Και φυσικά, τόσο ο κ. Χατζηθεοδοσίου, όσο και άλλα στελέχη του χώρου δεν επικεντρώνονται μόνο στην πολιτική των τραπεζών να πουλήσουν τις θυγατρικές τους ασφαλιστικές εταιρείες σε μια περίοδο όπου οι υποψήφιοι αγοραστές (λόγω οικονομικής κρίσης και εγχώριας χρηματοπιστωτικής στενότητας) δεν μπορεί παρά να είναι ξένοι.
Αντίθετα, διαμαρτύρονται έντονα για μια σειρά εξελίξεων που σχετίζονται με την Πολιτεία και πλήττουν ιδιαίτερα τις ελληνικές ιδιωτικές εταιρείες πέρα από τις επιπτώσεις της κρίσης και πέρα από τα χτυπήματα που δέχτηκε ο κλάδος λόγω των capital controls.
Επίσης, καταλυτικά στη διαδικασία αφελληνισμού του ασφαλιστικού κλάδου πιθανολογείται ότι θα δράσει και το νέο πλαίσιο Solvency II που ξεκινάει στην Ευρώπη από την 1η Ιανουαρίου του 2016. «Δεν θα έχει νόημα η δραστηριοποίηση ασφαλιστικής εταιρείας με παραγωγή χαμηλότερη των 200 εκατ. ευρώ» αναφέρει αντιπρόεδρος ελληνικού Ομίλου, θέλοντας να δείξει πως οι διαδικασίες και οι απαιτήσεις του νέου πλαισίου οδηγούν στην ανάγκη για μεγαλύτερα μεγέθη, σε μια περίοδο όπου πολλές ελληνικές εταιρείες εμφανίζουν χαμηλότερα νούμερα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Σε ότι αφορά τις θυγατρικές εταιρείες των τραπεζών, οι εξελίξεις είναι το τελευταίο διάστημα ταχύτατες.
Έτσι:
α) Την προηγούμενη εβδομάδα η Eurobank πούλησε το 80% της θυγατρικής της (και ιδιαίτερα κερδοφόρας) Eurolife στην καναδική Fairfax.
β) Συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για την διάθεση της ΑΤΕ Ασφαλιστικής στη γερμανική Ergo και
γ) Όλα δείχνουν πως μέσα στο 2016 θα επιχειρήσει και η Εθνική Τράπεζα να εκχωρήσει την θυγατρική της, που μάλιστα είναι leader τόσο στα προϊόντα ζωής, όσο και στις γενικές ασφαλίσεις.
Ωστόσο, αλλού επικεντρώνουν την κριτική τους στελέχη της αγοράς.
Χαρακτηριστική είναι η θέση του κ. Χατζηθεοδοσίου για τις «αθέμιτες πρακτικές» που όπως υποστηρίζει εφαρμόζονται από τράπεζες για να προσελκύσουν πελάτες των ιδιωτικών εταιρειών: «Δεν μπορεί σε μια αγορά που υποχωρεί, οι θυγατρικές των τραπεζών να καταγράφουν διψήφια ποσοστά αύξησης στην παραγωγή τους. Μας διαμηνύθηκε πως το όλο ζήτημα δεν αφορά την εποπτεύουσα αρχή (ΔΕΙΑ, ΤτΕ) αλλά το Υπουργείο Ανάπτυξης, οπότε το βάρος των αντιδράσεων μας θα εστιαστεί προς αυτή την πλευρά. Αν χρειαστεί θα καταφύγουμε ακόμη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Ένα δεύτερο πεδίο διαμαρτυρίας είναι αυτό των λεγόμενων ΕΠΥ (Εταιρείες Ελεύθερης Παροχής Υπηρεσιών) που -σε αντίθεση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης- έχουν επεκταθεί ταχύτατα στην Ελλάδα κερδίζοντας σημαντικά μερίδια αγοράς, ιδιαίτερα στον κλάδο του αυτοκινήτου. «Από την πλευρά της Εποπτικής Αρχής μας διαμηνύεται ότι εφαρμόζεται το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο, ωστόσο είναι απορίας άξιο το γιατί στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δεν έχει παρατηρηθεί η ελληνική εμπειρία. Είμαστε υποχρεωμένοι να καταφύγουμε στην EIOPA» (τον ευρωπαϊκό μηχανισμό εποπτείας των ασφαλιστικών εταιρειών), αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Άλλο μέτωπο δυσφορίας είναι τα υποτιμολογημένα ασφάλιστρα στον κλάδο του αυτοκινήτου, όπου στο... πάρτι των προσφορών επιδίδονται πλέον ακόμη και θυγατρικές πολυεθνικών εταιρειών. «Οι πολυεθνικές εταιρείες, αν βρεθούν με κεφαλαιακά ανοίγματα, θα μπορέσουν να καλυφθούν από τους ισχυρούς τους μετόχους στο εξωτερικό. Οι ελληνικές όμως εταιρείες πώς θα καλύψουν πιθανά κεφαλαιακά ανοίγματα;» αναρωτιέται ο κ. Χατζηθεοδοσίου.
euro2day
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου