Η απόφαση από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης που αφορά την προσφυγή της Γερμανίας εναντίον της Ιταλίας, η οποία σχετίζεται με την υπόθεση των θυμάτων στο Δίστομο, ανακοινώθηκε λίγο μετά τις 12.00 το μεσημέρι της Παρασκευής, και είναι υπέρ της Γερμανίας.
Όπως τονίζει στο ΑΠΕ, ο γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Θυμάτων Γερμανικής Κατοχής δικηγόρος Μιλτιάδης Σφουντούρης, «η απόφαση του Δικαστηρίου είναι αρνητική σε όλα της τα σημεία. Υπάρχει ένας δικονομικός κανόνας ότι τα εγκλήματα έγιναν, τα δικαιώματα υπάρχουν, αλλά θα πρέπει να τα διεκδικήσουν κράτη. Δηλαδή διάδικοι και διεκδικητές πρέπει να είναι μόνο κράτη».
Επισημαίνει δε ότι αυτό που πρέπει να γίνει τώρα είναι πιεστούν τα κράτη και να καταθέσουν προσφυγές, ώστε να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις από την Γερμανία για τις θηριωδίες που έγιναν κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής.
Το θετικό για την ελληνική πλευρά, υπογραμμίζει ο κ. Σφουντούρης είναι η κίνηση των 28 βουλευτών, που υπέβαλαν αίτημα προκειμένου να συζητηθεί στην Βουλή το θέμα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων. Η πρωτοβουλία ανήκει στον ανεξάρτητο βουλευτή Π. Κουρουμπλή και συνυπογράφεται από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Ένα άλλο σημείο, σύμφωνα με τον κ. Σφουντούρη, είναι αυτό που αφορά τα θύματα στο Δίστομο, και το οποίο θα πρέπει να εξεταστεί, καθώς, όπως επισημαίνει, «είναι άλλο να μην μπορείς να βρεις το δικαστή που θα δικάσει την υπόθεσή σου και άλλο να μην εφαρμόζεται μία δικαστική απόφαση».
Άμεσες ήταν και οι αντιδράσεις των κομμάτων για την απόφαση του Διεθνούς Δικαστήριου. «Η σημερινή απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης -η οποία να σημειωθεί δεν αφορά στην ουσία της υπόθεσης των πολεμικών αποζημιώσεων- δεν συμβαδίζει ούτε με τις Ευρωπαϊκές Αξίες και, βέβαια, ούτε με το αίσθημα δικαίου του Ελληνικού λαού και γενικότερα των λαών της Γηραιάς Ηπείρου. Επ' ουδενί δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων έχει λήξει», τόνισε ο εκπρόσωπος της ΝΔ, Γιάννης Μιχελάκης.
Ερωτηθείς σχετικά με την απόφαση του δικαστηρίου ο κ. Περράκης δήλωσε: «Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου είναι σαφώς σε μία συντηρητική γραμμή με μία εξαιρετικά στενή ερμηνεία του ισχύοντος Διεθνούς Δικαίου, ιδίως του εθιμικού Διεθνούς Δικαίου, με την έννοια ότι δεν διαπίστωσε καμία μετακίνηση πρακτικής στο θέμα της ετεροδικίας των κρατών, όταν μάλιστα τίθεται ζήτημα από την πλευρά ιδιωτών, οι οποίοι με αγωγές τους επικαλούμενοι παραβιάσεις σοβαρές, ανθρωπιστικού δικαίου και δικαιωμάτων του ανθρώπου, σε διάρκεια ένοπλων συρράξεων, κατοχής κ.λπ., ζητούν επανόρθωση. Είναι ένας δρόμος που ακολουθήσαμε και στην Ελλάδα, είναι ένας δρόμος που είναι η καινούργια, αν θέλετε, αντίληψη, πέρα από την κλασική παραδοσιακή, της διακρατικής συνεννόησης προκειμένου να υπάρξουν επανορθώσεις».
«Το Δικαστήριο», όπως εξήγησε ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων «θεώρησε ότι η Ιταλία με τις δικαστικές αποφάσεις που έχει εκδώσει, αποδεχόμενη τα αιτήματα ιδιωτών, παραβίασε τις διεθνείς υποχρεώσεις συμπεριλαμβανομένων και των αποφάσεων εκτέλεσης των δικών μας Δικαστηρίων, του Πρωτοδικείου Λειβαδιάς και του Αρείου Πάγου σχετικά με την υπόθεση σφαγής του Διστόμου, καθώς επίσης και για την κατάσχεση της βίλας Vigoni. Αυτή είναι η μία, πρώτη ανάγνωση που μπορεί να κάνει κανείς και σε αυτό το σημείο δεν μπορώ να πω ότι είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος από την πλειοψηφία του Δικαστηρίου, αφού υπάρχουν και τρεις Δικαστές, οι οποίοι ακολουθούν άλλη κατεύθυνση, βλέπουν διαφορετικά τη θέση του ατόμου σήμερα στο διεθνές γίγνεσθαι και μάλιστα μπροστά στην κρατική κυριαρχία, η οποία προσπαθεί να κρύψει τα εγκλήματα τα φοβερά τα οποία κάνει το κράτος».
«Από την άλλη πλευρά, το Δικαστήριο», σύμφωνα με τον κ. Περράκη, «ξεκαθάρισε ότι θα πρέπει η Ιταλία και η Γερμανία, άρα το επεκτείνουμε τώρα αυτό γιατί αυτό ενδιαφέρει κι εμάς, θα πρέπει να προχωρήσουν σε συνομιλίες προκειμένου να διευκρινιστεί τι ακριβώς μέλλει γενέσθαι με τα ζητήματα των επανορθώσεων. Δηλαδή το Δικαστήριο θέλει να επαναφέρει σε διακρατικό επίπεδο συνεννόησης το θέμα των επανορθώσεων. Άρα λοιπόν η συνέπεια αυτής της απόφασης είναι ότι έστω και αν είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι Δικαστές δεν διαπιστώνουν εξέλιξη του Διεθνούς Δικαίου, το θεωρούν σαν να είναι κάτι παγωμένο, ενώ δε νομίζω ότι τα πράγματα είναι έτσι, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι σοφότεροι να ξέρουν αυτοί».
«Σε κάθε περίπτωση», καταλήγει ο καθηγητής «δείχνει ότι ο αγώνας για τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων συνεχίζεται και σημαίνει ότι το κράτος, δηλαδή και η Ελληνική Δημοκρατία, θα πρέπει πια αυτή να προχωρήσει στην διεκδίκηση με τυπικό τρόπο. Δηλαδή να ξαναπιάσει τη σκυτάλη από εκείνη την περίφημη ρηματική διακοίνωση του 1995, η οποία έμεινε αναπάντητη και επί πολλές δεκαετίες μετά, βέβαια αυτό είναι μία απόφαση πολιτική, δεν ανήκει σε μένα, λέω την προσωπική μου άποψη αυτή τη στιγμή, προκειμένου να διεκδικήσουμε τις επανορθώσεις για όλα τα ολοκαυτώματα που γίνανε στην Ελλάδα, καθώς επίσης, αυτοτελές ζήτημα είναι αυτό, το θέμα του αναγκαστικού δανείου του 1942-1943. Ξέρετε, ο αγώνας για την δικαίωση είναι μακρύς και δυστυχώς ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν λέει ακόμα να κλείσει, πόσο μάλιστα όταν βγαίνουν και τέτοιες αποφάσεις».
Υπέρ της Γερμανίας η απόφαση
Η Ιταλία παρέβη τις υποχρεώσεις της απέναντι στη Γερμανία επιτρέποντας τη διεξαγωγή δικαστικών διαδικασιών, με αντικείμενο την καταβολή αποζημιώσεων από το Βερολίνο προς τα θύματα ναζιστικών εγκλημάτων, αναφέρεται στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
"Το Δικαστήριο θεωρεί ότι η άρνηση των ιταλικών δικαστηρίων να αναγνωρίσουν την ετεροδικία συνιστά παράβαση των υποχρεώσεών τους απέναντι στο γερμανικό κράτος", ανακοίνωσε ο δικαστής Χισάσι Οουάντα, κατά την ανάγνωση της απόφασης σε δημόσια συνεδρίαση στο Μέγαρο της Ειρήνης στη Χάγη.
Αντιμέτωπη εδώ και πολλά χρόνια με αυξανόμενο αριθμό προσφυγών στα ιταλικά δικαστήρια από οικογένειες θυμάτων των ναζιστικών εγκλημάτων, η Γερμανία προσέφυγε στις 23 Δεκεμβρίου 2008 στο ανώτατο δικαστικό όργανο των Ηνωμένων Εθνών.
Τις αγωγές ενώπιον των ιταλικών δικαστηρίων είχαν καταθέσει οι οικογένειες θυμάτων των σφαγών αμάχων και οι κληρονόμοι Ιταλών που είχαν μεταφερθεί στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ανάμεσα στον Σεπτέμβριο 1943 και τον Μάιο 1945, όταν η Ιταλία τελούσε υπό γερμανική κατοχή και πριν από την προσχώρησή της στις συμμαχικές δυνάμεις.
Τα ιταλικά δικαστήρια ενέκριναν κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου για την αποζημίωση των οικογενειών των θυμάτων του ναζισμού. Το 2008, το εφετείο της Φλωρεντίας επικύρωσε απόφαση ελληνικού δικαστηρίου του 1997, η οποία καταδικάζει το γερμανικό κράτος να αποζημιώσει τις οικογένειες 218 θυμάτων της σφαγής του Διστόμου, στις 10 Ιουνίου 1944.
Σύμφωνα με το Βερολίνο, η Ιταλία, παραβίασε την αρχή της ετεροδικίας που της αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο. Η Ιταλία από την πλευρά της προέβαλε το επιχείρημα ότι η "άρνηση ασυλίας" μπορεί να δικαιολογηθεί σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως της κατάφωρης παραβίασης του ανθρωπιστικού δικαίου.
Την άποψη ότι «ο αγώνας για τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων συνεχίζεται» και πως το ελληνικό κράτος «θα πρέπει να προχωρήσει στη διεκδίκηση», εκφράζει ο καθηγητής Στέλιος Περράκης, ο οποίος εκπροσώπησε την Ελλάδα.
Ικανοποιημένος ο Βεστερβέλε
Την ικανοποίησή του για την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης εξέφρασε από πλευράς του ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκουίντο Βεστερβέλε. Ο κ. Βεστερβέλε σημείωσε ότι «είναι καλό και ωφελεί όλους ότι δεν υπάρχει πλέον νομική αβεβαιότητα», ενώ διαβεβαίωσε ότι «η γερμανική προσφυγή δεν στρεφόταν εναντίον των θυμάτων του Ναζισμού, των οποίων η οδύνη δεν αμφισβητείται, όπως δεν αμφισβητείται και η γερμανική ευθύνη».
Απαντώντας εμμέσως στη δήλωση του προέδρου του δικαστηρίου Χισάσι Οουάντα, ο οποίος εξέφρασε την έκπληξη και τη λύπη του για το γεγονός ότι η γερμανική κυβέρνηση αρνείται τις αποζημιώσεις και κάλεσε τις δύο πλευρές να διευθετήσουν το θέμα σε διμερείς διαπραγματεύσεις, o κ. Βεστερβέλε τόνισε ότι «πέρα από νομικές υποχρεώσεις, θα συνεχίσουμε να επανορθώνουμε», και πρόσθεσε ότι η χώρα του θα αντιμετωπίσει όλα τα ερωτήματα για την υλοποίηση της απόφασης «με τους Ιταλούς φίλους μας, ως εταίροι και στο πνεύμα των στενών διμερών σχέσεων εμπιστοσύνης».
Ως «μεγάλη οπισθοδρόμηση για την διεθνή προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», περιέγραψε την απόφαση η οργάνωση της Διεθνούς Αμνηστίας, επισημαίνοντας ότι «η ετεροδικία τίθεται υπεράνω των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Η Ιταλία σέβεται την απόφαση της Χάγης
Η Ιταλία «σέβεται» την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το οποίο δικαίωσε τη Γερμανία σχετικά με τις πολεμικές αποζημιώσεις, έστω και αν δεν συμπίπτει με τις ιταλικές θέσεις, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Τζούλιο Τέρτσι.Στις δηλώσεις του για την απόφαση που εκδόθηκε σήμερα από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και ορίζει ότι η Ιταλία –όπως και οι οικογένειες των θυμάτων του Διστόμου- δεν δικαιούται καμία αποζημίωση για τις σφαγές πολιτών της από δυνάμεις του Τρίτου Ράιχ, ο Ιταλός υπουργός ανέφερε:
«Έστω και αν η απόφαση δεν συμπίπτει με τις θέσεις μας, θεωρούμε ότι προσφέρει μια χρήσιμη συμβολή που θα οδηγήσει προς μια συνολική διευθέτηση, ιδίως υπό το φως της αναφοράς του Δικαστηρίου στη σημασία των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις δυο πλευρές για να εξευρεθεί μια λύση».
Ο κ. Τέρτσι προσέθεσε πως «η Ιταλία εννοεί να συνεχίσει, όπως έκανε ως τώρα, να αντιμετωπίζει μαζί με τη Γερμανία όλες τις διαστάσεις των προβλημάτων που απορρέουν από τα οδυνηρά συμβάντα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου σε μια προοπτική διαλόγου και προστασίας των αιτημάτων δικαιοσύνης των θυμάτων και των οικογενειών τους».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου