μια διπλή ευκαιρία. Μια νίκη του Ράλλη θα έφερνε το κόμμα σε τροχιά εξουσίας ενώ θα ήταν και μια προσωπική δικαίωση για το ίδιο κι ότι ο λαός θα αναγνώριζε το λάθος που δεν τον επέλεξε το 1981.
Σαν διευθυντής λοιπόν του γραφείου του Προέδρου του Κόμματος πήγα εγώ κατόπιν εντολής του Μητσοτάκη για να τον καταφέρω, έκανα την αρχή είδα ότι ήταν θετικός κατόπιν πήγα στον Μητσοτάκη ο οποίος πήγε και τον είδε προσωπικά και τελικά καταφέραμε να τον πείσουμε να δεχτεί τον Ράλλη.
Αυτό ήταν και το σφάλμα του διότι τότε παρακολουθούσαν τα πάντα έξω από τα γραφεία και το επόμενη πρωί η Ακρόπολη το είχε πρώτο θέμα πριν ανακοινωθεί κάτι επίσημα από τον ίδιο τον Μητσοτάκη κι έκανε τον πρώην πρωθυπουργό να πει όχι τελικά στην πρόταση μας για υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων. Φεύγοντας για Φραγκφούρτη με τον Μητσοτάκη τον ρώτησα τι θα γίνει με την υποψηφιότητα του Δημάρχου και μου είπε να πάω να δώ τον Έβερτ ο οποίο ήταν η επόμενη επιλογή.
Πήγα να τον δω πριν φύγω για Φραγκφούρτη και να του ανακοινώσω επίσημα την υποψηφιότητα του. Βέβαια ήξερε από κάποιο παπαγαλάκι ότι ήταν η δεύτερη επιλογή για τον Μητσοτάκη και δέχτηκε αμέσως αλλά υπό όρους όπως είπε με την έννοια να μην ανακατευτεί κανένας με τον συνδυασμό του και να μην μιλάει η Ρηγίλλης για αυτόν ήθελε δηλαδή να κατέβει δήθεν ως ανεξάρτητος. Τα μετέφερα την επόμενη ημέρα στον Μητσοτάκη ο οποίος είχε πολλές αντιδράσεις για την επιλογή Έβερτ ως δημάρχου Αθηναίων διότι πίστευε ότι θα εκμεταλλευτεί την δημαρχία να ανέλθει σαν αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας κάτι που όπως εξήγησα στον Μητσοτάκη θα ήταν πολύ μακρινό και δεν είχε καμία ουσία προς το παρών ούτε ως προς συζήτηση, αντίθετα ήταν και η μόνη επιλογή όπως συζητήσαμε επί μακρών γιατί εάν εκλεγεί ο Έβερτ στην Αθήνα, ο Ανδριανόπουλος στον Πειραιά και ο Κούβελας στην Θεσσαλονίκη ήταν δεδομένη η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη στις επόμενες εκλογές και έτσι και έγινε.
- Και γιατί πολεμήθηκε; Η ΝΔ μετά την επώδυνη ήττα του 1981 είχε καταφέρει μετά από τρεις αιματηρές από άποψη κόπου θα λέγαμε εκλογικές προσπάθειες να επανέλθει στην κυβέρνηση. Τι θα κέρδιζαν τελικά οι επωνομαζόμενοι τότε δελφίνοι; Διότι πέρα από το Σαμαρά που θα σας ρωτήσουμε παρακάτω υπήρχε ένα γενικότερο ροκάνισμα όλη εκείνη την περίοδο. Και τελικά η κυβέρνηση έπεσε.
Τίποτα δεν θα κέρδιζαν όλοι δούλευαν για μικροπολιτικά παιχνίδια και αυτά γύρισαν σε βάρος τους διότι δεν κατάφερε κανένας κάτι σημαντικό εκτός από το να παραδώσουν την Ελλάδα στην απόλυτη καταστροφή κάτι που φαίνεται σήμερα ότι ήταν λάθος να υπονομεύουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
- Άλλωστε κι ο Μιλτιάδης Εβερτ που ανέλαβε το κόμμα, δε νομίζουμε ότι έμεινε στην ιστορία ως επιτυχημένος πρόεδρος. Αντίθετα παρά τα Ιμια και τις δολοφονίες των παλληκαριών τότε το καλοκαίρι στην Κύπρο κατάφερε να χάσει και μάλιστα με λιγότερο ποσοστό από αυτό του 1993!
Ακριβώς!
- Μα πείτε μας κάτι. Ο Σωτήρης Κούβελας άλλαξε τότε το νόμο της απλής αναλογικής με το συν 1 νομίζω επαναφέροντας την ενισχυμένη. Γιατί δεν πήγε σε εκλογές ο Μητσοτάκης; Κανείς δεν το εισηγήθηκε; Έτσι θα εξασφάλιζε 175-180 βουλευτές.
Έχετε δίκιο. Το εισηγήθηκαν πολλοί και το σκεπτόταν. Τον πιέσαμε αρκετά. Αλλά δεν ήθελε ο Καραμανλής άλλη μια εκλογική αναμέτρηση. Ο Μητσοτάκης δεν ήθελε να του πάει κόντρα.- Ναι αλλά ο Καραμανλής είχε ήδη 10-12 χρόνια που είχε αφήσει τη Νέα Δημοκρατία. Και φυσικά όπως γίνεται συνήθως σε αυτή τη χώρα θα μπορούσε να επικαλεστεί κι εν προκειμένω θα είχε και δίκιο, εθνικούς λόγους!
Βεβαίως. Όπως το λέτε. Μπορούσε να προφασιστεί εθνικούς λόγους. Δεν το έκανε και τελικά το πλήρωσε ακριβά.
- Ο Αντώνης Σαμαράς γιατί από το στενότερο όπως λεγόταν παίδι του κου Μητσοτάκη έφτασε τελικά στην παύση του από ΥΠΕΞ και σε όλα όσα ακολούθησαν. Ο κος Γρυλλάκης έχει ισχυριστεί πως η στενή σχέση των δύο ανδρών υπέστη ρήγματα και οδηγήθηκε στη ρήξη εξαιτίας τρίτων που τον έβλεπαν με μισό μάτι και ήθελαν να τον θέσουν εκτός μάχης για την επόμενη μέρα στη ΝΔ.
Εγώ είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι υπήρχε σχέδιο προσχηματικής έντασης του Μητσοτάκη με τους άμεσους συνεργάτες του για να πέσει η κυβέρνηση.
- Βέβαια κε Βουκελάτο, εξ ίσου μεγάλη αν όχι μεγαλύτερη “προδοσία¨ όχι μόνο έναντι της Νέας Δημοκρατίας αλλά της ίδιας της χώρας ήταν η επιλογή του το 1995 να εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας το Στεφανόπουλο διατηρώντας το τότε παραπαίον ΠΑΣΟΚ στην εξουσία κάτι που αποδείχθηκε στη συνέχεια τραγικό αφού τα ηνία της χώρας πέρασαν στον Κώστα Σημίτη και όλοι ξέρουμε τι ακολούθησε. Ιμια, Οτσαλάν, χρηματιστήριο, swaps.
Μα για αυτό και τότε ο λαός τιμώρησε τον Αντώνη Σαμαρά και την Πολιτική Ανοιξη.
- Είχε κάποιο δίκιο τότε ο κος Σαμαράς για το σκοπιανό; Στην εκπομπή “φάκελοι” ανέφερε πως ενώ τα πράγματα πήγαιναν καλά, ο πρωθυπουργός δούλευε backstage όπως το ζήτημα της διπλής ονομασίας. Αλήθεια, ποια πιστεύετε πως θα ήταν η κατάληξη του ονόματος αν είχε παραμείνει στην εξουσία η τότε κυβέρνηση;
Ο κος Βουκελάτος στο σημείο αυτό χαμογελά με νόημα και μας απαντά.
Ποτέ δεν πήγαιναν τα πράγματα καλά με το σκοπιανό. Την απόφαση να μην μπεί το όνομα Μακεδονία την προκάλεσε ο Καραμανλής στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών και ο Μητσοτάκης την απεδέχθη. Ο Μητσοτάκης στην Λισαβώνα πέτυχε να χειριστεί η Ελλάδα το θέμα της ονομασίας και μάλιστα για αυτή του την επιτυχία τον είχε συγχαρεί ο ίδιος ο Άνδρεας Παπανδρέου ο μεγάλος του αντίπαλος μέσα στην Βουλή λέγοντας « Σας συγχαίρω κύριε Πρωθυπουργέ είναι δικιά σας η επιτυχία». Ο Μητσοτάκης εάν είχε μείνει στην κυβέρνηση θα είχε κλείσει το θέμα με τα Σκόπια, ο Παπακωνσταντίνου σαν Υπουργός εξωτερικών είχε συμφωνήσει με τους Αμερικάνους στην ονομασία Σλαβομακεδονία ως γεωγραφικό προσδιορισμό για το επίσημο όνομα κάτι το οποίο δεχόταν τότε και ο Κύρκος και ο Φλωράκης.
- Θα δέχονταν οι Σκοπιανοί κάτι τέτοιο;
Ναι! Πιστέψτε με, θα το δέχονταν…
Να σας πω όμως και κάτι ακόμη για να καταλάβετε καλύτερα το θέμα του ονόματος. Θυμάμαι εκείνη την εποχή που είχα συναντήσει στην Αθήνα ένα κορυφαίο γερμανό διευθυντή έκδοσης που μου έλεγε γιατί αναλωνόμαστε τόσο πολύ με το όνομα των Σκοπίων. Μου έλεγε καλά βρε Γιώργο εκεί οι κάτοικοι μιλούν ελληνικά, οι επιχειρήσεις έχουν ήδη εισβάλλει, η χώρα αυτή είναι ανοργάνωτη. Γιατί αναλώνεστε με το όνομα αφού μπορείτε άνετα να την κάνετε ελληνική επαρχία σε λίγα χρόνια!
Και τελικά έβαλαν πόδι οι Τούρκοι! Αλλά πρέπει να σας και κάποια άλλα πράγματα. Ο Μητσοτάκης έσπευσε και ας το πούμε έτσι κατοχύρωσε ορισμένα πράγματα.
- Δηλαδή;
Ποιος έκανε τις “ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ” αερογραμμές; Και με έμβλημα τον ήλιο της Βεργίνας κατοχυρώνοντας έτσι διεθνώς τόσο τον όρο όσο και το σύμβολο; Και θυμάστε φυσικά τόσο την ανάπτυξη όσο και το πτητικό έργο της εταιρείας. Με έδρα την Θεσσαλονίκη πετούσε διεθνώς προβάλλοντας την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Ώσπου ήρθε ο Σημίτης το 1998 και την έκλεισε διαλύοντας την χωρίς να έχει καμία αίσθηση ευθύνης και αντίληψης για το τι κάνει και τι ρόλο επιτελεί η συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία.
- Είχε έρθει πραγματικά κοντά ο κος Μητσοτάκης με τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ με αποτέλεσμα τον …αιφνίδιο δηλητηριασμό του τελευταίου;
Ο Οζάλ είχε την καλύτερη συνεργασία με τον Μητσοτάκη και μάλιστα τον είχε πείσει τον Οζάλ να πάνε για λύση όλων των προβλημάτων που αφορούν τις δύο χώρες κάτι που είχε δεχθεί με ευχαρίστηση ο Οζαλ, τώρα δεν ξέρω εάν η απόπειρα δολοφονίας του Οζάλ και ο θάνατος έχει σχέση με τις γέφυρες που είχε ρίξει ο Μητσοτάκης η κάτι άλλο πιο σοβαρό αυτό δεν μπορεί να το γνωρίζει κανένας. Μου είχε διηγηθεί μάλιστα για την φιλική σχέση που είχε με τον Ντεμιρέλ ο οποίος τον είχε βοηθήσει να φύγει στην Ευρώπη επί δικτατορίας, μάλιστα ο Ντεμιρέλ του είχε πει πώς δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα και εάν συνεργαστούν μεταξύ τους οι δύο χώρες δεν θα έχουν κανένα ανάγκη στο μέλλον.
Του είχε πει χαρακτηριστικά ο Μητσοτάκης “για κάθε ένα αεροπλάνο που αγοράζω εγώ, εσύ παίρνεις δύο. Μας πουλάνε μια σειρά όπλων που ξέρεις ότι δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε. Γιατί να μην τα βρούμε εμείς φιλικά και να ευημερήσουν οι λαοί μας;” Και ο Ντεμιρέλ του είπε τότε “Κώστα δεν μπορώ. Δε θα με αφήσουν οι στρατιωτικοί!”
- Ποια ήταν τότε η επικρατούσα άποψη για τον κο Μητσοτάκη ανάμεσα στους ευρωπαίους ηγέτες που σαφώς ήταν πολύ μεγαλύτερου διαμετρήματος όπως ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Χέλουτ Κολ και η Μάργκαρετ Θάτσερ;
Όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες είχαν την καλύτερη εικόνα και άποψη για τον Μητσοτάκη κάτι που τον κατέταξε ως ένα από τους τελευταίους ηγέτες για την Ελλάδα, υπήρχε πάντα καθημερινή επαφή με όλους.
- Και μια τελευταία ερώτηση κε Βουκελάτο. Λίγους μήνες πριν την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη είχε προηγηθεί μια συνάντηση στον Αστέρα της Βουλιαγμένη με τις αντικρουόμενες πλευρές στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Τότε αμερικανός αξιωματούχος δίχως κανένα σημείο στον ορίζοντα δήλωνε πως βλέπει εκλογές τον Οκτώβριο στην Ελλάδα. Το σχόλιό σας παρακαλώ.
Τότε βγήκε ο Υφυπουργός εξωτερικών της Αμερικής και δήλωσε ότι βλέπει εκλογές στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1993, τόσο πολύ άρεσε στους Αμερικάνους αυτή η κίνηση Μητσοτάκη να μαζέψει όλους τους ηγέτες των εμπόλεμων χωρών στην Ελλάδα με δικιά του πρωτοβουλία. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι ενός σημείου οι Αμερικάνοι είχαν εμπιστοσύνη στον Μητσοτάκη που φαίνεται όμως ότι διαφώνησαν, οι Αμερικάνοι φοβήθηκαν ότι ο Μητσοτάκης θα γίνει δεύτερος Βενιζέλος και θα κυριαρχήσει η Ελλάδα στο Βαλκάνια κάτι που δεν τους άρεσε καθόλου. Τον έβλεπαν σαν επίδοξο βαλκανιάρχη! Κι ας είχε άριστες οικογενειακές σχέσεις με τον τότε πρόεδρο Μπους.
- Μα ερχόταν τότε και για διακοπές στην Ελλάδα.
Σωστά!
Ο Μητσοτάκης φυσικά δούλευε για την ειρήνη στην περιοχή η οποία επηρέαζε και την χώρα μας, προσπαθούσε λοιπόν να πείσει τον Μιλόσεβιτς να παραιτηθεί. Μάλιστα είχε πάει να δει τον Καραζιτς και τον Μιλόσεβιτς από κοντά σε δεύτερη προσπάθεια στο Πάλε και πέρασε μέσα από την εμπόλεμη ζώνη μέσα από καταιγισμό σφαιρών. Αυτός ήταν ο Μητσοτάκης. Αλλά δυστυχώς αυτή του η πρωτοβουλία για ειρήνη στα Βαλκάνια δεν στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία γιατί για λίγους ψήφους απορρίφθηκε αυτή η ειρηνική διαδικασία.
Την κατάληξη την ξέρετε μετά, ο Σαμαράς με τη βοήθεια των εκδοτών εκείνης της εποχής αλλά και των Αμερικάνων διότι είχαν δυσαρεστηθεί με την πρωτοβουλία Μητσοτάκη για ειρήνευση στα Βαλκάνια, κάνει κόμμα την Πολιτική άνοιξη, πέφτει η κυβέρνηση Μητσοτάκη χάνει της εκλογές και χάνει και η Ελλάδα την ευκαιρία να μην βρεθεί στο χείλος του γκρεμού και να πέσει σήμερα. Ο Μητσοτάκης αναμφισβήτητα είναι ο τελευταίος ηγέτης που πέρασε από την Ελλάδα ένας άνθρωπος έξυπνος πατριώτης και με ποιότητα και χαίρομαι που συνεργάστηκα μαζί του από διάφορες θέσεις που μου εμπιστεύτηκε.
- Κε Βουκελάτο, είπαμε τόσα πολλά πράγματα. Θα έλεγε κανείς ότι είστε ένα ζωντανό βιβλίο σύγχρονης πολιτικής ιστορίας. Νομίζουμε πως όλοι θα φύγουμε με περισσότερες γνώσεις σήμερα από τη συνάντησή μας. Και πράγματι όλη αυτή η εμπειρία δεν πρέπει να πάει χαμένη. Σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία και την προθυμία σας.
Εγώ σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να πω ορισμένα πράγματα.
*** Η συνέντευξη δόθηκε στους Αγγελική Παρασίδου,το Στρατή Μαζίδη και τον Κώστα Βουκελάτο.
Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του κου Βουκελάτου που είχε την καλοσύνη να μας παραχωρήσει για να διανθίσουμε τη συνέντευξή του.
freepen
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου