Σε τι χρησιμεύουν τα Πολιτικά Γραφεία, τα Ιδιαίτερα Γραφεία και οι λοιπές, μετακλητού χαρακτήρα, ποικιλώνυμες (δημόσιες) Υπηρεσίες, που συνιστώνται, στελεχώνονται κατά το δοκούν, και λειτουργούν παρά τοις Υπουργοίς, Υφυπουργοίς και λοιποίς κυβερνητικοίς αξιωματούχοις; Η θεωρία θα έλεγε ότι αποσκοπούν στην άμεση, ευέλικτη, αξιόπιστη (προσοχή στον συλλαβισμό!) και όχι αξιόπουστη, υποστήριξη του Υπουργού ή Υφυπουργού στα υψηλά κυβερνητικά καθήκοντά του. Γι αυτό και στις Υπηρεσίες αυτές διορίζονται (ως μετακλητοί υπάλληλοι – δηλαδή ως υπάλληλοι που παραμένουν στην θέση τους μόνον για όσο διάστημα διατηρεί το αξίωμά του ο πολιτικός τους προϊστάμενος) ή αποσπώνται από άλλες δημόσιες υπηρεσίες (και πάλι για το ίδιο διάστημα) στελέχη, που συνδέονται με τον Υπουργό ή Υφυπουργό με δεσμούς προσωπικής εμπιστοσύνης και που είναι διατεθειμένα να τον υπηρετήσουν με αφοσίωση. Ευνόητο είναι πως η επιλογή των στελεχών αυτών, πέραν της προσωπικής εκτιμήσεως και εμπιστοσύνης, θα πρέπει πρωτίστως να διαπνέεται και από τις αρχές της απλής, στοιχειώδους λογικής: αυτής που επιβάλλει ο μετακλητός (διοριζόμενος ή αποσπώμενος) υπάλληλος να έχει κάποια, -αν όχι εξειδικευμένη, τουλάχιστον απλή,- σχέση με το αντικείμενο που η Πολιτεία έχει εμπιστευθεί στα χέρια του Υπουργού ή Υφυπουργού του (γιατί, διαφορετικά, ποια υποστήριξη θα μπορεί να παρασχεθεί;). Αυτά, η θεωρία.
Τι γίνεται όμως στην πράξη; Και, ιδιαίτερα στην εποχή μας, του παγκοσμίου ακτινοβολίας παπανδρεϊκού μεγαλείου, πόσο συμβιβάζεται αυτή η πράξη με τις επαναλαμβανόμενες εξαγγελίες, τις φανφαρονικές υποσχέσεις, τις φοβερές δεσμεύσεις, τους όρκους και τα άλλα ηχηρά (αέρια) παρόμοια περί αξιοκρατίας κτλ-κτλ; Σταχυολογώντας υπουργικές αποφάσεις, που συγκροτούν Πολιτικά Γραφεία των Κυβερνώντων μας, συναντούμε αποσπάσεις, που εκ πρώτης (και μάλλον και εκ δευτέρας, και εκ τρίτης…) όψεως, δεν φαίνεται να εντάσσονται στο πνεύμα της αποδοτικής διαχειρίσεως του ανθρώπινου δυναμικού του δημοσίου. Αποφάσεις που, δι αποσπάσεων, στελεχώνουν Πολιτικά Γραφεία με άσχετες προς το αντικείμενο του Υπουργείου ειδικότητες, απογυμνώνοντας ταυτοχρόνως άλλες δημόσιες υπηρεσίες. Ενδεικτικά (τυχαία) παραδείγματα -μόνον από τις πρώτες μέρες του Αυγούστου του 2011:
--διοικητικός υπάλληλος Νοσοκομείου (δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) αποσπάται στο Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων,
--εφοριακός πανεπιστημιακής εκπαίδευσης από Ελεγκτικό Κέντρο Δ.Ο.Υ. αποσπάται στο Πολιτικό Γραφείο του Υφυπουργού Εργασίας,
--υπάλληλος του ΟΠΑΔ στο Πολιτικό Γραφείο του Υπουργού Επικρατείας,
--υπάλληλος των ΕΛΤΑ αλλά και υπάλληλος του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου στο Πολιτικό Γραφείο του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης,
και μια ολόκληρη κουστωδία τακτικών υπαλλήλων του Υπουργείου Εσωτερικών στο Πολιτικό Γραφείο του Υπουργού Υποδομών κτλ (και τέως Υπουργού Εσωτερικών). Το τελευταίο Γραφείο, μάλιστα, ίσως και λόγω της πολυπλοκότητας του αντικειμένου του (Υποδομών, Μεταφορών, Δικτύων, εσχάτως δε και Ταξιεξολοθρεύσεως), φαίνεται ότι έχει ανάγκη και από Επόπτες Δημόσιας Υγείας. Γι αυτό και αποσπώνται, όχι μία, αλλά δύο Επόπτριες Δημόσιας Υγείας (μια τεχνολογικής και μια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (όπου και η νήσος της ενδόξου δημαρχιακής θητείας του νυν Υπουργού). Μάλλον τυχαίο πρέπει να είναι το γεγονός ότι η μία εκ των δυο Εποπτριών είναι η τέως Περιφερειάρχισσα Βορείου Αιγαίου κυρία Σοφία Θεολογίτου, που αναλαμβάνει Ειδική Σύμβουλος του κυρίου Ραγκούση. Τελικά τίποτε δεν πάει χαμένο σ’ αυτό το δοβλέτι…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου